Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Dziś przypada liturgiczna Rocznica Poświęcenia Kościoła pw. Chrystusa Króla Pokoju w Warszawie przy ul. Skaryszewskiej (wydarzenie miało miejsce 22 I 1989)

Na początku 80. lat XX w. rozebrano mury kościoła, z wyjątkiem fasady oraz dzwonnicy i wybudowano nowy obiekt sakralny. Na czas budowy kościoła liturgię sprawowano w jadalni wybudowanego już domu. Konsekracja kościoła odbyła się 22 I 1989. Dokonał jej Józef kard. Glemp Prymas Polski.
Na zakończenie liturgii konsekracji kościoła w słowie podziękowania ks. prowincjał Czesław Parzyszek powiedział m.in.: „Zdajemy sobie sprawę, że w dzieje tego kościoła, tu na Pradze, wpisane jest również bogactwo dziejów mieszkańców Stolicy, Warszawy, Miasta Nieujarzmionego i dzieje całego Narodu naszego.

Jakże inaczej wyglądał ten kościół, w tym miejscu stojący, na początku pracy naszych współbraci w roku 1927. Jakże spustoszony został na początku wojny, w roku 1939. A potem, tak wiele mówiący trud tylu księży, braci, sióstr i osób świeckich w jego odbudowie, i tworzeniu tego, co dziś możemy oglądać.

Wobec wszystkich tutaj zebranych mogę śmiało powiedzieć, że nie byłoby dziś tego kościoła, gdyby nie silna wiara, poświęcenie i oddanie duchowieństwa, zakonów i polskiego ludu. Chciałoby się dziś, pod koniec tej przepięknej i przebogatej liturgii konsekracji, za psalmistą powtórzyć słowa: „Oto jest dzień, który dał nam Pan. Radujmy się w nim i weselmy”.

****************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1933* – Pan Hermann został mianowany gospodarzem w Ołtarzewie, w miejsce br. Franciszka Brzykcego. Hermann pełnił tę funkcję tylko do 22 lutego, kiedy na to stanowisko powrócił br. Brzykcy.

1947* – Na pallotyńskim cmentarzu w Wadowicach pochowano szczątki ks. Józefa Szykowskiego, radcy prowincjalnego, dziekana AK VI Obwodu Praga, ps. Rektor, który zginął 26 VII 1945 w Mylnej Jaskini, w Dolinie Kościeliskiej. Mszę pogrzebową odprawił na Kopcu ks. Józef Wróbel, radca prowincjalny, a kazanie nad grobem wygłosił ks. Wiktor Bartkowiak.

1974 – Kard. Bolesław Kominek, abp wrocławski, przekazał Stowarzyszeniu w użytkowanie parafię pw. św. Franciszka z Asyżu w Wałbrzychu. Pallotyni wałbrzyscy obsługiwali dwa inne kościoły – w Rybnicy i Gliniku.

1978 – Seminarium odwiedził ks. Jerzy Wolff, proboszcz z Berlina Zachodniego, budowniczy kościoła pw. św. Maksymiliana Kolbego.

1980* – Rozpoczął się Tydzień modlitw o jedność chrześcijan pod hasłem „Przyjdź Królestwo Twoje”. Alumni ołtarzewscy ze Wspólnoty ekumenicznej (i nie tylko) brali udział przez cały tydzień w spotkaniach liturgicznych różnych wyznań na terenie Warszawy.

1989 – W szpitalu w Wadowicach zmarł ks. Eugeniusz Tomaszek (ur. 1936 Moszczanicy, w parafii Żywiec). W 1984 został skierowany do pracy w Częstochowie, w charakterze proboszcza, a potem również pomocnika ks. Tadeusza Michałka. Położył tu duże zasługi w budowie nowego domu i sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Dwa lata później został przeniesiony do Jaroszowic na stanowisko proboszcza.
Miał dobre relacje z duchowieństwem diecezjalnym. Kochał pracę parafialną, bo dawała mu kontakt z ludźmi i poczucie satysfakcji. Był bardzo zżyty z wiernymi w Jaroszowicach.
Pozostał wierny Stowarzyszeniu, a w ostatnim roku życia wspierał go swymi modlitwami. Sławił imię pallotyńskie poprzez pracę kaznodziejską i rekolekcyjną. Jako przełożony dbał o dobrą atmosferę rodzinną i wzajemną współpracę. Odszedł przedwcześnie, mając 53 lata życia. Chciał w tym czasie zrobić jak najwięcej, choć nie starczało mu już sił. Był świadomy tej słabości i wypełniał jak najlepiej swe zadania na ambonie czy przy ołtarzu, czy przez zwyczajny, ciepły kontakt z ludźmi, jakby się spieszył do wieczności.

1993 – W Ząbkowicach Śląskich zmarł br. Józef Zawidzki (ur. 1907 w Raczycach, w parafii Odolanów, w archidiecezji poznańskiej). Pracował aż do śmierci jako krawiec. Świadomie wybierał ubogi, prosty styl życia i mieszkania. Był solidnym krawcem. Szył z poświęceniem sutanny dla współbraci. Nie pozwalał, aby marnowały się w miarę dobre jeszcze materiały i rzeczy. Wszystkie te prace wykonywał, jak Pallotti, „dla nieskończonej chwały Bożej, dla zbawienia dusz, dla zniszczenia grzechu”. Był wierny przyrzeczeniom złożonym w Stowarzyszeniu, nie tylko w sferze ubóstwa, ale także posłuszeństwa – szedł wszędzie tam, gdzie go skierowali przełożeni; nigdy nie narzekał i wszędzie mu było dobrze. Modlił się za przełożonych, współbraci, cały świat. Zawsze cieszył się młodymi współbraćmi – nowicjuszami i alumnami. Swoją modlitwą obejmował pallotyńskie misje i misjonarzy. Zawsze można było liczyć na jego modlitewne wsparcie.

1998* – Wspólnota seminaryjna w Ołtarzewie wysłuchała koncertu fortepianowego japońskiej pianistki Siyouko Fukagawy, która wykonała utwory z repertuaru Wolfganga A. Mozarta oraz Fryderyka Chopina. „Muzyka, jak i naturalna skromność i nieśmiałość pianistki podbiły nasze serca, co wyraziliśmy w gromkich i długich brawach” (z kroniki ołtarzewskiego domu).

1999* – Tydzień modlitw o jedność chrześcijan rozpoczął w Ołtarzewie ks. prof. Tadeusz Pikus, wykładowca teologii fundamentalnej i ekumenicznej w WSD i ATK w Warszawie, odprawiając o godz. 20:00 Mszę św. Ks. Pikus został mianowany 24 kwietnia tr. biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej.

2004* – W kościele seminaryjno-parafialnym w Ołtarzewie miał miejsce „Wieczór kolęd”. Wystąpiło kilka chórów i zespołów z Ołtarzewa, Ożarowa Mazowieckiego i Chotomowa, a wśród nich:
– Z Ołtarzewa: Schola Gregoriana z Seminarium, Zespół klerycki „Jeremiasz”, Chór WSD, Zespół dziecięcy „Owieczki Pallotiego”, Zespół młodzieżowy KDK 24 z parafii, Zespół rockowy z parafii, Chór parafialno-seminaryjny;
– Z Ożarowa Mazowieckiego: Chór „Misericordia” pod dyrekcją M. Latka, zespół dziecięcy „Promyki Jezusa Miłosiernego”, Duet młodzieżowy „Eleos”;
– Z Chotomowa: Orkiestra Strażacka Wieczór kolęd zakończyła kolęda „Cicha noc”.

2004* – Obchody Tygodnia powszechnej modlitwy o jedność chrześcijan, wspólnota ołtarzewska rozpoczęła wieczorną celebracją Słowa Bożego, w której wziął udział ks. Marcin Brzóska, pastor wspólnoty ewangelicko-augsburskiej z Warszawy, zaproszony przez ks. Sławomira Pawłowskiego, wykładowcę ekumenizmu i opiekuna seminaryjnej grupy ekumenicznej „Eirene”. Grupa ta, w oparciu o teksty przygotowane przez chrześcijan syryjskich z Aleppo, poprowadziła także nabożeństwo, któremu przewodniczył rektor WSD w Ołtarzewie, ks. Marian Kowalczyk. W nabożeństwie wziął udział także ks. A. Woltman, pastor i wikariusz parafii luterańskiej Świętej Trójcy w Warszawie.

2010 – Ks. Zenon Hanas, I radca generalny i ks. Gilberto Orsolin, radca generalny, zakończyli odwiedziny wspólnoty Stowarzyszenia na wyspie Barbados (wizytacja rozpoczęła się 11 I). W 2008 pierwsi polscy pallotyni przybyli tu na zaproszenie abpa Bridgetown, Roberta Rivasa OP i rozpoczęli pracę duszpasterską w parafii św. Dominika w Bridgetown. Po dwóch latach pracowali ponadto w katedrze w Bridgetown, w dwóch wspólnotach i w szkole urszulanek. Odpowiadali też za budowę nowego ośrodka parafialnego i tymczasowej kaplicy w innej parafii.

2010 – Zakończył się w Dongargarah w Indiach Międzynarodowy zjazd szkół pallotyńskich, trwający od 10 I. Wzięło w nim udział 35 uczestników trzech szkół pallotyńskich z Europy i trzech z Indii oraz uczniowie goszczącej szkoły – St. Vincent Pallotti International Residential School w Dongargarah. Obecni byli m.in. ks. Friedrich Kretz, przełożony generalny, ks. Jacob Nampudakam, sekretarz generalny ds. formacji i z Polski ks. Andrzej Zelek. Celem spotkania była promocja pallotyńskich instytucji edukacyjnych, wymiana zdań na temat różnych systemów edukacyjnych, ocena licznych wartości kulturowych i tworzenie w młodych ludziach świadomości aktualnej sytuacji społeczno-ekonomicznej. Pomysł zjazdu powstał w 2006 w Rzymie, w czasie spotkania odpowiedzialnych za szkoły pallotyńskie.

2012 – Rada Generalna zatwierdziła wybór przełożonego regionalnego Regii Miłosierdzia Bożego, którym został ks. Aleksander Pietrzyk. Kadencja rozpoczęła się 19 III.