Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 22 marca

2009 – Abp Henryk Hoser SAC, Janina Ochojska oraz Dzieło Duchowej Adopcji, prowadzone przez OO. Paulinów, otrzymało medale Towarzystwa Uniwersyteckiego „Fides et Ratio”. Abp Hoser otrzymał to wyróżnienie „za szczególną troskę o każde życie, bezinteresowną miłość do każdego człowieka i heroiczną pracę misjonarską na Czarnym Lądzie”.

Nagrody wręczył Prymas Polski kard. Józef Glemp. Przed wręczeniem nagród odbył się w scenerii sali balowej na Zamku Królewskim w Warszawie, uroczysty koncert muzyki klasycznej, w wykonaniu chóru i orkiestry kameralnej „Cantare et Sonare” z Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. K. Lipińskiego w Lublinie. Uroczystość wręczenia medali była częścią sesji „W trosce o nadzieję”, którą zorganizowało Towarzystwo w dniach 20-22 III.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1906 – Dokonano rekognicji szczątków ks. Wincentego Pallottiego. Szczątki Założyciela, przyodziane w szaty kapłańskie, były dobrze zachowane, tak że można było je rozpoznać na pierwszy rzut oka, na podstawie istniejących podobizn. To doskonałe zachowanie szczątków przyciągnęło wielką liczbę wiernych. Niektórzy z nich pamiętali jeszcze Pallottiego za życia. Relikwie Pallottiego umieszczono teraz w murze kościoła SS. Salvatore in Onda. Murowany grobowiec wskazywał więc każdemu odwiedzającemu miejsce spoczynku Założyciela. Liczny udział wiernych zadziwił nawet samych pallotynów i świadczył, że pamięć o Pallottim wśród starszych mieszkańców Rzymu wciąż jeszcze była żywa.

1909 – Ks. Alojzy Majewski zwrócił się z prośbą do Jana kard. Puzyny o wyrażenie zgody na osiedlenie się pallotynów w diecezji krakowskiej. 5 IV kard. Puzyna napisał pismo do ks. Majewskiego, informując go, że wyraził na to swą zgodę.

1928 – Br. Józef Salamak rozpoczął pracę w pallotyńskim wydawnictwie oraz drukarni w Warszawie. Z wielkim zapałem i powodzeniem kolportował na terenie Polski pallotyńskie czasopisma i książki. W czasie okupacji prowadził swą pracę apostolską w Warszawie. Po wojnie, w 1945 przybył do Częstochowy razem z ks. Leonem Cieślakiem i razem kładli podwaliny pod częstochowskie ustronie. Zazwyczaj zajmował się pallotyńskimi współpracownikami, dlatego znała go cała Częstochowa. Tam zmarł 14 II 1962.

1928 – Br. Ignacy Wszołek został przeniesiony z Wadowic do Warszawy.

1930 – Do Ołtarzewa przybyło z Suchar dwóch braci: Wojciech Korona – do pracy w ekspedycji i Czesław Bielec – do administracji.

1936 – Z misjami do parafii Żychlin wyjechał ks. Franciszek Bobrowski.

1938 – Ks. Stanisław Czapla powrócił z misji, które głosił w Gdyni.

1939 – Komisja LOPP (Liga Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej) ćwiczyła w Ołtarzewie podstawowe zasady zachowania na wypadek nalotu lotniczego na Warszawę. W tym celu założono telefony na strychu IV. piętra; schron urządzono w refektarzu.

1945 – Ekshumacja na terenie Zakładu Opatrzności Bożej przy ul. Chełmskiej 19 w Warszawie na Mokotowie potwierdziła fakt śmierci br. Ludwika Nowaka, który zginął podczas bombardowania Zakładu, 14 IX 1944 o godz. 18.00 w bramie Zakładu, zasypany „gruzami od bomby”. Szczątki zmarłego Ludwika zabrała jego siostra, Stanisława Szulc i pochowała na Cmentarzu Służewskim przy ul. Wałbrzyskiej w Warszawie (w tamtym czasie nazywano go Nowym Cmentarzem), w nieoznaczonym miejscu. Nie potrafimy dziś wskazać jego grobu na tym cmentarzu. Nie zachował się; najprawdopodobniej jego siostra nie wykupiła miejsca na cmentarzu.

1951 – W dniach 20 – 22 marca ks. Ludwik Krawczyk głosił kazania rekolekcyjne w kościele Chrystusa Króla na Pradze w Warszawie.

1976 – Ks. Ekonom Ołtarzewa przywiózł i wyłożył do wglądu plany budowy ołtarza głównego i innych elementów wystroju kościoła.
– Do Ołtarzewa przybył kl. diecezjalny Janusz Aleksander Lutostański, który przygotowywał się tu do wyjazdu na misje do Brazylii.
Po przyjęciu święceń kapłańskich (28 VI 1976), wyjechał do Brazylii. Pracuje w diecezji Jacarezinho, gdzie inkardynował się. Jest w diecezji odpowiedzialnym za duszpasterstwo Indian i kierowców.

1977 – Rano, po miesięcznym pobycie w Polsce, odleciał do USA ks. Seweryn Koszyk. Po drodze zatrzymał się jeszcze w Rzymie, gdzie spotkał się z ks. generałem Nicholasem Gormanem.
Dzień wcześniej ks. Koszyk przebywał w Seminarium w Ołtarzewie.

1978 – W świątyni ołtarzewskiej rozebrano prowizoryczny ołtarz główny i odsłonięto prezbiterium z nowym kamiennym ołtarzem. Nowy ołtarz służył liturgii Wielkiego Tygodnia, choć całość prac przy nim, nie była jeszcze ukończona.

1979 – Wieczorem w Ołtarzewie rozpoczęły się trzydniowe rekolekcje dla kursu IV. i IV. przed wprowadzeniem w posługę lektoratu i akolitatu. Rekolekcje prowadził ojciec duchowny Seminarium, ks. Feliks Folejewski.

1981 – W dniach 11-22 III, ks. Ludwig Münz, przełożony generalny, dokonał wizytacji Regii Miłosierdzia Bożego we Francji, przeprowadzając analizę i ocenę jej działalności apostolskiej.

1983 – W North Tonawanda odbyła się pierwsza stacja pogrzebu ks. dra Kazimierza Parzyszka, profesora filozofii i lektora języka francuskiego w Ołtarzewie, duszpasterza we Francji i w USA, delegata prowincjała w USA 1981-83. Mszę św. koncelebrowano w języku angielskim pod przewodnictwem ks. Franciszka Cegiełki, a potem tego samego dnia trumnę przewieziono samolotem do Manville N.J., gdzie 24 marca odbyła się druga stacja uroczystości pogrzebowej.

1986 – Na sesji Rady Prowincjalnej ks. Witold Zdaniewicz przedstawił wyniki ankiety w sprawie podziału polskiej Prowincji Chrystusa Króla. Ankieta została sporządzona w 1985 i odpowiedziało na nią 321 osób, co stanowiło 80% uprawnionych. Za podziałem opowiedziało się 140. pallotynów, przeciw 170., a 10. nie wyraziło jasnego zdania. Argumentem przeciwników podziału było: „osłabienie siły i jedności”. Zdumiewa fakt, że na 20. uprawionych diakonów, tylko jeden był za podziałem, a 19. było przeciwnych; na 46 braci – za podziałem było 26; odnośnie do księży, to 113. było za podziałem – na 132 przeciwko. Powyższa ankieta była podstawą do rozważań tematu podziału na Zebraniu Prowincjalnym, które odbyło się od 1. do 5. IV 1986 w Ołtarzewie. W Zebraniu uczestniczył sam ks. generał Martin Juritsch.

1990 – Na ostatnim posiedzeniu ustępującej Rady Prowincjalnej mianowano ks. Stanisława Rudzińskiego dyrektorem Okresu Wstępnego dla kandydatów do Stowarzyszenia z terenów ZSRR.

1990 – W Ołtarzewie odbył się mecz piłkarski między Diakonami i Resztą Seminarium; wygrała Reszta 5:2. Zwycięską Resztę reprezentowali klerycy: Wiesław Chudzik, Sylwester Fiećko, Jacek Jezierski, Wiesław Lenart, Marek Ostapiszyn, Tomasz Pławny, Grzegorz Rydzewski, Jarosław Superson, Marcin Walicki.

1995 – W ramach forum dyskusyjnego wspólnota seminaryjna Ołtarzewa spotkała się z prof. Andrzejem Stelmachowskim (+2009), prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, marszałkiem Senatu RP I kadencji. Prof. Stelmachowski mówił o sytuacji Polaków oraz Kościoła katolickiego na terenach byłego ZSRR.

1996 – W Przechlewie (ob. diecezja pelplińska) zmarł ks. Leon Chamier-Gliszczyński (ur. 1910 w Małych Chełmach, w diecezji chełmińskiej), do 1946 pallotyn (1937-39 był wikariuszem w Berezie Kartuskiej i prefektem szkół, a 1940-45 proboszczem Drelowa), a od 1946 w ordynariacie gorzowskim – od 1972, po reorganizacji Kościoła na Ziemiach Zachodnich w Polsce – w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, kanonik. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Brusach.
Zasługą ks. Gliszczyńskiego było uratowanie od rozstrzelania przez Niemców ludzi zebranych wokół kościoła w Drelowie. Miał to być odwet za współpracę ludności z partyzantami. Ks. Gliszczyński uratował tych ludzi dzięki doskonałej znajomości języka niemieckiego.

1999 – Gościem Seminarium był ks. Adam Szulc SJ, pierwszy rzecznik prasowy Episkopatu Polski, przewodniczący Ogólnopolskiej Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich.

2005 – Nowym przełożonym Prowincji Zwiastowania Pańskiego został ks. Kazimierz Czulak. Członkami Rady Prowincjalnej zostali wybrani: ks. Lesław Gwarek – I radca oraz ks. Adam Golec, ks. Krzysztof Marcyński i ks. Piotr Krakowiak – radcy prowincjalni. Pełniącym obowiązki sekretarza prowincjalnego został ks. Zygmunt Falczyński, a administratorem prowincjalnym – ks. Piotr Jankowski.

2007 – W Gdańsku, w kościele św. Elżbiety odprawiono Mszę pogrzebową za śp. br. Waldemara Paszka. Następnego dnia został pochowany na cmentarzu parafialnym w Mysłowicach-Janowie.

2009 – W Hronskim Benadiku (Słowacja), w parafii św. Benedykta i Panny Marii celebrował Mszę św. o św. Józefie i kazanie wygłosił ks. Józef Kovačik, rzecznik Konferencji Episkopatu Słowacji. Po Mszy pielgrzymi mieli okazję uczcić relikwie Krwi Chrystusa (skrawek chusty św. Weroniki), która znajdowała się w tym kościele już od XV w.

2013 – W dniach 15-22 III ks. generał Jacob Nampudakam, ks. wicegenerał Adam Golec i ks. radca generalny François Harelimana, przeprowadzili oficjalną wizytację Delegatury Prowincji Chrystusa Króla na Ukrainie. W Delegaturze, utworzonej w 1992, pracowało 27 współbraci – Polaków i Ukraińców. Działali głównie w parafiach i byli zaangażowani w formację świeckich oraz w duszpasterstwo dzieci. Do niektórych parafii wprowadzono Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego. Głównym wyzwaniem dla pracujących tam duchownych była odbudowa Kościoła katolickiego, po jego zniszczeniu przez reżim komunistyczny.

2017 – Pallotyński kościół Chrystusa Króla Pokoju przy ul. Skaryszewskiej w Warszawie był Wielkopostnym Kościołem Stacyjnym dla obu warszawskich diecezji. „W kościele stacyjnym można uczestniczyć w Eucharystii, wyspowiadać się, znaleźć czas na adorację i przygotowanie do obchodów największej tajemnicy chrześcijaństwa, jaką jest misterium męki, śmierci i zmartwychwstania Pańskiego” (kard. K. Nycz).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny