Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
18 grudnia 2019

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 18 grudnia

1949 – Biskup częstochowski Teodor Kubina uroczyście poświęcił nowo wybudowaną kaplicę i dom w Częstochowie (ul. Kordeckiego 49), mówiąc w kazaniu: „To miejsce niech służy miłosierdziu Bożemu w cieniu Jasnogórskiej Pani. Każdy, kto nawiedzi ten kościół, niech dozna w sposób szczególny miłosierdzia Bożego”.

W kościele Matki Bożej Miłosierdzia (Ostrobramskiej), w głównym ołtarzu, wykonanym z drewna lipowego przez artystę Heluszkę z Krakowa, umieszczono w 1952 obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem: „Jezu, ufam Tobie”. Obraz został namalowany przez Adolfa Hyłę z Krakowa według wizji s. Faustyny Kowalskiej i stał się przedmiotem kultu miłosierdzia Bożego. Pojawiły się przy nim liczne wota, co świadczyło, że Chrystus Miłosierny odbierał tu swą chwałę. Od 1949 pątnicy nawiedzający Jasną Górę coraz częściej wędrowali do Doliny Chrystusa Miłosiernego, gdzie mogli korzystać z sakramentów świętych i słuchać słowa Bożego. Już w 1950 odnotowano 20 pielgrzymek zbiorowych przybyłych tu z Jasnej Góry, w 1953 – 100. W 1955 założono książkę pielgrzymkową, odnotowując w niej 171 pielgrzymek (1954 – w Roku Maryjnym – zanotowano 322 pielgrzymki). Od 1958 zaczęły przybywać pielgrzymki zagraniczne – polonijne i obcokrajowców.

Fotografie z Archiwum Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie zob. poniżej


Inne wydarzenia tego dnia:

1875 – Joseph Bannin (późniejszy wikariusz generalny Stowarzyszenia w latach 1890-95) przyjął święcenia kapłańskie. Udzielił mu ich Francis Kerril Amherst (†1883), bp Northampton.

1930 – W Ołtarzewie rozpoczęto prace adaptacyjne pod scenę i salę teatralną. W tym celu wyburzono w domu mur pomiędzy przedsionkiem a jedną z sypialń, przeznaczając oba pomieszczenia na te cele.

1932 – Seminarium w Ołtarzewie odwiedził ks. Franciszek Dyżewski, proboszcz ze Żbikowa.

1938 – W Ołtarzewie zamieszkał kucharz, p. Antoni Boniecki (ur. 1874 w Święcicach), z zamiarem „pozostania u nas na dożywocie”. 16 V 1941 został aresztowany przez Gestapo wraz siedmioma członkami Seminarium ołtarzewskiego i wywieziony na Pawiak, a stąd 28 V do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Otrzymał tam numer więzienny 16880. Tam też poniósł śmierć.

1946 – data roczna – Staraniem domu w Sucharach wydano książkę Walentego Majdańskiego (+1972), pisarza i publicysty, prekursora ochrony życia poczętego, pt. „Rodzina wobec nadchodzącej epoki”. Książka wydrukowana w Bydgoszczy, była pierwszą powojenną pozycją Wydawnictwa Księży Pallotynów.

1947 – W Poznaniu ks. prowincjał Stanisław Czapla poświęcił prowizoryczny kościół przy ul. Przybyszewskiego 30. Był to wielki poniemiecki barak, który ks. Paweł Drews zakupił w Toruniu i przeznaczył na kościół w miejsce dotychczasowego. Kościół został postawiony w ciągu dwóch miesięcy, posiadał centralne ogrzewanie i mógł pomieścić do 3000 osób.
Dawny budynek kościoła powierzono wydawnictwu, które przeniesiono tu z Ołtarzewa na początku 1948 i nazwano Pallottinum. Tuż obok kościoła zbudowano halę maszyn dla drukarni. Wydawnictwo posiadało własną księgarnię przy ul. Focha. Przy placówce pallotyńskiej działały: Caritas, przychodnia dla matki i ambulatorium dentystyczne.

1948 – Ks. Józef Zawidzki został wikariuszem w katedrze św. Barnaby w Nottingham. Tego roku, po demobilizacji z wojska, pracował tam najpierw jako asystent. Był tam założycielem i duszpasterzem polskiej parafii – do III 1952 działającej przy katedrze (opuścił Nottingham 3 I 1952, jego następca objął tę funkcję 23 II). W Nottingham założył KSMP, chór kościelny, zespół teatralny, Stowarzyszenie Lotników i bibliotekę; od 1950 odbywała się już regularna nauka religii dla dzieci polskich.

1966 – Na scenie ołtarzewskiej kilkakrotnie przedstawiono sztukę Dorothy Clarke Wilson (†2003) pt. „Nie ma pokoju w hotelu”. Prapremiera nastąpiła dzień wcześniej.

1971 – Alumni w Ołtarzewie wystawili misterium adwentowe pod tytułem „Spełnienie czasu”.

1980 – Klerycy kursu VI. egzaminem końcowym („rigorosum”) ukończyli teologię w WSD w Ołtarzewie. Komisji egzaminacyjnej przewodniczył bp Władysław Miziołek.

1980 – Czesław Miłosz (†2004), na swoim spotkaniu u pallotynów w Centre du Dialogue w Paryżu, wkrótce po odebraniu nagrody Nobla w Sztokholmie (10 XII), zgromadził ponad tysiąc uczestników. Przeciętnie jednak na odczyty, które odbywały się raz w miesiącu, przychodziło ok. 100 osób.

1980 – Prezydent Miasta Częstochowy wydał kilka zezwoleń na remonty naszych domów w Częstochowie: głównego i św. Józefa.

1987 – Klerycy w Ołtarzewie rozpoczęli realizację Misterium Męki Pańskiej na Wielki Post 1988. Autorem scenariusza był kl. Paweł Rudnik, a reżyserem kl. Krzysztof Marcyński.

1991 – Jan Englert, aktor warszawskiej szkoły teatralnej, był gościem wspólnoty seminaryjnej. Na spotkaniu z alumnami nawiązywał do elementów sztuki retorskiej i z humorem odpowiadał na różne pytania.

1993 – W Seminarium w Ołtarzewie rozstrzygnięto seminaryjny konkurs fotograficzny i wręczono nagrody. Konkurs zorganizowały: „Foto-service WSD” i „Nasz Prąd”.

1995 – Zatwierdzono nowy skład Rady Alumnów, która od 1996 rozpoczęła posługiwanie dla dobra wspólnoty seminaryjnej w Ołtarzewie. W skład Rady weszli klerycy; Mariusz Małkiewicz – dziekan, Jędrzej Orłowski – radca do spraw kultu, Marek Chmielniak – radca do spraw kultury, Mirosław Mejzner – radca do spraw nauki, Wojciech Dąbrowski – radca do spraw sportu oraz prefekci kursowi.

2004 – W dniach 16 – 18 grudnia w WSD w Ołtarzewie odbyła się sesja w formacyjna alumnów, której tematem była „Komunikacja interpersonalna”. Przewodnikami w zagadnieniu byli: s. Władysława Krasiczyńska józefitka i o. Jarosław Liebersbach redemptorysta, psychoterapeuta.

2008 – Ks. Roman Dzwonkowski otrzymał złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, przyznany mu przez Radę Pamięci Walk i Męczeństwa, „w uznaniu wybitnych zasług dla pamięci i tożsamości narodowej Polaków”. Wręczenie medalu nastąpiło w czasie corocznego spotkania wigilijnego członków, pracowników, współpracowników i przyjaciół Rady OPWiM w Warszawie przy ul. Wspólnej.

2016 – Abp Wiednia, Christoph kard. Schönborn, poświęcił krzyż przy naszej świątyni parafialnej w dzielnicy Neuemargarten. Na tę uroczystość przybył ks. prowincjał Zenon Hanas. Obecni byli: rektor wspólnoty wiedeńskiej ks. Kazimierz Więsyk, ks. wicerektor Stanisław Korzeniowski, ks. senior Edward Daniel oraz liczna grupa wiernych odwiedzających nasz kościół na austriackich i polskich Mszach.
Krzyż wysokości 4,5 m stanął na dachu kościoła. Akt ten był symbolicznym zakończeniem odbudowy świątyni, którą rozpoczęto w 1949, po zbombardowaniu pierwszego kościoła. W planach była też wieża, a na niej 7. metrowy krzyż, na którą zabrakło jednak funduszy. Teraz wspólnymi siłami austriacko-polskiej wspólnoty zbudowano obecny krzyż. Ten krzyż ma być znakiem, nie tylko dla umarłych (którzy zginęli podczas bombardowania dzielnicy i których znoszono tu z ulic), ale i żyjących; ma przypominać, że tu jest obecny Bóg, który na krzyżu śmierć zwyciężył.

2017* – Dekret o heroiczności cnót kard. Stefana Wyszyńskiego podpisał pap. Franciszek.

2017 – W Warszawie na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego odbyło się kolokwium habilitacyjne ks. dr. Mirosława Mejznera SAC, rektora Wyższego Seminarium Duchownego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Ołtarzewie. Recenzentami byli: prof. dr hab. Jacek Gołaczyński, dr hab. Grzegorz Jędrejek, prof. UKSW i dr hab. Marlena Pecyna, prof. UJ.
Ks. M. Mejzner, ówczesny adiunkt w Katedrze Teologii Patrystycznej, w Instytucie Teologii Systematycznej Wydziału Teologicznego UKSW, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny