Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 15 marca

1942 – W niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Auschwitz zmarł ks. Norbert Pellowski (ur. 1903 w Hohenstein, obecnie Pszczółki, na terenie diecezji chełmińskiej), kapelan VII Obwodu AK „Obroża”, ps. Roman, miłosierny Samarytanin, sługa Boży.

W latach 1933-41 był nauczycielem religii w szkołach powszechnych w Ołtarzewie i Ożarowie Mazowieckim. Założył tam Krucjatę Eucharystyczną dla dziewcząt po I Komunii Świętej. Prowadził Sodalicję Mariańską i chór. Dla młodzieży organizował przedstawienia teatralne i urządzał wycieczki do Puszczy Kampinoskiej.

We IX 1939 był komendantem obrony przeciwlotniczej (OPL). Następnie spełniał funkcję kapelana VII Obwodu AK „Obroża” na terenie Ożarowa (7 Rejon „Jaworzyn”). Redagował konspiracyjne pismo „Orzeł Biały”, prowadził tajne nauczanie w zakresie szkoły średniej i kursy sanitariuszek. W stowarzyszeniu pełnił początkowo urząd radcy domowego (od 1933), a potem ekonoma ołtarzewskiego do 1 XII 1939 (we wrześniu w czasie walk spłonął dzierżawiony majątek w Umiastowie, który był głównym źródłem żywności dla Seminarium). Od 1 XII ks. Norbert pracował w Huszczy k. Białej Podlaskiej, zastępując ks. Ludwika Brodę, który przybył do Ołtarzewa jako ojciec duchowny Seminarium. Po powrocie do Ołtarzewa został ponownie ekonomem, od 13 VII 1940 aż do swego aresztowania, w trudnym okresie wojny, gdy Seminarium ołtarzewskie kształciło kleryków z wielu seminariów duchownych Polski (był przeciwnikiem otwarcia Seminarium w 1939). Pracował w Radzie Głównej Opiekuńczej spieszącej z pomocą biednym z terenu Ożarowa Mazowieckiego (był tu obóz przejściowy dla mieszkańców Warszawy). Razem z ks. Józefem Jankowskim i ks. Franciszkiem Madejem brał udział w sabotażu przeciw armii niemieckiej, polegającym na niszczeniu motocykli wojskowych kolumn zmotoryzowanych, stacjonujących w Ołtarzewie, przez wsypywanie do silników środków chemicznych.

Wraz z ks. Stanisławem Jaworskim 17 V 1941 został aresztowany przez gestapo i osadzony na Pawiaku, a 28 V przewieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. W transporcie tym był również o. Maksymilian Maria Kolbe.

Ksiądz Norbert przeżywał głęboko tajemnicę Eucharystii i starał się zachęcać dzieci i młodzież do częstej Komunii św. Odznaczał się skromnością, prostotą i życzliwością w stosunku do ludzi. Był kapłanem radosnym, rozśpiewanym i pełnym humoru. Miał oczy otwarte na potrzeby innych, co zjednywało mu szacunek i sympatię środowiska. Takim duchem ofiary i służby wykazywał się nawet w obozie.

Jest kandydatem na ołtarze w grupie Henryka Szumana i 122 towarzyszy (II grupa męczenników z okresu II wojny światowej). Proces beatyfikacyjny rozpoczął się oficjalnie 17 IX 2003 w Warszawie. Nazwisko ks. Norberta widnieje na cmentarzu w Ołtarzewie, na tablicy upamiętniającej poległych członków Armii Krajowej.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1836 – Ks. Wincenty Pallotti otrzymał od kardynała wikariusza Carla Odescalchiego (+1841) przyrzeczenie współpracy, oddania i opieki Pobożnego Stowarzyszenia.

1948 – Od 12 do 15 marca trwała wizytacja kanoniczna domu w Częstochowie; prowadził ją ks. prowincjał Stanisław Czapla.

1948 – W Gdańsku, przy kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej rozpoczęła się druga seria otwartych rekolekcji akademickich. Prowadził je słynny kaznodzieja o. Norbert Uliasz, gwardian gdańskich franciszkanów. Kaplica nie mogła pomieścić młodzieży.

1962 – Na audiencji udzielonej prefektowi Kongregacji Obrzędów kard. Arkadiuszowi Larraonie, pap. Pius XII polecił wydać dekret w sprawie obydwu cudów wymaganych do kanonizacji bł. Wincentego Pallottiego.

1967 – Editions du Dialogue opublikowało rozważania filozoficzne o. Alberta Mieczysława Krąpca OP, „Pourquoi le mal? Réflexions philosophiques”, w przekładzie Geneviève Roussel (I wyd.: „Dlaczego zło? Rozważania filozoficzne”, Kraków 1962), oraz książkę „Dans l’attente du train”, której autorem jest Roger Ferlet.

1971 – W Osny zmarł br. Władysław Święs (ur. 1914 w Strzylawkach, w parafii Grybów, w diecezji tarnowskiej), więzień obozów koncentracyjnych Auschwitz i Dachau. Po odzyskaniu wolności pracował we Francji, jako członek Regii Miłosierdzia Bożego. Przebywał w domach w Chevilly pod Orleanem i w Osny, oddając nieocenione usługi przy budowie zakładów wychowawczych, jako murarz i stolarz; zajmował się też nadal krawiectwem. W ostatnich latach coraz bardziej dawały się odczuć skutki obozu koncentracyjnego.
Był zawsze pogodny i życzliwie usposobiony do wszystkich ludzi, a przy tym oddany i wierny Stowarzyszeniu. W swej pobożności szczególnie uwypuklał Boże miłosierdzie; miał szczególną cześć dla Najświętszego Sakramentu.
Jego starszy brat Jan (1910-80) również został przyjęty do pallotynów. Miał także dwie siostry, które wstąpiły do albertynek.

1971 – Dwie siostry zmartwychwstanki z Warszawy, lekarz i psycholog, zakończyły badania alumnów kursu pierwszego.

1972 – Rada Generalna zatwierdziła skład nowego Zarządu Regii Miłosierdzia Bożego: ks. Zenon Modzelewski – superior, ks. Stanisław Suwała – I radca i ks. Henryk Gracz – radca. Urzędowe przejęcie władzy nastąpiło 4 IV.

1972 – Pan Pierzwicki, pracownik PAN-u i ATK, wygłosił w Ołtarzewie referat pt. „Problemy alkoholizmu w Polsce”.

1976 – Seminarium w Ołtarzewie urządziło dzień zjazdu rodziców alumnów kursów filozoficznych. Na całość oprawy złożyło się: spotkanie z ks. rektorem Janem Koryckim, Msza św. z udziałem wszystkich alumnów, występ zespołu seminaryjnego, obejrzenie filmu „Zanim pójdą…”, zwiedzanie całego Seminarium, włącznie z pokojami kleryckimi.
– Rekolekcje dla dzieci w parafii ołtarzewskiej prowadził ks. Jan Pałyga.

1978 – Ks. Stanisław Rudziński wyjechał do ZSRR w celach duszpasterskich.

1980 – Ojcem duchownym Seminarium, na czas nieobecności i pobytu w szpitalu ks. Feliksa Folejewskiego, ustanowiono zastępczo ks. Józefa Lisiaka.
– Dla chętnych alumnów urządzono w Seminarium kurs kinooperatora.
– Na rekolekcje wielkopostne wyjechali: ks. Paweł Góralczyk do Płocka; ks. Tadeusz Gliński w okolice Łomży; ks. wicerektor Jan Papkała do Chełmna.

1988 – Wszedł w życie dekret Prymasa Polski Józefa kard. Glempa z 1 III, erygujący przy kościele seminaryjnym w Ołtarzewie samodzielną parafię pw. Matki Bożej Królowej Apostołów. 15 III ks. Marian Szczotka został mianowany proboszczem nowo utworzonej parafii.

1990 – Zmarła s. Jadwiga Pawlikowska, pallotynka (ur. 1944 w miejscowości Podgaj, w powiecie Opoczno). Od 1963 pracowała w Ołtarzewie, a od 1976 w parafii św. Józefa w Ursusie jako opiekunka parafialna. Swą skromną, pełną poświęcenia postawą, jednała sobie nie tylko zaufanie ludzi, ale i zorganizowała szereg współpracowników, przy pomocy których służyła osobom chorym i potrzebującym pomocy, których liczba osiągnęła ponad 1000 osób.

1991 – Na prośbę bpa Szczepana Wesołego, ks. Tadeusz Puton został skierowany przez ks. superiora Mariana Faleńczyka do pracy duszpasterskiej wśród Polonii w Edynburgu.

2008 – Ks. diakon Marcin Sawicki przyjął w Radomiu święcenia kapłańskie z rąk bpa Zygmunta Zimowskiego (+2016), ordynariusza radomskiego.

2009 – Proboszczem parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Rio de Janeiro został ks. Jan Sopicki.

2014 – W Ołtarzewie odbyła się sesja naukowa na temat nadużyć seksualnych duchownych wobec nieletnich. W sesji uczestniczyli alumni Seminarium wraz z moderatorami, nowicjusze pallotyńscy z mistrzami nowicjatów, pallotynki i księża ze wspólnoty ołtarzewskiej. Prelegentami byli: o. dr Adam Żak jezuita, koordynator do spraw ochrony dzieci i młodzieży przy Konferencji Episkopatu Polski, dr Ewa Kusz, psycholog, seksuolog, terapeuta oraz ks. dr Jan Dohnalik, kanclerz Kurii Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego, kanonista pracownik Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Sesja miała na celu naświetlić i zrozumieć problem, jaki istnieje w Kościele oraz pouczyć, jak na ten problem należy adekwatnie reagować.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny