20 grudnia 2019
PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 20 grudnia
1959 – W Rzymie, w klinice Świętego Ducha na Monte Mario zmarł ks. Wojciech Turowski, ur. 1894 w Sząfałdzie (Schönfelde), ob. Unieszewo, w parafii Sząbruk (Schönbrück), w diecezji warmińskiej, profesor Seminarium i Collegium Marianum, mistrz nowicjatu, redaktor prasy katolickiej, superior polskiego dystryktu 1925, superior regii 1926-32, sekretarz generalny, radca generalny, delegat generalny dla domów i prowincji pozbawionych bezpośredniej łączności z Zarządem Generalnym 1940-46, generał Stowarzyszenia 16 V 1947 – 25 V 1953, bp koadiutor nominat częstochowski, konsultor Kongregacji ds. Sakramentów Świętych.
Pobyt w klinice, trwający ponad trzy miesiące, nie przyniósł mu poprawy zdrowia. Na krótko przed swoją śmiercią miał powiedzieć do odwiedzających go członkiń Szensztackiego Instytutu Sióstr Maryi: „Gdy wrócicie o domu, powiedzcie tam, że umieram za Ruch Apostolski”.
Ks. Turowski odegrał wielką rolę w rozwoju Stowarzyszenia w Polsce. Należał do pierwszego pokolenia polskich pallotynów. Był pierwszym wychowankiem ks. Alojzego Majewskiego i jego najwybitniejszym współpracownikiem i spadkobiercą ducha. Działalność Turowskiego jako generała miała wielki wpływ na rozwój Stowarzyszenia w świecie.
Inne wydarzenia tego dnia:
1843 – Pap. Grzegorz XVI udzielił ks. Wincentemu Pallottiemu niektórych odpustów na Oktawę Epifanii, na okres 7. lat.
1849 – W Paola zmarł o. Bernardo Maria Clausi (ur. 1789 w San Sisto dei Valdesi), Sługa Boży z zakonu minimitów, któremu Bóg objawił dokładną datę śmierci Wincentego Pallottiego. Dekret o heroiczności cnót o. Clausiego podpisał pap. Jan Paweł II, 11 XII 1987.
Clausi wyjeżdżając z Rzymu, pożegnał się z Pallottim słowami: „Wincenty! Rozstaniemy się z tym brudnym światem w odstępie miesiąca i trzech dni!”. Rzeczywiście Wincenty zmarł w miesiąc i trzy dni po o. Clausim.
1919* – Rektorem nowej placówki we Frankenstein (ob. Ząbkowice Śląskie) został mianowany ks. Franz Xaver Zeus (+1944).
1925 –W Krakowie siedmiu kleryków otrzymało diakonat. Byli to: Józef Chudziński, Wiktor Krakor, Albin Łukiewski, Franciszek Pauliński, Walerian Siuda, Wincenty Stolz i Stanisław Wierzbica.
1926* – W Wadowicach odbyły się uroczystości pogrzebowe br. Walentego Przybylskiego. Po południu odśpiewano w kościele nieszpory żałobne za zmarłego, a następnie orszak pogrzebowy udał się na cmentarz parafialny w Wadowicach. W pogrzebie uczestniczyło pięciu pallotyńskich księży i pięciu diecezjalnych z Wadowic. Dopiero w X 2008 nastąpiło przeniesienie szczątków zmarłego na pallotyński cmentarz na Kopcu.
1929 – Rada Prowincjalna oświadczyła ofiarodawcom majątku w Rajcy k. Nowogródka, że przyjmuje dom mieszkalny, pola uprawne, budynki gospodarcze, park i sad owocowy, pod warunkiem jednak, że w razie niemożności obsadzenia tej placówki, zwróci ją właścicielom lub przekaże innemu zgromadzeniu wskazanemu przez rodzinę Żółtowskich. Do 1932 w majątku gospodarował dzierżawca. Pierwsi pallotyni dotarli do Rajcy 20 VI 1932.
1929 – Kościół NMP Królowej Pokoju w Ostii został poświęcony przez kardynała Vincenzo Vannutelli. Na frontonie kościoła zostało umieszczone hasło Piusa XI: „Pax Christi in regno Christi”. Budowniczym tej świątyni i proboszczem był ks. Giacinto Cardi, w okresie między jedną a drugą kadencją przełożonego generalnego Stowarzyszenia (30 X 1919-23 V 1925 i 16 V 1931-7 V 1937). Obok kościoła ks. Cardi zbudował dom parafialny. Zaangażował się też w pracę wydawniczą.
1937 – Ks. Norbert Pellowski i ks. Józef Jankowski spowiadali dzieci w kościele parafialnym w Żbikowie (dzieci ze szkoły w Mosznie).
1939 – Ks. Eugeniusz Weron, uciekając spod okupacji sowieckiej, przeszedł przez zamarznięty San do Generalnej Guberni, docierając na Boże Narodzenie do rodzinnego domu w Białej, w parafii Słocina, w diecezji przemyskiej. Od IX 1939 przeszedł szlak wojennej tułaczki przez Łuck, Lwów, Stryj, Skole do Przemyśla. Następnie przybył do Wadowic, służąc tam pomocą w nauczaniu historii filozofii w pallotyńskim studium filozoficznym.
1941* – Pallotyńscy klerycy: Rajmund Dardziński i Edmund Winklarz otrzymali w Warszawie święcenia subdiakonatu z rąk abpa Stanisława Galla, a kl. Mieczysław Niepiekło (+2010) ze Zgromadzenia Księży Oblatów – święcenia kapłańskie. [oblaci: 19 XII]
1946 – Rada Generalna Stowarzyszenia wyraziła zgodę na zmianę tytułu regii francuskiej: z Chrystusa Miłosierdzia (wezwanie zatwierdzone 5 XII) na Miłosierdzie Boże (pismo superiora regii do generała Stowarzyszenia z 12 XII).
1948 – Ks. Alfons Pellowski uzyskał na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie dyplom artysty-muzyka w zakresie teorii muzyki. Już 5 VI tego roku został skierowany przez przełożonych do Ołtarzewa, gdzie uczył śpiewu i liturgiki.
1958 – Dk. Jan Kończak przyjął święcenia kapłańskie w kościele parafialnym w Castel Gandolfo z rąk bpa Raffaellego Macario, sufragana Albano. W Boże Narodzenie odprawił mszę prymicyjną w kościele polskim w Gautherets we Francji.
1966 – W Poznaniu odbyło się spotkanie biblistów przygotowujących drugie wydanie Biblii Tysiąclecia. Wzięli w nim udział: o. Augustyn Jankowski, ks. Janusz Frankowski, ks. Kazimierz Romaniuk, ks. Lech Stachowiak, ks. Zenon Ziółkowski i ks. Stanisław Cinal SAC, a z ramienia wydawnictwa Pallottinum: ks. Piotr Granatowicz, ks. Kazimierz Dynarski i ks. Wacław Markowski.
1971 – Po latach pobytu w Rzymie powrócił do Ołtarzewa ks. dr Franciszek Bogdan. Po powitaniu przez ks. rektora Romana Dzwonkowskiego, przemówił krótko ks. Bogdan: „Będę z wami w Ołtarzewie i jeszcze nieraz będzie okazja, by przemówić do was”.
1978 – W Seminarium w Ołtarzewie zakończono wykłady przed świętami Bożego Narodzenia i równocześnie zakończono wykłady pierwszego semestru roku 1978/1979.
1979 – Alumni VI. roku Seminarium w Ołtarzewie złożyli egzamin z całości teologii przed bpem Władysławem Miziołkiem.
– O północy odprawiono w Ołtarzewie Mszę św. koncelebrowaną z homilią ojca duchownego ks. Feliksa Folejewskiego. Był to dzień skupienia wspólnoty ołtarzewskiej przed Bożym Narodzeniem.
1980 – Wieczorem w Seminarium odbyło się spotkanie otwierające Salę spotkań (pokój nr 110), która została przygotowana przez alumnów pod kierownictwem kl. Stefana Kalmusa. Na spotkaniu obecny był ks. ekonom Stanisław Orlicki i ks. prefekt alumnów Piotr Marek. Dzięki temu przeniesiono też Czytelnię alumnów z małego pokoiku na czwartym piętrze, do pokoju nr 132, dotychczasowej Sali spotkań.
1983 – W sali „Emaus” ołtarzewskiego Seminarium odbył się koncert muzyczny w wykonaniu: kl. Andrzeja Gładysza (wiolonczela), Janusza Swiłły (wiolonczela) i Janusza Mechanisza (akompaniament).
1994 – Rada Generalna Stowarzyszenia przyjęła rezygnację ks. Adama Dobka z urzędu radcy Regii Miłosierdzia Bożego.
1997 – Br. Mieczysław Wróbel powrócił z Francji do Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Po powrocie do kraju przebywał jako emeryt najpierw krótko w Poznaniu (od 15 I 1998) i Bielsku-Białej (od 2 III 1998), a następnie w Chełmnie (od 24 IX 1998). Tam zmarł nagle w Wielki Piątek 18 IV 2003.
2002 – Ks. Janusz Dyl otrzymał kierownictwo Katedry Dziejów Teologii przy KUL. Od tego roku był wykładowcą historii Kościoła w WSD Księży Marianów w Lublinie. Wykładał też historię Kościoła w WSD Prowincji Krakowskiej Zakonu oo. Karmelitów Bosych w Lublinie. Prowadził zajęcia zlecone w Instytucie Teologii Apostolstwa w Ołtarzewie. Był odpowiedzialny za dział Dzieje teologii w Encyklopedii katolickiej KUL.
2012 – Zarząd Generalny Stowarzyszenia udzielił pozwolenia na rozbudowę pallotyńskiego Domu Studenta w Arcueil. Projekt przedstawiony przez ks. Mariana Faleńczyka został wcześniej zaaprobowany przez Zarząd Regii Miłosierdzia Bożego we Francji.
2012 – W dniach 15-20 XII, przełożony Regii Miłosierdzia Bożego, ks. Aleksander Pietrzyk odbył w Rzymie szereg roboczych spotkań z przełożonym generalnym ks. Jacobem Nampudakamem i Zarządem Generalnym, w obecności dyrektora Foyer Jean Paul II ks. Marianem Faleńczykiem, w sprawie rozbudowy pallotyńskiej rezydencji dla studentów, z sekretarzem generalnym ZAK ks. Rorym Hanly – na temat Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego we Francji, z postulatem generalnym ks. Janem Koryckim, z prokuratorem generalnym ks. Witalijem Garbatychem – sprawy prawno-personalne oraz sekretarzem Zarządu Generalnego ks. Markusem Reckiem – powołania do życia pallotyńskiej wspólnoty w Arceuil (status prawny dom uzyskał w 2001).
2015 – W Bazylice Matki Pokoju w Yamoussoukro, podczas uroczystej Mszy św., odbyła się uroczystość otwarcia Drzwi Świętych. Liturgicznego otwarcie Drzwi Świętych dokonał Marie Daniel Dadiet, abp diecezji Korhogo. Podczas homilii arcybiskup przybliżył tajemnicę Bożego Miłosierdzia, zachęcając wiernych do ufnego zwracania się do Jezusa, który jest jaśniejącym obliczem nieskończonego miłosierdzia, aby często też korzystali z sakramentu spowiedzi, który jest wyrazem miłości i Miłosierdzia Pana Boga względem człowieka. Episkopat Wybrzeża Kości Słoniowej wyznaczył Bazylikę Matki Bożej Pokoju miejscem uzyskiwania odpustu Roku Jubileuszowego – Nadzwyczajnego Roku Miłosierdzia.
2018 – O godz. 4:00 zmarł we Wrzosowie k. Radomia ks. Józef Świerkosz. Urodził się 24 VII 1945 w Kukowie, w parafii Krzeszów (archidiec. krakowska). Pierwszą konsekrację złożył w Stowarzyszeniu 8 IX 1964. Święcenia kapłańskie przyjął w Ołtarzewie 11 VI 1972 z rąk bpa Władysława Miziołka.
Przez szereg ostatnich lat pełnił funkcję proboszcza parafii w Röschitz w Austrii. W sierpniu 2018 powrócił do Polski i został skierowany do Ołtarzewa. Jesienią pojawiły się problemy zdrowotne, w wyniku których trafił do szpitala w Pruszkowie, a następnie do Pallotyńskiego Domu Opieki im. św. Wincentego we Wrzosowie k. Radomia.
Przeżył 73 lata, 54 lat w konsekracji w Stowarzyszeniu i 46 lat w kapłaństwie.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny
