Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 14 października

2007 – W domu Sekretariatu Misyjnego w Ząbkach została poświęcona nowa kaplica wspólnotowa pw. św. Wincentego Pallottiego, jako wotum wdzięczności za 32-letnią pracę na rzecz misji ks. Stanisława Kuracińskiego (+2006) i 100-lecie obecności pallotynów na ziemiach polskich. Z tej okazji została umieszczona pamiątkowa tablica z odpowiednią inskrypcją.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1837 – Na studia teologii do Rzymu przybyli Hieronim Kajsiewicz i Piotr Semenenko. Kajsiewicz w liście do Adama Mickiewicza napisał, że obaj byli z wizytą u Don Vincenzo di Pallota.

1933 – W Ołtarzewie, w dniach 7 – 14 października odbywały się roczne rekolekcje dla braci, które głosił ks. Norbert Pellowski. W rekolekcjach uczestniczyli też księża: Władysław Czubek, Józef Kotlęga i Władysław Siwek. Ostatniego dnia księża i kilku braci odwiedziło cmentarz w Żbikowie.

1935 – Rektor Ołtarzewa, ks. Alfons Męcikowski oraz księża: Norbert Pellowski i Augustyn Rolbiecki, uczestniczyli w Borzęcinie w uroczystościach pogrzebowych Łukasza Ruszczaka z Małego Borzęcina. Syn zmarłego z żoną, mieszkający w Łodzi, przybyli 20 października do Ołtarzewa, aby podziękować pallotynom za udział w pogrzebie.

1937 – Br. Franciszek Frymark został przeniesiony do Wadowic na Kopiec. Pracował tam jako kucharz i kolporter.

1938 – Br. Bernard Kowalski wyjechał na poszukiwania drzew do nowego zakładanego parku w Ołtarzewie.

1945 – Delegacja oficerów Armii Krajowej Okręgu Kraków przyjęta została przez prezydenta Bolesława Bieruta. Postulowała ona Bierutowi przedłużenie terminu ujawniania dla żołnierzy podziemia niepodległościowego, zwolnienie więzionych żołnierzy Armii Krajowej oraz umożliwienie powrotu tym, którzy zostali deportowani do ZSRR. W składzie delegacji znajdował się ks. Józef Szczurzydło SAC, pseudonim Kwiatek, kapelan oddziału Armii Krajowej „Harnasie” w stopniu majora.

1968 – W Paryżu, kard. Karol Wojtyła prowadził rozmowy z ks. Józefem Sadzikiem w sprawie dystrybucji nowego mszału w archidiecezji krakowskiej.

1971 – Na beatyfikację o. Maksymiliana Kolbe (17 października) wyjechała do Rzymu delegacja z Seminarium ołtarzewskiego w składzie: ks. Wiktor Bartkowiak, ks. Stanisław Charchut, ks. Alojzy Orszulik i ks. Stanisław Kuraciński. Delegaci powrócili do kraju 21-22 października. W Ołtarzewie „wszyscy z zainteresowaniem słuchali sprawozdań z tych tak bogatych we wrażenia dni” (z kroniki).

1973 – Biskup Bronisław Dąbrowski udzielił w Ołtarzewie święceń diakonatu.  We Mszy św. koncelebrowanej brali udział m.in.: ks. prowincjał Józef Dąbrowski, ks. radca generalny Henryk Kietliński, ks. rektor Jan Korycki, ks. prefekt alumnów Czesław Parzyszek oraz księża profesorowie i przedstawiciele domu lubelskiego. W uroczystości wzięła też udział liczna grupa krewnych,  bliskich znajomych, przyjaciół i wiernych. Bp Dąbrowski w czasie przemówienia zwrócił uwagę na radość płynącą z uroczystości, ale i na wewnętrzne, duchowe wartości. Wyraził to, gdyż jak powiedział, chciał się podzielić ze wszystkimi tą prawdziwą Chrystusową radością.

1974 – Benedyktyn, o. Karol Meissner z Krakowa, wygłosił w Seminarium wykład na temat życia seksualnego.

– Wieczorem została odprawiona w kościele seminaryjnym Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył bp Bernard Agré z Wybrzeża Kości Słoniowej, ordynariusz diecezji Man (od 1992 bp Yamoussoukro, 1995 – abp Abidjan, 2001 kard., zm. 2014).

1975 – Dr Olgierd Narbutt, współpracownik PAN, wygłosił dla wspólnoty ołtarzewskiej wykład na temat liturgii słowiańskiej i bizantyjskiej.

1977 – Ks. Jan Strauch SAC, duszpasterz w pallotyńskiej parafii Królowej Pokoju w Wiedniu (1975-86), spotkał się z alumnami w Ołtarzewie.

1983 – W Poznaniu odbyły się uroczystości pogrzebowe br. Wojciecha Grobla. Podczas Mszy ks. prowincjał Henryk Kietliński wygłosił przemówienie, wbrew życzeniu zmarłego, wyrażonym w quasi-testamencie (z 15 VIII 1975). Natomiast zgodnie z życzeniem zmarłego trumna bez kwiatów, wieńców i świec, z wyjątkiem paschału, spoczęła na posadzce kościoła. Taka postawa wynikała z przyjęcia przez niego łacińskiej formuły życia, przypisywanej mędrcowi Biasowi – Omnia mea mecum porto. „Pragnę […] wyzbywać się tego balastu materii. Gdybym jednak nie zdążył się ogołocić ze wszystkiego przed śmiercią, to oświadczam, że wszystkie rzeczy – jakich byłem dzierżawcą – należą do Stowarzyszenia. Zaś majątku rodzinnego właściwie żadnego nie posiadam i to mnie bardzo cieszy” (testament z 16 I 1947). Spoczął na cmentarzu junikowskim w Poznaniu, w pierwszej kwaterze pallotyńskiej.

1988 – W Celinach, w diecezji siedleckiej, zmarł ks. Stanisław Robak (ur. 1927 w Miechocinie k. Tarnobrzega, w diecezji przemyskiej), profesor historii Kościoła w Seminarium, rekolekcjonista. Głosił nauki rekolekcyjne dla kapłanów, sióstr zakonnych, ale najczęściej dla świeckich. 20 VIII 1988 został mianowany administratorem placówki duszpasterskiej w Celinach.

Jako misjonarz akcentował główne prawdy wiary, opierając się na Piśmie Świętym i historii Kościoła. Głosił nauki rekolekcyjne dla kapłanów, sióstr zakonnych, ale najczęściej dla świeckich. W sumie wygłosił 480 serii rekolekcji i misji. Jego kazania były zrozumiałe dla wszystkich, ponieważ były przekazywane z sercem. Miał łatwość mówienia. Bolał, jeśli akcentowano nowe formy duszpasterstwa, pomijając lub zaniedbując dawne, fundamentalne. Jako kapłan przykładał wielką wagę do zasadniczych obowiązków: brewiarz, konfesjonał i sakramenty święte.

Był człowiekiem skromnym i uczciwym, pełnym radości, optymizmu i poczucia humoru. To powodowało, że miał łatwy kontakt z drugim człowiekiem. Chętnie przyjmował zlecone mu zadania i nie słyszano, aby narzekał. Pracował do końca tam, gdzie go skierowano. Nawet w trudnych sytuacjach życiowych powtarzał: „będzie dobrze”. Jako pallotyn pozostał wierny złożonym przyrzeczeniom.

1991 – Trzech radców generalnych (ks. Séamus Freeman, ks. Jan Kupka i ks. Mario Squarcio) rozpoczęło i do listopada przeprowadziło wizytację kanoniczną w polskiej prowincji. W jej wyniku 22 XI 1991 Rada Generalna wyraziła swoje stanowisko odnośnie do przekształcenia (takie sformułowanie zaczęło się pojawiać w oficjalnych dokumentach Rady Generalnej) polskiej prowincji. Pismo Rady Generalnej nosiło tytuł: „Deklaracja Rady Generalnej SAK odnośnie do przekształcenia Polskiej Prowincji Chrystusa Króla”. W „Deklaracji” Rada Generalna opowiedziała się za podziałem na dwie prowincje. Polecała też, aby przekształcenie zakończyć w czasie obecnego trzechlecia Rady Prowincjalnej. Ponadto, prosiła o klarowne rozwiązanie ośmiu problemów, które zostały wyszczególnione w „Deklaracji”, a także delegowała ks. Jana Kupkę do towarzyszenia Radzie Prowincjalnej w końcowym etapie przekształcenia. Rada Prowincjalna z „Deklaracją”, którą postanowiła umieścić w „Wiadomościach Polskiej Prowincji SAK”, zapoznała się 2 i 20 XII 1991 i zdecydowała włączyć w prace wyjaśniające ks. Alojzego Żuchowskiego, przewodniczącego dwóch Komisji ds. podziału Polskiej Prowincji.

1991 – Ks. Tadeusz Mika zakończył funkcję kapelana pallotynek w Sucharach (od 1988) i przeniósł się do Świętej Katarzyny (rekolekcjonista). Od 25 VIII 1992 przebywał w Gdańsku (dom przy ul. Elżbietańskiej) – jako kapelan szpitala.

1991 – Pallotyńscy misjonarze w Korei Południowej: ks. Paweł Zawadzki, ks. Jerzy Suszko i ks. Łukasz Kopaniak rozpoczęli kurs języka koreańskiego na Uniwersytecie Sogang.

2002 – W Ołtarzewie odbyła się inauguracja roku akademickiego 2002/2003. Uroczystość rozpoczęła Eucharystia, której przewodniczył ks. generał Séamus Freeman, a słowo Boże wygłosił ks. radca generalny Kazimierz Czulak. Po Mszy św. uroczystości przeniosły się do sali teatralnej Seminarium. Tam po sprawozdaniu z ubiegłego roku akademickiego wykład inauguracyjny pt. „Wincenty Pallotti i jego przyjaciele – święci”, wygłosił prokurator i postulator generalny, ks. Jan Korycki.

– W godzinach popołudniowych miało miejsce poświęcenie nowego Muzeum Misyjnego, którego dokonał ks. Generał. Obecni byli również Księża Dyrektorzy Sekretariatów Misyjnych obu prowincji. – Rozegrano też mecz piłki nożnej, filozofia kontra teologia, a w godzinach wieczornych najmłodsi współbracia z kursu pierwszego mieli swoje otrzęsiny.

2008 – W Gnieźnie zmarła s. Fides Misiewicz (ur. 1928 we wsi Rawka, diecezji kieleckiej), pallotynka, radna 1959-74, 1986-98, mistrzyni nowicjatu 1962, przełożona prowincjalna 1974-86. Całe życie s. Fides było przeniknięte umiłowaniem Boga, pragnieniem wypełnienia Jego woli, które na co dzień wyrażało się przez ducha modlitwy, matczyną troskę o innych ludzi i heroiczną wierność „Zasadom Życia” Zgromadzenia.

2017 – Jubileusz 25-lecia Stowarzyszenia Katolickiego Ruchu Antynarkotycznego „Karan” odbył się pod hasłem: „Gdzie jesteśmy – Dokąd idziemy?” Z tej okazji na Wydziale Studiów nad Rodziną UKSW w Warszawie miała miejsce III Międzynarodowa Konferencja Jubileuszowa pt.: „Karan Family Balance. Praca z rodziną uzależnionego dziecka”.

2017 – Przed północą, w szpitalu w Warszawie, zmarł ks. Witold Zdaniewicz SAC (ur. 1928 w Ołtarzewie), prof. dr hab. nauk humanistycznych w zakresie socjologii religii, socjolog religii, dyrektor Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego SAC i Ośrodka Sondaży Społecznych „Opinia”, rektor Wyższej Szkoły Nauk Społecznych im. ks. Józefa Majki w Warszawie.

W ciągu wielu lat pracy dydaktycznej wypromował wielu magistrów i doktorów, napisał wiele recenzji rozpraw doktorskich, habilitacyjnych i przygotował kilka opinii w procedurze tytułów profesora.

Ks. Zdaniewicz dzięki swojej skromności i wrażliwości potrafił przez całe swoje życie współpracować z innymi. Był jednocześnie dobrym człowiekiem, kapłanem prowadzącym głębokie życie duchowe i zaangażowanym pallotynem. Charakteryzowała go wysoka kultura osobista i wrażliwość na sprawy Kościoła i pallotyńskiej wspólnoty (ks. Wojciech Sadłoń SAC).

2018 – Papież Franciszek dokonał kanonizacji siedmiu błogosławionych, w tym swojego poprzednika Pawła VI (beatyfikował go 19 października 2014).

2019 – W drugą rocznicę śmierci ks. Witolda Zdaniewicza SAC, wspólnota domu warszawskiego odprawiła w kościele Chrystusa Króla o godz. 18.00 Mszę św. koncelebrowaną w intencji zmarłego Kapłana. Liturgii przewodniczył ks. wiceprowincjał Waldemar Pawlik SAC, a kazanie wygłosił ks. Wojciech Sadłoń SAC, dyrektor Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego. We Mszy św. uczestniczyli: przyjaciele ks. Witolda, a także nasi parafianie.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny