Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 17 kwietnia

2015 – W szpitalu w Częstochowie zmarł ks. Stanisław Wojtyła (ur. 1931 w Międzybrodziu Bialskim, w archidiecezji krakowskiej), rekolekcjonista, notariusz prowincjalny 1974-77.

Był pasjonatem pracy apostolskiej. Należał do największych pallotyńskich misjonarzy ludowych w Polsce. Uczył się tego „rzemiosła” od samego ks. Ludwika Brody. Razem z ks. Wojtyłą mogli głosić rekolekcje tylko wyjątkowi kaznodzieje, tacy jak ks. Józef Kołodziejczyk czy ks. Czesław Murawski. Wierzył w to, co głosił innym. Przekazywał słowo Boże bardzo emocjonalnie. Utożsamiał się z Wincentym Pallottim, mówiąc „nasz święty Ojciec”.

Przygotowywał kapituły prowincjalne i solidne katalogi. W Częstochowie przynosił stare kroniki i materiały historyczne z lat 50-tych XX wieku, pisane słabym atramentem i godzinami przepisywał je, aby tylko mogły pozostać dla przyszłych pokoleń. Zbierał też dzieła sztuki i przeróżne starocia, które odnajdywał przy okazji swoich wyjazdów rekolekcyjno-misyjnych po Polsce. Generalnie mówiąc miał ogromny szacunek dla przeszłości.

Był towarzyskim, swojskim i ciepłym człowiekiem. Znał swoich sąsiadów, ich problemy i radości. Sam miał duże poczucie swojej wartości, ale zabrakło mu odporności na trudności i problemy, jakie wkrótce nastąpiły. Wyeksploatował się zdrowotnie, przebywając na rekolekcjach w zimnych i wilgotnych plebaniach. Ostatnie kilkanaście lat chorował. Odtąd nie podejmował już prac duszpasterskich.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1927 – Niedziela Zmartwychwstania – Kronikarz Ołtarzewa zapisał: „Cieszyliśmy się, jak kto mógł, iż już minął czas żałości i smutku, bo Chrystus zmartwychwstał. Po raz pierwszy rozległ się głos w kaplicy naszej: „Wesoły nam dzień dziś nastał, Alleluja!”. Tak spędziliśmy pierwsze święta w uczuciu radości i uwielbienia Stwórcy naszego. Całe życie w tym dniu było urządzone według tymczasowego porządku dziennego. Ludzi też było trochę na nabożeństwie”.

1928 – W Wyższym Seminarium Duchownym w Łucku ks. Mieczysław Leszczyński przyjął święcenia kapłańskie 17 IV 1928 z rąk bpa Adolfa Szelążka. Po święceniach pełnił obowiązki proboszcza w Lewaczach, w X lub XI 1929 otrzymał nominację na prefekta w Kowlu, w 1931 został wysłany na studia do Rzymu na Gregorianum. W 1933 uzyskał stopień naukowy doktora teologii. Następnie przez 3 lata był wykładowcą teologii w WSD w Łucku, a potem został pracownikiem tamtejszej kurii biskupiej, będąc odpowiedzialnym za relacje z Kościołem prawosławnym (administrator Sekcji Rytów Wschodnich).
Kiedy w 1939 wojska sowieckie zajęły polskie tereny wschodnie, ks. M. Leszczyński schronił się w Rzymie. W I 1940 przez kard. Luigiego Maglionego (†1944), sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej, został skierowany do USA, do pracy w kurii biskupiej obrządku wschodniego w Filadelfii. Po 5 latach pracy jako sekretarz bpa Konstantyna Bohacewskiego (†1961) został oddelegowany do pracy w parafii obrządku wschodniego w Minersville; pracował tu przez 2 lata. W 1947 został mianowany przez Stolicę Apostolską profesorem teologii i języka rosyjskiego w Saint Thomas College w Saint Paul, w stanie Minnesota (pracował do 1952). W końcu pracował w diecezji Hartford.
Po spotkaniu z ks. Franciszkiem Cegiełką postanowił wstąpić do Regii Miłosierdzia Bożego. Zamieszkał w pallotyńskim domu w North Tonawanda (USA). Po odbyciu nowicjatu w Jessup (rozpoczął 14 IX, a sutannę pallotyńską otrzymał 24 IX 1952), przybył do North Tonawanda w 1953 i włączył się w pracę misyjną.

1933 – Ołtarzewski chór dziecięcy, w sali przy kaplicy parkowej, wystawił po nieszporach dwie sztuki sceniczne: „Kontrakt” i „Św. Germana”.

1937 – W Ołtarzewie, dwaj diakoni: Alojzy Hassa i Jan Nełkowski oraz kl. Stanisław Jaworski przeprowadzili się z „willi” p. Rowińskiej do budynku Seminarium. Było to możliwe po wyprowadzeniu się ks. seniora Alojzego Majewskiego z Ołtarzewa do Henrykowa, do posesji „Brzezinki” Szczepana Gracza.

1938 – Rezurekcji w kaplicy parkowej w Ołtarzewie przewodniczył ks. rektor Stanisław Wierzbica. Kazanie wygłosił ks. Stanisław Czapla.

1948 – Rozpoczęto kładzenie fundamentów pod lewe skrzydło gmachu Seminarium.

1955 – Ks. Michał Muszyński został przeniesiony z Chełmna do Ołtarzewa i mianowany profesorem seminarium duchownego. Pozostając na tym stanowisku od IX 1955 zamieszkał w Wadowicach. W 1956 został skierowany do Wydawnictwa Pallottinum w Poznaniu.

1972 – Diakoni złożyli egzamin końcowy z teologii. W komisji egzaminacyjnej brał udział bp Władysław Miziołek.
– Ks. Stefan Bajda rozpoczął dni skupienia dla karmelitanek w Krakowie, a następnie w Tarnowie, Kielcach i Częstochowie.

1974 – W Seminarium w Ołtarzewie odbyło się wprowadzenie alumnów w posługę akolitatu.

1977 – Centralne uroczystości złotego Jubileuszu Domu Ołtarzewskiego obchodziła wspólnota parafialna. O godz. 9:00 rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem bpa Władysława Miziołka, który wygłosił homilię, a o godz. 10:30 Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. prałat Leopold Włudyka z Kurii Warszawskiej, w otoczeniu proboszczów oraz wikariuszy, którzy pracowali przy naszym kościele. Również podczas tej Mszy kazanie wygłosił bp Miziołek. O godz. 11:30 w sali pod kościołem odbyła się akademia zorganizowana przez alumnów i przeznaczona dla parafian. Bp Miziołek był obecny na obiedzie wraz z gośćmi z zagranicy oraz gronem parafian z Ołtarzewa, natomiast na kolację zostali zaproszeni nasi pracownicy świeccy z rodzinami.
Ksiądz biskup Władysław Miziołek, to taki trochę „pallotyński” biskup… miałem okazję kilka razy z nim się spotykać… zawsze promieniował optymizmem i Bożą radością ” (Paweł Rudnik, 2018)

1985 – Pani Elżbieta Młyńska na spotkaniu z alumnami mówiła o organizacji prymicji kapłańskich i o prowadzeniu innych spotkań międzyosobowych.

2004 – Ks. diakon Francisco José Marques Filho z Regii Matki Bożej Miłosierdzia (Brazylia) przyjął święcenia kapłańskie.

2009 – Papieska Rada ds. Świeckich zaaprobowała wybór przewodniczącego Generalnej Rady Koordynacyjnej Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego ks. Jeremiaha Murphy’ego i wiceprzewodniczącego, pana Corrado Montaldo, członka wspólnoty Piąty Wymiar (Quinta Dimensione).
Generalna Rada Koordynacyjna Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego została wybrana podczas Zebrania Generalnego w XII 2008.

2010 – W Warszawie odprawiono Liturgię Mszy św. pogrzebowej za uczestników katastrofy smoleńskiej. Uczestniczyli w niej również pallotyni, wśród nich był ks. prowincjał Józef Lasak.

2010 – W rok po jubileuszu 75-lecia obecności pallotynek na ziemiach polskich, szczątki sióstr pochowanych na cmentarzu w Rajcy k. Nowogródka (s. Katarzyna Gałka, s. Czesława Malek i s. Zyta Ossowska), zostały przeniesione na cmentarz do Woronowa na Białorusi.

2013 – W Częstochowie odbyła się Ogólnopolska Pielgrzymka Alumnów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych. Spotkanie rozpoczęło się w archikatedrze częstochowskiej konferencją kaznodziei domu papieskiego o. Raniero
Cantalamessy. Po adoracji prowadzonej przez bpa Grzegorza Rysia trzy tysiące alumnów udało się procesyjnie na Jasną Górę, gdzie uczestniczyli we Mszy św., której przewodniczył kard. Mauro Piacenza, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa.

2015 – W dniach 16-17 IV odbył się w Ołtarzewie Wiosenny Zjazd Pallotyńskich Rektorów, Proboszczów, Sekretarzy i Dyrektorów, przynależących do obu pallotyńskich prowincji SAC w Polsce.
Ten pierwszy, wspólnie przeżyty Zjazd, pomyślany był przez Zarządy obu prowincji: aby rektorzy, proboszczowie, sekretarze i dyrektorzy prowincji Chrystusa Króla i Zwiastowania Pańskiego, żyjący tą samą konsekracją pallotyńską, mieli okazję spotkać się i zbliżyć do siebie w Roku Życia Konsekrowanego; aby wspólnie uczestniczyć w historycznym wydarzeniu transformacji słynnej ołtarzewskiej „Jedynki” w kaplicę seminaryjną (16 IV).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny