Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 14 maja

1972 – niedziela – Pomiędzy godz. 8.00 a 9.00 rano, biskup z Butare, Jean Baptiste Gahamanyi odwiedził Ołtarzew. Najpierw w kościele skierował słowa zachęty do modlitwy za misje do zgromadzonych ludzi, a następnie w spotkaniu z alumnami i pozostałymi członkami domu zarysował stan rozwoju chrześcijaństwa w swojej diecezji. Jego wizyta „rozpaliła w wielu sercach ducha misyjnego i zachęciła do wyjazdu na żniwo Pańskie”.

Biskup przybył do Polski z ramienia Konferencji Episkopatu Rwandy i Burundi, by zwrócić się z prośbą do biskupów polskich i zgromadzeń zakonnych o wysłanie księży na misje do tych krajów. W tym czasie, w Warszawie przebywał ks. Roman Dzwonkowski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie, który spotkał się ze wspomnianym biskupem rwandyjskim w gabinecie ks. Alojzego Orszulika SAC (13 V). Ks. Dzwonkowski zaprosił biskupa do Ołtarzewa, a biskup zaproszenie przyjął i nazajutrz wstąpił do seminarium w drodze do Niepokalanowa.

Wizyta afrykańskiego ordynariusza miała ogromne znaczenie dla ożywienia ducha misyjnego wśród pallotynów. Oficjalne rozmowy pomiędzy Zarządem Prowincjalnym a biskupem rwandyjskim rozpoczęły się już 15 maja tr.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1908 – W Antoniówce poświęcono domową kaplicę. Dzięki napływającym ofiarom udało się ks. Alojzemu Majewskiemu urządzić kaplicę, w której zaczęto przechowywać na stałe Najświętszy Sakrament. W połowie 1908 r. liczba mieszkańców Antoniówki wynosiła już 30 osób – trzech księży (jeden, nieznany z imienia, przebywał na urlopie), 13 braci, 2 kleryków nowicjuszy i 12 gimnazjalistów.
Kilka lat później ksiądz Majewski pisał: „Życie w naszym domu zupełnie inaczej się przedstawia, aniżeli przed pięcioma miesiącami. Z początku marca br. jeden pokój nam wystarczył, a dzisiaj cały dość obszerny budynek nie wystarcza na pomieszczenie wszystkich. Trzeba było pomyśleć o powiększeniu domu. Brat, majster od wszystkiego, zauważył zupełnie słusznie, że strych domu będzie można zamienić na sypialnię. Zrobił plan i kosztorys. Wnet puściliśmy piły, siekiery w ruch, murarze zabrali się do kielni – i w niedługim czasie stanęła obszerna, przewiewna sypialnia, zdolna przyjąć wszystkich mieszkańców na nocleg. W ten sposób opróżnił się dom na dole, a my zyskaliśmy kilka pokoi niezbędnych do nauki i do wspólnych zabaw”.

1935 – W kronice Kopca, tak pisano o pierwszych dniach żałoby po Józefie Piłsudskim (+12 maja, godz. 20.45):
13 maja: „Rano nadeszła wiadomość o śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego. Początkowo nie chciano wierzyć w to, albowiem nikt z nas nie słyszał o tym, by Pan Marszałek chorował.
[14 maja:] Śmierć Marszałka również na Kopcu wywarła wielkie wrażenie. Wielu poczyna go inaczej osądzać. Z napięciem oczekuje się coraz to nowszych wiadomości o jego pogrzebie. Raz po raz słuchamy też radia, które również kirem żałoby się okryło. Chłopcy i świeccy profesorowie noszą czarną przepaskę na lewym rękawie, na znak żałoby. Obrazy i podobizny Marszałka ubrano w krepę”.

1941 – Z powodu napiętej sytuacji politycznej we Włoszech ks. generał Karl Hoffmann wysłał ks. Ignacego Mieczysława Curzydłę do USA, do pracy wśród Polonii. Pieniądze na wyjazd uzyskał od Watykanu, do którego zwrócił się z taką prośbą ks. generał. Nie mogąc otrzymać w Rzymie wizy do USA (zajęcie Francji przez Niemców), a posiadając jedynie brazylijską, wyjechał do Lizbony, licząc, że tutaj poczeka na wizę amerykańską, mieszkając u ks. Wojciecha Turowskiego. Po przyjeździe nakazano mu szybkie opuszczenie Portugalii; odpłynął więc stąd 23 V do Brazylii, skąd chciał dostać się do wyznaczonego mu celu.

1951 – W drugi dzień Zielonych Świąt nowicjusze udali się z Ołtarzewa do Lasek. Cześć wyprawy jechali samochodami, a część szli pieszo. „W lesie pod Laskami rozbiliśmy obóz, zażywając swobody rozpoczęliśmy grę w piłkę itp. Po zwiedzeniu Zakładu dla ociemniałych wieczorem powróciliśmy do domu” (z kroniki).

1952 – Na Kopcu odbyły się uroczystości pogrzebowe Władysława Kluczewskiego, wychowanka kopieckiego gimnazjum. Wzięli w nich udział uczniowie tegoż gimnazjum, siostry i uczennice nazaretanek oraz wychowankowie karmelitów z Wadowic. Orkiestra gimnazjalistów z Kopca zagrała „Marsz żałobny” F. Chopina. Władysław został pochowany na pallotyńskim cmentarzu.

1971 – Ks. Roman Forycki wyjechał do Lublina na jubileusz Koła Filozoficznego KUL.

1972 – niedziela – Zewnętrzna uroczystość Królowej Apostołów. Tego dnia, zgodnie z ówczesną tradycją, odbył się Wielki Zjazd pallotyńskich współpracowników i dobrodziejów, na który przybyło ok. 300 osób. Kazanie o apostolstwie wygłosił na sumie ks. Józef Kołodziejczyk. Po południu wyświetlono im film pt. „Obrona Jasnej Góry”.

1975 – W Poznaniu odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Wiktora Bartkowiaka, kapelana Batalionów Chłopskich na Podlasiu, ps. Sokół, kapelana zgrupowania „Kryska” AK (rejon VI Obwodu Praga), ps. Wiktor, kapelana obozu przejściowego na ul. Skaryszewskiej w Warszawie i w Pruszkowie, profesora i dyrektora Collegium Marianum, profesora Seminarium w Ołtarzewie, sekretarza Ośrodka Studiów Pallotyńskich, mistrza nowicjatu, rekolekcjonisty.
Mszy świętej przewodniczył ks. Eugeniusz Weron, kolega kursowy zmarłego, a homilię wygłosił prowincjał ks. Józef Dąbrowski. Kaznodzieja mówił m.in., że ks. Wiktor był ogromnie przywiązany do Stowarzyszenia – do ostatniej chwili interesował się jego sprawami i był włączony w porządek dnia. „We wszystkich kontaktach z ludźmi występował jako kapłan, który przekazuje wartość Ewangelii. Był Chrystusowym kapłanem – był tym, który uważał się za wybranego przez Chrystusa […] Wyróżniał się również godną podziwu pracowitością. Starczyło mu czasu na modlitwę, rozmowę, na przygotowanie pisemne każdej konferencji […] Śp. ks. Wiktor Bartkowiak otrzymał tę wielką łaskę, że aż do ostatniego dnia życia mógł sprawować Najświętszą Ofiarę”. We Mszy brało udział 51 księży; w liturgii pogrzebowej uczestniczyła rodzina, krewni, przyjaciele, bracia, klerycy, siostry zakonne i inni. Delegację ołtarzewską stanowiło kilku księży i alumnów.
Po Mszy rektor domu poznańskiego, ks. Chełkowski, odśpiewał modlitwy żałobne. Zmarły został pochowany w pierwszej kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu junikowskim w Poznaniu. Ceremoniom pogrzebowym na cmentarzu przewodniczył ks. Mirosław Zadrożny, który nad grobem złożył wyrazy współczucia rodzinie zmarłego.

1976 – W drodze z Niepokalanowa odwiedził Ołtarzew abp Joseph Bernardin (+1996), ordynariusz Cincinnati, przewodniczący Konferencji Biskupów USA oraz bp James Rausch (+1981), bp pomocniczy St. Cloud, sekretarz generalny Konferencji Biskupów USA. W kościele seminaryjnym gości powitał ks. prowincjał Józef Dąbrowski. Abp Bernardin przemówił do uczestników tego spotkania.
– Seminarium pożegnało bpa Butare (Rwanda), Jeana Baptistę Gahamanyi’ego. Biskup przebywał w Ołtarzewie od 28 kwietnia. Z Polski Gahamanyi udał się do Kanady.
– Do Ołtarzewa przyjechał ks. Tadeusz Tomasiński, dyrektor ds. misji Regii Miłosierdzia Bożego.

1977 – W Ołtarzewie odbyła zebranie Rada Prowincjalna.
– Klerycy 3. i 4. kursu rozpoczęli kurs nauki jazdy.

1978 – Ks. Józef Gołuński objął funkcję rektora domu w Chełmnie i sprawował ją do 1984. Ponadto od 1969 pełnił w Chełmnie obowiązki proboszcza parafii pw. św. Józefa.

1980 – W Seminarium pożegnano radców generalnych, którzy przybyli do Polski z racji święceń kapłańskich. Na pożegnaniu obecny był ks. prowincjał Henryk Kietliński.

1983 – Na Jasnej Górze i w Dolinie Miłosierdzia w Częstochowie odbyły się w dniach 14 i 15 maja ogólnopolskie uroczystości Jubileuszu 75-lecia Polskiej Prowincji Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Do organizacji tych uroczystości w wielkim stopniu przyczynili się współbracia z Ołtarzewa.

1986 – Instytut Teologii Apostolstwa zorganizował w Ołtarzewie sympozjum na temat: „Filozoficzno-teologiczne aspekty oddziaływania środków społecznego przekazu”. Na program sympozjum złożyły się Msza św. koncelebrowana, podczas której homilię o roli mass mediów w apostolstwie wygłosił ks. Alojzy Orszulik, dyrektor Biura Prasowego Episkopatu Polski oraz posiedzenia naukowe z udziałem licznych przedstawicieli redakcji prasy i pism katolickich, przedstawicieli wyższych zakładów naukowych (KUL, ATK, UJ i kilku WSD), środowisk twórczych alumnów i studentów. Materiały z Sympozjum zostały wydrukowane w serii „Powołanie człowieka”.

1987 – Neoprezbiterzy odprawili w ołtarzewskim Wieczerniku Mszę św. prymicyjną, po której udzielili wszystkim uczestnikom swego błogosławieństwa.

1988 – W uroczystość Królowej Apostołów Eucharystii w języku łacińskim przewodniczył ks. Flavian Bonifazi SAC.

1993 – Neoprezbiterzy odprawili Mszę św. prymicyjną dla wspólnoty seminaryjnej. Eucharystii przewodniczył ks. Piotr Banach, a homilię głosił ks. Dariusz Walasek.

1994 – W ołtarzewskiej świątyni, we Mszy św. w uroczystość Królowej Apostołów, uczestniczyli członkowie Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego oraz odprawiający rekolekcje członkowie świeccy Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Po południu odnowili oni swoje akty poświęcenia się Bogu w Zjednoczeniu. Rekolekcje prowadził ks. Stanisław Rudziński.

2011 – W Ołtarzewie święcenia kapłańskie z rąk Kazimierza kard. Nycza, metropolity warszawskiego, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Walery Dubyna, Leszek Juda, Grzegorz Kalbarczyk i Mariusz Wierzba; oraz diakon z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Ireneusz Najdek, a także diakoni ze Zgromadzenia Misjonarzy Przenajświętszej Krwi Chrystusa – Łukasz Tarnowski i Filip Paweł Pięta.
Kardynał powiedział wówczas, że „jest to piękny dzień a zarazem ważny. To jest piękny dzień dla Kościoła. To, co dajemy ludowi Bożemu nie jest nasze, tylko Chrystusowe. My jesteśmy tymi słabymi glinianymi naczyniami. To, że zostaliśmy wybrani my, a nie inni, pozostaje tajemnicą Boga. Pan Bóg wybrał nas i powierzył nam sakramenty Kościoła. Jan Paweł II i kard. Stefan Wyszyński, to tekst waszych święceń kapłańskich. Stawiają przed waszymi oczami piękne przykłady i wzory kapłaństwa”.

2011 – W Wilnie święcenia kapłańskie przyjął ks. Mariusz Marszałek.

2016 – W pallotyńskiej parafii St-Sauveur-Misércordieux w Abidjanie (Yopougon), przyjęli święcenia kapłańskie z rąk bpa Jeana Salomona Lezoutié, biskupa Yopougon, diakoni: Arsène Aymada Tano i Geoffroy Kouakou Kouadio z Delegatury Prowincji Chrystusa Króla na Wybrzeżu Kości Słoniowej. W uroczystościach święceń uczestniczył ks. prowincjał Józef Lasak oraz ks. Grzegorz Młodawski, radca prowincjalny i sekretarz ds. Misji, którzy następnego dnia (15 V) brali udział we Mszy prymicyjnej i wręczyli neoprezbiterom podręczne walizki-kaplice, jako widomy znak ich kapłańskiej misji i eucharystycznej posługi, do której zostali powołani i posłani.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny