Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 17 września

2016 – Przy bazylice Przenajświętszej Trójcy w Saccargia (Sardynia) odbyły się uroczystości beatyfikacyjne służebnicy Bożej Elżbiety Sanny Porcu (1788 – 1857), wdowy, świeckiej członkini Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, współpracownicy św. Wincentego Pallottiego, tercjarki franciszkańskiej, osoby niepełnosprawnej fizycznie.

Przewodniczył im prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato. Z Polski wzięła w nich udział ok. 40-osobowa grupa, w tym członkowie XXI Zebrania Generalnego z ks. prowincjałem Adrianem Galbasem oraz ekipa radiowo-telewizyjna (Nowohuckie.pl i TV Misericordia), a także członkowie domu warszawskiego: ks. Stanisław Stawicki i ks. Jerzy Błaszczak.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1931 – W Ołtarzewie zamieszkał na stałe ks. Franciszek Kilian, sekretarz polskiej Regii.

1932 – Br. … Rżysko powrócił z Rajcy k. Nowogródka do domu w Ołtarzewie.

1934 – Rok seminaryjny 1934/35 rozpoczęli klerycy studium filozofii w Kleczy Dolnej. Wykład inauguracyjny miał ks. prefekt Franciszek Cegiełka. Rektorem w Kleczy był ks. Kazimierz Mielewski. Do grona profesorskiego należeli: ks. Franciszek Pauliński, ks. Franciszek Cegiełka i ks. Ignacy Olszewski. Z początkiem X 1934 nową uczelnię wizytował ks. superior Jan Maćkowski, który wraz z klerykami odbył pieszą pielgrzymkę do Kalwarii Zebrzydowskiej.

Studium filozofii w Kleczy Dolnej funkcjonowało tylko przez rok i zostało przeniesione na Kopiec w Wadowicach.

1939 – Praski dom pallotynów przy ul. Skaryszewskiej wraz z kościołem został ponownie zbombardowany przez lotnictwo niemieckie (pierwsze bombardowanie dokonało się 10 IX). To, co pozostało po pierwszej pożodze, zniszczyło kolejne bombardowanie. Pozostały same mury.

Po zajęciu przez Niemców Warszawy odbudowano kościół i dom. Do użytku oddano go 4 IX 1940. Powrócił do domu ks. rektor Józef Szykowski. Do tego domu przypisano też kapelana obozu przejściowego, ks. Wiktora Bartkowiaka.

1939 – O świcie rozpoczęła się agresja Związku Sowieckiego na Polskę. Pallotyni opuścili Berezę Kartuską oraz Korelicze, uciekając przed najazdem wojsk sowieckich.

Ks. Józef Lisiak tak wspomina wędrówkę do Berezy: „Do Berezy Kartuskiej dotarłem z kl. [Marcinem] Mąciorem 17 września 1939 o godz. 9:00. I po Mszy św. w naszym kościele – dowiedziałem się, że od strony wschodniej, w granice Polski wkraczają wojska sowieckie. Po południu wracaliśmy w kierunku zachodnim via Kobryń, Brześć, Góra Kalwaria do Ołtarzewa”.

1940 – W Warszawie został aresztowany ks. Stefan Treuchel, kapelan Szpitala Czerwonego Krzyża przy ul. Smolnej na Powiślu (przedwojenny redaktor „Przeglądu Katolickiego”). Tego samego dnia, po straszliwym przesłuchaniu i torturach w siedzibie gestapo przy al. Szucha, znalazł się na Pawiaku, skąd wywieziono go do koncentracyjnego obozu Auschwitz, a następnie do Dachau.

1944 – Ks. kapelan Walerian Pączek, dziekan dla uratowanych ze Starówki oddziałów Grupy Północ AK, został awansowany do stopnia majora.

1946 – Ks. Franciszek Bogdan, rektor domu i kaplicy przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie w Gdańsku wziął udział w konferencji Caritas w Oliwie. Przewodniczył jej ks. Andrzej Wronka, administrator apostolski diecezji gdańskiej.

1947 – Ks. Czesław Wędzioch powrócił na krótko do Polskiej Misji Katolickiej, jako rektor ad interim, po rezygnacji ks. Franciszka Cegiełki SAC. Urząd rektora PMK we Francji pełnił do 15 XI tr.

1967 – Ks. Jan Tulo rozpoczął pracę duszpasterską w Wałbrzychu. W 1970 został przeniesiony do Warszawy.

1973 – W domu paryskim rozpoczęły się remonty kuchni i jadalni, którymi kierował Zbigniew Puget i ks. Józef Sadzik (ten od strony estetycznej).

1973 – W Collège w Osny zainaugurowano nowy rok szkolny. Mszę św. odprawił ks.superior Zenon Modzelewski. Do Collège uczęszczało 200 chłopców.

1975 – Do Paryża wyleciał ks. rektor Jan Korycki. W imieniu Seminarium w Ołtarzewie pożegnał tam księży misjonarzy udających się do Rwandy: Józefa Barana, Henryka Pastuszkę, Aleksandra Pietrzyka i Zbigniewa Pawłowskiego. Przed wyjazdem do Paryża ks. Korycki odwiedził rodziny tych misjonarzy.

1978 – Seminarium w Ołtarzewie odwiedził o. prof. Cardo Riapoli, rektor Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie.

1982 – W dniach 13-17 września ks. wiceprowincjał Czesław Parzyszek prowadził w Ołtarzewie rekolekcje dla księży i braci.

1991 – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek podpisał dekret erygujący Hospicjum św. Jana Ewangelisty przy naszym domu w Szczecinie. Pismo zezwalające na otwarcie wydał 30 VIII tr. bp szczecińsko-kamieński Kazimierz Majdański. Rada Prowincjalna wyraziła zgodę na jego założenie na swym posiedzeniu 10 IX. Natomiast statut hospicjum zatwierdził przełożony 8 V 1991, co przyjął do wiadomości bp Marian Kruszyłowicz 28 VIII tr. Założycielem i pierwszym dyrektorem do 2003 był ks. Marek Kujawski. Na potrzeby planowanego hospicjum stacjonarnego uzyskał on budynek po hotelu robotniczym na Golęcinie, który wyremontował (do 1999). Hospicjum swoją działalnością obejmuje teren archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

1995 – Na ręce ks. prowincjała Mieczysława Olecha, br. Józef Gruba złożył konsekrację wieczną w kościele parafialnym św. Marka w Szemudzie, podczas liturgii Mszy św. Do konsekracji przygotowywał się z klerykami VI. roku na Dyrektorium prowadzonym przez ks. Franciszka Gomułczaka w Zakopanem (16 VIII – 8 IX 1995). Mszę św. w Szemudzie koncelebrowali: ks. proboszcz Zbigniew Kornacki oraz ks. Łukasz Kopaniak SAC, rektor domu w Konstancinie. Homilię wygłosił ks. Olech. W liturgii znalazły się elementy kaszubskie: czytanie Lekcji oraz Ewangelii. Na uroczystość przybyło 10. braci reprezentujących obie prowincje, siostry pallotynki z Gdańska oraz klerycy z Ołtarzewa. Tego dnia kazania na wszystkich Mszach św. w Szemudzie głosił ks. rektor Kopaniak.

1998 – W Vallendarze zmarł ks. Franz Courth (ur. 1940, święcenia kapł. 1969), niemiecki pallotyn i teolog. Zajmował się głównie mariologią w aspekcie ekumenicznym, a także historią dogmatów, a zwłaszcza rozwojem trynitaryzmu.

2001 – Na Kopcu odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Stanisława Cholewy, duszpasterza powołań, opiekuna junioratu braci w Poznaniu. Mszę koncelebrował i homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. We mszy uczestniczyli licznie pallotyni obydwu polskich prowincji, księża z dekanatu, proboszcz rodzinnej parafii zmarłego, nowicjusze, siostry zakonne, rodzina oraz wierni z Jaroszowic i Kleczy Dolnej. Procesji na tamtejszy cmentarz pallotyński, gdzie pochowano zmarłego obok grobu ks. Józefa Stecza, przewodniczył ks. proboszcz z Kleczy Dolnej.

2002 – W Gdańsku odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Eugeniusza Dutkiewicza, prekursora i duszpasterza ruchu hospicyjnego w Polsce. Już w przeddzień pogrzebu, wieczorem 16 IX została już odprawiona w kościele MB Częstochowskiej msza pod przewodnictwem ks. Tomasza Dutkiewicza, bratanka zmarłego. Natomiast 17 IX liturgię pogrzebową poprowadził Władysław Ziółek, abp łódzki, przewodniczący Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia przy Konferencji Episkopatu Polski. W słowie do zebranych Tadeusz Gocłowski, abp gdański, podkreślił charyzmat zmarłego – pochylanie się nad cierpiącym człowiekiem. W liturgii uczestniczyło 130 księży z kraju i z zagranicy z różnych zgromadzeń zakonnych. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli politycy Trójmiasta: Lech Wałęsa i Maciej Płażyński oraz przedstawiciele środowisk twórczych Wybrzeża. Pochowany został w kwaterze pallotyńskiej na gdańskim cmentarzu Srebrzysko. Tam słowa podziękowania zmarłemu wygłosił prof. Wiesław Makarewicz, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku, i prof. Irena Jabłońska-Kaszewska z Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy.

2003 – W  kaplicy Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie, pod przewodnictwem bpa Jana Bernarda Szlagi, rozpoczął się oficjalnie proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej (grupa Henryka Szumana i 122 towarzyszy). Do tej grupy weszło 5 męczenników pallotyńskich: ks. Franciszek Bryja (+1942), ks. Franciszek Kilian (†1941), br. Paweł Krawczewicz (Krawcewicz) (†1945), ks. Norbert Pellowski (†1942) i ks. Jan Szambelańczyk (+1941). Następnie proces 5 pallotyńskich męczenników przeniesiono do diecezji warszawsko-praskiej.

2013 – Ks. Łukasz Ciupa został mianowany duszpasterzem i kapelanem wspólnoty pallotynek w Punta Gorda (miasto na płd. Belize, stolica dystryktu Toledo). W życiu wspólnotowym podlegał przełożonemu wspólnoty pallotyńskiej na Barbados, a prace duszpasterskie koordynował z miejscową przełożoną pallotynek w Punta Gorda. Do jego obowiązków duszpasterskich należało m.in.: codzienne sprawowanie Eucharystii, prowadzenie rekolekcji i miesięcznych dni skupienia dla sióstr, niedzielne duszpasterstwo dla okolicznych mieszkańców, duszpasterstwo ministrantów, katechezy w wioskach przygotowujące wiernych do przyjęcia sakramentów i formacja katechistów. Równocześnie poznawał język angielski, uczestniczył w spotkaniach formacyjnych miejscowego duchowieństwa i podtrzymywał kontakt z jezuitami, prowadzącymi parafię w Punta Gorda. Wraz z siostrami reaktywował ZAK w Punta Gorda i San Ignacio.

2017 – W Zakopanem, w dniach 13-17 IX, trwały obrady Międzynarodowego Kongresu Mariologiczno-Maryjnego pod hasłem: „Fatima w Bożym planie zbawienia”.

2019 – W Rzymie, w dniach 11-17 września, odbyło się spotkanie formatorów pallotyńskich z 15. krajów świata.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny