11 grudnia 2020
PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 11 grudnia
2011 – Bp Damian Muskus, biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, odbył w dniach 10-11 XII wizytację kanoniczną w parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Zakopanem. Pierwszego dnia biskup nawiedził zgromadzenia zakonne. Drugiego dnia przewodniczył Mszy św., podczas której miała miejsce uroczystość przekazania Betlejemskiego Światła Pokoju oraz wysłuchał sprawozdań różnych agend parafialnych z ich działalności. Na zakończenie wizytacji kanonicznej, w czasie Mszy św. udzielił 57. młodym ludziom Sakramentu Bierzmowania.
×××× W uroczystości przekazania Betlejemskiego Światła Pokoju w Zakopanem uczestniczyło 250 skautów słowackich, przekazujących Płomień z Betlejem ponad 1500 harcerzom ze Związku Harcerstwa Polskiego z terenu całej Polski. Oprócz bpa Muskusa, Mszę św. koncelebrowali: ks. Marian Mucha, kustosz Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, ks. hm. Ronald Kasowski, naczelny kapelan ZHP oraz harcerscy kapelani z Polski i Słowacji. W uroczystości uczestniczyli mieszkańcy Zakopanego, goście i przedstawiciele władz samorządowych: Andrzej Gąsienica-Makowski, starosta tatrzański i Janusz Majcher, burmistrz Zakopanego oraz jego zastępca.
Po Mszy, w Parku Fatimskim zapłonęło harcerskie ognisko. Stamtąd harcerze ruszyli z Betlejemskim Światłem do tatrzańskich schronisk turystycznych, a reprezentacje wszystkich chorągwi harcerskich, zabrały go do swoich środowisk.
××××× Światło zostało zapalone w Grocie Narodzenia Pańskiego w Betlejem 21 XI i rozpoczęło swoją drogę po Europie 10 XII w Wiedniu. Hasłem roku 2011 były słowa: „Światło, które prowadzi”. Betlejemskie Światło Pokoju jest symbolem pokoju, wzajemnego zrozumienia ludzi i narodów, znakiem nadziei i życia, pozbawionego konfliktów i wojen. Akcja Betlejemskie Światło Pokoju po raz pierwszy została zorganizowana w 1986 w Linz w Austrii, jako część bożonarodzeniowych działań charytatywnych na rzecz dzieci niepełnosprawnych oraz osób potrzebujących. Nosiła nazwę „Światło w ciemności” i była propagowana przez Austriackie Radio i Telewizję ORF. Światełko przywieziono tam z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Rok później patronat objęli skauci austriaccy, którzy sami przywieźli ogień z Betlejem, aby przekazać go jako symbol skautom z całej Europy. Od 1991 w akcji uczestniczą harcerze z Polski, ze Związku Harcerstwa Polskiego. Światło Pokoju trafia na polskie stoły wigilijne, do szkół, kościołów, szpitali, urzędów, do władz lokalnych i państwowych. Związek Harcerstwa Polskiego odbiera światło na przejściu granicznym na Łysej Polanie w Tatrach. W Warszawie delegacja harcerzy dzieli się Betlejemskim Światłem Pokoju z prezydentem, premierem, marszałkami Sejmu i Senatu. Światło jest zanoszone do kościołów, urzędów, organizacji i szpitali. Z Warszawy światło wędruje na Ukrainę, Białoruś, Litwę i Rosję.
*******************************************************
Inne wydarzenia tego dnia:
1907 – grudzień – Zgłosił się do ks. Alojzego Majewskiego pierwszy kandydat na brata – Stanisław Misiek, z parafii kochawińskiej. Został obłóczony z dwoma innymi kandydatami 20 VIII 1908; pierwszą profesję złożyli 21 IX 1910. Misiek odszedł ze Stowarzyszenia 21 IX 1912.
1908 – Abp lwowski Józef Bilczewski wydał list do wiernych swojej archidiecezji, w którym poinformował o nowym zgromadzeniu (pallotyni) oraz polecał im czasopismo „Królowa Apostołów”. Jeszcze w grudniu ks. Alojzy Majewski wydał odezwę pt. „Dom misyjny XX. Pallotynów założony dla misji wśród Polaków wychodźców”, która została dołączona do polskich gazet w nakładzie 80 tys. egzemplarzy.
1925 – Pap. Pius XI na zakończenie Roku Jubileuszowego wydał encyklikę „Quas Primas”, wprowadzając w Kościele uroczystość Chrystusa Króla. Początkowo obchody przypadały na ostatnią niedzielę października, ale później, dla podkreślenia, że wszystko w Chrystusie ma swój początek i koniec, reforma soborowa z 1969 przeniosła je na ostatnią niedzielę roku kościelnego. Z okazji 50-lecia ustanowienia tego święta, Episkopat Polski wydał w 1975 list pasterski.
1926 – W Poznaniu August kard. Hlond wziął udział w konstytucyjnym zebraniu Akademickiego Koła Misyjnego, które powstało po referacie ks. superiora Wojciecha Turowskiego, wygłoszonego tam 24 XI tr. Zapisało się wtedy na listę członków aż 50 akademików.
1933 – W Ołtarzewie odbyło się posiedzenie Rady Domowej w sprawie dzierżawy parku i gospodarstwa.
1948 – Ks. Ludwik Bajgrowicz, dotychczas pracujący przy pallotyńskim kościele w Poznaniu, został mianowany rektorem domu w Częstochowie, na miejsce ustępującego rektora, ks. Jana Pęzioła.
1949 – Kongregacja Świętych Obrzędów wydała dekret zezwalający na beatyfikację Wielebnego Wincentego Pallottiego. Pap. Pius XII wyznaczył jej termin na 22 I 1950.
1950 – W Lidzbarku Warmińskim zmarła s. Custodia Purzycka (ur. 1929 koło Płońska, w diec. płockiej), pallotynka, nowicjuszka. Do Zgromadzenia została przyjęta w 1948. Pierwsze śluby złożyła na łożu śmierci.
1956 – Zakończyła się wizytacja kanoniczna domów i placówek duszpasterskich Regii Miłosierdzia Bożego we Francji. Przeprowadził ją od 2. do 11. XII ks. generał Wilhelm Möhler. Wizytację zakończył konferencją dla wszystkich członków Regii w Osny, a następnie zwizytował jeszcze Oignies i z Lille odjechał pociągiem do Niemiec. Przed świętami odbył jeszcze wizytację prowincji szwajcarskiej.
1966 – Bp Lucjan Bernacki, sufragan gnieźnieński, konsekrował nowy kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Samsiecznie. Funkcję ceremoniarza podczas tej uroczystości pełnił kl. Jerzy Błaszczak.
Jednonawowa murowana świątynia jak i plebania zostały wykończone po II wojnie światowej (na wieży kościoła dobudowano hełm w barokowym stylu, położono tynki zewnętrzne, a wnętrzu nadano nowoczesny wystrój). Wtedy też archidiecezja gnieźnieńska przekazała kościół i parafię w Samsiecznie (parafia erygowana w 1925) pod opiekę pallotynom w Sucharach. W 1978 Stefan kard. Wyszyński przekazał parafię Stowarzyszeniu w wieczyste posiadanie.
1968 – W szpitalu przy ul. Łąkowej w Gdańsku zmarł ks. Albin Łukiewski (ur. 1898 w Lekartach, w parafii Skarlin, w diecezji chełmińskiej), radca regii i prowincji, ekonom prowincji, kapelan zgrupowania „Kryska” AK, ps. Albin. W ostatnich latach życia ks. Albin odkrył w sobie talenty kronikarsko-historyczne. Postanowił napisać zwięzłą kronikę polskiej prowincji pallotyńskiej. Zatytułował ją: „Dzieje Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Polsce”, cz. 1: 1907-1929, cz. 2: 1930-1939, cz. 3: 1939-1943. Kronika była pisana na bazie jego pamiętnika, ciekawie i żywo; obejmowała ponad 500 stron maszynopisu. Wydana została w maszynopisie powielanym w 1968 i 1969. Opracowanie stanowi cenne źródło do poznania głównie spraw materialnych polskich pallotynów (autor był ekonomem prowincji). Ks. Albin był kapłanem cichym, pracowitym, gorliwym, ubogim, ale i radosnym, przywiązanym całym sercem do Stowarzyszenia. Pośród pallotynów pozostała po nim pamięć człowieka głębokiej wiary i dziecięcej ufności wobec Boga.
1972 – Rada Prowincjalna wystosowała prośbę do Rady Generalnej o wyrażenie zgody na podjęcie misji w Rwandzie.
1976 – grudzień – Pallotyni w Poznaniu uzyskali z Urzędu Miasta zezwolenie na budowę kościoła. Rozpoczęto ją w 1980, za probostwa ks. Henryka Stycznia.
1976 – W Ołtarzewie prowadzono konsultacje z inżynierami w sprawie powiększenia domu seminaryjnego. Zdecydowano, że inżynierowie przygotują kilka wersji projektu.
1977 – Obecna w Ołtarzewie grupa młodzieży z Radomia i z Rodziny Rodzin z Warszawy obejrzała sztukę „Święty Paweł”.
1979 – W Sandomierzu zmarł ks. Wincenty Granat (ur. 1900; święcenia kapłańskie 1924), kapłan diecezji sandomierskiej, wybitny teolog, profesor i rektor KUL w latach 1965-70. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się 12 VI 1995.
×× Ks. Granat uczestniczył w Ołtarzewie w obradach Sympozjum Naukowego Teologów Polskich (14-16 XI 1968), poświęconego teologicznym podstawom kultu Miłosierdzia Bożego.
×× Na Ogólnopolskim Sympozjum Teologicznym w Ołtarzewie pod hasłem „Odpowiedzialni za świat” (4-6 XI 1975), przedstawił zagadnienie pt. „Partnerstwa człowieka z Bogiem w rozwijaniu dzieła stworzenia”.
×× Podczas sympozjum teologicznego: „W Miłosierdziu Bożym – pokój i zbawienie” (3-5 X 1978 Ołtarzew), wygłosił referat pt. „Mesjanistyczny charakter rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego objawionego w Chrystusie”.
1981 – W Centre du Dialogue wystąpił Sławomir Mrożek (+2013), dramatopisarz i prozaik. W wieczorze autorskim wzięło udział ok. 160 osób. Słowo wstępne wygłosił ks. Florian Kniotek.
1982 – W sali Centre du Dialogue świętowano 20.lecie Editions du Dialogue i 10-lecie Centre du Dialogue. Poeta Czesław Miłosz odczytał swoje ostatnie wiersze. Uczestniczyło ok. 150 osób, których przywitał serdecznie ks. superior Zenon Modzelewski, dyrektor obu ww. instytucji.
1982 – W Ołtarzewie odbył się II Ogólnopolski Zjazd Kapelanów Harcerstwa. Uczestniczyło w nim 70 osób, a wśród nich naczelnik Szarych Szeregów z powstania warszawskiego, Stanisław Broniewski „Orsza”. Przybyłych gości powitał rektor domu, ks. Roman Forycki. W spotkaniu wziął udział także wicerektor, ks. Jan Korycki.
1987 – Ks. Marek Starowieyski przewodniczył Eucharystii sprawowanej dla seminaryjnej wspólnoty w Ołtarzewie, przybliżając postać św. Augustyna. Wieczorem odbyło się spotkanie z prozą tego Ojca Kościoła, przygotowane przez ks. Starowieyskiego i grono alumnów kursu pierwszego.
1990 – Wieczornej liturgii dla seminarzystów w Ołtarzewie przewodniczył ks. Krzysztof Wojcieszak marianin, prefekt alumnów.
1991 – data roczna – W Editions du Dialogue ukazały się książki: Stanisława Stommy „Pościg za nadzieją” (Paris 1991) i ks. Jana Zieji, „Życie Ewangelią”, spisane przez Jacka Moskwę (Paris 1991) – obie w kolekcji „Świadkowie XX Wieku” (red.: ks. Zenon Modzelewski i Danuta Szumska).
W Foyer Jean Paul II wystąpiła teolog Stanisława Grabska (+2008), prezes Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie.
2008 – Konferencja Episkopatu Rwandy powierzyła pallotynom opiekę nad Grupami Miłosierdzia Bożego, obejmującą solidną formację teologiczną i duchową. Zadanie to przejęło Sanktuarium w Kabuga, które stało się krajowym centrum posługi kapelanów dla tych grup w Rwandzie.
2010 – W Sanktuarium Matki Bożej Pojednania w Hodyszewie bp Tadeusz Bronakowski odprawił Mszę św. i wygłosił kazanie dla ludzi sprawujących władzę: starostów, burmistrzów, wójtów, dyrektorów różnych szkół i ośrodków, pracodawców zakładów i firm. Poświęcił też opłatki, które zabrano do urzędów, szkół i firm, aby podzielić się nimi podczas spotkań opłatkowych. Na zakończenie Eucharystii biskup w imieniu wszystkich zebranych odmówił akt oddania całego województwa podlaskiego Matce Bożej Pojednania. Uroczystości towarzyszył Zespół Pieśni i Tańca „Skowronki” z Brańska, a na zakończenie w Ośrodku „Ojczyzna”, wykonał kilka tańców narodowych.
2010 – W Tyńcu odbyło się pierwsze spotkanie środowisk liturgicznych w Polsce. W spotkaniu wzięło udział 50 osób reprezentujących różne środowiska, zajmujące się na co dzień liturgią w różnych jej aspektach. Z ramienia Konferencji Episkopatu Polski w spotkaniu uczestniczył bp Stefan Cichy, przewodniczący Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przy KEP. Wśród zaproszonych gości znaleźli się pallotyni: ks. Jarosław Superson, pracownik Instytutu Liturgicznego UPJP i ks. Przemysław Krakowczyk, współpracownik Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego oraz autor strony www. ordo.pallotyni.pl. Spotkanie to odbyło się z inicjatywy o. Bernarda Sawickiego OSB, opata tynieckiego i o. Tomasza Grabowskiego OP, dyrektora Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego w Krakowie.
2010 – W Ząbkowicach Śląskich odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Tadeusza Czulaka. Liturgii przewodniczył i kazanie wygłosił Adam Bałabuch, świdnicki bp pomocniczy. Obecni byli obaj prowincjałowie polskich prowincji z wieloma współbraćmi, dziekani dekanatu ząbkowickiego (ks. Marian Mądry, ks. Bogdan Wolniewicz), proboszczowie, klerycy, nowicjusze, siostry zakonne, rodzina i parafianie. Ks. T. Czulak został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na tamtejszym cmentarzu.
2015 – W szpitalu w Zakopanem zmarł ks. Czesław Herlender (ur. 1935 w Sokolnikach k. Lwowa, w archidiecezji lwowskiej), duszpasterz parafialny, współpracowników i sióstr zakonnych. W Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach przebywał od 25 VIII 1987. Był ofiarnym i gorliwym kapłanem, oddanym Kościołowi i Stowarzyszeniu, niestrudzonym krzewicielem idei apostolstwa świeckich i gorącym czcicielem Matki Bożej, a przy tym przystępnym, towarzyskim i serdecznym człowiekiem.
2019 – Gościem naszej wspólnoty przy ul. Skaryszewskiej w Warszawie był ks. Paweł Rytel-Andrianik, rzecznik prasowy Konferencji Episkopatu Polski.
Ks. Paweł przypomniał o kontaktach jego rodziny z pallotynami w Warszawie, mówił o wielkiej roli społecznościowych mediów i o aktualnych problemach Kościoła w Polsce.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny