Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
23 listopada 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Dzień po dniu. Pallotyńskie kalendarium na 23 listopada

2014 – W rocznicę obecności pallotynów w Caracas w Wenezueli, kard. Jorge Urosa Savino przekazał parafii relikwie św. Jana Pawła II, patrona kościoła. Uroczystość intronizacji relikwii odbyła się w świątyni parafialnej. Uczestniczyli w niej współbracia z Guarenas, kapłani z pobliskich parafii oraz rzesze wiernych, które przybyły do tego miejsca, gdzie przed laty pap. Jan Paweł II odprawił dla nich Mszę św. Tu, w styczniu 1985, w hali Montalban, na której jest dziś kościół parafialny, zgromadziły się setki tysięcy Wenezuelczyków. Inicjatywę sprowadzenia relikwii św. Jana Pawła II podjął proboszcz parafii, ks. Robert Płachta.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1930 – Mieszkańcy domu ołtarzewskiego udali się do Ożarowa, aby oddać swoje głosy do urn wyborczych w głosowaniu do Senatu RP. W tym celu do Ołtarzewa przyjechali z Warszawy księża: Franciszek Kilian i Stanisław Szulmiński.

– Wieczorem w Ołtarzewie wyświetlono film dla publiczności – pierwszy w tym roku szkolnym.

1938 – W Ołtarzewie wybudowano garaż samochodowy.

1940 – Ks. Franciszek Bryja wraz z ks. Kazimierzem Mielewskim zostali przewiezieni z więzienia na Pawiaku w Warszawie do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz, a stąd 10 XII (ks. Bryja) oraz 12 XII 1940 (ks. Mielewski; ks. Bruno Marciniak; ks. Stefan Treuchel), wraz z innymi duchownymi, zostali przetransportowani do obozu w Dachau.

W Auschwitz ks. Bryja otrzymał numer obozowy 6369.

1958 – Po raz pierwszy przybył na Kopiec Karol Wojtyła, jako pomocniczy biskup krakowski, gdy wracał z Wadowic po prymicjach biskupich.

1963 – W Ołtarzewie zmarł br. Stanisław Gołębiowski (ur. 1900 w Mariankach, w parafii Wielgie, w diecezji sandomierskiej). Należał do bardzo zasłużonego pokolenia braci kolporterów pism pallotyńskich. Widział w tej pracy część swego życiowego zadania i zarazem pallotyńskiego powołania. Tej pracy oddawał się niestrudzenie, ale i z wielką umiejętnością i chęcią. Do ostatniego dnia utrzymywał rozliczne kontakty z dobrodziejami, a przez nich samych był darzony wielką przyjaźnią i nieograniczonym wprost zaufaniem. Swoim życiem i działalnością bardzo się przysłużył apostolstwu i oddał wielkie usługi Stowarzyszeniu.

1966 – W Warszawie zmarł nagle ks. Józef Żyto (ur. 1914 w Jabłonce k. Kadłuba, w parafii Święte, w diecezji wrocławskiej), profesor liturgiki w Ołtarzewie, redaktor Pallottinum. Śmierć zastała go nad przygotowywaniem brewiarza w języku polskim dla sióstr zakonnych. Przyczyną zgonu był udar serca. Tego dnia, idąc ul. Krakowskie Przedmieście, zasłabł nagle naprzeciw kościoła św. Anny, upadł na chodnik i zaraz nastąpił zgon. Pochowany został 26 XI w Ołtarzewie.

1968 – Na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL, na kierunku historia, ks. Tadeusz Gliński uzyskał stopień magistra na podstawie pracy „Opinia Długosza o Kongregacjach Kanoników Regularnych” (promotor prof. dr J. Kłoczowski, Lublin 1968). Częściowo opublikował ją jako „Fundatorzy klasztorów w opinii Długosza” („Summarium”. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego KUL 1974, 51-55) oraz „Kanonicy Regularni (Bożeciołki) w opinii Długosza” (w: „Studia z dziejów Kościoła Bożego Ciała w Krakowie”, red. Zbigniew Jakubowski, Kraków 1977, 189-204). Zgodnie z dekretem z 1 IX 1969 rozpoczął pracę jako wykładowca historii Kościoła w WSD w Ołtarzewie.

1970 – W Cornélio Procópio w Brazylii zmarł ks. Paulo Broda, z brazylijskiej Prowincji św. Pawła Apostoła. Urodził się w 1928 w Puszynie (niem. Erlenburg), w diecezji wrocławskiej. W 1953 został przyjęty Stowarzyszenia. Święcenia kapłańskie przyjął 16 VII 1959. Do Brazylii przybył w 1960 i pracował w duszpasterstwie parafialnym. Ks. Paweł posiadał żywą i prostą wiarę i był zawsze zadowolony z prowadzonej pracy duszpasterskiej, a mimo słabości swego ciała opiekował się ubogimi i młodzieżą. Odznaczał się wielką pogodą ducha.

1972 – Do Paryża przyjechał ks. Roman Dzwonkowski w celu podjęcia studium nad fenomenem emigracji polskiej.

1975 – W Ołtarzewie, podczas Mszy św. o godz. 12:00, bp Bronisław Dąbrowski, sekretarz Episkopatu Polski, udzielił święceń diakonatu 16. alumnom. W koncelebrze wzięło udział 20 księży, a wśród nich ks. prowincjał Józef Dąbrowski. Po południu klerycy zagrali na deskach seminaryjnego teatru sztukę pt. „Piłat”.

1977* – listopad – Gościem pallotyńskiego domu w Paryżu przy rue Surcouf był Kazimierz Brandys (+2000), prozaik, eseista i autor scenariuszy filmowych.

1980 – W uroczystość Chrystusa Króla, w świątyni ołtarzewskiej, bp Bronisław Dąbrowski udzielił święceń diakonatu 16. alumnom. W uroczystości uczestniczyli licznie członkowie rodzin diakonów oraz grupy świeckich, z którymi alumni współpracowali w ramach praktyk duszpasterskich.

1980 – Wieczorem w Warszawie, przy ul. Skaryszewskiej, chór seminaryjny tworzył oprawę muzyczną uroczystej Mszy św. koncelebrowanej ku czci Chrystusa Króla.

1982 – Ks. Julian Warzecha rozpoczął w Seminarium ołtarzewskim kurs języka włoskiego dla grupy kleryków.

1987 – Rada Prowincjalna ustanowiła Radę Wydawniczą, na miejsce powołanej w 1985 Komisji Wydawniczej.

1989 – W Poznaniu zmarł ks. Brunon Podhalański (ur. 1915 w Neukölln, obecnie dzielnica Berlina, w delegaturze apostolskiej Brandenburgia-Pomorze; w Stowarzyszeniu posługiwał się nazwiskiem Poprawa), do 1947 pallotyn, a następnie ksiądz w archidiecezji poznańskiej. Został administratorem, a następnie proboszczem w Żytowiecku (1951-61), Szamocinie (1961-65) i u św. Marcina w Swarzędzu (1965-83) – za jego staraniem we wnętrzu świątyni powstały freski, wykonane techniką al fresco. Następnie przebywał w domu księży emerytów w Poznaniu przy ul. Ziemowita.

1994 – W Lublinie zakończył się V Ogólnopolski Studencki Festiwal Piosenki Religijnej „Żakeria ’94”, zorganizowany przez Duszpasterstwo Akademickie UMCS, Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej „Unia Młodych”. Festiwal rozpoczął się 14 listopada.

Jednym z 16. zespołów zaklasyfikowanych do konkursu był zespół „Pataja” z WSD z Ołtarzewa, który przybył do Lublina 17 listopada. Nasi klerycy zdobyli II nagrodę Festiwalu. W skład zespołu „Pataja” wchodzili klerycy: Tomasz Stefanowski (wokal, gitara, flety), Rafał Nitek (gitara), Piotr Worwa (klawisze), Jacek Smyk (gitara basowa) i perkusista Zdzisław Woch, student ATK.

2003 – Trzej diakoni, reprezentanci ołtarzewskiego Seminarium, uczestniczyli w sympozjum zorganizowanym przez WSD we Wrocławiu pt. „Młodzież szuka sensu”.

2008 – W Warszawie, w niedzielę Chrystusa Króla Wszechświata, w święto patronalne warszawskiej Prowincji Chrystusa Króla, abp Henryk Hoser, ordynariusz warszawsko-praski, odprawił uroczystą Mszę św. w kościele parafialnym św. Wincentego Pallottiego.

2008 – Caritas Polska zakończyła zbiórkę pieniędzy na fundusz pomocy uchodźcom w Republice Demokratycznej Konga, którzy gromadzili się wokół pallotyńskich misyjnych placówek w Rutshuru i Keshero (dzielnica Gomy).

2013 – W Odessie, w parafii św. Klemensa, świętowano odpust i 100. rocznicę poświęcenia nieistniejącego już kościoła, zniszczonego przez komunistyczne władze. Uroczystej Mszy św. przewodniczył bp odesko-symferopolski Bronisław Bernacki, który podczas kazania przypomniał historię katolików w Odessie. Wśród obecnych gości byli m.in.: radca prowincjalny, ks. Waldemar Pawlik SAC i przedstawiciel Sekretariatu Misyjnego, ks. Jerzy Limanówka SAC oraz kapłani z odeskiego dekanatu. Po Mszy ks. proboszcz Wiktor Cyran SAC (rozpoczął tu pracę od 2007) zaprosił wszystkich na uroczysty koncert w wykonaniu młodzieży z parafii.

Architektem neogotyckiego kościoła w Odessie z kompleksem budynków, w których mieściły się: sierociniec dla dziewcząt i chłopców, szkoła rzemieślnicza oraz dom starców, był p. Dąbrowski. Kościół poświęcono w 1913; parafia liczyła wówczas 17 500 parafian. W 1935 władze sowieckie zlikwidowały parafię i skonfiskowały budynki parafialne, a w 1937 wysadziły kościół w powietrze. Ówczesny proboszcz ks. Józef Najgun, pochodzenia niemieckiego, został zesłany do Kazachstanu. Na miejscu kościoła wybudowano później bloki mieszkalne. Po neogotyckim kościele pozostały do dziś dwa piętrowe domy. Parafię erygowano ponownie w 1993. Pallotyni przybyli tu za sprawą ks. prałata Tadeusza Hoppego, który na tych terenach w okresie komunizmu prowadził posługę kapłańską. Pierwszym proboszczem pallotyńskim był ks. Wojciech Juszczuk SAC (1994-95). Pallotyni wyremontowali odzyskany budynek plebanii oraz utworzyli w nim kaplicę. Odeska parafia stała się inicjatorem spotkań oraz seminarium, a także Szkoły Apostolstwa Świeckich im. Sługi Bożego Stanisława Szulmińskiego.

2013 – W Olsztynie k. Częstochowy odbyło się XVII Forum Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich.

2013 – Zmarł ks. Henryk Mojecki (ur. 1929 w Osiecznej, w archidiecezji poznańskiej), do 1976 pallotyn, a od tego roku ksiądz w archidiecezji wrocławskiej (od 1992 legnickiej), kanonik. W latach 1976-80 był wikariuszem w parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Kamiennej Górze. Od 1980 pełnił funkcję administratora parafii Małuszów. W 2000 został przeniesiony w stan spoczynku i mieszkał w domu księży emerytów w Legnicy.

2014 – W Kijowie miało miejsce wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę ośrodka duszpasterskiego Chrystusa Króla Wszechświata. Uroczystościom przewodniczył abp Piotr Malczuk, ordynariusz kijowsko-żytomierski. Prowincję Chrystusa Króla reprezentował ks. radca Józef Ciupak oraz ks. Andrzej Dębski z Sekretariatu Misyjnego.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny