Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 14 września

2016 – W Kamiennym Brodzie na Ukrainie zmarł ks. Aleksander Milewski (ur. 1959 w Białej Krynicy k. Radomyśla, w diec. żytomierskiej), początkowo ksiądz diecezjalny, od 1989 pierwszy pallotyn z Ukrainy, pierwszy proboszcz i budowniczy kościoła Matki Bożej Fatimskiej w Dowbyszu, kanonik kapituły łuckiej.

„Możemy zapamiętać Go jako tego, który położył fundamenty pod działalność pallotynów na Ukrainie, jako budowniczego kościoła MB Fatimskiej w Dowbyszu… Był pełen dynamizmu, ale i uczuciowości. Było coś w duchowości ks. Aleksandra, że mocno rozpoczynał, rozgrzewając serca wiernych, by później przenieść się na inne miejsce” (ks. Czesław Parzyszek – podczas Mszy wspólnoty warszawskiej za zmarłego współbrata, 15 IX 2016). A ks. Zenon Hanas przewodnicząc ww. Mszy powiedział o nim w słowie wprowadzającym: „Rzadko bywał w Polsce, gdyż całym sercem zakorzeniony był na Ukrainie. Był człowiekiem Wschodu. Miał gościnne, otwarte serce, w którym nie było żadnego fałszu; zawsze była to prawdziwa twarz. Był człowiekiem wielkiej kultury, zafascynowanym muzyką, literaturą i językiem łacińskim”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1839 – Pod wieczór ks. Wincenty Pallotti został powtórnie wezwany do chorego brata Jana, u którego przebywał więcej niż 10 dni.

Brat Wincentego chorował od 16 VIII. Przebywał wtedy w willi obok Frascati.

1847 – Ks. Wincenty Pallotti przebywał przez kilka dni w Camaldoli.

1941 – W kaplicy w Radomiu zagrały po raz pierwszy organy, wykonane w firmie Biernackiego w Warszawie. Ks. Jan Młyńczak wykonał w kaplicy polichromię.

1944 – Armia Czerwona zajęła Pragę. Przy kościele na ul. Skaryszewskiej przebywał wtedy ks. Józef Szykowski. Uniknął on aresztowania przez Niemców i pozostał na Pradze wraz z jednym księdzem i dwoma cywilami (jednym z nich był jego znajomy inżynier) do momentu wejścia Rosjan. Zanim weszli Rosjanie, Niemcy ostrzeliwali tereny Pragi działami z Pruszkowa i Warszawy.

1944 – W Zakładzie Opatrzności Bożej przy ul. Chełmskiej 19 w Warszawie na Mokotowie zginął br. Ludwik Nowak (ur. 1907).

W Zakładzie prowadzonym przez Siostry Rodziny Maryi był sierociniec i szkoła zawodowa. W czasie powstania warszawskiego umieszczono tam rannych ze Szpitala Ujazdowskiego i Świętego Ducha. Mimo wyraźnego oznakowania szpitala znakami Czerwonego Krzyża, Niemcy dokonali zmasowanych nalotów lotniczych 30 VIII oraz 11, 14 i 15 IX 1944. We wszystkich tych nalotach zginęło pod gruzami i w ogniu 500 osób – spośród rannych oraz personelu szpitali i cywilów. Wśród zabitych 14 IX był br. Ludwik. Zginął o godz. 18.00, w bramie Zakładu, zasypany „gruzami od bomby”.

Ekshumacja odbyła się 22 III 1945; szczątki zmarłego Ludwika zabrała jego siostra, Stanisława Szulc z Pępowa k. Gostynia Wielkopolskiego i Waleria Gawęcka ze Świdra. Został pochowany na Cmentarzu Służewskim przy ul. Wałbrzyskiej w Warszawie, w nieoznaczonym miejscu. Nie zachował się jego grób.

1945 – Ks. Romuald Kozłowski, kapłan archidiecezji warszawskiej, zakończył funkcję proboszcza parafii Ołtarzew (instalacja proboszcza odbyła się 13 sierpnia 1939). Nowym proboszczem został ks. Emilian Skrzecz (od 30 września 1945 do 28 grudnia 1970). Po nim, 1 stycznia 1970 parafię w Ożarowie (dawniej w Ołtarzewie) przejęli pallotyni.

1951 – W dniach 13 i 14 września w Ołtarzewie miało miejsce zebranie wszystkich księży rektorów Prowincji, zwołane przez ks. Prowincjała, celem omówienia aktualnych zagadnień związanych z obowiązkami przełożonych domu.

1964 – Rozpoczęła się III sesja Soboru Watykańskiego II. W związku z tym ks. prowincjał Eugeniusz Weron wystosował 17 IX list do współbraci zachęcając do „czuwania soborowego”. Polecił też, aby poczynając od 27 IX, aż do zakończenia III sesji soborowej (21 XI 1964), dołączano po modlitwach wieczornych jedno wspólne Ojcze nasz w intencji soboru.

1971 – Gościem Seminarium w Ołtarzewie była s. Julianna Olkowska, klawerianka, misjonarka z Nigerii. Na spotkaniu z alumnami opowiadała o swojej pracy i o mentalności Nigeryjczyków.

1973 – Ks. Józef Sadzik rozpoczął działalność w studio przy nowej kaplicy na Surcouf w Paryżu. Odbyło się pierwsze spotkanie ośmiu osób, m.in. ks. Adama Bonieckiego. Debatowano nad profilem przyszłego Centre du Dialogue.

1974 – W szpitalu w Częstochowie zmarł br. Stanisław Olejniczak (ur. 1905 w Zalesiu, w parafii Strzelce Wielkie, w archidiecezji poznańskiej). Podczas pogrzebu ks. prowincjał Józef Dąbrowski mówił o jego ideałach, zawartych w haśle: „Módl się i pracuj”.

W Stowarzyszeniu pracował w krawczarni i jako zakrystian. Wykonywał swe prace z wielką pilnością, ofiarnością i zamiłowaniem. Był cichym, bardzo pracowitym, szczerym i ofiarnym bratem. W kontaktach z innymi odznaczał się wielką kulturą. Był bardzo gorliwy w modlitwie i drobiazgowy w zachowaniu porządku dnia, co traktował jako wyraz służenia Bogu.

1976 – Ks. Kazimierz Trypus, misjonarz z Rwandy, spotkał się z alumnami Seminarium w Ołtarzewie, dzieląc się swymi doświadczeniami z pracy misyjnej.

1977 – Wydawnictwo Editions du Dialogue opublikowało książkę Karla Rahnera (+1984) „Wierzę w Jezusa Chrystusa” (32. pozycja Kolekcji „Znaki Czasu”). Książkę tłumaczyła Danuta Szumska.

1977 – Z Paryża przybył do Ołtarzewa ks. Leszek Malewicz, aby przed wyjazdem do pracy misyjnej w Algierii uzyskać prawo jazdy.

– Ołtarzew gościł czterech Francuzów badających polską religijność.

1979 – W Cambridge w Anglii odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Józefa Zawidzkiego, profesora Seminarium w Ołtarzewie, redaktora prasy katolickiej, radcy prowincjalnego, osobistego sekretarza bpa Stanisława Adamskiego, kapelana wojskowego, duszpasterza polonijnego w Anglii. Z ramienia Zarządu Regii Miłosierdzia Bożego wziął w nich udział ks. radca Czesław Wędzioch i pallotyńscy duszpasterze pracujący w Anglii i Szkocji. Został pochowany w Cambridge, na cmentarzu przy New Market Road.

1981 – O godz. 19.30 została odprawiona w Niterói w Brazylii Msza pogrzebowa, za śp. ks. Eugeniusza Feldę, której przewodniczył abp Gonçalves da Costa z Niterói. Obecni byli: ks. Benedykt Grzymkowski, rektor PMK w Brazylii (przyjechał z Kurytyby), polscy księża z Rio de Janeiro, księża diecezjalni i zakonni z Niterói, siostry zakonne i tłumy ludzi z dwóch archidiecezji (Niterói, Rio de Janeiro). Abp Gonçalves da Costa we IX 1981 odwiedził osobiście rodziców ks. Feldy w Radomiu.

Natomiast pogrzeb ks. Feldy odbył się w niedzielę 13 IX; pochowany został na cmentarzu Parque da Colina w Niterói, na terenie parafii pallotyńskiej pw. MB Fatimskiej, w dzielnicy Pendotiba.

1981 – W pallotyńskim kościele w Radomiu, odprawiona została Msza św. pogrzebowa za ks. Eugeniusza Feldę, z udziałem rodziców zmarłego, brata, krewnych, przyjaciół i wiernych. Mszy koncelebrowanej przewodniczył ks. prowincjał Henryk Kietliński. Uczestniczyli w niej księża z Pallotyńskiego Sekretariatu Misyjnego, wspólnoty radomskiej i sąsiednich placówek pallotyńskich. Nabożeństwa żałobne odprawione zostały także w Ożarowie, Warszawie i Ołtarzewie.

1985 – W Seminarium w Ołtarzewie odbył się koncert pieśni religijnych z repertuaru niemieckiego kompozytora Richarda Wagnera (+1883).

1986 – „Dla większej chwały Boga […] oddaję, poświęcam i składam w ofierze całego siebie […]”. W Kielcach, na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka, akt wiecznej konsekracji w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego złożyli klerycy: Marian Baranowski (+2013), Wojciech Chmielecki, Jerzy Ciesielski, Zbigniew Dobek, Mirosław Dragiel, Wiesław Gąska, Andrzej Gładysz, Jarosław Kaczmarek, Andrzej Misiun, Krzysztof Morka, Stanisław Pac, Bronisław Rosik, Bogdan Rudnicki, Emilian Sigel, Dariusz Smolarek, Jerzy Szewczul, Zbigniew Wasiński, Marian Wierzchowski.

1987 – W Jaroszowicach wieczną konsekrację na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka złożyli klerycy: Mieczysław Brzezinka, Zbigniew Dawid, Michał Gitner, Jerzy Gugała, Stanisław Janik (+2010), Stanisław Kantor, Janusz Kilar, Andrzej Koźmiński, Marek Krzywoń (+2006), Franciszek Mickiewicz, Marek Mróz, Marian Mucha, Marek Pasiuk, Tomasz Skibiński, Andrzej Spurgjasz, Wacław Sutkowski, Jerzy Szady, Leszek Więcaszek, Marek Wittbrot, Paweł Zawadzki.

1988 – wrzesień – Ks. Aleksander Pietrzyk podjął obowiązki profesora historii Kościoła w Wyższym Seminarium  Duchownym w Nyakibanda w Rwandzie.

1994 – W dniach 13-14 września odbył się w Ołtarzewie ogólnopolski zjazd wykładowców języków klasycznych w seminariach duchownych  i uczelniach katolickich.

1997 – W Poznaniu zmarł br. Stanisław Gibała (ur. 1913 w Mokrzyskach, w parafii Szczepanów, w diecezji tarnowskiej), długoletni pracownik Pallottinum.

Należał do grupy braci rozprowadzających w okresie międzywojennym „Kalendarz Królowej Apostołów”, którzy odwiedzali domy, co wzmacniało w nich cnotę pokory i wierność Stowarzyszeniu. Był człowiekiem modlitwy, spędzającym każdego dnia wiele czasu w domowej kaplicy. Jego krótki testament zawierał następujące słowa: „Pragnieniem moim jest, abym uczestniczył ze wszystkimi w uwielbieniu Pana, Króla Wieków”.

2001 – W Wadowicach na Kopcu zmarł nagle ks. Stanisław Cholewa (ur. 1930 w Jaroszowicach, w parafii Wadowice, w archidiecezji krakowskiej), były duszpasterz powołań, opiekun junioratu braci w Poznaniu.

Powierzone mu zadania zawsze wypełniał solidnie, z pełnym oddaniem sprawie, doprowadzając je do końca. Angażował w to całą swoją energię, zapał i umiejętności. Najdłużej pracował w formacji braci i w duszpasterstwie powołań oraz współpracowników. Rodzice i rodziny kandydatów do kapłaństwa bardzo go cenili za tę pracę. Ks. Cholewa wyróżniał się pracowitością, rzetelnością i dużą kulturą osobistą. Będąc człowiekiem niezwykle skromnym, nigdy nie chwalił się własnymi osiągnięciami.

Od 1993 przebywał na Kopcu, gdzie kontynuował leczenie i spełniał nadal obowiązki duszpasterza. Żył duchem św. Wincentego, zatroskany o głębię życia wspólnotowego i realizację pallotyńskiego charyzmatu. Nie zadowalał się przeciętnością, ale dążył i innym proponował życie według radykalizmu ewangelicznego, autentycznej miłości i świętości.

2001 – W kościele MB Królowej Apostołów w Radomiu konsekrację wieczną złożyli alumni:

– z Prowincji Chrystusa: Mariusz Futyma, Ivan Greňa, Zbigniew Kołodziej, Ireneusz Koziak, Bogdan Kusznir (+2018), Paweł Marniak, Walentyn Matuszewski, Mariusz Mąka, Adam Walczuk, Wojciech Walczuk, Dariusz Zalewski, Wojciech Zubkowicz – na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka,

– oraz klerycy z Prowincji Zwiastowania Pańskiego: Tomasz Kalisz, Bartłomiej Pałys i Stanislau Vashkevich – na ręce ks. prowincjała Tomasza Skibińskiego.

2002 – W Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Częstochowie konsekrację wieczną złożyli alumni:

– z Prowincji Chrystusa: Paweł Dobrzyński, Michał Kiersnowski, Adam Kraszewski, Szymon Kulwicki, Grzegorz Marczuk, Andrzej Nyga, Waldemar Pawelec, Ryszard Robakiewicz, Paweł Śliżewski i Jacek Zakrzewski – na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka,

– oraz klerycy z Prowincji Zwiastowania Pańskiego: Jarosław Kamieński, Tomasz Kądziołka, Paweł Orpik, Piotr Perszewski i Tomasz Reszka – na ręce ks. wiceprowincjała Zygmunta Falczyńskiego.

2003 – W pallotyńskim kościele w Otwocku konsekrację wieczną złożyli alumni:

– z Prowincji Zwiastowania Pańskiego: Uladzimir Bukliarevich, Jerzy Giebler, Aleh Hryharovich, Przemysław Podlejski, Grzegorz Szmit, Aleksander Stawiecki, Vitali Yankevich – na ręce ks. prowincjała Tomasza Skibińskiego;

– z Prowincji Chrystusa Króla: Jan Robert Adamowicz, Grzegorz Dudek, Peter Klubert, Włodimir Skaczko, Artur Stępień junior, Marek Tomulczuk, Tomasz Wiśniewski i Artur Zalewski – na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka.

Dyrektorium dla tych profesów prowadził ks. prefekt Franciszek Mickiewicz, a rekolekcje wygłosił ojciec duchowny ks. Wiesław Guła.

2007 – Ks. Séamus Freeman, od 2004 proboszcz rzymskiej parafii św. Wincentego Pallottiego w Pietralata i były przełożony generalny Stowarzyszenia (1992 – 2004), został mianowany biskupem Ossory w Irlandii.

Bp Freeman, z racji zdrowotnych, złożył 29 VII 2016 rezygnację z biskupstwa.

2010 – Abp Kigali Thaddée Ntihinyurwa podniósł świątynię w Kabuga do rangi Sanktuarium. Jest to miejsce pielgrzymek, nabożeństw ekspiacyjnych oraz konferencji teologicznych nt. prawdy o Bożym Miłosierdziu. Pierwszym rektorem Sanktuarium został ks. Stanisław Filipek.

W dniach 18-24 X 2010 odbył się tu Kongres Miłosierdzia Bożego dla afrykańskiego Regionu Wielkich Jezior. Temat Kongresu brzmiał: „Miłosierdzie Boże jako antidotum na zło, które niszczy nasze społeczeństwo”.

2013 – Księża diakoni z Regii Świętej Rodziny (Rwanda-Kongo): Eric Habimana, Isaac Izategeka, Germain Lusenge, Dominique Ngendahayo Tumaini, Christian Nyaksane Muhanano, Jean Délphin Nyongera Nirere, przyjęli święcenia kapłańskie.

2014 – W Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach w Zakopanem, w Niedzielę Fatimską, uroczystej Mszy św. o godz. 11.00  przewodniczył ks. Jacob Nampudakam, przełożony generalny pallotynów z Rzymu, który wygłosił też okolicznościową homilię.

2017 – Biskup Romuald Kamiński, bp pomocniczy diecezji ełckiej, został mianowany przez pap. Franciszka biskupem koadiutorem diecezji warszawsko-praskiej. Obowiązki koadiutora objął 19 września, a ordynariusza diecezji 8 grudnia, po przyjęciu przez papieża rezygnacji abpa Henryka Hosera. Ingres do bazyliki katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie odbył 20 stycznia 2018.

2018 – W 130. rocznicę urodzin ks. Szczepana Gracza SAC (*2 VIII 1888 w Sypniewie k. Złotowa) miała miejsce sesja historyczna w Sypniewie (gmina Więcbork) pt. „Szczepan Gracz – lekarz weterynarii, pallotyn. Weterynaria sępoleńska 1918-2018”. Organizatorem sesji były: Kujawsko-Pomorska Izba Lekarsko-Weterynaryjna oraz Koło Seniorów Lekarzy Weterynarii przy Kujawsko-Pomorskiej Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej. Patronat nad sesją objęły: Kujawsko-Pomorski Wojewódzki Lekarz Weterynarii, Starosta Sępoleński i Burmistrz Więcborka. Sesja odbyła się w sali konferencyjnej pałacu w Sypniewie. Przewodniczącym sesji był lekarz weterynarii Ryszard Tyborski. Z tej okazji przy kościele pw. św. Katarzyny w Sypniewie odsłonięto i poświęcono tablicę pamiątkową dedykowaną ks. Szczepanowi Graczowi, ufundowaną przez lekarzy weterynarii pracujących w pow. Sępolno Krajeńskie.

Ks. Stanisław Tylus SAC napisał artykuł pt. „Sylwetka duchowa ks. Szczepana Gracza”, który przedstawiono na ww. Sesji.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny