Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 2 lutego

**** Dziś Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, ustanowiony przez pap. Jana Pawła II w 1997, w święto Ofiarowania Pańskiego.
„Ofiarowanie Jezusa staje się wymowną ikoną całkowitego oddania własnego życia dla tych, którzy powołani są, aby odtworzyć w Kościele i w świecie, poprzez rady ewangeliczne charakterystyczne przymioty Jezusa: dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo” (Vita consecrata nr 1).

Tego roku przedstawiciele Seminarium ołtarzewskiego uczestniczyli także w radiowej Mszy św. w kościele Świętego Krzyża w Warszawie oraz we Mszy św. w katedrze warszawskiej, sprawowanej dla osób konsekrowanych przez Józefa kard. Glempa Prymasa Polski.

U pallotynów na całym świecie odnawiano tego dnia przyrzeczenia konsekracji. Dla ilustracji przytaczam trzy świadectwa z terenu Polski: z okresu przedwojennego, z 80. lat i z roku 2017.

1928* – czwartek – Program dnia 2 lutego na Kopcu wyglądał następująco: „Uroczystość Matki Bożej Gromnicznej. Suma z asystą. Po południu tylko benedykcja o 14:30 (w Polsce święto obowiązkowe).
Miesięczne rekolekcje na przyszłą niedzielę. Odnowienie profesji odbyło się o godz. 10:00. Ks. Rektor odmówił formułę profesyjną, którą inni powtarzali i Litanię do Wszystkich Świętych” (Z kroniki Kopca).

1981* – W święto Ofiarowania Pańskiego, zgodnie z tradycją, członkowie wspólnoty ołtarzewskiej odnowili swoje przyrzeczenia w czasie Mszy św., której przewodniczył ks. wiceprowincjał Jan Pałyga. Wieczną konsekrację złożyli klerycy: Stanisław Omiotek i Jerzy Zawierucha.

2017* – W święto Ofiarowania Chrystusa, podczas wieczornej Eucharystii, wspólnota domu warszawskiego ponowiła przyrzeczenia: czystości, ubóstwa, posłuszeństwa, wytrwania, życia we wspólnocie dóbr i w duchu służby w miłości Chrystusa Pana według prawa Stowarzyszenia. A wszystko to dla większej chwały Boga, Najświętszej Dziewicy Maryi, Królowej Apostołów, wszystkich aniołów i świętych i dla większego uświęcenia siebie i bliźniego.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1831 – Na nowego papieża wybrano kamedułę, prefekta Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, kard. Bartolomeo Cappellariego. Przyjął imię Grzegorz XVI.
Tego dnia z rana, gdy Pallotti był w konfesjonale w kościele Santa Maria del Pianto, wpadł w zachwycenie. Trwało to 4-5 minut. Powróciwszy do siebie powiedział do spowiadającego się stolarza, Józefa Marcozziego: „Dziękujmy Bogu; został wybrany nowy papież”. Na pytanie Marcozziego, kto nim został, Pallotti odpowiedział, że Cappellari jest nowym papieżem.
Dopiero po upływie pół godziny dano znać wystrzałem armatnim o dokonanym wyborze. Stolarza Marcozziego, który zmierzał w tym momencie do kościoła della Pace, aby przyjąć tam Komunię św., pytali ze zdumieniem ludzie, co znaczy ten wystrzał? „Papież został wybrany” – zawołał Marcozzi. „Kto został wybrany?” – zapytano go. –”Cappellari”.
Ponieważ nowo wybrany papież nie był biskupem został 6 II konsekrowany i intronizowany. Rządził Kościołem do 1 VI 1846.

1921 – Ks. generał Stowarzyszenia Giacinto Cardi uznał Ruch Szensztacki, jako część Apostolstwa Wincentego Pallottiego (potwierdził to później statut generalny Ruchu z 1953).

1934 – W wyniku starań ks. Alojzego Majewskiego przybyły do Polski pierwsze pallotynki: s. Aurelia Wachowska i s. Kazimiera Milewska. Pierwsze miesiące siostry spędziły w Ołtarzewie, gdzie zaczęły się już zgłaszać pierwsze kandydatki, a 12 IV 1934 osiedliły się w Rajcy k. Nowogródka (łącznie 7 osób). Ks. Alojzy Majewski był ich pierwszym kapelanem do XII 1934 i odegrał istotną rolę w początkach pobytu pallotynek w Polsce, przez umieszczanie w „Królowej Apostołów” informacji o zgromadzeniu i przetłumaczeniu siostrom z języka niemieckiego na polski modlitw i reguł zakonnych.
Pół roku później do Rajcy przybyła przełożona generalna m. Aquina Klähr z pięcioma siostrami, które przez pewien czas wsparły polską placówkę. Były to: Leona Schöttke, Meinolfa Falke, Maura Brenner, Norberta Kempkes, Berthilla Meguin. Aurelia została przełożoną domu, a później pierwszą przełożoną polskiego okręgu pallotynek.
Fotografie zob. w oddzielnym poście

1938 – Do domu w Amiens przybyli z Polski bracia: Jan Harańczyk i Ignacy Wszołek. Br. Jan był kucharzem, zaopatrzeniowcem, ogrodnikiem, zakrystianem i organistą. Br. Ignacy był pomocnikiem rektora ks. Czesława Wędziocha. Ksiądz prowincjał Jan Maćkowski, wysyłając go do Amiens, powiedział mu, aby był filarem nowej pallotyńskiej budowy na ziemi francuskiej. Wykonywał prace krawca, stolarza, mechanika, sekretarza, a od IX 1938 nauczyciela w polskiej szkole w Amiens, otrzymując zatwierdzenie konsulatu generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu.

1950 – Prof. Wojciech Durek, rzeźbiarz i członek Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, ukończył rzeźbę ołtarza Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej, we wschodnim ramieniu transeptu. Postać Matki Bożej z Szensztat różniła się od oryginalnego wizerunku w sposobie ustawienia głowy Jezusa i innym ujęciem twarzy. Lewe skrzydło nastawy ołtarzowej zawierało postacie z pierwszych wieków chrześcijaństwa w Polsce: św. Wojciecha z przytuloną do niego twarzą dziecka (symbol nowo ochrzczonego narodu), św. Jacka Odrowąża, klęczącego św. Andrzeja Świerada z księgą, sylwetkę brodatego mężczyzny, klęczącego księcia Bolesława Chrobrego z włócznią św. Maurycego i postać podobną do anioła, trzymającego w skrzyżowanych dłoniach fragment zwoju. W prawym skrzydle nastawy artysta umieścił sylwetkę Królowej Jadwigi z postacią jakiegoś kapłana-misjonarza, na którego patrzy stojący przed nim, w zawoju na głowie, młody mężczyzna, św. Andrzeja Bobolę (?), sylwetkę kapłana-pallotyna, u którego stóp klęczał mocno przechylony do tyłu Afrykanin, z wyciągniętą ku górze prawą dłonią; hołd Maryi oddawał klęczący hetman Stanisław Żółkiewski i młody anioł w postawie adoracji.
Dziś nie ma już ołtarza MB Trzykroć Przedziwnej, ani tamtej nastawy ołtarzowej z tematyką historyczną. Płaskorzeźba z Maryją została przeniesiona na cmentarz parafialny i wkomponowana w mur trzeciej kwatery pallotyńskiej. Zniszczeniu uległa cała nastawa ołtarzowa. Obecnie jest w tym miejscu ołtarz bł. Józefa Jankowskiego z nową oprawą nastawową.

1952 – Ks. Jan Młyńczak zakończył posługę rektora i proboszcza w Radomiu, którą rozpoczął 11 VIII 1950. Został skierowany do pallotyńskiego gimnazjum w Chełmnie n. Wisłą, gdzie był profesorem historii i geografii.

1975 – W Ołtarzewie, w dniach 31 stycznia – 2 lutego odbyło się sympozjum Sekcji Psychologicznej Komisji Episkopatu ds. Nauki. Program obejmował zagadnienia z psychologii i antropologii filozoficznej. Wstępny referat wygłosił ks. prof. Józef Pastuszka: „Dzieje filozoficznej problematyki duszy”. Rektor KUL-u, o. Mieczysław Krąpiec mówił o „Zagadnieniu podmiotowości i nieśmiertelności duszy ludzkiej”, a ks. prof. Stanisław Kamiński wygłosił referat pt.: „Metodologiczna i metodyczna problematyka duszy ludzkiej”. Sympozjum zakończyło się 2 lutego o godz. 13:00.

1980 – Stefan kard. Wyszyński utworzył ośrodek Ruchu „Rodziny Rodzin” (powstał w 1952 założony przez Wyszyńskiego i Marię Okońską) w Warszawie przy ul. Łazienkowskiej 14. Kardynał, po nabożeństwie w kaplicy na Miodowej, wręczył Marii Gabiniewicz klucze do ruin kościoła MB Częstochowskiej. Z dawnego kościoła zniszczonego w czasie powstania warszawskiego pozostały: kaplica z absydy, cztery pokoje, wieża i salki w piwnicy pod kolumnadą.
Rektorem kaplicy i ośrodka został ks. Ryszard Marciniak SAC, który przystąpił do rozbudowy centrum. Nakładem i wysiłkiem członków Rodziny Rodzin oraz wielu przyjaciół Ruchu – duchownych i świeckich – zbudowano dom i kościół. Następcą ks. Marciniaka był ks. Eugeniusz Klimiński SAC. W ramach formacji pastoralnej pracowali w ośrodku klerycy WSD z Ołtarzewa.
Ośrodek służy spotkaniom liturgicznym i formacyjnym; odbywają się tam prelekcje, wykłady i sympozja.
Fotografie zob. w oddzielnym poście

1980 – Został poświęcony nowy, obszerny kościół pw. MB Fatimskiej i św. Jana Chrzciciela w Ruhango (Rwanda). Parafię przejęli pallotyni w 1976. Proboszczem został ks. Franciszek Kania.

1984* – W Ołtarzewie podczas Mszy św. wspólnotowej, kl. Ryszard Karbownik i Tadeusz Machlarz złożyli wieczną konsekrację na ręce ks. wiceprowincjała Czesława Parzyszka. Pozostali profesi wspólnoty ołtarzewskiej odnowili swoje przyrzeczenia.

1985* – Alumni: Franciszek Gomułczak i Andrzej Narwojsz złożyli w Ołtarzewie, na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka, konsekrację wieczną.
Fotografie zob. w oddzielnym poście

1987 – W North Tonawanda zmarł ks. Franciszek Wadowski (Wardowski; ur. 1897 w Meriden, w stanie Connecticut USA), profesor Collegium Marianum i Seminarium na Kopcu, duszpasterz polonijny w USA.
Zawsze z radością wspominał lata pracy wychowawczej na Kopcu i czas duszpasterstwa na Brooklynie. Szczególnie podkreślał, że to on był założycielem wspólnoty pallotyńskiej w North Tonawanda. Do życia wspólnotowego wnosił ducha pogody, braterstwa, jedności i dobroci. Chętnie dzielił się swoimi doświadczeniami i radościami. Potrafił z uwagą słuchać innych.
Jako duszpasterz chorych służył im niezmordowanie dniami i nocami. Był do dyspozycji chorych na każde zawołanie. Służba chorym w dzień i w noc nie była dla niego ciężarem, ale największą radością i przyjemnością. „Na pewno będzie nam brakować księdza Franciszka. Będziemy ubożsi o jego uczucia i jego zdolności pocieszania chorych, zagubionych i tych, którym brakuje odwagi. Jego uśmiech, jego radość, jego słowa pociechy i umocnienia, jego ciągle powtarzane żarty będą wspominane przez wielu pacjentów ze szpitala De Graff, gdzie służył przez wiele lat jako kapelan” (ks. Ignacy Curzydło).

1992 – Bp diecezji Ruhengeri w Rwandzie konsekrował kościół filialny w Musasa, należący do parafii w Kinoni. Proboszczem był ks. Marian Sobczyk.

2007** – Dzień Życia Konsekrowanego. Po południu przedstawiciele Seminarium ołtarzewskiego uczestniczyli w uroczystościach diecezjalnych, którym w bazylice archikatedralnej w Warszawie przewodniczył Józef kard. Glemp Prymas Polski. Asystę liturgiczą podczas Eucharystii zapewnili alumni Seminarium ołtarzewskiego, a śpiew poprowadziła ołtarzewska schola gregoriańska.

2008 – Bp elbląski Jan Styrna wydał dekret ustanawiający Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Łęgowie.

2015 – W Kolumbii nastąpiły zmiany personalne: ks. Andrzej Zieliński został proboszczem w parafii Objawienia Pańskiego w Bello, a ks. Adam Kraszewski – proboszczem parafii Maryi Królowej w Bogocie (tu oficjalne przekazanie urzędu nastąpiło 7 II).

2016 – Ks. Tae Kwang Augustine Kim z delegatury Prowincji Zwiastowania Pańskiego w Korei Południowej złożył w Poznaniu wieczną konsekrację.

2016 – W Odessie odbyła się uroczystość poświęcenia części wspólnotowej budowanego tam domu rekolekcyjnego. Uroczystość połączono z zakończeniem Roku Życia Konsekrowanego, stąd licznie przybyli miejscowi zakonnicy i zakonnice. Mszy przewodniczył Bronisław Bernacki, bp odesko-symferopolski, kazanie wygłosił ks. prowincjał Józef Lasak. Obecny był ks. Grzegorz Młodawski, sekretarz ds. Misji.

2019** – W Konstancinie-Jeziornej zakończyło się XXIV. Zebranie Prowincjalne Prowincji Chrystusa Króla: „Pallotyńska konsekracja – program życia i misji”. Konstancin-Jeziorna (28 stycznia – 2 lutego 2019).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny