Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 21 kwietnia

1795 – W domu na Via del Pellegrino 130 w Rzymie, urodził się Wincenty Pallotti, jako 3. z 10 dzieci majętnej kupieckiej rodziny Piotra Pawła i Magdaleny de Rossi, słynących z pobożności i miłosierdzia. To o nich napisał później Wincenty: „Bóg dał mi świętych rodziców”. Ochrzczony został nazajutrz w kościele San Lorenzo in Damaso.
Sześcioro rodzeństwa Wincentego zmarło w dzieciństwie, żegnane przez rodziców z żalem, ale i z wiarą: „Bóg dał! Bóg wziął!”. W domu rodzinnym Wincenty mieszkał aż do śmierci ojca – 15 IX 1837 (na drugim piętrze, a potem na trzecim).

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1924 – Poniedziałek Wielkanocny – „Ogłoszony był zakaz lania wody w domu, czyli zakaz urządzenia dyngusu; ale autentyczna interpretacja pozwoliła jednak lać się na podwórzu i ogrodzie” (Z kroniki domu na Kopcu).

1935 – W Ołtarzewie, rezurekcję w kaplicy parkowej o godz. 7.00 celebrował ks. rektor Alfons Męcikowski. Sumę odprawiono o godz. 10.30.

1938 – W Ołtarzewie odbyło się zebranie Komitetu urządzającego loterię fantową na rzecz budowy nowego domu.

1955 – Br. Paweł Błeński został przeniesiony z Chełmna do Wadowic, skąd 24 XI 1969 został przydzielony ponownie do Chełmna, a stamtąd powrócił 1 VIII 1972 znowu do Wadowic. Na tej ostatniej placówce przebywał w sumie aż 25 lat.

1958 – Od 21 IV do X trwała wizytacja kanoniczna polskiej Prowincji Chrystusa Króla. Ks. Wojciech Turowski, jako delegat generała, odwiedził wszystkie domy i brał udział w IV Kapitule Prowincjalnej w Kościelisku (20-23 IX). Ks. Turowski przy okazji wizytacji odwiedził też swoje strony rodzinne. 17 X powrócił do Rzymu, przez Niemcy i Szwajcarię.

1964 – Société d’Éditions Internationales (SEI) opublikowało książkę „Wincenty Pallotti” Piusa Rasta i Józefa Sadzika; ponownie w 1985 wydało ją Editions du Dialogue.

1971 – Do Zakopanego na zjazd duszpasterzy pallotyńskich wyjechali z Ołtarzewa: ks. Józef Kołodziejczyk i ks. Jan Pawlik.

1973 – W Wielką Sobotę w Osny odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Józefa Kotlęgi, profesora teologii w Seminarium, misjonarza w Urugwaju i Brazylii, duszpasterza polonijnego we Francji. Nabożeństwo w kaplicy domu Drukarni poprowadził ks. superior Zenon Modzelewski, który wygłosił też przemówienie. Asystowali mu ks. rektor Szczepan Bober i ks. Stanisław Ryś, który poprowadził responsorium „Libera me” i inne śpiewy. Kondukt na pallotyński cmentarz w Osny, gdzie zmarły został pochowany, poprowadził ks. Bober. W pogrzebie uczestniczyli współbracia z Osny i Paryża, kuzyn zmarłego p. Rolbiecki spod Paryża oraz przedstawiciele świeccy z Drukarni w Osny, z Amiens i Sens.

1975 – Na lotnisku w Warszawie przedstawiciele Zarządu Prowincjalnego i Seminarium w Ołtarzewie powitali ks. Leona Bemkego pallotyna, pracującego w USA. Przyleciał on do Polski, by obchodzić tu swój jubileusz 50-lecia kapłaństwa.

1977 – Przebywający w Ołtarzewie niemieccy klerycy z Ratyzbony rozegrali mecz piłki siatkowej z reprezentacją naszego Seminarium. Lepszymi okazali się domownicy. Po południu 23. kleryków z RFN wyjechało do Niepokalanowa i Poznania, a stąd udało się w drogę powrotną do swego kraju.
– Po dwóch tygodniach pobytu w Związku Radzieckim powrócił do kraju br. Franciszek Dziczkiewicz.

1978 – Odbyło się zebranie Instytutu Apostolskiego, na którym omówiono ostatnie Sympozjum Miłosierdzia Bożego.
– Seminarium odwiedził ks. Jan Kupka, wówczas student w Wiedniu (i kapelan sióstr w Tullnerbach).
– Przez cały tydzień klerycy urządzali nabożeństwa w związku z Tygodniem Modlitw o Powołania.

1978 – W Centrum Dialogu w Paryżu odbył się wieczór Haliny Mikołajskiej, w którym aktorka recytowała wiersze Barańczaka, Herberta, Miłosza i Wata. Jej wystąpienie zostało poprzedzone Wprowadzeniem, odczytanym przez Konstantego Jeleńskiego, dotyczącym poezji Czesława Miłosza.

1979 – W dniach 21-22 kwietnia w Seminarium odbył się zjazd rodzeństwa alumnów. Słowem, piosenką i modlitwą dzielono się wzajemnie, przybliżając tajemnicę powołania kapłańskiego.

1983 – Seminarium w Ołtarzewie odwiedził Ionse Teresawa, mnich buddyjski. Wędrując pieszo po świecie, dotarł z ojczystej Japonii do Ołtarzewa. W rozmowie z alumnami zaskakiwał znajomością Ewangelii, wzbudzając zainteresowanie swoim stylem życia i przekonaniami.
Fotografie zob. w oddzielnym poście poście

1985 – Rada Generalna ogłosiła projekt „Dostosowania naszego Prawa do Kodeksu Prawa Kanonicznego”. Była to realizacja wytycznych Kongregacji ds. Zakonników i Instytutów Świeckich, zawartych w dekrecie z 2 II 1984.
Projekt został szczegółowo przedyskutowany i zmodyfikowany przez XVI Zebranie Generalne (1989). Ostatecznie Stolica Apostolska zatwierdziła te zmiany w 1990 i tego roku zostały one podpisane przez ks. generała Martina Juritscha.

1995 – W Otwocku przy licznym udziale współbraci z obydwu prowincji, księży diecezjalnych, sióstr zakonnych, rodziny i wiernych z Otwocka odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Józefa Matyki, notariusza sądu metropolitalnego w Warszawie, sekretarza prowincjalnego 1981-90, kierownika Archiwum Prowincjalnego 1982-84. Mszy pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił ks. prowincjał Mieczysław Olech. Zmarły został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na Katolickim Cmentarzu Komunalnym przy ul. M. Andriollego w Otwocku.

2002 – W 207. rocznicę urodzin św. Wincentego Pallottiego oraz XXXIX Tydzień Modlitw o Powołania, w Ołtarzewie została poświęcona po remoncie kaplica w Domu księży i braci. Poświęcenia dokonał i liturgii przewodniczył ks. prowincjał Tomasz Skibiński, natomiast okolicznościowe Słowo Boże wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. W uroczystości uczestniczyła cała wspólnota seminaryjna i siostry pallotynki z siostrą Przełożoną na czele.

2004 – 209. rocznica urodzin św. Wincentego Pallottiego była dniem formacyjnym dla całego Seminarium. Rozpoczęto go Mszą św. z kazaniem ks. Eugeniusza Barana. Kaznodzieja podkreślił umiłowanie wiary i rozpalanie miłości przez naszego Założyciela. O drodze duchowej Pallottiego, Apostoła Rzymu i o charyzmacie pallotyńskim mówił w swojej konferencji ks. Wiesław Guła, ojciec duchowny Seminarium.

2002 – W Krakowie zmarł ks. Józef Klaper (ur. 1936 w Kościelisku, w archidiecezji krakowskiej), duszpasterz polonijny w USA, delegat prowincjała w USA 1985-90. Z uwagi na stan zdrowia wrócił w 1995 do Polski i został ponownie mianowany rektorem i proboszczem w Wałbrzychu.
Podkreślić należy szczególną dobroć ks. Józefa względem każdego człowieka i wielką skromność. Sam prosił w testamencie, by wymienić na pogrzebie tylko najważniejsze wydarzenia, które on przygotował i które uważał za słupy milowe, natomiast o innych faktach z jego życia, nawet niezwykle chlubnych – nie wspominać. Mimo takiej postawy kościół pallotyński stał się w dniu pogrzebu wielką manifestacją wdzięczności i dobroci wielu ludzi, dla których osoba ks. Józefa była bardzo droga.

2005 – W Otwocku zmarł ks. Henryk Herkt (ur. 1924 w Szewcach, w parafii Buk, w archidiecezji poznańskiej), mistrz nowicjatu, profesor seminarium, rekolekcjonista.
Kochał kapłaństwo i zachowywał wiernie naukę Kościoła. Gdziekolwiek był, miał dar i wrodzoną umiejętność rozpoznawania ludzkich serc, czy jako magister nowicjatu, czy ojciec duchowny w seminarium, czy duszpasterz nauczycieli lub animator wspólnot Zjednoczenia. Jako wychowawca był bardzo pracowity i oddany swoim wychowankom. Nie chciał nikogo skrzywdzić. Poświęcał wszystkie swe siły innym i w każdym czasie, nie patrząc na własne zdrowie. Służył ludziom przy ołtarzu, w sakramentach lub jako duszpasterz. Był człowiekiem zwyczajnym, ale bardzo rodzinnym, otwartym i wrażliwym. Jako pallotyn zawsze żywo interesował się życiem stowarzyszenia i Zjednoczenia, jego działalnością i rozwojem.

2007 – W Poznaniu odbyła się uroczystość poświęcenia kościoła pod wezwaniem św. Wawrzyńca Męczennika i św. Wincentego Pallottiego.

2008 – Ks. Piotr Jan Karp przejął obowiązki sekretarza prowincjalnego, kierownika Sekretariatu Prowincjalnego i koordynatora ds. komunikacji i mediów, które Rada Prowincjalna połączyła i powierzyła jego pieczy (decyzja Rady z 16-17 IV).

2014 – W dniu narodzin Wincentego Pallottiego powstała w Indiach nowa prowincja Zgromadzenia Sióstr Apostolstwa Katolickiego pod wezwaniem Świętej Rodziny.

2015 – W Dolinie Miłosierdzia odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Stanisława Wojtyły, rekolekcjonisty, notariusza prowincjalnego 1974-77. Uczestniczyli w niej: rodzina, współbracia z obu prowincji, znajomi i przyjaciele śp. ks. Stanisława, i ci, którzy opiekowali się nim i towarzyszyli mu na co dzień. Mszy św. przewodniczył Jan Zając, bp pomocniczy archidiecezji krakowskiej, wieloletni przyjaciel zmarłego, który ilekroć przyjeżdżał do Częstochowy, tylekroć go odwiedzał. Homilię wygłosił ks. prowincjał Adrian Galbas. Słowa szacunku wyraził przedstawiciel Prowincji Chrystusa Króla, ks. Zenon Hanas. Zwrócił uwagę na nieprzeciętną osobowość zmarłego współbrata, przypomniał że dziś wspólnota żegna jednego z największych ludowych misjonarzy pallotyńskich w Polsce. W imieniu kursowych współbraci przemówił ks. Tadeusz Madoń. Zmarły spoczął w kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie (ul. św. Rocha).

2016 – kwiecień – Z okazji 1050. rocznicy chrystianizacji Polski Wydawnictwo Pallottinum przygotowało limitowaną, ręcznie numerowaną edycję „Biblii Tysiąclecia”, wydaną w nakładzie 1050 egzemplarzy. Każdy egzemplarz nakładu miał specjalną etui z kopią obrazu przypominającego historyczne wydarzenie i logo obchodzonego jubileuszu. Egzemplarz numer jeden otrzymał w trakcie rocznicowych uroczystości prezydent Andrzej Duda, Biblię z numerem 966 – Prymas Polski abp Wojciech Polak, egzemplarz 1050 – przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski – metropolita poznański, abp Stanisław Gądecki. Kolejne po prezydencie numerowane egzemplarze otrzymali marszałkowie Sejmu i Senatu, przedstawiciele Kościoła. Część nakładu była dostępna do nabycia za pośrednictwem strony internetowej Pallottinum.

2016 – W drodze do Szpitala Powiatowego w Otwocku zmarł ks. Włodzimierz Mozolewski (ur. 1933 w Warszawie), rekolekcjonista, m.in. w Krajowym Dziele Duchowej Pomocy Powołaniom, kapelan sióstr, duszpasterz na Ukrainie, Białorusi i Rosji, kanonista, poeta.
Ks. Włodzimierz dużo czytał i myślał, a swymi przemyśleniami chętnie dzielił się ze współbraćmi i z ludźmi świeckimi. Nieraz ludzie słuchając go byli zaskoczeni jego oryginalnymi przemyśleniami. Takim był w swych kazaniach, homiliach i rozmowach. Swoje przemyślenia spisywał. Miał wielką potrzebę dzielenia się swoimi przemyśleniami. Jeżeli coś nowego wydawał zawsze przychodził do współbraci, by się nimi podzielić, prowadząc w ten sposób cichą promocję swoich ciekawych pozycji.
W swej twórczości literackiej nawiązywał do zasady: „Nie daj się zwyciężać złu, lecz zło dobrem zwyciężaj”. Sam zaś tak określił motywy pisania: „Wiersze i wspomnienia… To, co piszę, nie jest poezją. To jest mój sposób rozmawiania na odległość z Ojczyzną, z Rodakami o bieżących wydarzeniach i dzielenie się informacjami”.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny