Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 17 listopada

1993 – Abp Tadeusz Gocłowski, metropolita gdański, konsekrował rektoralny kościół św. Elżbiety Węgierskiej (z Turyngii) w Gdańsku. Świątynię odnowił ks. rektor Stefan Potoniec SAC. Remont kościoła i domu rozpoczęto już w 1985, za rektorstwa ks. Jerzego Firczyka SAC (rektor domu w latach 1984-90).

1231 – Nocą w Marburgu, w Turyngii, mając zaledwie 24 lata, zmarła Elżbieta Węgierska (E. z Turyngii), małżonka bł. Ludwika IV landgrafa Turyngii, matka trojga dzieci, wdowa, tercjarka franciszkańska, patronka dzieł miłosierdzia i bractw. Cztery lata po śmierci, 27 V 1235, została kanonizowana.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1910 – W Czyczkowach, parafia Brusy, w diecezji chełmińskiej, w rodzinie rolnika Roberta i Michaliny z d. Peplińska, urodził się Józef Jankowski. W 1929 wstąpił do nowicjatu pallotyńskiego w Ołtarzewie. Święcenia kapłańskie przyjął 2 VIII 1936 w Sucharach. Zginął 16 X 1941 jako więzień i męczennik niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Został beatyfikowany 13 VI 1999 w Warszawie przez pap. Jana Pawła II w gronie 108. Męczenników II Wojny Światowej.

1913 – Pallotyni objęli trzeci już dom w zaborze austriackim, w Bochni, przeznaczając go na nowicjat. Dom z dużym ogrodem, przy ul. św. Leonarda, zakupił 20 X tr. ks. Alojzy Majewski.

1937 – Klerycy w ramach ćwiczeń hospitowali lekcję religii w Ołtarzewie, którą prowadził ks. Jerzy Szulmiński. Od tego dnia, co tydzień mieli towarzyszyć katechecie prowadzącemu lekcję.

Pozwolenie na hospitację lekcji religii w szkole ołtarzewskiej klerycy otrzymali 16 listopada tr.

1950 – Ks. Wojciech Turowski, pismem Kongregacji Spraw Nadzwyczajnych Kościoła, otrzymał zwolnienie z nominacji biskupiej. Już 4 V 1950 został mianowany bpem Ancusy i koadiutorem bpa Teodora Kubiny, z prawem następstwa jako ordynariusz częstochowski. Z powodu deportacji z Polski i odmowy rządu polskiego na objęcie przez niego urzędu, 11 XI złożył pap. Piusowi XII rezygnację z nominacji, którą papież przyjął, choć bardzo chciał, aby ks. Turowski otrzymał sakrę biskupią.

1957 – Zewnętrzna uroczystość 50-lecia polskiej Prowincji Chrystusa Króla SAC w Ząbkowicach Śląskich. Obchód uświetnili swoją obecnością: bp Bolesław Kominek, specjalny delegat Prymasa Polski z uprawnieniami biskupa rezydencjalnego we Wrocławiu, ks. kanonik Wacław Szetelnicki, kanclerz Kurii Wrocławskiej, ks. prowincjał Stanisław Czapla SAC, ks. dziekan Tadeusz Byś, ks. Władysław Przybylski chrystusowiec i inni. Biskup Kominek celebrował Mszę św., wygłosił okolicznościowe kazanie oraz udzielił wiernym Sakramentu Bierzmowania. Wewnętrzną uroczystość tego wydarzenia obchodzono 11 listopada.

1966 – W Ołtarzewie, w dniach 16-17 XI odbyło się pierwsze sympozjum teologiczne poświęcone tajemnicy Miłosierdzia Bożego na temat: „Wzniosłość i potrzeba miłosierdzia Bożego”. W sesji wzięli udział: bp Stefan Bareła, ks. prof. Antoni Słomkowski, o. prof. Ludwik Krupa, prorektor KUL, ks. dr Michał Sopoćko, ks. Feliks Folejewski SAC, prof. Mieczysław Gogacz z KUL, prof. Irena Sławińska, inż. arch. Stanisław Pospieszalski.

1974 – Grupa młodzieży (17 osób) przybyła do Ołtarzewa i obejrzała sztukę teatralną, po której spotkała się z grupą kleryków.

1975 – Gościem wspólnoty ołtarzewskiej był ks. Bronisław Ostropolski, proboszcz z Argentyny. Pochodził z województwa stanisławowskiego. Do Argentyny wyjechał z rodzicami mając 5 lat. Od tego czasu po raz pierwszy przybył do Polski. W Rzymie, na kongresie esperantystów poznał ks. Romana Foryckiego SAC.

– Bracia ołtarzewscy: Adam Fułek i Franciszek Ciesielka wyjechali na dwutygodniową pielgrzymkę do Rzymu.

1977 – Wspólnota seminaryjna w Ołtarzewie miała okazję obejrzeć film Jerzego Kawalerowicza pt. „Śmierć prezydenta”, przedstawiający zamach z 16 grudnia 1922 na Gabriela Narutowicza, pierwszego prezydenta Polski. Po filmie wywiązała się ożywiona dyskusja.

– W Seminarium ołtarzewskim odbył się tradycyjny mecz filozofia : teologia w piłkę nożną. Zakończył się wynikiem 0 : 13 dla teologii !!!!

1978 – Kurs szósty i kl. Henryk Walczak z Seminarium w Ołtarzewie brali udział w XIV Tygodniu Eklezjologicznym na KUL-u. Sympozjum koncentrowało się wokół problematyki „Chrześcijańska wizja wyzwolenia człowieka”.

1978 – W Centre du Dialogue Andrzej Kijowski miał odczyt pt. „Literatura polska dzisiaj”, po którym dyskusja trwała ponad godzinę. Na spotkanie przybyło ok. 170 osób.

1978 – Ks. Józef Sadzik udał się na rekonwalescencję do Maisons-Laffitte, gdzie rozpoczął pracę nad przedmową („O psalmach”) do „Księgi psalmów”, przetłumaczonej przez Czesława Miłosza.

1978 – W wypadku samochodowym w Rwandzie zginął ks. Piotr Granatowicz (ur. 1921 w Koczergach, obecnie przedmieście Parczewa, w parafii Parczew, w diecezji podlaskiej), prof. WSD w Ołtarzewie, redaktor i dyrektor Pallottinum, misjonarz w Rwandzie. Ks. Granatowicz był pierwszym pallotynem, który spoczął w ziemi rwandyjskiej. Swą pracę redakcyjną, której się poświęcił, wykonywał z wielką znajomością. Posiadał doskonałą pamięć i znajomość wielu języków obcych. W ostatnim roku życia pracował m.in. nad wydaniem dla Rwandy modlitewnika w języku kinyaruanda (przygotowany przez o. Ph. Boutry’ego ze Zgromadzenia Ojców Białych). Miał ponadto nieprzeciętne zdolności techniczne, rzadką umiejętność koncentracji umysłu na wiele godzin. Kochał bez reszty pracę w wydawnictwie i spalał się pracując bez wytchnienia.

1980 – Zakończył się strajk okupacyjny studentów Akademii Medycznej w Gdańsku (strajk trwał od 7 do 17 XI 1980). Opiekunem duchowym strajku był ks. Eugeniusz Klimiński SAC, rektor kościoła i domu pallotyńskiego w Gdańsku-Wrzeszczu (1974-80), duszpasterz akademicki studentów Akademii Medycznej i Politechniki Gdańskiej. Od jesieni 1980 ks. Klimiński organizował i współorganizował spotkania w kościele Matki Bożej Częstochowskiej z osobistościami kultury m.in. Zbigniewem Herbertem i działaczami opozycji (np. z Anną Walentynowicz) oraz prezentacje filmów niezależnych, później podziemnych (np. „Przesłuchania” Ryszarda Bugajskiego) i Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.

1981 – W Seminarium w Ołtarzewie odbył się zjazd polskich metafizyków. Po Mszy św. miała miejsce sesja naukowa, w której, w charakterze słuchaczy, brali udział pallotyńscy alumni. Uczestniczyli w dwóch wykładach: s. prof. Zofii Zdybickiej i o. prof. Alberta Krąpca (+2008), którego referat odtworzono z taśmy nagranej przez autora przebywającego wtedy zagranicą.

1983 – Po wielu staraniach ks. Stanisław Leśniak otrzymał od pap. Jana Pawła II przywilej na codzienne binowanie mszy, odprawianej w specjalnych intencjach, a przede wszystkim za zbawienie świata, wewnętrzną przemianę grzeszników i nawrócenie Rosji. W liście do prowincjała ks. Leśniak pisał: „Ksiądz Prowincjał od wielu lat starał się i uczynił wszystko, bym otrzymał upragniony przywilej. Starania rozpocząłem nie od siebie, ale jak sądzę od Matki Bożej – Jej natchnienia. Otrzymany przywilej uważam za Jej dar w roku 1983. Będę Jej dziękował do końca życia. Obym godnie spełniał Jej wolę. Korzystać z przywileju pragnę od 1 I 1984 roku, w dniu Jej święta – Najświętszej Bożej Rodzicielki”.

1984 – W Seminarium w Ołtarzewie odbył się Dzień skupienia dla 30 młodzieńców z całej Polski.

1985 – niedziela – W Ołtarzewie uroczyście zakończono Jubileuszowy Rok 150-lecia Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.

Najpierw o godz. 15.00 rozpoczęło się sympozjum naukowe w seminaryjnej auli, a następnie artystyczny program, przygotowany przez pallotynki, alumnów ołtarzewskich i młodzież z Gdańska. Uroczystej Mszy św. przewodniczył Franciszek kard. Macharski. Kard. Józef Glemp wygłosił homilię.

1985 – W w wypadku samochodowym w Rwandzie zginął ks. Witold Sikora (ur. 1951 w Ponikwi k. Wadowic, w archidiecezji krakowskiej), misjonarz w Rwandzie od 1980, dyrektor techniczny drukarni Pallotti-Presse. To, co najbardziej zwracało uwagę u ks. Witolda, to otwartość na innych i umiejętność bycia ze wszystkimi. Był człowiekiem uczciwym, rzetelnym i pracowitym. Szczególnie cenił sobie ewangelizacyjną wartość środków społecznego przekazu, ale i sam podejmował trud pracy duszpasterskiej. Wybrał pracę misyjną wśród ludzi rwandyjskiej ziemi i tam pozostał na zawsze. Ks. Witold odszedł do Pana w dniu tragicznej śmierci w Rwandzie ks. Piotra Granatowicza (+1978).

1990 – Na posiedzeniu Rady Prowincjalnej zaczęto omawiać projekt umowy Prowincji Chrystusa Króla z Regią Stowarzyszenia w Australii, regulującą obecność członków Prowincji Chrystusa Króla na terenie Australii.

1995 – Na deskach teatru seminaryjnego w Ołtarzewie odbyła się prapremiera sztuki jesiennej pt. „Chrzciciel”. Autorem scenariusza i reżyserem był kl. Emil Przygodzki. Główną rolę Jana Chrzciciela otrzymał kl. Ryszard Andrzejczyk. Stronę muzyczną przygotował i wykonał zespół seminaryjny „Pataja”. Sztuka była wystawiana sześciokrotnie.

2003 – Wspólnota ołtarzewska gościła ks. prałata Zdzisława Peszkowskiego, kapelana Związku Harcerstwa Polskiego poza granicami kraju oraz byłego więźnia stalinowskiego i kapelana Rodzin Katyńskich i pomordowanych na Wschodzie. Ksiądz Prałat odprawił Mszę św. dla alumnów oraz spotkał się z nimi na wspólnej kawie. W kronice seminaryjnej napisał: „Jak to dobrze być wśród Was Pallotyni. Czuj i pamiętajcie, że jesteście Nieśmiertelni. Czuwaj. Szczęść Boże x. Z. Peszkowski”.

2004 – W Trzciannym k. Moniek odbył się pogrzeb ks. Antoniego Dębkowskiego SAC (ur. 1943), duszpasterza polonijnego w Anglii i Szkocji. Ks. Dębkowski spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym, w rodzinnej parafii.

2009 – Ks. Stanisław Zyglewicz SAC, b. proboszcz parafii polonijnej Oignies-Ostricourt (od 1970) we Francji, zamieszkał u siostry w Tulcach pod Poznaniem, będąc pod troskliwą opieką siostrzenicy Jadwigi Dziarskiej i rodziny oraz lekarzy. Ks. Stanisław zmarł 4 XII 2016 w Poznaniu.

2010 – Na pallotyńskim cmentarzu w Kigali-Gikondo (Rwanda) pochowany został ks. Boniface Haguminshuti (ur. 1975).

2013 – Erygowano i uroczyście przekazano pallotynom parafię pw. św. Jana Pawła II oraz zatwierdzono kanonicznie wspólnotę Stowarzyszenia w Caracas, w Wenezueli. Pierwszym proboszczem został ks. Robert Płachta, a wikariuszem – ks. Robert Adamowicz. Obecni byli: bp pomocniczy diecezji Caracas Jesús Gonzáles de Zárate Salas, biskup melchicki Georges Kahhalé Zouhaïraty BA, apostolski egzarcha Wenezueli i współbracia z parafii w: Guarenas (ks. proboszcz Zdzisław Łodygo i ks. Mariusz Piątkowski), Upata (ks. proboszcz Tadeusz Popiołek) i Medellín (delegat ks. Mariusz Mąka).

2017 – W Montmorency zakończyły się doroczne rekolekcje członków Regii Miłosierdzia Bożego we Francji. Prowadził je od 13 X ks. Artur Stępień, radca prowincjalny i dyrektor Instytutu Pallottiego.

2018 – 75.lecie szkoły w Osny (1943-2018).

Szkoła, jako Polskie Gimnazjum Królowej Apostołów, powstała w połowie października 1943 w Chevilly, oddalonym 18 km od Orleanu (Francja). Ks. Bronisław Wiater był pierwszym dyrektorem szkoły w latach 1943-46. Gimnazjum to posiadało prawa szkół francuskich i opierało się na programie humanistycznym. Szkoła w 1950 została przeniesiona do Osny k. Paryża.

2018 – O godz. 11.00 zmarła w Szpitalu Bródnowskim w Warszawie s. Jadwiga Waszczeniuk (ur. 1927 w Nowince, powiat sokólski, gmina Sokółka, obecnie województwo podlaskie, w tamtym czasie białostockie), pallotynka, z domu przy ul. Płońskiej, radna prowincjalna, delegat na Kapituły Prowincjalne i Generalne, wychowawczyni junioratu.

„Jej serce i całe życie było całkowicie oddane Panu. Kochała Boga i ludzi. Traktowała wszystkich z szacunkiem. Była człowiekiem niezwykle cenionym, cieszącym się autorytetem i zaufaniem, była wrażliwa, delikatna i taktowna, ofiarna i usłużna, bardzo odpowiedzialna i zawsze dotrzymująca słowa. Miała poczucie humoru. Wiele sióstr i innych osób szukało u niej rady, powierzało jej swoje troski, rozterki, szukało zrozumienia. Umiała i lubiła słuchać. Cechowała ją głęboka mądrość, przede wszystkim ta życiowa. Chętnie dzieliła się swoim bogatym doświadczeniem. Dużo czytała, rozważała. Interesowała się historią i tym co dzieje się w Polsce, na świecie i w Zgromadzeniu. Bardzo kochała Ojczyznę i Zgromadzenie. Była dumna, że jest pallotynką. Troszczyła się o rozwój Zgromadzenia i nowe powołania, dlatego bardzo boleśnie przeżywała różne zawirowania. Kochała wspólnotę” (S.M. Iwona Nadziejko SAC, przełożona prowincjalna).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny