Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 14 lipca

1946 – Święcenia kapłańskie w kościele parafialnym w Chevilly (Francja) przyjął ks. diakon Józef Liszewski. Studia filozofii i teologii odbył w seminarium diecezjalnym w Cambrai. Święceń udzielił mu bp Orleanu i przyjaciel pallotynów, Jules Marie Victor Courcoux (+1951). Ksiądz superior Bronisław Wiater w liście do ks. generała Wojciecha Turowskiego tak opisał to wydarzenie: „Uroczystość wypadła bardzo pięknie. Biskup po przemówieniu księdza prymicjanta w jadalni, rozczulił się do łez”.

2016 – Ks. Józef Liszewski obchodził w Osny jubileusz 70.lecia kapłaństwa. Ostatnie lata ks. Józef spędza na wózku inwalidzkim. Zbudowano dla niego specjalną rampę, po której wjeżdża na piętro do swojego mieszkania. Porusza się na wózku jadąc do kaplicy, aby odprawiać codziennie Mszę, udając się na posiłki do sąsiedniego domu, czy poruszając się po terenie Osny. Do codziennego rytuału, jeśli dopisuje pogoda, należy odwiedzanie przez niego w parku Groty Matki Bożej z Lourdes, odprawianie tam drogi krzyżowej i nawiedzenie cmentarza pallotyńskiego, gdzie spoczywają jego przełożeni i koledzy, z którymi pracował w Collège St. Stanislas. Uczył tam wielu przedmiotów, ale głównie języka francuskiego, łacińskiego, historii starożytnej i muzyki. Jubilat do dziś „zachował pełną inteligencję, pełną zdolność odczuwania, rejestrowania wrażeń i rozumienia” (ks. Aleksander Pietrzyk, 14 VII 2016).

Ks. Józef Liszewski zmarł 18 marca 2020.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1835 – W Rzymie, w kościele Santa Maria in Carinis, odbyło się pierwsze zebranie Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego.

1849 – Ks. Wincenty Pallotti powrócił z Kolegium Irlandzkiego do domu przy SS. Salvatore in Onda. Podczas Rewolucji Rzymskiej Pallotti od 26 II tr. ukrywał się przy kościele Sant’Agata de’Goti.

W lutym 1849 utworzono w Rzymie tymczasowy rząd Republiki, na czele którego stanął G. Mazzini. Wcześniej, bo 24 XI 1848 obalono rządy papieskie.

1930 – Klerycy-nowicjusze przez tydzień czasu pomagali w administracji pallotyńskiego wydawnictwa w Warszawie (Krakowskie Przedmieście).

1933 – Ołtarzew odwiedzili dwaj członkowie Stowarzyszenia  Misji Afrykańskich: ks. François Xavier Hirsch, superior i kl. Bolesław Szmania (pierwszy Polak w SMA; święcenia kapłańskie otrzymał w 1937). Stowarzyszenie miało wtedy swój dom w Nininie, gmina Ryczywół, pow. Oborniki, w archidiecezji poznańskiej.

1937 – Z Rzymu powrócił do Ołtarzewa ks. Franciszek Kilian, dotychczas  sekretarz generalny Stowarzyszenia i redaktor „Analecta Piae Societatis Missionum”. Po powrocie do kraju objął funkcję radcy prowincjalnego, a od nowego roku akademickiego – wykłady z Pisma Świętego, języka hebrajskiego, filozofii spekulatywnej i etyki w Seminarium.

1938 – Ołtarzew odwiedził ks. Franciszek Cegiełka SAC, rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji, w towarzystwie ks. Franciszka Paulińskiego, rektora domu warszawskiego (dom przy ul. Krakowskie Przedmieście).

1942 – Kl. Alojzy Misiak zakończył pobyt w obozie jenieckim w Szlezwiku w Niemczech (Stalag X A). Trafił tam 17 VI 1940, jako jeniec wojenny, po inwazji niemieckiej na Francję, gdy uczestniczył w kampanii wojennej. Po powrocie do Francji znalazł się w Paryżu, od 31 XII 1942 w Orleanie, a następnie w Chevilly.

1946 – Powstała urugwajska Regia św. Wincentego Pallottiego z siedzibą w Montevideo.

1949 – W Warszawie Zarząd Prowincjalny podpisał umowę w sprawie dzierżawy parteru domu nr 15 przy ul. Skaryszewskiej, dokąd jesienią przeniósł się Zarząd.

1978 – Dzień imienin ks. prowincjała Henryka Kietlińskiego. Z tej okazji odbyła się wieczorem w Seminarium akademia, przygotowana przez kleryków. Życzenia solenizantowi złożył ks. Rektor oraz przedstawiciel alumnów.

1982 – W Ołtarzewie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Alojzego Hassy, doktora historii i teologii, profesora Collegium Marianum, profesora historii Kościoła i patrologii w Ołtarzewie.

Msza pogrzebowa została odprawiona przez ok. 40 kapłanów. W czasie homilii pogrzebowej ks. wiceprowincjał Czesław Parzyszek przeprosił ks. Alojzego za wszelkie sprawione mu przykrości i podziękował za dobro, które on wyświadczył, ukazując nieprzeciętność postawy zmarłego. Kondukt na cmentarz poprowadził i tam serdecznie przemówił rektor Seminarium i radca prowincjalny, ks. Roman Forycki. Jako ostatni przemawiał misjonarz z Radomia, ks. Stanisław Stypa, podkreślając życzliwość zmarłego do ludzi i jego tęsknotę za Ołtarzewem. Został pochowany na cmentarzu ołtarzewskim zgodnie ze swym pragnieniem.

1983 – W szpitalu w Wadowicach zmarł br. Paweł Błeński (ur. 1910 w Sobowidzu, w parafii Trąbki Wielkie, w diecezji chełmińskiej). Bardzo często wieczorem, po skończonych pracach, spacerował po ogrodzie kopieckim, odpoczywając i odmawiając różaniec. Swoje rozmowy i listy do przełożonych zawsze kończył stwierdzeniem: „taka jest Boża wola”. Jako zakrystian miał wielki szacunek do naczyń i szat liturgicznych, a przede wszystkim do Najświętszego Sakramentu. Był ubogi, a jego pokój niemal pusty. Miał tyle, ile było konieczne do życia. Najlepiej czuł się w domach Stowarzyszenia. Nie lubił odwiedzać innych, tłumacząc, że powołaniem pallotyńskim jest modlitwa i praca na rzecz Stowarzyszenia. Nie liczył godzin pracy. Będąc furtianem, pełnił posługę zakrystiana. W furcie odpisywał na listy współpracowników. Dużo czasu poświęcał choremu br. Andrzejowi Dudzie, często nie dosypiał, aby przyjść mu z pomocą. Był bardzo konsekwentny w wypełnianiu przyrzeczeń, które złożył Bogu. Nie umiał godzić konsekracji z przeciętnością.

1986 – W Lienheim (Niemcy) zmarł ks. Joachim Lichy (ur. 1909 w Tarnowie Opolskim (Tarnau), w diecezji wrocławskiej), członek Związku Odwetu, od 1947 inkardynowany do archidiecezji wrocławskiej, kanclerz kurii, więzień PRL, duszpasterz w archidiecezji Freiburg.

Zgodę na przejście do diecezji otrzymał pismem Rady Generalnej z 28 VIII 1947. W okresie prześladowań komunistycznych został aresztowany i osadzony w więzieniu w Katowicach. Przez kolejne trzy lata działał jako proboszcz w podziemiu. Przy przekraczaniu granicy w okolicy Szczecina został aresztowany i od 31 XII 1952 do 22 VII 1953 przebywał w więzieniu śledczym we Wrocławiu. Z obowiązków administratora parafii Zwrócona-Bobolice zwolnił się 28 VIII 1960 i wyjechał na Opolszczyznę, a stąd 9 I 1961, w ramach łączenia rodzin, do Niemieckiej Republiki Federalnej, gdzie pracował duszpastersko w okolicach jeziora Bodeńskiego, w diecezji Freiburg.

Posługiwał się doskonale językiem niemieckim, polskim, czeskim i francuskim. Interesował się historią. Był bardzo rozmodlonym kapłanem i skrupulatnie wykonywał posługi duszpasterskie. Pozostał do końca życia wierny polskości, interesując się wszelkimi wydarzeniami, jakie dokonywały się w jego Ojczyźnie. Odmówił też inkardynacji do archidiecezji fryburskiej, pozostając do końca życia we wrocławskiej.

2012 – W sanktuarium maryjnym w Kibeho odbyło się poświęcenie drogi krzyżowej. Uroczystościom liturgicznym przewodniczył ks. Romuald Uzabumwana, regionał pallotynów w Rwandzie, Kongo i Belgii, w towarzystwie pielgrzymujących kapłanów, braci sióstr oraz świeckich przybywających regularnie do Kibeho, zwłaszcza w soboty, a są to głównie chrześcijanie z parafii św. Wincentego Pallottiego w Gikondo-Kigali. Drogę Krzyżową wykonano na wzgórzu zwanym Kalwarią. Urządzono ją dzięki pomocy finansowej pallotynów i współpracowników z Polski, których na uroczystości reprezentowali: ks. Józef Lasak, prowincjał pallotynów Prowincji Chrystusa Króla, ks. Grzegorz  Młodawski, sekretarz ds. misji, ks. Tomasz Skibiński, rektor wyższego seminarium w Ołtarzewie oraz neoprezbiter Dariusz Sala, który przygotowywał się do wyjazdu na misje na Wybrzeże Kości Słoniowej.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny