Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 12 października

2017 – W Ołtarzewie, abp Tadeusz Wojda SAC, metropolita białostocki, przewodniczył Mszy św. inagurującej nowy rok akademicki 2017/2018. Potem w Auli im. bł. ks. Józefa Jankowskiego SAC (Scena Ołtarzew) wykład inauguracyjny wygłosił prof. UKSW dr hab. Rafał Wiśniewski – dyrektor Narodowego Centrum Kultury. Sesji inauguracyjnej przewodniczył ks. prof. UKSW dr hab. Tomasz Wielebski, prodziekan Wydziału Teologicznego UKSW.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1922 – W dniach 10 – 12 października, uczniowie Collegium Marianum i klerycy, z wyjątkiem nowicjuszy, z Kopca, pracowali przy młóceniu zboża, wyrywaniu buraków i zwożeniu z pola kapusty (prace polowe wykonywano jeszcze 13 i 16 października).

1931 – Ks. Franciszek Cegiełka wyjechał do pracy duszpasterskiej wśród Polonii w Paryżu.

1936 – Ks. Stanisław Szulmiński rozpoczął w Ołtarzewie wykłady z pedagogiki i orientalistyki. Dojeżdżał tu co tydzień z Suchar, na poniedziałek i wtorek.

– Ks. Stanisław Wierzbica, rektor Ołtarzewa i ks. Alfons Męcikowski, wzięli udział w nabożeństwie żałobnym w Borzęcinie za Łukasza Ruszczaka, w pierwszą rocznicę jego śmierci.

1938 – Ks. Stanisław Szulmiński wyjechał do Warszawy w sprawie ruchu Apostolatu Pojednania. Ruch ten zorganizował na zjeździe w Laskach k. Warszawy (30-31 XII 1937). Zrzeszał on osoby duchowne i świeckie z całej Polski (w 1939 liczył ponad 100 członków z różnych diecezji, nawet z obrządku wschodniego). Sam został jego prezesem. Apostolat został formalnie zatwierdzony przez Radę Prowincji 3 II 1938 i włączony do ZAK, a jego centrala mieściła się w Ołtarzewie.

– W kaplicy parkowej w Ołtarzewie postawiono czwarty ołtarz.

1939 – Do Ołtarzewa powrócił br. Jan Wilczyński wraz z 5 lub 6 członkami Stowarzyszenia. W czasie inwazji niemieckiej w 1939 dotarł do Brześcia n. Bugiem.

1943 – Ks. Bernard Pawłowski został mianowany dziekanem (dziekanem zastępcą) okręgu paryskiego. Pracę tę wykonywał do 15 lipca 1945.

1976 – W kościele seminaryjnym w Ołtarzewie odprawiono Mszę św. pogrzebową za Marię Zdaniewicz, mamę ks. Witolda. We Mszy św. koncelebrowanej pod przewodnictwem ks. Witolda Zdaniewicza wzięło udział 30 księży, zwłaszcza kolegów ks. Witolda. Kondukt na cmentarz poprowadził ks. proboszcz Józef Turecki.

1981 – W Ołtarzewie, przy licznym udziale księży, braci, alumnów, sióstr i wiernych i rodziny, odbył się pogrzeb br. Jana Wilczyńskiego. Przybyli przedstawiciele wielu domów pallotyńskich. Mszy koncelebrowanej przewodniczył i homilię okolicznościową wygłosił prowincjał ks. Henryk Kietliński. Został pochowany na cmentarzu ołtarzewskim w kwaterze pallotyńskiej.

1988 – W Warszawie ks. Roman Forycki wygłosił referat na zjeździe księży rektorów, proboszczów i samodzielnych wikariuszy, zatytułowany: „Trudności realizacji idei ZAK na naszych placówkach i w parafiach oraz propozycje nowych rozwiązań”. Wśród trudności prelegent wyliczał: nieznajomość idei ZAK, nieumiejętność przełożenia teorii na praktykę, istniejące przekonanie, że dzisiaj ZAK jest niepotrzebne, bo cały Kościół się tym zajmuje, brak zainteresowania ideą ZAK, brak chęci prowadzenia ZAKu itd. Jako środki zaradcze wymienił: potrzeba chętnych do zajęcia się ZAK, przygotowanie alumnów do pracy w ZAK, potrzeba odpowiednich zespołów, kształcenie moderatorów itd.

1988 – W Otwocku, przy ul. Żeromskiego 6, zamieszkał ks. Franciszek Bogdan. Tam dedykowano mu książkę pamiątkową „I nic nad Boga. Apostolski wymiar życia konsekrowanego. Księga pamiątkowa dedykowana księdzu Franciszkowi Bogdanowi SAC z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin i sześćdziesięciopięciolecia święceń kapłańskich” (red. Alfred Dyr, Paweł Góralczyk, Ząbki 1999). Pozostawił też krótkie wspomnienia: „Pod wieczór mojego życia” (WPChK 2006, nr 4, 76-83), „Wspomnienia 1929-1959”, RP 9(1968) 164-169 i „Wspomnienia najmłodszych lat” (WPChK 2000, nr 6, 34-39, nr 7-8, 53-58, nr 9, 58-65, nr 10, 81-88).

1991 – Prawie 2000 osób uczestniczyło w XXXV pielgrzymce ruchu apostolskiego Rodziny Rodzin na Jasną Górę. Prowadzili ją duszpasterze ruchu: ks. Ryszard Marciniak, ks. Feliks Folejewski i ks. Stanisław Janik. Pielgrzymka odbyła się w dniach 12-13 X.

1993 – W Grabowie k. Kolna, została odprawiona msza pogrzebowa za śp. ks. Jana Kowalskiego. Mszy przewodniczył ks. Marian Faleńczyk, superior regii francuskiej i kolega kursowego w gronie ponad 60 kapłanów. Wcześniej do zgromadzonych przemówił bp łomżyński Juliusz Paetz. Kazanie okolicznościowe wygłosił ks. prowincjał Mieczysław Olech. Ks. Jan został pochowany na prośbę matki i rodziny na miejscowym cmentarzu parafialnym w Grabowie, obok grobu byłego proboszcza tej parafii, ks. Leona Ostalczyka (†1974). W słoneczny dzień złotej polskiej jesieni cała parafia uczestniczyła w pogrzebie swego rodaka.

1997 – W Ołtarzewie, podczas Pallotyńskiej Niedzieli Misyjnej, słowo Boże głosił ks. Zbigniew Babicki. Podczas Eucharystii grały i śpiewały dwie siostry ze zgromadzenia „Verbum Dei”, Kolumbijka i Hiszpanka, z których jedna pod koniec Mszy św. wypowiedziała świadectwo swojej wiary.

2000 – Poświęcono kamień węgielny pod budowę Sanktuarium Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu.

2000 – Wmurowano kamień węgielny we frontowej ścianie kościoła św. Andrzeja Boboli i poświęcono kaplicę szpitalną pw. Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Kaplica chwilowo spełniała funkcję kościoła parafialnego. W miejscu centralnym kaplicy umieszczono obraz Pana Jezusa w cierniowej koronie, czerwonym płaszczu z trzciną w ręku, pędzla Damazego Kotowskiego (1861-1943), ucznia Jana Matejki. Uroczystościom przewodniczył bp bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy. Stowarzyszenie reprezentował m.in. ks. prowincjał Tomasz Skibiński, ks. wiceprowincjał Wojciech Pietrzak, ks. Adam Golec z Częstochowy i ks. Alfred Dyr z Ołtarzewa.

2004 – XIX Zebranie Generalne wybrało nową Radę Generalną. W wyłonionej Radzie znaleźli się: ks. Zenon Hanas – pierwszy radca, oraz radcy – ks. Francesco Todisco, ks. Jacob Nampudakam i ks. Gilberto Orsolin. 13 X miały miejsce wybory Zarządu Generalnego – ekonomem generalnym został ponownie ks. Gerald Dwyer, a sekretarzem generalnym ks. Janusz Łuczak. 16 X wybrano jeszcze nowego prokuratora generalnego – został nim ks. Karl Heinen.

2009 – Dom rekolekcyjny Wincentego Pallottiego w Medellín rozpoczął oficjalną działalność.

2013 – W kościele seminaryjno-parafialnym Najświętszej Maryi Panny Królowej Apostołów w Ołtarzewie abp Tadeusz Kondrusiewicz, ordynariusz archidiecezji mińsko-mohylewskiej, udzielił alumnom święceń kapłańskich w stopniu diakonatu.

2017 – W Ołtarzewie, w dniach 11-12 października odbył się Jesienny Zjazd Doradczy Rektorów, Proboszczów, Sekretarzy i Dyrektorów.

Drugi dzień (12 X): Po słowie abpa Tadeusza Wojdy wystąpili ze swymi sprawozdaniami: ks. Grzegorz Młodawski (sekretarz ds. Misji), ks. Krzysztof Kralka (Pallotyńska Szkoła Nowej Ewangelizacji), ks. Artur Stępień (Instytut Pallottiego i Sekretariat ds. Formacji), ks. Jarosław Olszewski (delegat prowincjała na Ukrainie), ks. Jan David (delegat prowincjała w Czechach i na Słowacji), ks. Krzysztof Czapla (Sekretariat Fatimski) i ks. Wiesław Guła (dyrektor Okresu Wstępnego).

2018 – W Gmachu Kurii Biskupiej Diecezji Warszawsko-Praskiej rozpoczęto o godz. 12.00 proces beatyfikacyjny sługi Bożego Stanisława Szulmińskiego (1884 – 1941), kapłana Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (pallotyni).

Ks. Stanisław Szulmiński (ur. 1894), więzień i męczennik łagru, apostoł pojednania, zmarł w nocy 27 listopada 1941, w baraku obozowym nr 13, na terenie obozu pracy przymusowej (łagru) nr 3 na Wietłosianie, w Uchcie (Republika Komi). Przybył tam wraz z innymi więźniami 19 III 1941 i pomimo zwolnienia (dokument z 1 VIII 1941) pozostał dobrowolnie w łagrze.

Zachowany dokument zgonu i pogrzebu wymienia chorobę serca jako główną przyczynę śmierci, ponadto ogólne wyczerpanie organizmu i towarzyszące mu przeziębienie. Dzień później jego zwłoki zostały prawdopodobnie wrzucone do wspólnej mogiły, wyrąbanej w lodowatej ziemi i pochowane na terenie obozu na Wietłosianie (według dokumentacji obozowej).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny