Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
10 listopada 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 10 listopada

1941 – W niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Auschwitz zmarł śmiercią głodową ks. Franciszek Kilian (ur. 1895 w Zawdzie, w parafii Szynwałd, w diecezji chełmińskiej), profesor Seminarium, rektor Seminarium 1927-28, radca regii polskiej 1928-32, sekretarz generalny Stowarzyszenia 1932-37, radca prowincji polskiej 1937-41. Obecnie jest kandydatem na ołtarze w grupie Henryka Szumana i 122 towarzyszy (II grupa męczenników z okresu II wojny światowej). Proces beatyfikacyjny rozpoczął się oficjalnie 17 IX 2003 w Warszawie. Ks. F. Kilian odznaczał się wielkim umiłowaniem Kościoła, Stowarzyszenia i Ojczyzny.

Jego siostra Władysława wstąpiła do pallotynek (1911-1986, w zgromadzeniu Janina).

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1846 – Wincenty Pallotti oświadczył współbraciom, że zgodnie z wolą Bożą w Stowarzyszeniu nie są konieczne śluby i nie będzie ich w Stowarzyszeniu.

1927 – Kard. August Hlond Prymas Polski w liście do ks. superiora Wojciecha Turowskiego pochwalił zamiar wydawania dziennika katolickiego „Polak-Katolik”, pisząc: „za takim pismem jest w Narodzie tęsknota i głód. Sprawa katolicka bez niego nie ruszy silnie z miejsca. Toteż do tego wielkiego zadania zachęcam Przew. O. Prowincjała z głębi duszy i z obowiązku Prymasa idei błogosławię czule i życzę, by i dziennikarze i zamożni ludzie i lud cały udzielili O. Prowincjałowi swego poparcia”.

1936 – Prezydent Ignacy Mościcki mianował Edwarda Rydza-Śmigłego generałem broni i marszałkiem Polski oraz udekorował go Orderem Orła Białego. Buławę marszałkowską poświęcono w kaplicy Zamku Królewskiego w Warszawie. Uroczystość przekazania jej Śmigłemu-Rydzowi miała miejsce na dziedzińcu Zamku. Brali w niej udział przedstawiciele rządu, delegacje pułków, duchowieństwa, attaché wojskowi i poczty sztandarowe wojska.

Uroczystość transmitowaną przez radio wysłuchali niemal wszyscy domownicy Ołtarzewa.

1938 – Ołtarzew odwiedził ks. Stefan Antosiewicz, proboszcz z Błonia, dziękując za pomoc duszpasterską, jaką stale mu okazywał ks. profesor Jan Szambelańczyk.

1947 – Ks. radca prowincjalny Józef Wróbel przybył do Borowiny, do ks. Alojzego Majewskiego, z listem ks. prowincjała Stanisława Czapli, który z okazji 40-lecia osiedlenia się pallotynów na ziemiach polskich, w imieniu Prowincji Chrystusa Króla, podkreślał jego zasługi i wyrażał podziękowania prowincji za „wszystkie trudy i cierpienia, jakimi naznaczone zostały wszystkie prace dla dobra Stowarzyszenia”. Ks. Majewski tego dnia odprawił ostatnią Mszę św. Zmarł 12 XI.

1950 – Do North Tonawanda przybył br. Piotr Kasprzak, ale nie uzyskawszy wizy pobytowej powrócił 2 V 1951 do Paryża.

1963 – W Gdańsku zmarł br. Stanisław Rżysko (ur. 1895 w Mikołajewie, w parafii Lubasz, w archidiecezji poznańskiej). Stale zachowywał życzliwość i pogodę ducha względem wszystkich, z którymi się spotykał. Promieniował spokojem i optymizmem, co ułatwiało mu niezmiernie współpracę z ludźmi. Do końca życia utrzymywał kontakt z pallotyńskimi dobrodziejami i współpracownikami, a przez nich był bardzo ceniony, witany i oczekiwany, jak ktoś bardzo bliski. Samemu Stowarzyszeniu oddał wielkie usługi poprzez rozliczne znajomości spraw i ludzi.

Był bratem rodzonym Romana (1892-1966), również pallotyna.

1964 – W dniach 10-13 XI odbyła się w Kościelisku Kapituła Prowincjalna. Miała przygotować prowincję do XI Kapituły Generalnej. Ojcowie kapitulni m.in. podjęli uchwały o przypomnieniu obowiązku pisania historii prowincji i poszczególnych domów, o uaktywnieniu działalności Komisji Prowincjalnej ds. Studiów i o wyborze prowincjała i Rady Prowincjalnej przez uprawnionych do głosowania członków prowincji. Kapituła dużo czasu poświęciła zagadnieniu pallotyńskiego duszpasterstwa parafialnego i pozaparafialnego, oktawie Epifanii, problemowi powołań, formacji braci, realizacji celu stowarzyszenia w polskiej rzeczywistości oraz pracy wikariuszy pallotyńskich na placówkach diecezjalnych. Odnośnie do tego ostatniego problemu ks. prowincjał Eugeniusz Weron, stosownie do uchwały kapituły (zatwierdzonej przez generała Wilhelma Möhlera 3 XII 1964) powołał do istnienia Prowincjalną Komisję ds. Wikariatów SAC na placówkach diecezjalnych (5 II 1965).

1966 – Ks. Tadeusz Tomasiński wyjechał do Holandii, by zakupić ok. 120 ton papieru na druk mszału ołtarzowego.

1974 – Grupa młodzieży ołtarzewskiej, wraz z księdzem duszpasterzem Stanisławem Chabińskim, wzięła udział w pielgrzymce jubileuszowej do katedry warszawskiej, gdzie bp Zbigniew Kraszewski, sufragan warszawski, w swoim kazaniu zwrócił uwagę na życie religijne i moralne młodzieży, zachęcając do nawrócenia i pojednania z Bogiem i bliźnim.

1975 – Ks. Ignacy Jabłoński rozpoczął na Kopcu rekolekcje dla braci, przeważnie z Ołtarzewa.

1976 – Do Seminarium w Ołtarzewie przybyło dwóch alumnów z diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej: mgr Zbigniew Janczur i mgr Czesław Krzyżanowski. 8 lutego 1977 przyjęli obaj w naszym Seminarium święcenia diakonatu. Ich święcenia kapłańskie odbyły się w Choczewie, w miejscowości, gdzie jeden z nich był katechetą, 11 kwietnia tr. Ks. Janczur zmarł 7 sierpnia 1992.

1977 – Gościem Seminarium w Ołtarzewie był abp Vincent Nsengiyumva (+1994), metropolita Kigali w Rwandzie. Po obiedzie spotkał się z wszystkimi członkami domu, mówiąc o Rwandzie i odpowiadając na liczne pytania. O godz. 18:00 przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej i wygłosił homilię, a po kolacji spotkał się z księżmi. Arcybiskupowi towarzyszył ks. Stanisław Kuraciński SAC.

1982 – Z okazji 75-lecia Polskiej Prowincji Stowarzyszenia, kurs III Seminarium w Ołtarzewie przygotował wieczór wspomnień, na które złożyły się fragmenty pamiętników pierwszych polskich pallotynów.

1983 – W inauguracji roku akademickiego Instytutu Teologii Apostolstwa w Ołtarzewie wzięli udział alumni V i VI roku studiów seminaryjnych.

1985 – W Ołtarzewie święcenia diakonatu z rąk abpa Bronisława Dąbrowskiego, sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski i warszawskiego biskupa pomocniczego, przyjęło 21. alumnów. Byli to: Edward Grudziński, Sławomir Karpiński, Marian Kowalczyk, Jan Latoń, Piotr Machnacki, Andrzej Majchrzak, Stanisław Mostek, Józef Nowak, Józef Olech, Ryszard Pasieka, Tadeusz Pawłowski, Wojciech Pietrzak, Grzegorz Rakoczy, Zbigniew Rembisz, Marek Strzelecki (+2006), Jerzy Suchecki, Kazimierz Szczepanik, Edward Szram, Józef Targosz, Krzysztof Wojda i Michał Woś.

1990 – Ks. Witolda Hadziewicza, długoletniego proboszcza i budowniczego kościoła parafialnego w Celinach, uczczono wmurowaniem tablicy pamiątkowej w tym kościele. Uroczystościom przewodniczył Alojzy Orszulik, siedlecki bp pomocniczy i zastępca sekretarza Episkopatu Polski. Wzięli w nich udział: ks. prowincjał Czesław Parzyszek, ks. Jan Kurek, dziekan dekanatu Łuków, ks. Tadeusz Wasiluk, rodak z Celin, duchowieństwo diecezjalne, p. Janina Hadziewicz, siostra ks. Witolda, dalsza rodzina i przyjaciele zmarłego kapłana oraz liczne grono parafian.

1990 – Ks. Walerian Pączek został awansowany do stopnia pułkownika. Ks. Walerian brał udział w powstaniu warszawskim, jako zastępca dziekana Grupy „Północ” i kapelan zgrupowania „Róg”. W 1963 przeszedł do diecezji Fargo w USA. Zmarł w 2001.

1992 – Ks. generał Séamus Freeman SAC polecił przeprowadzić w Polsce wybory według nowej klasyfikacji, po raz pierwszy w dziejach Prowincji Chrystusa Króla na dwóch prowincjałów, gdyż ustalono, że ostateczny podział prowincji dokona się 25 III 1993, kiedy ustąpi stara Rada Prowincjalna, a rozpoczną urzędowanie dwie nowe Rady Prowincjalne.

1992 – Pallotyni z Francji współorganizowali uroczystość przeniesienia prochów gen. Kazimierza Sosnkowskiego (+1969) z cmentarza Les Champeaux w Montmorency pod Paryżem (spoczywały w grobowcu Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego) do Polski. 12 XI urnę z jego prochami sprowadzono do Polski i złożono w podziemiach bazyliki archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie.

1999 – Na placu przy Szkole Podstawowej w Łużkach k. Międzyrzecza Podlaskiego odsłonięto i poświęcono odbudowany 3-metrowy pomnik żołnierzy Polskiej Organizacji Wojskowej – zw. Pomnikiem Peowiaków. Na cokole umieszczono tablicę poświęconą proboszczom parafii Drelów: ks. Bernardowi Leonardowi Wajszczukowi 1918-40, zamordowanemu w Dachau i ks. Leonowi Gliszczyńskiemu SAC 1940-45. Ks. Leon pełnił w Drelowie funkcję proboszcza i jego zasługą jest uratowanie od rozstrzelania ludzi zebranych przez Niemców wokół kościoła. Po wojnie przeszedł na Ziemie Odzyskane i w 1946 opuścił pallotynów, inkardynując się do ówczesnej administracji apostolskiej kamieńskiej, lubuskiej i prałatury pilskiej (późn. ordynariat gorzowski). Zmarł w 1996.

2001 – Na Kopcu otwarto Centrum Jana Pawła II, które miało popularyzować i pogłębiać myśl papieską poprzez wystawę obrazującą jego pontyfikat, szczególnie podkreślając podróże apostolskie. Tego dnia otwarto wystawę pt. „Jan Paweł II Misjonarz Świata”. Była tam też kolekcja pamiątek. Do powstania Centrum przyczynił się ks. Stanisław Kuraciński.

To z inicjatywy ks. Kuracińskiego w pallotyńskim domu w Spišskiej Novej Vsi na Słowacji znalazła się kolekcja pamiątek związanych z papieżem Janem Pawłem II.

2003 – W 30. rocznicę rozpoczęcia pracy misyjnej w Brazylii i w Rwandzie, pallotyńskie Sekretariaty Misyjne obu prowincji Stowarzyszenia w Polsce zorganizowały w Konstancinie sesję formacyjno-naukową. Wysłuchano referatów m.in.: ks. Stanisława Kuracińskiego, ks. Adama Golca, ks. Jana Koryckiego i ks. Tadeusza Wojdy. W sympozjum uczestniczyli klerycy Seminarium w Ołtarzewie, szczególnie z Grupy Misyjnej i Ewangelizacji Wschodu. Klerycy spełniali głównie funkcje pomocnicze i zapewniali obsługę techniczną oraz liturgiczną.

2004 – Sekretarzem Prowincji Zwiastowania Pańskiego został ks. Piotr Marek (do 22 III 2005).

2004 – Na UKSW w Warszawie odbyła się publiczna obrona pracy doktorskiej ks. Andrzeja Zelka SAC: „Świętość chrześcijanina w świetle pism głównych założycieli Prymasowskiego Instytutu Życia Wewnętrznego – ks. Antoniego Słomkowskiego, o. Bernarda Przybylskiego OP i ks. Eugeniusza Werona SAC”. Rozprawa z zakresu teologii duchowości została napisana pod kierunkiem dziekana Wydziału Teologicznego UKSW ks. prof. dra hab. Stanisława Urbańskiego. Recenzentami pracy byli: ks. prof. dr hab. Walerian Słomka z KUL i ks. prof. dr hab. Paweł Góralczyk SAC z UKSW. Zarząd Prowincjalny reprezentował ks. prowincjał Czesław Parzyszek.

2004 – Koordynator polskich pallotynów w Niemczech, ks. Stanisław Korzeniowski SAC, po niespełna trzech latach studiów, obronił pracę doktorską na uniwersytecie w Wiedniu i złożył egzamin doktorski. Tematem pracy był „Dialog z islamem w Wiedniu. Integracja katolickiej parafii „Królowej Pokoju” i meczetu przy ulicy Pernnerstorfergasse w X dzielnicy Wiednia”.

Zarząd Prowincjalny reprezentował ks. radca Aleksander Orzech. Wśród gości obecni byli m.in. ks. Aleksander Mazur, przedstawiciel kursowych kolegów i ks. Wiesław Lenart. Dom w Wiedniu reprezentował ks. rektor i proboszcz Edward Daniel oraz ks. Eugeniusz Stephan.

2010 – W Wyższym Seminarium Duchownym Księży Saletynów w Krakowie, w dniach od 8. do 10. XI odbyły się doroczne warsztaty homiletyczne dla grupy misjonarzy ludowych i rekolekcjonistów saletyńskich, pracujących w Polsce i krajach sąsiednich (Ukraina, Słowacja i Czechy). Tematem były kazania maryjne, którym przewodniczył zaproszony przez organizatorów ks. Emilian Sigel z Pallotyńskiego Sekretariatu Misyjnego w Ząbkach. W spotkaniu wzięło udział 23. uczestników, wśród nich przełożony Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów, ks. Władysław Pasiut.

2012 – Ks. Feliks Folejewski SAC wygłosił homilię w katedrze warszawskiej na Mszy św. za Ojczyznę („Dzieje narodu zasługują na właściwą ocenę”).

„Tylko człowiek, który prawdziwie kocha Ojczyznę i wie kim jest, skąd jego ród, może iść na cały świat i będzie wiedział, że jest pielgrzymem, a nie tułaczem czy wygnańcem. Będzie człowiekiem jednoczenia. Każdemu z nas Bóg dał wielki dar wolności. Powołał do niepodległości. […] Wolność pociąga jednak za sobą wielką odpowiedzialność za siebie samego, za bliźnich, za Kościół i Ojczyznę, której winniśmy miłość, uczciwą pracę, a czasem, gdy trzeba największą nawet ofiarę. Prawdziwa miłość karmi się ofiarą i polega na tym, co się czyni a nie tylko co się czuje. Stefan kardynał Wyszyński sługa Boży powiedział: „Kocham Polskę bardziej niż własne serce”; wołał do młodzieży: „nie chciejcie Polski, która by was nie kosztowała”; „Tylko plewy nie kosztują”; „Musicie mieć coś z orłów, orły to wolne ptaki, szybują wysoko”. […] Jan Paweł II na Westerplatte mówił do młodzieży: „Zagrożeniem jest klimat relatywizmu, rozchwianie zasad i prawd, na których buduje się godność i rozwój człowieka. Zagrożeniem jest sączenie opinii i poglądów, które temu rozchwianiu służą. Wiemy, że tu na tym miejscu grupa młodych Polaków, żołnierzy, trwała ze szlachetnym uporem, podejmując nierówną walkę z najeźdźcą. Pozostali w pamięci narodu jako wymowny symbol. Każdy z was młodzi przyjaciele, znajduje też swoim życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić, jakiś porządek i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte w sobie i wokół siebie i dla innych. Nie można zdezerterować”.

2016 – W pallotyńskim domu rekolekcyjno-konferencyjnym w Konstancinie-Jeziornie ks. prof. Stanisław Haręzga przeprowadził rekolekcje dla 53. księży archidiecezji warszawskiej i 33. pallotynów. Ks. Haręzga poprowadził uczestników rekolekcji śladami św. Pawła i św. Barnaby, ukazując drogę ewangelizacji, której skuteczność nie jest uzależniona od ludzkich więzów i przyzwyczajeń, lecz stanowi odpowiedź na Boże wezwanie, nawet wtedy kiedy się go po ludzku nie rozumie. Rekolekcje trwały od 6. do 10. XI. W ostatnim dniu Mszy św. przewodniczył bp Michał Janocha, bp pomocniczy archidiecezji warszawskiej.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny