Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 11 marca

1945 – W niemieckim obozie pracy przymusowej w Ohrdrufie (Turyngia) zmarł br. Paweł Krawczewicz (Krawcewicz; ur. 1907 w Bochum, w niemieckiej Westfalii, w archidiecezji kolońskiej), dyrektor drukarni i księgarni pallotyńskiej w Warszawie, męczennik obozów Buchenwald i Ohrdruf, sługa Boży.

W 1942 zgłosił się do pracy w Niemczech w celu materialnego, religijnego i moralnego podniesienia Polaków przebywających na robotach przymusowych. Znając świetnie język niemiecki, znalazł się najpierw w obozie przejściowym na ul. Skaryszewskiej w Warszawie, by stąd wyjechać do Niemiec. Otrzymał na to pozwolenie prowincjała ks. Jana Maćkowskiego. Do Niemiec wyjechał jesienią 1943. Po przybyciu nawiązał listowny kontakt z Natalią Tułasiewicz (beatyfikowana 13 VI 1999). W fabryce w Stuttgarcie br. Paweł prowadził nabożeństwa majowe i podtrzymywał na duchu Polaków.
Na początku IV 1944 gestapo wykryło tę działalność po ujęciu w Kolonii kuriera z Warszawy, w wyniku czego br. Paweł został aresztowany wraz z innymi w Stuttgarcie 29 IV 1944. Przeszedł przez okrutne przesłuchania w Brauweilerze k. Kolonii. Z początkiem X 1944 został osadzony w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie oraz w obozie przymusowej pracy w Ohrdrufie (Turyngia). Wycieńczony głodem, ciężką pracą, przeważnie ziemną, i torturami, zachorował na gruźlicę płuc i zmarł po dwóch tygodniach pobytu w rewirze w Ohrdrufie.

Br. Paweł cieszył się opinią świętości wśród współwięźniów i współbraci. Do końca zachował, jak zeznają świadkowie, pogodne usposobienie, płynące z głębokiej wiary i stałej modlitwy. Nigdy nie żałował swojej odważnej decyzji dobrowolnego trwania z rodakami w ich niedoli. Zgodnie z Ewangelią Chrystusa oddał życie za braci, dobrowolnie i z całkowitym poświęceniem w duchu wiary. Jest kandydatem na ołtarze w grupie Henryka Szumana i 122 towarzyszy (II grupa męczenników z okresu II wojny światowej). Proces beatyfikacyjny rozpoczął się oficjalnie 17 IX 2003 w Warszawie.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1909 – Ks. generał Stowarzyszenia, Max Kugelmann, poparł starania ks. Alojzego Majewskiego o założenie domu w diecezji krakowskiej, pisząc w tej sprawie list do księcia Jana kard. Puzyny, za pośrednictwem nuncjatury wiedeńskiej.

1928* – Odbyły się wybory do Senatu. Postulanci i bracia nowicjusze wyjechali z Kopca do Suchar, aby odbyć nam rekolekcje przed obłóczynami lub profesją.

1934 – W Ołtarzewie Sodalicja Mariańska Dziewcząt urządziła w sali obok kaplicy parkowej „uroczystą akademię papieską”.
– Członkowie domu pallotyńskiego w Ołtarzewie mieli okazję obejrzeć film pt. „Męka Pana Jezusa”.

1938 – Ks. Norbert Pellowski, ekonom ołtarzewski, wyjechał do Gdyni, by w parafiach sprzedawać obrazy-cegiełki na budowę Seminarium w Ołtarzewie. Do Ołtarzewa powrócił 16 marca.

1940 – Br. Leon Kuczborski, przebywający w Sucharach, został aresztowany przez gestapo i do końca kwietnia tego roku był przesłuchiwany, bity i torturowany. Pozostał jednak w Sucharach przez cały okres okupacji niemieckiej, pracując na pallotyńskim gospodarstwie, zajętym wówczas przez Niemców.

1948 – Rekolekcje dla wychowanków Collegium Marianum na Kopcu poprowadził ks. Ludwik Broda. Trwały one przez trzy dni.

1955 – Ks. ekonom Tadeusz Tomasiński i ks. redaktor Stefan Treuchel wyjechali do Alba we Włoszech, do drukarni paulistów Società S. Paolo, w sprawie druku kolorowej okładki dla „Naszej Rodziny”. Dokonali tam wyboru klisz okładkowych na najbliższe 8 miesięcy w ilości 15 tys. egzemplarzy. Wydrukowane okładki zostały przewiezione samochodem osobowym z Włoch do Francji.

1958 – Rada Generalna dokonała kanonicznego zatwierdzenia domu Stowarzyszenia w Poznaniu.

1977 – W Warszawie odbył się pogrzeb prof. Adama Krokiewicza (+4 marca), filologa klasycznego i historyka filozofii, który uczył języka łacińskiego w naszym Seminarium w Ołtarzewie. Wyrzucony ze swojej uczelni przez władze komunistyczne, został przygarnięty i zatrudniony w Ołtarzewie przez ks. prowincjała Eugeniusza Werona. Mieszkał w naszym domu w Otwocku.
W kościele Świętego Krzyża, we Mszy św. pogrzebowej uczestniczyli przedstawiciele Seminarium: ks. Józef Lisiak i ks. Józef Turecki.

1978 – Ks. prof. Stanisław Łach (+1983) z KUL-u, biblista specjalizujący się w egzegezie Starego Testamentu, miał wykłady z Pisma Świętego w Seminarium w Ołtarzewie.

1979 – Zespół muzyczny alumnów wyjechał z ks. Stanisławem Rudzińskim do Ciechanowa na Dzień skupienia zorganizowany dla współpracowników.

1980 – Ks. Kazimierz Czulak, po powrocie z Ziemi Świętej, miał spotkanie dla współbraci, zainteresowanych tymi okolicami.

1981* – Ks. Józef Czachor, ojciec duchowny Seminarium, rozpoczął dla alumnów kursu trzeciego i czwartego rekolekcje przed wprowadzeniem ich w posługi lektora i akolity. Do posługi lektora zostało dopuszczonych 7. spośród 9. odprawiających rekolekcje, a do posługi akolity 10. – spośród 14. Rekolekcje zakończyły się 13 marca.

1986 – W Nemi, w dniach 10-11 III, odbyło się spotkanie przełożonych generalnych niektórych zgromadzeń pallotyńskich. Podjęto na nim decyzję utworzenia w Rzymie Komisji ’86, która miała dalej wydawać „Biuletyn Komitetu Roku Jubileuszowego” oraz w ciągu dwóch lat przygotować podręcznik formacji dla Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. W skład Komisji weszli m.in. ks. Séamus Freeman, reprezentujący Zarząd Generalny Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, przewodniczący Komisji i s. Maria Świątkowska, reprezentująca Zarząd Generalny Kongregacji Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego.

1989 – W dniach 11-12 marca odbył się w Ołtarzewie coroczny zjazd powołaniowy, na który przybyło 150 chłopców.

1990 – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek przewodniczył w Ołtarzewie Mszy św. koncelebrowanej, podczas której wprowadził alumnów w posługę lektora i akolity.

1994 – Na spotkaniu alumnów ks. rektor Bogusław Szpakowski zaproponował pracę nad regułą życia w Seminarium. Częścią tego dzieła miał być nowy program. Sugerował, aby w tym celu stworzyć mieszane grupy księży, braci i alumnów, którzy debatowaliby nad formacją ludzką, duchową, intelektualną, pastoralno-liturgiczną, życiem wspólnotowym, Seminarium jako ośrodek ZAK, kulturą, porządkiem dziennym i tygodniowym, regulaminem życia.

1995 – W Otwocku odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Franciszka Szczotki. Mszy pogrzebowej przewodniczył ks. Marian Szczotka, rodzony brat zmarłego. W koncelebrze modliło się ponad 100 kapłanów. Na pogrzeb przybyła liczna rodzina zmarłego, miejscowe siostry zakonne i wielu wiernych z Otwocka. Słowo Boże wygłosił ks. prowincjał Mieczysław Olech. Pochowano go w kwaterze pallotyńskiej na Katolickim Cmentarzu Komunalnym przy ul. M. Andriollego w Otwocku.

2000 – W Ołtarzewie, podczas liturgii eucharystycznej, której przewodniczył ks. prowincjał Tomasz Skibiński, 23 alumnów przyjęło posługę lektora, a 21 – posługę akolity. Kazanie okolicznościowe wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. W liturgii uczestniczyli rodzice akolitów.
– Po południu wspólnota seminaryjna i zaproszeni goście mogli wysłuchać i obejrzeć Misterium Męki Pańskiej, przedstawione na deskach teatru seminaryjnego. Misterium nosiło tytuł „Getsemani” i skupiło się na męce Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. W Misterium było zaangażowanych ok. 60 alumnów.

2004 – W Ołtarzewie tradycją lat ubiegłych połączono zjazd rodziców kursu trzeciego z rekolekcjami wielkopostnymi dla nich. Rekolekcje prowadził ks. prefekt Ryszard Wróbel. Poza liturgią eucharystyczną, konferencjami, wspólnotowymi modlitwami i rekreacjami, rodzice współbraci obejrzeli tegoroczne Misterium Męki Pańskiej, zobaczyli pasję M. Gibsona, a także odbyli pielgrzymkę do Szymanowa i Niepokalanowa.

2011 – W Kibeho, w Rwandzie, odbyło się w dniach 7-11 III Spotkanie Kontynentalne dla Afryki. W spotkaniu wzięli udział: przełożony generalny ks. Jacob Nampudakam oraz radcy generalni – ks. Adam Golec i ks. François Harelimana.

2012 – W Dahlem, w Niemczech zmarła p. Hildegarda Müller. Była organizatorką pomocy dla naszego Seminarium w 80. latach XX w. Współpracę tę zapoczątkowało spotkanie ze śp. ks. Romanem Foryckim przed 33 laty.

2014 – Na UKSW miała miejsce publiczna obrona pracy doktorskiej ks. Waldemara Pawlika. Praca pt. „Duchowość maryjna św. Wincentego Pallottiego na podstawie jego „Trylogii majowej”, została napisana pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Czesława Parzyszka.

2016 – Arcybiskup Henryk Hoser poświęcił sklep charytatywny Amakuru, założony przez Pallotyńską Fundację Misyjną Salvatti.pl w Warszawie. W wydarzeniu wziął udział ks. Józef Lasak, przełożony prowincjalny Prowincji Chrystusa Króla, ks. Stanisław Kantor, przełożony Delegatury na Ukrainie, ks. Grzegorz Młodawski, dyrektor Sekretariatu ds. Misji, ks. Jean Bertrand Etoundi, sekretarz generalny do spraw misji oraz członkowie sekretariatów misyjnych z Irlandii, Indii, Brazylii, Irlandii. Amakuru nawiązuje do działalności Jakuba Salvatti, włoskiego kupca, który pomagał św. Wincentemu Pallottiemu w zdobywaniu funduszy na cele charytatywne. Sklep mieści się przy Alei Solidarności 101 w Warszawie. Na uroczystości otwarcia przybyły też siostry pallotynki, przedstawiciele Pallotyńskiego Biura Turystyczno-Pielgrzymkowego Peregrinus oraz pallotyńska telewizja1 internetowa Misericordia. W sklepie można kupić rwandyjską kawę, herbatę, różnorodne indyjskie pamiątki, rękodzieło, podkładki pod talerze, hebanowe figurki, kolczyki, korale afrykańskie, barwne tkaniny i inne rzeczy.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny