22 grudnia 2019
PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 22 grudnia
2004 – Po 19 miesiącach spędzonych w Hôtel-Dieu – szpitalu augustianek w Pont-L’Abbé – zmarł ks. Alojzy Misiak (ur. 1914 w Rzadkowie, w parafii Miasteczko Krajeńskie, w archidiecezji gnieźnieńskiej), duszpasterz we Francji, mistrz nowicjatu, promotor miłosierdzia Bożego, radca 1946-52 i superior regii francuskiej 1961-66, dyrektor École Technique d’Imprimerie w Osny, redaktor „Messager de la Miséricorde Divine”, rekolekcjonista.
Od 1950 aż do śmierci był dyrektorem Apostolat de la Miséricorde Divine w Osny, wydając książki, broszury i obrazki związane z kultem miłosierdzia Bożego. Był też redaktorem naczelnym „Messager de la Miséricorde Divine”, półrocznika założonego w 1955 i rozprowadzanego na terenie Francji. Czynił też nieudane ostatecznie starania o stworzenie w Osny sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
Inne wydarzenia tego dnia:
1827 – W Rzymie święcenia kapłańskie przyjął ks. Raffaele Melia (generał Stowarzyszenia w latach 1856-62). W 1837 wstąpił do wspólnoty utworzonej przez Wincentego Pallottiego przy kościele Świętego Ducha na Via Giulia.
1832 – Ks. Wiktor Ożarowski napisał w Wiedniu pierwszy list do ks. Wincentego Pallottiego.
1838 – W Cosenza święcenia kapłańskie przyjął Francesco Maria Vaccari (generał Stowarzyszenia w latach 1850-56). W 1843 dołączył do wspólnoty w Santo Spirito dei Napoletani.
1843 – W Rzymie, na rękach ks. Wincentego Pallottiego, zmarł Tomasz Alkuschi (ur. 1783 w Alkosz k. Mosulu), świecki współpracownik Pallottiego, współzałożyciel Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Był przedstawicielem Kościoła chaldejskiego przy Stolicy Apostolskiej i tłumaczem ksiąg liturgicznych obrządku chaldejskiego oraz wykładowcą języków wschodnich w Kolegium Kongregacji Rozkrzewiania Wiary.
Alkuschi przetłumaczył na język arabski książkę św. Alfonsa de Liguoriego pt. „Prawdy wieczne”, którą staraniem Pallottiego wysłano do chaldejskich szkół w Turcji, aby służyła za podręcznik do nauczania religii w szkołach parafialnych. Po śmierci żony wprowadził się 4 IV 1840 do domu przy kościele Santo Spirito dei Napoletani, gdzie mieszkał z Pallottim i jego pierwszymi towarzyszami.
1922* – Stanisław Wojciechowski rozpoczął sprawowanie funkcji prezydenta Rzeczpospolitej (Zgromadzenie Narodowe wybrało go na to stanowisko 20 XII). Funkcję tę pełnił do 15 V 1926, kiedy to w wyniku przewrotu majowego zrezygnował z pełnionego stanowiska.
1937 – Ks. Stanisław Szulmiński, jako spowiednik nadzwyczajny benedyktynek samarytanek, wyjechał do Pruszkowa i Żbikowa słuchać spowiedzi sióstr.
– Ks. Józef Jankowski brał udział w „Gwiazdce”, urządzonej w szkole ołtarzewskiej z okazji rozdania świadectw.
1948 – Ks. Franciszek Bogdan, dotychczasowy rektor domu w Gdańsku przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie, został mianowany na drugie trzechlecie rektorem tego domu.
1949 – Ks. Edmund Winklarz został przeniesiony z Ołtarzewa do Warszawy, gdzie został duszpasterzem oraz kapelanem szpitala kolejowego przy ul. Brzeskiej. W II 1952 skierowano go do Wydawnictwa Pallottinum w Poznaniu. Pełnił tam obowiązki redaktora.
1949 – W dniach 18-22 grudnia ks. Ludwik Broda prowadził odnowienie misji świętych w parafii pallotyńskiej w Poznaniu. Kronikarz zaznaczył, że frekwencja na misjach była „stosunkowo duża”.
1951 – Na Uniwersytecie Warszawskim ks. Alojzy Hassa uzyskał kolejny doktorat, tym razem z teologii, na podstawie pracy: „Wpływ Aureliusza Kasjodora Senatora na rozwój idei monastycznej na Zachodzie”. Pierwszy doktorat z historii uzyskał w 1949.
– Również tego dnia na UW, na Wydziale Filozoficznym, ks. Józef Kloc uzyskał stopień doktora filozofii w zakresie psychologii filozoficznej, na podstawie rozprawy: „Ofiara i jej motywy na podstawie badań eksperymentalnych”.
Obaj księża byli profesorami Seminarium Duchownego w Ołtarzewie.
1957 – Ks. Adam Wiśniewski, pragnąc wyjechać na misje wśród trędowatych, napisał w liście do ks. prowincjała: „Praca dla trędowatych jest moim ideałem osobistym […]. U progu nowego 50-lecia Polskiej Prowincji muszę go wykonać. Tam na mnie czekają. Ze swej strony uczynię wszystko, by pokonać trudności na drodze do celu”. Ostatecznie ks. Wiśniewski do pracy misyjnej w Indiach dotarł jesienią 1961.
1971 – Ks. Stanisław Kuraciński wyjechał do Zakopanego, by tam towarzyszyć grupie młodzieży z Anglii, przebywającej w Polsce.
1975 – W obecności bpa Władysława Miziołka alumni VI. kursu złożyli egzamin ogólny z prawa kanonicznego. Egzaminy z innych przedmiotów zostały im zaliczone, gdyż wcześniej złożyli je na ATK w Warszawie.
1979 – Rada Prowincjalna przyjęła „Zasady formacji” i przedstawiła je do zatwierdzenia Radzie Generalnej. Opracowanie zostało przygotowane przez Prowincjalną Komisję Studiów i Wychowania (powołana w 1973). Dokument zawiera 63 stron maszynopisu głównych wytycznych do wszechstronnej formacji kandydatów do Stowarzyszenia przed nowicjatem i w nowicjacie oraz członków Stowarzyszenia w seminarium duchownym i w junioracie braci, a także po konsekracji wiecznej i po święceniach kapłańskich. W sumie liczy 5 rozdziałów i 182 punkty. Polska prowincja jako pierwsza w Stowarzyszeniu doczekała się takiego opracowania.
1983 – W Ołtarzewie klerycy diakoni złożyli egzamin z całości teologii w obecności bpa Władysława Miziołka i profesorów Seminarium.
1984 – Kierownikiem Archiwum Prowincji Chrystusa Króla w Ołtarzewie został mianowany ks. Kazimierz Nowak, wykładowca w WSD w Ołtarzewie i sekretarz Instytutu Teologii Apostolstwa – spełniał tę funkcję do 2 X 2017.
Przejął ją natomiast po ks. Józefie Matyce, który pełnił ją od połowy stycznia 1982. Ks. Matyka był jednocześnie sekretarzem Rady Prowincjalnej i dojeżdżał do pracy w Archiwum z Warszawy. Jego zasługą jest uporządkowanie nowego materiału archiwalnego, jaki został złożony w Archiwum, podczas wakatu archiwisty (od 1980 do 1982).
1984 – Po raz pierwszy w historii Seminarium w Ołtarzewie, na czas świąt Bożego Narodzenia pozostał jedynie kurs drugi.
1989 – Decyzją Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej została zatwierdzona Fundacja Ruchu SOS. Celem Fundacji były: obrona poczętego życia, pomoc i opieka nad samotnymi matkami i ich dziećmi, upowszechnianie wśród młodzieży i młodych małżeństw wiedzy dotyczącej życia w małżeństwie i rodzinie, organizowanie sympozjów naukowych i kongresów o zasięgu krajowym i międzynarodowym, organizacja obozów formacyjnych, zwłaszcza podczas wakacji i ferii zimowych.
1989 – Ks. Ludwik Homa, misjonarz w Brazylii od 1977, po 3-miesięcznym odpoczynku i leczeniu serca w Polsce, z racji zdrowotnych nie wrócił do Niterói, ale wyjechał do Portugalii. Początkowo przebywał w Lizbonie, pomagając w parafii diecezjalnej, gdzie polubili go parafianie, a następnie 29 IX 1991 został proboszczem w parafii powierzonej polskim pallotynom w Odivelas, w sąsiedztwie Lizbony.
1991 – Zakończono rok jubileuszowy 50-lecia parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Ząbkowicach Śląskich. Mszę św. celebrował i tablicę odsłonił Henryk kard. Gulbinowicz.
2004 – W Poznaniu zmarł br. Franciszek Jank (ur. 1923 w Klukowej Hucie, w parafii Stężyca Szlachecka na Kaszubach, w diecezji chełmińskiej), pracownik Pallottinum. Dla wszystkich był przykładem milczenia, prostoty, ubóstwa i znajomości Stowarzyszenia. Gdy w ostatnich miesiącach życia Bóg złożył na jego ramiona krzyż cierpienia, dźwigał go z pokorą i wielką cierpliwością. Budował wszystkich swoją wiarą, wytrwałością i pogodnym znoszeniem cierpień, a nade wszystko dobrocią.
2011 – Nastąpiło przekształcenie Regii „Światła Chrystusa” w Prowincję (Indie). W wydarzeniu wziął udział przełożony generalny ks. Jacob Nampudakam.
2012 – W Hospicjum św. Jana Ewangelisty w Szczecinie zmarł ks. Stanisław Niewiarowski (ur. 1932 w Siekierkach, w parafii Miłkowice-Maćki, w diecezji pińskiej), misjonarz w Rwandzie 1973-78, pracownik Sekretariatu ds. Miłosierdzia Bożego, rekolekcjonista. Ksiądz Stanisław był apostołem i szafarzem Bożego Miłosierdzia. Podczas rekolekcji czy misji przybliżał ludziom obraz Boga pełnego dobroci i miłosierdzia, a Bóg posługiwał się nim, aby dotknąć człowieka swoim miłosierdziem. Mówiła o tym już św. Faustyna Kowalska: „Kapłanom, którzy głosić będą i wysławiać miłosierdzie Moje, dam im moc przedziwną i namaszczę ich słowami, poruszę serca, do których przemawiać będą”. Po Bogu najdroższa była mu Ojczyzna.
2013 – W Tetirce (diecezja kijowsko-żytomierska) odbyło się otwarcie kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Parafia Wszystkich Świętych w Tetirce zaczęła istnieć w początkach 90. lat XX w. i była obsługiwana przez księży z Nowogrodu Wołyńskiego. Początkowo odprawiano nabożeństwa w domu prywatnym, a później zaczęto dzierżawić pomieszczenia w przedszkolu, gdzie opiekę duszpasterską przejęli już pallotyni. Tam też przez ostatnie dwa lata przeprowadzono prace remontowe, które pozwoliły otworzyć nową kaplicę.
Obecnie pallotyni dojeżdżają tu z Kamiennego Brodu. We Mszy św. uczestniczy blisko 40 wiernych. W uroczystości otwarcia kaplicy brali udział: ks. dziekan Jan Podobiński SCJ i ks. delegat Stanisław Kantor oraz proboszcz ks. Włodzimierz Osica.
Natomiast 21 VI 2014 odbyła się uroczystość poświęcenia tej kaplicy, której dokonał ordynariusz diecezji kijowo-żytomierskiej, abp Piotr Malczuk.
2015 – W domu rodzinnym w Jejkowicach k. Rybnika zmarł ks. Krzysztof Syrek (ur. 1963 w Rydułtowach, w diecezji katowickiej), duszpasterz parafialny i rekolekcjonista. Przez wiele lat był aktywnym rekolekcjonistą, głosił misje i prowadził peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
2018* – O godz. 11.00, w kościele seminaryjno-parafialnym NMP Królowej Apostołów w Ołtarzewie, rozpoczęły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Józefa Świerkosza, profesora metafizyki w Seminarium w Ołtarzewie, redaktora Pallottinum, redaktora naczelnego Wydawnictwa w Ząbkach, duszpasterza w Austrii.
Mszy pogrzebowej przewodniczył i kazanie wygłosił ks. prowincjał Zenon Hanas, w którym mówił m.in. o pasji ks. Józefa do filozofii i prawdziwej, praktycznej mądrości, oraz o jego pragnieniu dzielenia się nią z młodszymi pokoleniami pallotynów (stąd jego ostatnie prośba o pracę w bibliotece Seminarium w Ołtarzewie), zaznaczając przy tym, że Jezus Chrystus, który jest największym Filozofem, ukaże zmarłemu pełnię Prawdy i Życia w swoim Królestwie. We Mszy św. wzięli udział Wyżsi Przełożeni Stowarzyszenia w Polsce: ks. prowincjał Adrian Galbas z Prowincji Zwiastowania Pańskiego oraz ks. Waldemar Pawlik z Prowincji Chrystusa Króla.
Pod koniec Mszy kondolencje i słowa pożegnania złożył ks. Adrian Galbas SAC. Najpierw odczytał on słowo od abpa Henryka Hosera, który w Medjugorje odprawił Mszę św. w intencji Zmarłego i łączył się duchowo z uczestnikami pogrzebu. Następnie ks. Galbas w imieniu własnym i pozostałych współbraci z Prowincji, a zwłaszcza tych, którzy mieli okazję pracować z ks. Świerkoszem w domu w Poznaniu, w którym był przez wiele lat rektorem, wypowiedział kilka ciepłych słów na jego temat. Po nim mówił przedstawiciel parafii w Austrii, w której proboszczem przez szereg lat był ks. Józef. Jako ostatni zabrał głos rektor Wyższego Seminarium Duchownego SAK w Ołtarzewie, ks. Mirosław Mejzner. Następnie odbyła się procesja na ołtarzewski cmentarz, gdzie śp. ks. Józef spoczął w trzeciej kwaterze pallotyńskiej.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny
