Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZN

Kalendarium Pallotyńskie na 22 sierpnia

1926 – Nowicjat został przeniesiony z Wadowic do Suchar.

Ze względu na ciągle wzrastającą liczbę kandydatów do Stowarzyszenia, postanowiono w 1926 poszukać nowego domu na nowicjat. Zamierzano nabyć poniemiecki sierociniec w Tylicach, w połowie drogi między Nowym Miastem Lubawskim a Zajączkowem Lubawskim. Kontrakt był prawie zawarty, ale w decydującej chwili objęcia odstąpiono od sprawy. Pertraktacje spełzły na niczym.

Ostatecznie na nowicjat przeznaczono dom w Sucharach, gdzie zostawiono jeszcze miejsce dla jednej klasy gimnazjalnej (pierwszej) – gimnazjum działało do 1929. W Wadowicach na Kopcu pozostał od 1926 tylko juwenat (gimnazjum, Collegium Marianum).

Nowicjat w Sucharach funkcjonował w latach 1926-39 i 1945-47 (a nowicjat dla braci do 1951). Mieściło się tam również Wyższe Seminarium Duchowne: 1926-27 studium filozofii, 1932-36 teologii i 1932-39 filozofii. Po II wojnie światowej, w roku akademickim 1946-47 było tu studium filozofii i teologii.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1896 – W Rzymie zakończyła się I Kapituła Generalna Stowarzyszenia. Obrady rozpoczęto 1 sierpnia.

1917 – W szpitalu w Płocku zmarł na dyfterię (błonicę) kleryk-nowicjusz Feliks Magulski (ur. 1895 w Rątach, w parafii Goręczyno, w diecezji chełmińskiej), kleryk nowicjusz. W 1916 został powołany do wojska niemieckiego.

„Pochowano go na cmentarzu wojskowym z wszystkimi honorami wojskowymi. Całe duchowieństwo płockie, świta oficerów i urzędników, przeszło tysiąc ludzi wszystkich stanów i zawodów odprowadziło jego zwłoki na cmentarz. Już dawno nie było takiego pogrzebu, do którego by się tak chętnie ludzie przyłączyli, jak do pogrzebu Feliksa. Spełnił on swoje zadanie na ziemi jako misjonarz. Duchowieństwo, przyjaciele i jego towarzysze znali go pod imieniem »nasz księżulek« – przez swój urząd spotykał się z wielu ludźmi, których cześć i poważanie pozyskał. Wszyscy go lubili i szanowali; z miłością i czcią wyrażają się o nim – każdy ubolewa nad jego zgonem. O jego wartości, poczciwości i pobożności cuda mi teraz opowiadają. Wiedzieli wszyscy, że jest klerykiem i jako taki najprzykładniejsze prowadził życie.

Jestem przekonany, że śp. Feliks nie opuści i teraz swych współbraci i będzie się modlił za nas do Boga, a gdy za wolą Bożą znowu się wszyscy zjednoczymy we wspólnej pracy, będzie nas wspierał niewidzialnie więcej, niżby to mógł na ziemi osobiście uczynić” (relacja jego towarzysza kleryka Józefa Czodrowskiego; Alojzy Majewski, „Z naszych domów misyjnych. Smutne wiadomości”, „Królowa Apostołów” 1917, wrzesień, s. 4-5).

1927 – Ks. senior Alojzy Majewski rozpoczął na Kopcu rekolekcje dla pallotynów.

1928 – Ks. Bernard Pawłowski, rektor Ołtarzewa, głosił przez kilka dni rekolekcje dla kleryków na Kopcu.

– Br. Ignacy Wszołek został przeniesiony z Ołtarzewa do Warszawy.

1930; 1937 – W Wadowicach na Kopcu rozpoczęły się 6.dniowe rekolekcje dla księży.

1953 – W kościele Chrystusa Króla w Warszawie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Leona Cieślaka. Jego „ciało zostało znalezione we wtorek, to jest 18 bm. i naszym staraniem przewiezione do Warszawy, do Szpitala Dzieciątka Jezus, gdzie przeprowadzono sekcję zwłok. Zwłoki wydano już na drugi dzień. Pochowano go obok ks. Paulińskiego i Dardzińskiego i dwóch naszych braci – na cmentarzu Bródnowskim – kwatera 71. Z żalem żegnaliśmy młodego kapłana, pracowitego i pełnego zapału i entuzjazmu dla wszelkiej sprawy Bożej. Cześć jego pamięci i niech w pokoju Bożym po trudach i udrękach życia – a miał ich niemało – odpoczywa!” (Z kroniki domu warszawskiego: tu data pogrzebu 21 sierpnia).

1972 – Ołtarzew odwiedziła wycieczka z Francji, pod kierunkiem ks. M. Onfroy. Wycieczka liczyła 44 osoby.

1972 – około 22 sierpnia – Ks. Jan Pałyga w towarzystwie ks. Józefa Sadzika i Krystyny Modzelewskiej odwiedził ośrodek ekumeniczny w Taizé.

1975 – W dniach 22 – 25 sierpnia w Ołtarzewie odbyło się Sympozjum misjologiczne dla kleryków, przedstawicieli seminariów duchownych diecezjalnych i zakonnych. Organizatorem Sympozjum była Komisja Episkopatu ds. Misji. W jej imieniu występował ks. Marian Batogowski (+1982), były misjonarz w Indiach 1968-73. Podczas Sympozjum gościli w Ołtarzewie: kard. Paul Zoungrana (+2000), ze Zgromadzenia Ojców Białych, abp Wagadugu z Republiki Górnej Wolty (ob. Burkina Faso), bp Władysław Rubin z Rzymu, bp Jan Wosiński – przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Misji i bp Władysław Miziołek.

1976 – W parafii Lipków kazanie odpustowe wygłosił ks. Eugeniusz Weron. W uroczystości brali też udział alumni ołtarzewscy.

1978 – Ks. prałat Stefan Antosiewicz, kapłan archidiecezji warszawskiej, mający 94 lata, odprawiał prywatnie rekolekcje w Ołtarzewie, w dniach 22 – 24 sierpnia.

1980 – Grupa młodzieży oazowej, licząca ponad 70 osób, odwiedziła Seminarium. Mieli swoją Mszę św. z „homilią, gitarami i trochę [inną]” (określenie kronikarza). Po Mszy św. młodzież spotkała się z członkami domu seminaryjnego na wspólnej kolacji.

1982 – Kazanie odpustowe o św. Rochu wygłosił w Lipkowie ks. Józef Lisiak.

1983 – Ks. Franciszek Cegiełka został mianowany kustoszem Sanktuarium Dzieciątka Jezus w North Tonawanda.

1984 – Ks. Mirosław Zadrożny objął urząd rektora wspólnoty w Ząbkach i pełnił go przez dwie kadencje, do 28 VII 1990. Następnie, pozostając pracownikiem Sekretariatu Misyjnego, pełnił odpowiedzialne funkcje we wspólnocie do 1992, kiedy to został skierowany do Świętej Katarzyny w charakterze pełniącego obowiązki rektora nowo otwartej placówki Stowarzyszenia.

1990 – Zmarła s. Leona Schöttke (ur. 1904 na Warmii), pallotynka. Do zgromadzenia, w prowincji niemieckiej, wstąpiła w 1928.  W 1934 wysłano ją do Rajcy k. Nowogródka, gdzie przez trzy lata wspomagała formujący się dom.

Wspólnotom służyła znajomością kroju i szycia. Przez całe życie słabego zdrowia, bez żadnych ulg wypełniała solidnie swoje codzienne obowiązki, ale po trudnej chorobie oczu przeszła do okręgu szwajcarskiego.

1991 – sierpień – Ks. Zygmunt Falczyński zakończył kadencję rektorską w Szczecinie (od 1988). Jego miejsce objął ks. Bolesław Konewka (do 1994).

1991 – sierpień – Ks. Stanisław Chabiński rozpoczął pracę w redakcji „Królowej Apostołów” (i jako kapelan sióstr misjonarek Świętej Rodziny w Legionowie).

1991 – sierpień – Rektorem w Lublinie został ks. Jan Latoń (po rezygnacji ks. Janusza Dyla, złożonej 24 II 1991).

1999 – Bp zielonogórsko-gorzowski Adam Dyczkowski erygował parafię pw. Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu i powierzył jej prowadzenie pallotynom.

2005 – Ks. Jan Jędraszek został skierowany do Wrzosowa, w charakterze duszpasterza-emeryta. Tam zmarł 8 IV 2011.

2011 – Siostra Gracjana Tymińska została pochowana w grobie pallotynek na Cmentarzu Bródnowskim, w święto NMP Królowej, Patronki Polskiej Prowincji Sióstr Pallotynek.

2014 – W pallotyńskim kościele pw. św. Andrzeja Boboli w Bielsku-Białej, a następnie na parafialnym cmentarzu na bielskich Błoniach (ul. Pszczela), zostały odprawione uroczystości pogrzebowe ks. Stanisława Sarnickiego. Koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył bp Roman Pindel, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej, a homilię wygłosił ks. Adrian Galbas, prowincjał prowincji Zwiastowania Pańskiego. Na zakończenie Mszy św. osobiste świadectwo złożył ks. Franciszek Mąkinia, kolega kursowy ks. Stanisława. Po Mszy św. kondukt żałobny na bielski cmentarz, gdzie spoczęły doczesne szczątki śp. ks. Stanisława, poprowadził przełożony miejscowej wspólnoty ks. Maciej Zawisza. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły wielu pallotynów, księży z diecezji, krewnych, siostry, przyjaciół, gości i parafian, dla których zmarły pozostał w pamięci jako Ksiądz Uśmiechnięty.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny