Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 17 października  

1907 – Ks. Alojzy Majewski i ks. Alojzy Hübner w liście do generała Stowarzyszenia ks. Maxa Kugelmanna opisali swoją podróż do Kochawiny i do Antoniówki.

„Kochawina jest stacją kolejową. Stamtąd o siedem minut jest oddalone probostwo. Do Jajkowców prowadzi szosa. Z ks. prałatem dojechaliśmy tam furmanką, którą ma tu każdy ksiądz. Dom stoi około 30 kroków od polnej drogi i mógł być zbudowany przed mniej więcej 15. laty. Zbudowany silnie i ma jedno piętro. … Parter ma jedenaście pokoi. Na górze jest też kilka pokoi. Kuchnia jest w przybudówce. Dom jest położony w parku wielkości 15. morgów. W tym jest wliczony ogród warzywny i dwa owocowe ogrody…. Ziemia jest tu nadzwyczaj urodzajna. Jest to najlepsza gleba… Do domu należą zabudowania gospodarskie, 20 krów, 4 konie, świnie itd. … Ks. Arcybiskup i prałat Trzopiński chcą nam wszystko ofiarować: dom, ziemię, zabudowania gospodarskie… Zobowiązania nasze, to objęcie w zarząd parafii, która jest jednak bardzo mała, bo liczy 600 dusz, o wielkiej pracy nie ma więc mowy”.

W liście został wyrażony zamiar wybudowania w przyszłości seminarium duchownego we Lwowie i prośba o pozwolenie na wydawanie małego czasopisma maryjnego.

W liście obaj pallotyni pisali o swoich obawach, co do tego miejsca: duża odległość od stacji kolejowej, brak poczty, brak braci do gospodarstwa oraz trudności w wydawaniu planowanego czasopisma „Królowa Apostołów”, co będzie wymagało dwutygodniowego pobytu we Lwowie w każdym miesiącu. Ale ponieważ ks. Antoni Trzopiński nie wykluczał w przyszłości przejęcia sanktuarium w Kochawinie przez pallotynów, dlatego obaj księża zaproponowali Radzie Generalnej przyjęcie Antoniówki.

Antoniówka, to część polska ruskiej wsi Jajkowce. Powstanie swe zawdzięcza ks. Trzepińskiemu, który nabytą rolę rozparcelował wśród Polaków przybyłych z Podhala i utworzył rzymskokatolicką parafię zależną od Kochawiny, którą mieli przejąć pallotyni. Prałat nazwał ją Antoniówka, od swego imienia. Patronem kościoła dla 600 parafian ogłosił również św. Antoniego. W odległości o 100 m od tego kościoła znajdował się proponowany pallotynom dom, który w historii Stowarzyszenia przeszedł pod nazwą Antoniówka.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1844 – Ks. Raffaele Melia napisał pierwszy list z Londynu, donosząc w nim, że przybył szczęśliwie i że przebywa przy tzw. Cappella Sarda.

1937 – Do Ołtarzewa przybył na stałe br. Bolesław Biniek z Kopca.

1938 – Ks. neoprezbiter Władysław Zbłowski rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim im. Józefa Piłsudskiego studia matematyczno-fizyczne, odbywając jednocześnie ostatni rok studiów teologicznych w Ołtarzewie.

1946 – Prochy ks. Franza Reinischa (+21 VIII 1942), austriackiego pallotyna i członka Ruchu Szensztackiego, męczennika sumienia – odmówił złożenia przysięgi Hitlerowi – razem ze szczątkami ks. Alberta Eise SAC (+3 IX 1942 w Dachau), umieszczono na cmentarzu przy Prasanktuarium (Urheiligtum) w Szensztat (Schönstatt).

1947 – W Chełmnie n. Wisłą ks. Michał Kordecki rozpoczął rekolekcje roczne dla pallotynów. Uczestniczył w nich po raz ostatni ks. Alojzy Majewski: „Cieszył się, że tylu kapłanów młodych i zdrowych bierze w nich udział” (List ks. Jana Maćkowskiego SAC do ks. Franciszka Cegiełki SAC we Francji 5 XII 1947).

1949 – W Lidzbarku Warmińskim zmarła na skutek zapaści serca s. Maria Grabowska, pallotynka. Urodziła się w 1927 we Włocławku. Do Zgromadzenia wstąpiła latem 1949. Pochowana została na cmentarzu w Lidzbarku.

1951 – Ks. Jan Maćkowski został mianowany przez ks. prowincjała Stanisława Czaplę wicepostulatorem procesu s. Faustyny Kowalskiej (oficjalnie nominowany na tę funkcję przez ks. Stanisława Suwałę 10 I 1952). W związku z tym przeniósł się na dłuższy pobyt do Krakowa. W jej ramach współpracował z głównym postulatorem ks. S. Suwałą, przestudiował zeznania sióstr, które znały s. Faustynę, przeprowadził z nimi rozmowy, nawiązał kontakt z kierownikami duchowymi mistyczki i przeczytał „Dzienniczek”. Jego pracę przerwała choroba serca i śmierć (+1952).

1952 – Ks. prowincjał Stanisław Czapla wydał dekret wyznaczający kilkunastu księży do głoszenia misji ludowych oraz rekolekcji adwentowych i wielkopostnych, którzy zapoczątkowali tzw. grupę misyjno-rekolekcyjną w prowincji. Czterech księży (Ludwik Broda, Władysław Czubek, Józef Jażdżewski i Jan Pęzioł) zostało przeznaczonych do tej pracy na stałe.

1958 – Do Rzymu powrócił ks. Wojciech Turowski. Od kwietnia tr. jako delegat ks. Generała odbywał wizytację kanoniczną polskiej prowincji.

1964 – W nocy z 16 na 17 X polska prowincja Stowarzyszenia odbywała na Jasnej Górze swój dzień modłów w intencji Soboru Watykańskiego II. Czuwania na Jasnej Górze odbywały się w ramach ogólnopolskiego czuwania soborowego. 19 kleryków z Ołtarzewa po powrocie z Częstochowy do Seminarium otrzymało już 17 X karty powołania do służby wojskowej z datą stawienia się w jednostce na 3 XI o godz. 8.00.

1967 – W North Tonawanda, w Sanktuarium Dzieciątka Jezus, br. Adolf Kloch złożył wieczną profesję.

1971 – W uroczystościach beatyfikacyjnych o. Maksymiliana Kolbe w Rzymie uczestniczyła delegacja domu ołtarzewskiego. Część alumnów przebywała w Niepokalanowie, a pozostali przeżywali to wydarzenie w seminaryjnej świątyni, gdzie uroczystą Mszę św. dla alumnów i wiernych celebrował ks. rektor Roman Dzwonkowski. W drodze do Niepokalanowa nasze Seminarium odwiedziła grupa alumnów z Łomży. Ołtarzew służył też noclegiem grupie pielgrzymów z Gdańska.

1974 – Odbyła się premiera sztuki Wojciecha Bąka pt. „Sługa Don Kichota”, wystawiona przez zespół teatralny alumnów w Ołtarzewie.

1979 – W Ołtarzewie odbyła się uroczysta inauguracja roku akademickiego 1979/1980. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył bp Bohdan Bejze. On też wygłosił okolicznościową homilię. Referat inauguracyjny pt. „Posłannictwo etyka dzisiaj”, wygłosił ks. doc. dr hab. Helmut Juros, dziekan Wydziału Teologicznego ATK. Immatrykulowano 21 alumnów pierwszego roku. Po obiedzie odbył się mecz piłki nożnej filozofia – teologia, z wynikiem 7:2 dla teologii.

1983 – Rozpoczęło się XV Zebranie Generalne. Trwało do 22 XI. Na generała Stowarzyszenia wybrano przełożonego niemieckiej Prowincji Serca Jezusowego ks. Martina Juritscha. Z polskiej prowincji na radcę generalnego wybrano ks. Jana Koryckiego. Tematem Zebrania było hasło: „Nasze apostolstwo”. Temat przekazano wszystkim pallotynom w specjalnym Orędziu…, „by wierzącymi oczami spojrzeć na dzisiejszy Kościół i świat, i taką drogą kształtować konkretne oblicze naszych apostolskich zadań”. Debatowano też nad zgodnością naszego Prawa Podstawowego z Kodeksem Prawa Kanonicznego. Kapituła zleciła Radzie Generalnej opracowanie modlitewnika pallotyńskiego i listów św. Wincentego Pallottiego. Postanowiono urządzić w domu generalnym Centrum Apostolskie i zorganizować uroczysty obchód 150-lecia Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.

1984 – Reprezentacja Seminarium ołtarzewskiego rozegrała na boisku w Ożarowie Mazowieckim piłkarski mecz z drużyną Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego z Warszawy, wygrywając 6:5.

1987 – W Ołtarzewie uroczystej inauguracji nowego roku akademickiego przewodniczył rektor ATK, ks. doc. Helmut Juros. Ks. dr Janusz Dyl w referacie inauguracyjnym przedstawił postać Erazma z Rotterdamu.

1988 – W Celinach odbył się pogrzeb ks. Stanisława Robaka, profesora historii Kościoła w Seminarium, rekolekcjonisty, proboszcza parafii Celiny. Mszy przewodniczył i homilię pogrzebową wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Mszę koncelebrowało ponad 60 kapłanów pallotynów i księży diecezjalnych. Uczestniczyli w niej prawie wszyscy parafianie, modląc się, śpiewając i płacząc. Procesji na miejscowy cmentarz przewodniczył ks. dziekan. Tam m.in. przemówił poprzedni duszpasterz Celin, ks. Henryk Dziura. Szczątki zmarłego kapłana pozostały w Celinach na wielką prośbę parafian; został tam pochowany, jako pierwszy kapłan i pallotyn. Do dziś parafianie otaczają go modlitwą, najlepszymi wspomnieniami, dbając o jego grób.

1996 – W dniach 11-17 października odbyła się II Narodowa Pielgrzymka do Fatimy, połączona z odwiezieniem Statuy Fatimskiej Pani. Brali w niej udział biskupi, kapłani i świeccy wierni. W ostatnich dniach narodowego pożegnania Figury uczestnikami spotkań byli m.in.: kard. Josef Ratzinger, bp Serafim de Sousa Ferreira e Silva, bp Leiria-Fátima, ks. Luciano Guerra, rektor Sanktuarium w Fatimie, ks. Luís Kondor SVD (+2009), wicepostulator ds. kanonizacji Hiacynty i Franciszka.

2016 – Ordynariusz diecezji łomżyńskiej bp Janusz Stepnowski odprawił Mszę św., a następnie poświęcił pomnik św. Michała Archanioła przed wejściem do kościoła św. Wojciecha w Ostrołęce. Pomnik jest wotum wdzięczności za dar nawiedzenia Figury Św. Michała Archanioła z Groty Objawień na Gargano.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny