Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 12 grudnia

1958 – Biskup chełmiński Kazimierz Kowalski przekazał pallotynom parafię pw. św. Józefa w Chełmnie. Rektorem domu i proboszczem był wtedy ks. Franciszek Świerczek. W 1958 parafia liczyła 4200 osób, udzielono w ciągu tego roku 155 chrztów, a 112 dzieci przystąpiło do Pierwszej Komunii. Księża oprócz pracy duszpasterskiej w parafii udzielali się w szpitalu, prowadzili w kościele pofranciszkańskim katechizację młodzieży szkół licealnych i byli spowiednikami dwóch żeńskich zgromadzeń zakonnych.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1839 – Ks. Wincenty Pallotti, korzystając z hojności fundatora księcia Karola Torloni, założył w Rzymie drugi Dom Miłosierdzia, poświęcony Najśw. Sercu Jezusowemu i św. Stanisławowi Kostce. Tego dnia kierowniczka pierwszego domu, Elżbieta Cozzoli z dwiema asystentkami i 23. wychowankami, przeprowadziła się do nowego domu.

1928 – W Ołtarzewie odbyło się spotkanie ks. superiora Wojciecha Turowskiego z rektorami domów: ks. Stanisławem Słaboszewskim (Suchary), ks. Leonem Bemke (Kopiec) i ks. Stanisławem Wierzbicą (Warszawa).

1930 – 11 i 12 grudnia – Orkiestra seminaryjna w Ołtarzewie powiększyła swoje zaplecze o nowe instrumenty muzyczne: dwoje skrzypiec, flet i mandolinę.

1931 – W Chełmnie odbył się pogrzeb br. Józefa Lipkowskiego, doktora medycyny, profesora Collegium Marianum, redaktora prasy katolickiej. „W sobotę dn. 12 grudnia kaplica nasza była zapełniona jak w niedziele i święta. Jedni modlili się cicho, drudzy nie mogli powstrzymać się od łez, a wszyscy odchodzili do domu w skupieniu. Modlono się za niego – ale i do niego, bo cieszył się ogólnie dobrą opinią”. Na pogrzeb przybył ks. Alojzy Majewski i rektor z Suchar ks. Wiktor Krakor. Byli obecni wszyscy miejscowi księża diecezjalni z ks. proboszczem Bernardem Bączkowskim. W przemówieniu pożegnalnym ks. Majewski powiedział o nim: „Gdybym chciał uczcić tutaj pamięć naszego kochanego zmarłego i powiedzieć choć kilka słów pochwalnych, ubliżyłbym tylko jego wielkiej pokorze. Nie uczynię więc tego”. Został pochowany na cmentarzu parafialnym, w grobie koło murów miejskich. „Dużo osób nie zapomina i teraz odwiedzać go na cmentarzu. Grób jego jest zawsze pięknie utrzymany, przystrojony” (Wiadomości z naszych domów, WPPSAK 1933, nr 1, 21-22).

1934 – Ks. Leon Bemke przybył do Gdańska, aby objąć opieką duchową Polaków. Zamieszkał najpierw w domu pallotynów niemieckich przy Hindenburgallee 41/42 (obecnie róg al. Zwycięstwa i ul. Marii Skłodowskiej-Curie), spowiadając uczęszczających tam Polaków (pallotyni niemieccy byli jedynym zakonem w Wolnym Mieście Gdańsku i zostali sprowadzeni przez bpa gdańskiego Edwarda O’Rourkego w 1928; posiadali dużą domową kaplicę, w której odbywały się rekolekcje i dni skupienia). Z biegiem czasu zaczął pomagać ks. Franciszkowi Rogaczewskiemu przy kościele Chrystusa Króla i ks. Bronisławowi Komorowskiemu przy kościele św. Stanisława Biskupa. Był też spowiednikiem i ojcem duchownym polskich dominikanek. Z początkiem roku szkolnego 1935 zaczął uczyć języka niemieckiego i religii w polskiej szkole handlowej, średniej i wyższej (w XII 1938 założył tam sodalicję mariańską). We IX 1936, na prośbę komisariatu generalnego w Gdańsku powierzono mu obowiązki kapelana wojskowego polskiej załogi na Westerplatte.

1938 – Ks. Stanisław Czapla wyświetlił dzieciom w Warszawie film o tematyce misyjnej. Prefektem tych uczniów był ks. Michał Kosiedowski SAC.

– Cieśle ze Śląska, pracujący przy nowym gmachu seminaryjnym w Ołtarzewie, zakończyli prace.

1939 – Z rozproszenia wojennego powrócił do Ołtarzewa ks. Ludwik Broda. Od września przebywał w Huszczy k. Białej Podlaskiej. Teraz podjął ponownie obowiązki ojca duchownego, prowadził też wykłady z teologii ascetycznej (1940-43) i liturgiki (1941/1942). Udzielał się w duszpasterstwie w kaplicy seminaryjnej i w okolicznych parafiach. W czasie wojny był członkiem Działu Kwalifikacyjnego PKO niosącego pomoc ubogim; w tym celu przeprowadzał zbiórki pieniężne i materialne w pobliskich miejscowościach. Wraz z Seminarium przeniósł się w 1942 do Wadowic.

1940 – Ks. Bruno Marciniak, ks. Kazimierz Mielewski, ks. Stefan Treuchel i ks. Jan Wroński, zostali wywiezieni w transporcie więźniów-duchownych z niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz do obozu Dachau.

1943 – Członkinie Sodalicji Mariańskiej przy naszej kaplicy w Radomiu wystawiły sztukę teatralną pt. „Zwycięstwo miłości”. Dochód przeznaczony został na biednych z Młodzianowa. Premiera sztuki odbyła się 5 grudnia tr., z okazji przyjęcia do Sodalicji nowych kandydatek i 4 członkiń.

1945 – Ks. Ludwik Krawczyk uzyskał zgodę sufragana poznańskiego, bpa Walentego Dymka, na założenie domu pallotyńskiego w wynajętym 3-pokojowym mieszkaniu na piętrze przy ul. Wolsztyńskiej 29 (willa państwa Plucińskich; pallotyni mieszkali tam do 19 VI 1965, a następnie wyprowadzili się na ul. Przybyszewskiego 30; po nich na parter wprowadziły się pallotynki, dotychczas mieszkające przy ul. Bednarskiej 7); tam też mieściła się pierwsza kaplica parafialna (otwarcie tymczasowej kaplicy 23 XII 1945; zatwierdzenie granic parafii 28 I 1946).

1946 – Ks. Bronisław Wiater, superior Regii Miłosierdzia Bożego, skierował list do ks. generała Karla Hoffmanna, prosząc o zatwierdzenie właściwego tytułu regii, ponieważ Rada Generalna zatwierdziła Chrystusa Miłosierdzia – zamiast zaproponowanego przez Radę Regii wezwania: Miłosierdzie Boże.

1949 – Do kościoła św. Elżbiety w Gdańsku, Ołtarzew przekazał organy z motorem i ubiegłoroczny żłóbek.

1960 – W Gimnazjum św. Stanisława Kostki w Osny pod Paryżem zorganizowano spotkanie opłatkowe. Wystąpił chór gimnazjalny, wykonując różne kolędy, a wśród nich „kolędę na cztery głosy”.

1961 – Rektorem domu we Wrzosowie został ks. Czesław Ramusiewicz. Przeprowadził tam remont domu. W 1965 został mianowany rektorem domu w Szczecinie.

1971 – Ks. Feliks Folejewski poprowadził w Ołtarzewie Dzień skupienia dla 100. osobowej grupy akademików z Warszawy.

1975 – O. Albert Mieczysław Krąpiec OP, profesor i rektor KUL, wystąpił w Centre du Dialogue z tematem: „Wkład Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w kulturę polską”.

1975 – W Ołtarzewie, w dniach 10-12 grudnia, odbyło się zebranie księży wychowawców z duszpasterstwa powołań, nowicjatu i Seminarium. Obecni byli: ks. prowincjał Józef Dąbrowski, ks. rektor Jan Korycki, ks. ekonom Stanisław Orlicki, ks. prefekt Czesław Parzyszek, ks. Bogdan Boniewicz, ks. Józef Lesiak, ks. mistrz nowicjatu – Jerzy Błaszczak, ks. Szczepan Barcikowski.

1976 – W Ołtarzewie Dzień skupienia dla młodzieży akademickiej prowadził ks. Paweł Góralczyk.

W Seminarium gościła też grupa młodzieży z Ząbkowic, z ks. Antonim Pławnym.

1977 – W Niepokalanowie rozpoczęło się Sympozjum na temat teologii życia zakonnego, z okazji 50-lecia powstania klasztoru franciszkańskiego w Niepokalanowie i 50-lecia pallotyńskiego domu w Ołtarzewie. W pierwszym dniu obrad referat na temat istoty życia zakonnego wygłosił ks. Franz Courth (ur. 1940, zm. 1998, święcenia kapł. 1969), niemiecki pallotyn i teolog.

– Wieczorem w Ołtarzewie odbyło się spotkanie wspólnoty seminaryjnej z inż. Jackiem Wójcikiem. Należał on do grupy pomagającej Matce Teresie z Kalkuty. Z pobytu w Indiach wyświetlił dwa nowe filmy.

1978 – Po zebraniu profesorskim, ks. prowincjał Henryk Kietliński spotkał się z wszystkimi alumnami. Opowiedział wtedy o swoich spotkaniach z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, o Radzie Generalnej w Rzymie i perspektywach pracy Prowincji Chrystusa Króla.

1981 – W kościele Chrystusa Króla w Warszawie odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Czesława Ramusiewicza, administratora prowincjalnego. Mszy św. przewodniczył i słowo Boże wygłosił ks. prowincjał Henryk Kietliński. Uroczystości zgromadziły licznie przybyłych współbraci ze wszystkich polskich domów, sióstr zakonnych, przedstawicieli rodziny i wiernych. Seminarium w Ołtarzewie reprezentowała grupa księży z rektorem, kilku braci, 20 alumnów i dwóch diakonów.

Po mszy trumnę przewieziono do rodzinnego Białośliwia. Tam 13 XII, w dniu ogłoszenia stanu wojennego w Polsce, odbył się kolejny etap pogrzebu.

1983 – Kl. Józef Nowak, przedstawiciel kursu IV, został nowym dziekanem alumnów. Do „gabinetu rządzących” weszli referenci: do spraw kultu – kl. Krzysztof Morka, do spraw nauki – kl. Marek Strzelecki, do spraw kultury – kl. Michał Woś, do spraw sportu – kl. Jerzy Ciesielski.

1986 – Ołtarzewskie Seminarium przeżywało wieczornicę poświęconą niedawno zmarłej poetce, pisarce, tłumaczce i autorce książek dla dzieci i młodzieży, Annie Kamieńskiej (+10 maja 1986 w Warszawie).

1988 – data roczna – Ks. Antoni Dębkowski przeniósł się z Southampton do Falkirk w Szkocji. Pracował tam przez 16 lat, obsługując ponadto ośrodki polonijne w Perth i Alloa.

1988 – Grupa charytatywna Seminarium w Ołtarzewie, pod kierownictwem kl. Grzegorza Rydzewskiego, zorganizowała akcję zbierania darów dla ofiar tragicznego w skutkach trzęsienia ziemi w Armenii (7 grudnia 1988; ok. 25 000 ofiar). Była to odpowiedź na apel Ojca Świętego oraz Polskiego Czerwonego Krzyża.

1990 – data roczna – Editions du Dialogue opublikowało w Kolekcji „Znaki Czasu” nr 53-55 (red.: Zenon Modzelewski i Danuta Szumska): Ryszard Przybylski, „Homilie na Ewangelię dzieciństwa. Szkice z teologii biblijnej malarzy i poetów” (Paris 1990), Marek Skwarnicki, „Podróże po Kościele” (Paris 1990), Józef Tischner, „Filozofia dramatu. Wprowadzenie” (Paris 1990). Jako pierwszy tytuł Kolekcji „Świadkowie XX wieku” (red. Zenon Modzelewski i Danuta Szumska) wyszła książka Edwarda Raczyńskiego: „Czas wielkich zmian. Rozmowy przeprowadzone przez Krzysztofa Muszkowskiego” (Paris 1990).

1992 – Seminarium w Ołtarzewie odwiedził ks. Marian Faleńczyk, superior  Regii Miłosierdzia Bożego we Francji (1987-96).

1994 – O. prof. Mieczysław Krąpiec OP (+2008), filozof tomista, teolog, humanista, wieloletni rektor i profesor KUL, współtwórca lubelskiej szkoły filozoficznej, wygłosił w Ołtarzewie wykład na temat: „Rola filozofii w teologii”.

– W wyborach dziekana alumnów w Ołtarzewie zwyciężył kl. Zdzisław Prusaczyk z kursu IV. W Radzie Alumnów znaleźli się radcy-klerycy: Jędrzej Orłowski – do spraw kultu; Emil Mendyk – do spraw kultury; Edwin Bonisławski – do spraw nauki; kl. Tomasz Kiedrowski – do spraw sportu. Wszyscy radcy należeli do kursu trzeciego.

1995 – data roczna – W Kolekcji „Świadkowie XX wieku” (red. Zenon Modzelewski i Danuta Szumska) Editions du Dialogue wydało książkę Lidii Ciołkoszowej: „Spojrzenie wstecz. Rozmowy przeprowadził Andrzej Friszke” (Paris 1995).

2000 – Po uzyskaniu zgody Rady Generalnej z 1 XII 2000 oraz metropolity bratysławsko-trnawskiego (umowa z 5 VI 2000) Rada Prowincjalna kanonicznie erygowała wspólnotę miejscową w Hronským Beňadiku.

2004 – W dniach 10-12 grudnia w Seminarium w Ołtarzewie gościło rodziców kursu pierwszego. Powitał ich serdecznie ks. rektor Marian Kowalczyk i ks. prefekt Sławomir Maizner, który był organizatorem spotkania

2008-10 – W Warszawie przeprowadzono archiwizację dokumentacji Centre du Dialogue.

2010 – W Nowym Smokowcu na Słowacji harcerze Związku Harcerstwa Polskiego, którzy w tym roku przeżywali 100-lecie swego istnienia odebrali od słowackich skautów Betlejemskie Światło Pokoju. Dokonało się to na Mszy św. odprawionej pod przewodnictwem bpa Andreja Imricha, spiskiego biskupa pomocniczego, w asyście harcerskich kapelanów, w tym naszego współbrata ks. Wojciecha Jurkowskiego. Ze Słowacji Światło przybyło do Sanktuarium MB Fatimskiej na Krzeptówkach, gdzie po Mszy św. ks. Marian Mucha, kustosz sanktuarium, przekazał je harcerzom z ZHR, zakopiańskim parafiom, władzom samorządowym, urzędom, szkołom i innym instytucjom.

2012 – Ks. Aleksander Pietrzyk, przełożony Regii Miłosierdzia Bożego, powierzył opiekę nad Archiwum Regii Miłosierdzia Bożego w Paryżu, ks. Markowi Wittbrotowi i br. Lechowi Kosińskiemu.

2014 – W Szczecinie zmarł ks. Jan Zubek (ur. 1933 w Koniówce, w parafii Chochołów, pow. Nowy Targ, w archidiecezji krakowskiej), kapelan sióstr, szpitali i współpracowników. Ks. Jan od 80. lat XX w. prowadził duszpasterstwo wśród pallotyńskich współpracowników. Bardzo doceniał apostolstwo świeckich i formowanie ich w duchu św. Wincentego Pallottiego.

2019 – W południe została ogłoszona decyzja Ojca Świętego Franciszka o nominacji ks. Adriana Józefa Galbasa SAC, prowincjała Księży Pallotynów w Poznaniu na biskupa pomocniczego diecezji ełckiej. Nominat otrzymał stolicę tytularną Naisso.

Ks. Adrian Józef Galbas, urodził się 26 stycznia 1968 w Bytomiu. W 1987 został przyjęty do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. W latach 1987-93 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. Śluby wieczne złożył 10 września 1993 w Zakopanem, a 7 maja 1994 w Ołtarzewie został wyświecony na kapłana.

Od 1994 do 1995 był wikariuszem w parafii św. Michała Archanioła w Łodzi. W latach 1995-98 studiował na KUL-u teologię oraz komunikację i dziennikarstwo. W latach 1998-2002 pełnił funkcje prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, a od 2002 do 2005 był radcą w Zarządzie Prowincji Zwiastowania Pańskiego w Poznaniu. W latach 2002-03 był też sekretarzem ds. Apostolstwa w Częstochowie. W 2003 został proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Poznaniu i był nim do 2011. Jednocześnie od 2008 do 2011 pełnił także funkcję radcy w Zarządzie Prowincji Zwiastowania Pańskiego w Poznaniu.

W 2012 otrzymał tytuł doktora teologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2011 był prowincjałem Prowincji Zwiastowania Pańskiego w Poznaniu.

2019 – W Hospicjum św. Jana Ewangelisty w Szczecinie zmarł br. Tadeusz Wojciechowski z Prowincji Zwiastowania Pańskiego (ur. 3 IV 1937 w Białym Ługu, w pow. Końskie), ogrodnik.

Pierwszą konsekrację w Stowarzyszeniu złożył 7 X 1960 w Ołtarzewie, a z racji powołania do wojska, odnowił ją tamże 24 X 1962. Poznań był ostatnią jego placówką (1993-2019).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny