Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Dzień po dniu. Pallotyńskie kalendarium na 15 grudnia

1909 – Na Kopcu, po ośmiodniowych rekolekcjach (od 8 do 15 XII), odbyła się ceremonia poświęcenia domu. Dokonał tego ks. Alojzy Majewski, nadając mu nazwę Collegium Marianum. W uroczystościach uczestniczyli dwaj księża proboszczowie; jednym z nich był ks. kanonik Ignacy Żyła, proboszcz z Kleczy – przybył już rano ze swoimi parafianami. „Królowa Apostołów” tak opisuje te wydarzenia:

Rekolekcje „zakończyły się solenną Mszą św. i ofiarowaniem się wszystkich Jezusowi Panu i Maryi. W tym samym dniu odbyło się jeszcze poświęcenie naszego domu. … O wpół do dziesiątej skończyła się Msza św., a po krótkim kazaniu nastąpiło poświęcenie Kopca. Kopiec to nie jeden dom, ale kompleks budynków tworzących czworobok, w pośrodku którym znajduje się podwórze… Składa on się z suteryn i z parteru, w suterynach znajduje się kilka pokojów i piekarnia, a w parterze kaplica, wspólna sala rekreacyjna i mieszkania dla księży i profesorów. Idąc dalej w głąb ku podwórzu, widzimy po prawej ręce mieszkalnego domu niską budowlę, zakończoną wieżą. Budowla ta, to dawny spichlerz, a wieża, to suszarnia słodu. Obydwa te budynki spożytkowaliśmy dla naszych celów. Ze spichlerza zrobiliśmy refektarz, a dalej idąc ku wieży urządziliśmy kuchnię i spiżarnię. W bieżącym roku mamy zamiar wznieść nad refektarzem piętro, tak aby wysokością swą równało się z głównym budynkiem. W ten sposób cały dom uzyska piękny front” (KA 1910, nr 2).

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1895 – W Rzymie zmarł ks. Carlo Maria Orlandi (ur. 1820 w Città della Pieve w Umbrii), radca generalny i mistrz nowicjatu, wikariusz generalny Stowarzyszenia 26 IV 1889 – 22 I 1890, radca generalny 1890. Był ostatnim z żyjących współpracowników Wincentego Pallottiego. Pełnił funkcję postulatora w procesie beatyfikacyjnym Pallottiego.

1908 – W Antoniówce odbyły się drugie już z kolei obłóczyny kandydatów na braci w Stowarzyszeniu. Do aktu obłóczyn przystąpiło 12 osób. Spośród nich pozostali u pallotynów: Władysław Kielbratowski, Ludwik Krajniewski, Walenty Przybylski, a Ludwik Dobrzyński nie powrócił z I wojny światowej (poległ?).

1913 – Na Kopcu profesję wieczną złożyli bracia: Władysław Kielbratowski, Ludwik Krajniewski, Walenty Przybylski, Ludwik Dobrzyński (nie powrócił z wojny, w 1918 poległ?), Józef Mielcarek (odszedł 1918) i Stanisław Rumiński (wystąpił 1921).

1923 – W Czersku, w diecezji chełmińskiej, zmarł ks. Ignacy Baszanowski SAC (ur. 1886 w Łubnej, w parafii Czersk, w diecezji chełmińskie). Przyczyną zgonu była gruźlica, którą spowodowały: niedostatek, przeziębienia i dwukrotny pobyt na frontach. Informacja o jego śmierci dotarła na Kopiec 17 grudnia, przez ogłoszenie w „Kurierze Poznańskim”.

1933 – Rano odnotowano w Ołtarzewie –27 stopni mrozu.

1937 – Ks. Stanisław Czapla rozpoczął w Ołtarzewie roczne rekolekcje dla braci. Rekolekcje trwały do 21 grudnia.
– Ks. Norbert Pellowski wyjechał na spowiedź do Żbikowa (był tam zwyczajnym spowiednikiem i jeździł tam w każdą środę).

1938 – W Seminarium w Ołtarzewie miał wykład „o sprawach prawosławia i unii” ks. Michał Niechaj (+1939 rozstrzelany przez Niemców), profesor KUL, birytualista.
– Ks. Stanisław Czapla rozpoczął w Ołtarzewie rekolekcje dla braci z Ołtarzewa i Warszawy.

1939 – Ks. Walerian Pączek zamieszkał w Warszawie, w domu przy ul. Długiej 15. W 1940 został kapelanem szpitala Czerwonego Krzyża. Został też członkiem zarządu podziemnego duszpasterstwa, organizowanego przez ks. pułkownika Tadeusza Jachimowskiego. Przybrał ps. „Germen” i pełnił funkcję kapelana łącznikowego – jego zadaniem było przenoszenie wiadomości i słuchanie programów radiowych ze świata nieokupowanego przez Niemców. Jako członek Żegoty był zaangażowany w dostarczanie fałszywych dokumentów tożsamości warszawskim Żydom. Przechowywał 5 żydowskich rodzin na trzecim piętrze pallotyńskiego domu przy ul. Długiej. W 1940 uzyskał państwową maturę w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie i rozpoczął tajne studia prawa kanonicznego na Uniwersytecie J. Piłsudskiego w Warszawie, na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii Moralnej, otrzymując 16 VI 1944 magisterium na podstawie pracy pt. „Privilegium fori”. Od 1 VIII 1944 jako kapelan brał udział w powstaniu warszawskim.

1967 – Ks. Leon Bemke po zakończeniu kadencji przełożonego w North Tonawanda został administratorem tego domu przy rektorze ks. Ignacym Curzydle.

1970 – Rozpoczęła się kadencja nowego zarządu domu w North Tonawanda: ks. Mieczysław Curzydło – rektor, ks. Ignacy Olszewski – pierwszy radca, ks. Stanisław Idziak – II radca, ks. Leon Bemke – ekonom domu. Zarząd Domu nominowała Rada Regionalna 7 XII.

1971 – Rektor domu ołtarzewskiego, ks. Roman Dzwonkowski, wyjechał na roczny pobyt do Loretto.
– Seminaryjny zespół muzyczny zakupił nową perkusję „Amatti”.
– Zakończyły się kilkudniowe rozgrywki pingpongowe w Seminarium. Zwycięzcą został ks. dr Roman Forycki.

1974 – W Ołtarzewie alumni po raz ostatni wystawili sztukę „Sługa Don Kichota” Wojciecha Bąka. W związku z tym do Ołtarzewa przyjechała grupa ministrantów (ok. 150 osób) z Radomia, z kościoła Mariackiego oraz grupa młodzieży z Kielc, z Karczówki, z ks. Tadeuszem Łojasem. Ministranci z Radomia uczestniczyli we Mszy św. w kaplicy Krzyża i wysłuchali homilii ks. Stanisława Chabińskiego.

1975 – W Seminarium w Ołtarzewie przebywał bp Tadeusz Werno, sufragan koszaliński. Tu przygotowywał się do magisterium, które tego dnia złożył i otrzymał tytuł magistra teologii.
– Wieczorem odbyło się w Ołtarzewie spotkanie kleryków z ks. Januszem Stanisławem Pasierbem, który mówił na temat współczesnej poezji.

1977 – Ks. prof. Franz Courth SAC wygłosił dla kursów teologicznych w Seminarium w Ołtarzewie wykład pt. „Dyspozycyjne realizowanie naśladowania Chrystusa”. Referat dotyczył dogmatyczno-eklezjalnych podstaw życia zakonnego. Po południu ks. prof. Courth odleciał do RFN (przebywał w Ołtarzewie od 4 grudnia).
– Seminarium ołtarzewskie odwiedził ks. Jan Kupka, przebywający na studiach w Wiedniu.

1980 – W związku z kryzysem ekonomicznym w Polsce, do Seminarium w Ołtarzewie zaczęły przychodzić paczki żywnościowe z zagranicy. Ks. ekonom wyznaczył do ich przechowywania salę pingpongową, a także i inne pomieszczenia. Alumni intensywnie pracowali przy rozpakowywaniu paczek. Seminarium podjęło też akcję przekazywania paczek rodzinom według życzeń nadawców tych przesyłek.
– W Seminarium wybrano nową Radę Alumnów w składzie: Andrzej Kaim (radca ds. kultu), Stefan Eugeniusz (radca ds. kultury), Zbigniew Lewandowski (radca ds. sportu) i Ireneusz Płaszczyński (radca ds. nauki).

1981 – Na posiedzeniu Rady Głównej Konferencji Episkopatu Polski biskupi stwierdzili, że wprowadzenie stanu wojennego „stanowi cios dla społecznych oczekiwań i nadziei”. Opowiedzieli się za obroną praw człowieka i zaapelowali o zwolnienie zatrzymanych.

1981 – ZOMO rozpoczęło pacyfikację kopalni Manifest Lipcowy. Padły pierwsze strzały do górników.

1983 – W Ołtarzewie, w czasie Dnia skupienia, ks. rektor Roman Forycki wygłosił konferencję związaną z orędziem XV Zebrania Generalnego, a wieczorem ks. prowincjał Henryk Kietliński opowiadał o przebiegu obrad Zebrania Generalnego.

1988 – W Gdańsku zmarł br. Piotr Kasprzak (ur. 1909 w Szalonce, w parafii Opatów n. Prosną, w archidiecezji poznańskiej), były pracownik wydawnictwa w Paryżu i Pallottinum. Był człowiekiem cichym, bardzo pracowitym, dokładnym w pracy i utrzymującym porządek. Za tą cichością i dokładnością kryło się głębokie oddanie Bogu i ludziom na wyłączną służbę. Mimo cierpienia służył do końca ludziom z miłości do Boga, jak to zaznaczył w napisanym przez siebie życiorysie.

1988 – Grupa misyjna alumnów WSD Ołtarzewa gościła na opłatku misyjnym w Ząbkach. Grupie alumnów przewodniczył kl. Jerzy Półtorak.

1989 – Ks. Stanisław Kaźmierczak dekretem Józefa kard. Glempa został inkardynowany do archidiecezji gnieźnieńskiej (wszedł w życie od 1 I 1990), w której spędził większą cześć swego kapłańskiego żywota i z którą zawsze był bardzo blisko związany. Od 1992 był na emeryturze. Zmarł 26 VII 2004. Spoczął na cmentarzu Świętego Krzyża w Gnieźnie.
U pallotynów ks. Kaźmierczak przebywał od 1951 (od 1 IX 1949 rozpoczął naukę w NSD w Chełmnie n. Wisłą).

1993 – W Warszawie zmarł ks. Janusz Pasierb (ur. 1929), teolog, poeta, eseista, profesor Akademii Teologii Katolickiej.
Był kolegą ks. Józefa Sadzika SAC w czasach jego studiów we Fryburgu. Później wiele razy przyjeżdżał do paryskiego domu na Surcouf w Paryżu. Bywał kilkakrotnie zapraszany do Centre du Dialogue, gdzie:
— 24 IX 1974 wygłosił referat: „Chrześcijaństwo a współczesny kształt kultury polskiej”;
— 21 IX 1978 zadedykował ks. Józefowi Sadzikowi wiersz „W Paryżu” (opublikowany w: „Zdejmowanie pieczęci”, Warszawa 1982, Pelplin 2006, s. 35)
— 29 IX 1978 wygłosił referat: „Kultura współczesna – zagrożenia i szanse dla Ewangelii”;
— 21 IX 1979 miał wieczór poświęcony „Twórczości poetyckiej Wojtyły”;
— 31 VIII 1980 wygłosił homilię podczas Mszy św. w sali Centre za śp. ks. Józefa Sadzika;
— 26 IX 1980 na okolicznościowym wieczorze w Centre du Dialogue upamiętniającym zmarłego ks. Józefa Sadzika, założyciela wydawnictwa paryskiego i Ośrodka Centre du Dialogue odczytał swój tekst, który później opublikowano w „Naszej Rodzinie” (1980, nr 10, s. 13-17);
— VII 1995 – W numerze specjalnym paryskiej „Naszej Rodziny” (nr 7-8, 1995), w całości poświęconym ks. Józefowi Sadzikowi, ukazały się wspomnienia o nim: ks. Adama Bonieckiego, ks. Mariana Faleńczyka, Czesława Miłosza, ks. Janusza Pasierba oraz w formie wywiadu – Jana Lebensteina i Olgi Scherer.
××××× III 1981 – W marcowym numerze miesięczniku „Więź” ks. Janusz Pasierb zadedykował tekst poświęcony ks. Józefowi Sadzikowi pt. „Był człowiekiem dialogu” (s. 107-111), a Jarosław Abramow-Newerly opublikował swoje wspomnienia „Ksiądz Sadzik” (s. 103-107).

2008 – W Hotelu „Ponte Sisto” w Rzymie spotkały się Rady Generalne trzech wspólnot założycielskich Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego: Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, Zgromadzenia Sióstr Apostolstwa Katolickiego oraz Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego. Moderatorem spotkania była s. Stella Holisz SAC, przełożona generalna Sióstr Misjonarek Pallotynek. Uczestnicy spotkania dyskutowali nad głównym tematem, tj. Współpracą pomiędzy trzema instytucjami oraz zaproponowali pola tej współpracy, którymi miały być: wspólny okres wstępny/nowicjat dla kandydatów z niektórych krajów europejskich, Instytuty Świętego Wincentego Pallottiego, tłumaczenia tekstów pallotyńskich i pism Założyciela, kursy organizowane przez Generalne Sekretariaty SAC ds. Apostolstwa, Formacji i Misji oraz Generalny Sekretariat ZAK.

2011 – Instytut Duchowości Teologii KUL zorganizował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, wraz z siostrami misjonarki NMP Królowej Afryki (z okazji jubileuszu 20-lecia obecności tego Zgromadzenia w Polsce), sesję pt. „Natura-kultura-Ewangelia”. W konferencji brał udział jeden z pallotynów, pomagający dziewczętom w rozeznawaniu powołania. Mówił on wtedy: „Jeżeli wyjazd do Afryki miałby być ucieczką przed brakiem spełnienia, to zaowocuje to uczuciem pustki i bezsensu. Tylko osoba, która potrafi zaspokoić własne potrzeby, potrafi też odpowiedzieć na oczekiwania Kościoła i świata. W przeciwnym razie będzie na nie odpowiadać kosztem autodestrukcji i utraty sensu życia”.

2013 – W nocy z 14 na 15 XII, w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach w Zakopanem, harcerze i harcerki Związku Harcerstwa Polskiego otrzymali od słowackich skautów Betlejemskie Światło Pokoju. Spotkanie w Sanktuarium rozpoczęło się od koncertu grupy New Day. O północy rozpoczęła się Msza św., w której wzięło udział ponad 2000 harcerzy. Delegacja Słowaków przekazująca Światło podjechała pod kościół konną bryczką, na ofiarowanie złożono regionalny chleb, a oprawę muzyczną przygotowali harcerze z Podhalańskiego Hufca ZHP.
Ceremonię rozproszenia światła rozpoczęły słowa ks. hm. Wojciecha Jurkowskiego SAC: „Zuchy, harcerze, harcerze starsi, wędrownicy, instruktorzy, seniorzy, przedstawiciele Nieprzetartego Szlaku – wyjdźcie z cienia! Pokażcie dobro!”. Wtedy pod ołtarz podeszli reprezentanci wymienionych grup, którzy otrzymali Betlejemskie Światło Pokoju. Zaraz po nich władze ZHP przekazały Światło reprezentantom Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

2015 – W Zakopanem odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Czesława Herlendera. Mszy św. przewodniczył bp pomocniczy archidiecezji krakowskiej Damian Muskus, a homilię wygłosił ks. prowincjał Józef Lasak. We Mszy uczestniczyło ok. 50 księży. Szczątki zmarłego znalazły spoczynek w krypcie przy Sanktuarium.