Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
23 kwietnia 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 23 kwietnia

2017 – W Niedzielę Miłosierdzia, Prezydent Rzeczypospolitej Andrzej Duda wraz z Małżonką wziął udział we Mszy św. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Tenango del Aire w Meksyku, prowadzonym przez polskich pallotynów. Wydarzenie to wpisane było w program wizyty Prezydenta w Meksyku.

Mszy przewodniczył nuncjusz apostolski w Meksyku, abp Franco Coppola. Prezydent z małżonką przed Mszą spotkali się z biskupami i pallotynami posługującymi w Sanktuarium. Para Prezydencka otrzymała od pallotynów obraz Jezusa Miłosiernego, wykonany przez więźniów z Puebli. Obraz został przekazany w torbie wykonanej z włókna kaktusa, z symbolem Meksyku.

Pallotyni w Tenango del Aire działają od 1997. W 2017, w parafii pracowało 4 księży, którzy udzielali sakramentów, prowadzą katechezy i grupy parafialne. Proboszczem parafii i rektorem Sanktuarium był ks. Bartłomiej Pałys SAC.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1788 – W Codrongianos, miejscowości liczącej 1200 mieszkańców, a leżącej na Sardynii, w prowincji Sassari, urodziła się Elisabetta Sanna, późniejsza tercjarka franciszkańska i współpracownica św. Wincentego Pallottiego i członkini Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, błogosławiona (2016).
Jej rodzice: Salvatore i Maria Dominika Lai, byli bardzo religijnymi ludźmi. Prowadzili średniej wielkości gospodarstwo rolne, a Salvatore był w dodatku burmistrzem miasteczka. Z siedmiorga rodzeństwa Elżbieta była w kolejności drugim, a brat jej, Antoni Alojzy, został później księdzem. W trzecim miesiącu życia Elżbieta została z powodu ospy poddana nieudanej, jak się okazało, operacji, wskutek której ramiona dziewczynki zostały kalekie, sama zaś Elżbieta nie mogła do końca życia własnymi rękami dotknąć swego czoła czy podać do ust pokarmu (sama mogła jeść tylko przy pomocy specjalnego urządzenia). W szóstym roku życia oddano ją wraz z innymi dziewczynkami na wychowanie nabożnej kobiecie. W tymże roku przystąpiła do bierzmowania, a w cztery lata później do I Komunii św. Wnet stała się przewodniczką dla swych współtowarzyszek. Służyła im i przekazywała to czego się sama nauczyła, kierowała później zebraniami oratorium i prowadziła pielgrzymki do Madonny z cudownego sanktuarium oddalonego o trzy mile od Codrongianos.

1923 – W dzień imienin ks. Wojciecha Turowskiego, rektora Kopca, klerycy i humaniści nie mieli wykładów. Rano, po medytacji porannej o godz. 6:00, wszyscy uczestniczyli we Mszy św. śpiewanej ku czci św. Wojciecha. Celebrował ks. Turowski. Podczas obiadu życzenia solenizantowi złożył kl. Augustyn Rolbiecki, a potem przemawiał ks. Alojzy Majewski, który przy tej okazji zachęcił wszystkich do pielęgnowania braterskiej miłości i do posłuszeństwa ks. Rektorowi Domu, a zakończył swoje przemówienie poleceniem odśpiewania pieśni na cześć Pallottiego. Podczas obiadu śpiewano pieśni na kilka głosów; również po kolacji zaśpiewano dwa utwory i odegrano dwie sztuki muzyczne.

1925 – Z racji imienin ks. Wojciecha Turowskiego klerycy kopieccy odegrali przedstawienie komiczne pt. „Bolszewicy”.

1933 – W Ołtarzewie, w sali przy kaplicy parkowej chór dzieci odegrał ponownie przedstawienie pt. „Św. Germana”, a następnie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej odbyło spotkanie (zw. „jajkiem święconym”), na którym obecny był ks. rektor Alfons Męcikowski i ks. Norbert Pellowski.

1958 – Br. Stanisław Gibała został skierowany do pracy w wydawnictwie Pallottinum. W Poznaniu mieszkał do końca swego życia (+1997). Po przejściu na emeryturę nadal pracował w drukarni, a gdy brakowało mu już sił do pracy w swoim zawodzie, zawsze był skory do pomocy w różnych pracach wspólnoty.

1968 – Editions du Dialogue opublikowało materiały z sympozjum, nadając im tytuł „Étudiants chrétiens africains du Monde: 3e Séminaire interafricain des étudiants catholiques, Dakar, 1966-1967”, a także encyklikę pap. Pawła VI, „Populorum progressio” oraz książkę „El Glaoui”, w której Jacques Le Prévost przedstawił dzieje marokańskiego paszy.

1971 – Ks. Józef Maślanka wyjechał z Paryża do Rzymu, do Collegio Brasiliano. Po otrzymaniu wizy, tego roku wyjechał na misje do Brazylii, do pallotyńskiej prowincji Santa Maria.

1972 – Ks. Roman Szczygieł SAC obchodził w Ołtarzewie jubileusz 25-lecia kapłaństwa. Na spotkaniu z alumnami przekazał głębokie słowa o kapłaństwie.
Ks. Roman od 22 lat przebywał w sanatorium w Otwocku przy ul. Waryńskiego (obecnie Kościuszki) na prawach pacjenta. Prowadził tam apostolstwo wśród chorych i głosił Ewangelię poprzez nieustanną modlitwę, ofiarę i cierpienie. Z jego płuc wyprowadzony był dren i wyciekała ropa, a dwa razy dziennie zachodziła potrzeba robienia mu opatrunku. Kiedy zapadł na swą chorobę, przez ponad dwa lata nie mógł odprawiać mszy, co było dla niego dodatkowym cierpieniem. Wówczas nie buntował się, choć nieraz płakał jak dziecko. Po nieznacznym powrocie do zdrowia z choroby uczynił swoją misję, stając się aktywny w apostolstwie chorych. Podkreślał, że człowiek chory przechodzi przez trzy etapy życia: bunt, akceptację i misję. Na ostatnim etapie uczył innych wspaniałomyślności, bezinteresowności i heroizmu. Żył na co dzień Ewangelią i bliskie mu było 8 błogosławieństw, które Chrystus wypowiedział na Górze.

1974 – W dniach 23 IV – 18 VI, ks. Nicholas Gorman, przełożony generalny Stowarzyszenia, przeprowadził wizytację kanoniczną polskiej Prowincji Chrystusa Króla.

1977 – W związku ze złotym Jubileuszem Domu Ołtarzewskiego zostali zaproszeni do Seminarium nauczyciele szkoły podstawowej w Ołtarzewie. Przybyło 8 osób; zaproszenia nie przyjęła kierowniczka szkoły. Na pamiątkę spotkania rozdano nauczycielom Pismo Święte.
– W Seminarium odbyły się obrady Rady Prowincjalnej.

1990 – Gościem Seminarium był ks. dr Winfried Wermter, przełożony Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa. Założycielem zgromadzenia był w 1815 św. Kasper del Bufalo.
Od jesieni 1989 trzech seminarzystów zgromadzenia zamieszkało i rozpoczęło studia w Ołtarzewie. Było to związane z rozpoczęciem budowy domu misyjnego zgromadzenia w Ożarowie Mazowieckim.

1991 – W Poznaniu odbyły się uroczystości pogrzebowe br. Jana Panka. Mszy koncelebrowanej przez ponad 30 kapłanów przewodniczył i homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Obecnych było wielu braci, pracowników Pallottinum i wiernych. Został pochowany na cmentarzu junikowskim, w drugiej kwaterze pallotyńskiej.

1993 – Rada Generalna mianowała ks. Henryka Hosera, należącego do regii rwandyjsko-zairskiej, członkiem Rady Sekretariatu ds. Apostolstwa, na okres trzech lat.

1997 – W Ołtarzewie, w dniach 23-24 kwietnia, odbyło się II Ogólnopolskie Sympozjum na temat: „Internet w służbie Nowej Ewangelizacji”. Organizatorem była firma IBM-PERYT, a w sympozjum wzięło udział ok. 80 alumnów z różnych seminariów diecezjalnych i zakonnych całego kraju.
Z wygłoszonych wykładów odnotowuję: „Wprowadzenie do internetu. Co to jest internet? Jak się podłączyć?”; „Usługi internetowe. Poczta FTP, WWW, Talk”; „Modemy – przykład pracy, oprogramowanie”; „Obecność Kościoła w internecie – stan rzeczywisty, przykłady”.
Sympozjum ukazało możliwość wykorzystania światowej sieci komputerowej do potrzeb kościelnych i duszpasterskich. W programie znalazły się pokazy oraz wykłady techniczne na temat usług internetowych i dostępnego sprzętu. Był także czas na rozważania i oczekiwania na temat obecnego stanu internetu oraz na pytania i dyskusje.

2008 – W Gnieźnie, w uroczystość św. Wojciecha, miało miejsce poświęcenie i wręczenie krzyży misyjnych. Otrzymało je 43. nowych misjonarzy. Wśród nich było pięciu pallotynów z polskich prowincji: ks. Łukasz Kopaniak, ks. Andrzej Rosiak i ks. Artur Zalewski – udali się na Barbados, ks. Krzysztof Gardas – do Wenezueli i br. Michał Szczygioł – do Meksyku.

2015 – W dniach 21-23 IV, wyżsi przełożeni zakonów, zgromadzeń zakonnych i instytutów świeckich obradowali na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ogólnopolskie sympozjum dotyczyło przeszłości, teraźniejszości i przyszłości życia konsekrowanego w Polsce. Uczestnicy spotkania modlili się, słuchali referatów, debatowali i pracowali w grupach na terenie klasztorów: dominikanów, służebniczek dębickich, pallotynów, sercanów, marianów, karmelitów bosych, kapucynów i urszulanek.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny