Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 2 stycznia

2015 – W Warszawie zmarła s. Judyta Bilicka (ur. 1962 w Wyrzysku), pallotynka, misjonarka w Kamerunie w latach 2000-13. Opublikowała swój dziennik „La vie est belle… i ja też” (Ząbki 2014), w którym ukazała życie religijne, obyczaje i zwyczaje Kamerunu, a przede wszystkim swoje relacje osobiste z Kameruńczykami, codzienność misyjną i pracę misjonarską. Artykuły o tematyce misyjnej zamieszczała w „Horyzontach Misyjnych”. Od XII 2010 prowadziła też blog Lavieestbelleijatez.blogspot. com.
Kiedy w 2013 udała się do Polski na wakacje, zdiagnozowano u niej raka. Nigdy już nie wróciła do Kamerunu, ale serce jej tam pozostało. W Polsce dołączyła do Centrum Misyjnego, by wspierać prace na rzecz misji. Była jeszcze bardzo aktywna i głosiła podczas niedziel misyjnych o Kościele w Afryce i jego potrzebach. W VII 2014 wraz z 13. siostrami z nowicjatu obchodziła w Gdańsku swój srebrny jubileusz profesji. Przy tej okazji powiedziała: „Moje życie religijne można podzielić na trzy etapy: katecheza w Polsce, misje w Kamerunie, a trzeci i najważniejszy – przygotowanie do śmierci”. Musiała dwa lata przygotować się na spotkanie z Panem. Otoczona modlitwą i opieką sióstr w Centrum Misyjnym w Warszawie, zmarła spokojnie około godz. 3.25.

Nigdy nie jest zbyt późno,
aby życie było szczęśliwe.
Ale czas biegnie,
więc postaraj się zdążyć!
Nasze życie składa się z serii chwil. A każda z nich jest podróżą do samego końca. Pozwól im odejść. Pozwól im wszystkim odejść. Chwile… wszystkie zgromadzone są w tej jednej… (J. Bilicka).

****************************************************

Wydarzenia tego dnia:

1905 – Prefektura apostolska w Kamerunie została podniesiona do rangi wikariatu apostolskiego, a jej przełożony (od 18 III 1890), niemiecki pallotyn, ks. Heinrich Vieter (†7 XI 1914, w 2005 rozpoczęto jego proces beatyfikacyjny), został mianowany przez Piusa X wikariuszem apostolskim i bpem tytularnym Paraetonium. Z końcem 1909 pracowało w Kamerunie 23 księży i 27 braci oraz 20 pallotynek.

1923* – Klerycy na Kopcu zaangażowani byli w zwożenie zboża z dworca kolejowego w Kleczy, zakupionego w Poznańskiem. „Ostatni wóz ze zbożem przyjechał o 20:30. Zboże składali i znosili klerycy. Do nakrywania wozu ze zbożem podczas drogi, ponieważ cały prawie dzień deszcz drobny padał, użyto ceraty z wielkiego stołu w refektarzu” (z kroniki).
Początek 20. lat XX w. był dla Kopca okresem trudności z zaopatrzeniem. Klerycy, bracia i gimnazjaliści rozjeżdżali się po całym kraju, aby kwestować. Mimo tych problemów, nauka odbywała się normalnie. Wielką pomoc udzielali zelatorzy i przyjaciele Kopca.

1930* – Część ołtarzewskich kleryków rozpoczęła w Warszawie kolportaż periodycznych pism, wydawanych przez Wydawnictwo XX. Pallotynów. Akcję tę zaplanowano dla kilku grup alumnów.

1957* – W kaplicy kopieckiej odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Augustyna Zarazy, misjonarza w Urugwaju i Brazylii, profesora w Collegium Marianum, radcy regii 1919-22, 1924-25, współzałożyciela Pobożnego Stowarzyszenia Misyjnego na ziemiach polskich. Mszy pogrzebowej przewodniczył w zastępstwie chorego prowincjała ks. Franciszek Bogdan, wiceprowincjał. Przemówienie żałobne wygłosił ks. Stanisław Martuszewski, rektor kopiecki i radca prowincjalny, w którym m.in. podkreślił życzliwe nastawienie zmarłego do każdego człowieka, przytaczając słowa wypowiedziane kiedyś do niego, jako małego chłopca: „My was szanujemy, bo widzimy w was już teraz przyszłych wielkich misjonarzy”. W uroczystościach pogrzebowych oprócz pallotynów i pallotynek z różnych domów, uczestniczyli karmelici i nazaretanki z Wadowic. W uroczystościach pogrzebowych wzięła dosyć liczna grupa wiernych. Ks. Augustyn został pochowany na pallotyńskim cmentarzu w Wadowicach, obok grobu ks. A. Majewskiego, z którym dzielił trudy pracy apostolskiej.

60.- 90. lata XX w.* – Dzień drugiego (lub trzeciego) stycznia był w Ołtarzewie czasem powrotu do Seminarium alumnów przebywających na feriach świątecznych w swych domach rodzinnych, bądź będących na wyjazdach grupowych.

1967 – Z 1 na 2 I 1967 profesorowie i alumni ołtarzewscy czuwali na Jasnej Górze w intencji seminariów duchownych w Polsce, zagrożonych likwidacją przez komunistyczne władze państwowe. W czuwaniu jasnogórskim wzięło udział 7 księży i 35 alumnów z Ołtarzewa.

1975 – Ks. Jerzy Jera został kapelanem szpitali: Edward Meyer Memorial Hospital i Veterans Hospital w Buffalo, a od 1 V 1976 De Graff Memorial Hospital w North Tonawanda. Po przejęciu domu w North Tonawanda przez polską prowincję (1978) ks. J. Jera przeszedł do niej w 1983 (do tego czasu przynależał do Regii Miłosierdzia Bożego).

1975* – Księża pracujący przy parafii w Ołtarzewie: proboszcz Józef Turecki, wikariusz Eugeniusz Krzyżanowski i duszpasterz młodzieży Stanisław Chabiński, wyruszyli na kolędę duszpasterską.

2004* – Drugi kurs alumnów na czele z ks. prefektem Ryszardem Wróblem odpoczywał rekreacyjnie tego dnia w Puszczy Kampinoskiej.

2012 – W Hospicjum św. Jana Ewangelisty w Szczecinie, prowadzonym przez pallotynów, zmarł ks. Jacek Bilik (ur. 1967 w Bogdańcu, ob. diecezja zielonogórsko-gorzowska), misjonarz i delegat prowincjała w Papui-Nowej Gwinei 1999-2011. Był kapłanem odważnym, stanowczym, roztropnym i z poczuciem humoru, oddanym Bogu i człowiekowi – potrafił nieraz kilka godzin iść pieszo do chorego czy do swoich parafian. Pozostał w pamięci wielu jako człowiek rozmodlony, ufający Bogu, także w ostatnich miesiącach życia, pełnych cierpienia i krzyża. Przeżywając swe cierpienia, nigdy się nie skarżył.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny