Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 23 lutego

2006 – W szpitalu powiatowym w Wołominie zmarł ks. Stanisław Kuraciński (ur. 1936 w Rakowie k. Staszowa), rekolekcjonista, profesor dogmatyki w Ołtarzewie, sekretarz prowincjalny ds. misji i organizator misji pallotyńskich, radca prowincjalny, współorganizator drukarni i dyrektor wydawnictwa Pallottinum II.

Był głównym organizatorem pallotyńskich misji w Brazylii, Rwandzie, Kongu, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Korei Południowej, Papui-Nowej Gwinei, Wenezueli i Kolumbii. Osobiście odwiedzał pallotyńskie misje lub badał możliwości podjęcia konkretnych misji przez polską prowincję. Angażował się również w organizowanie pomocy katolikom w krajach byłego Związku Radzieckiego.

Szczególnie pielęgnował nabożeństwo do MB Fatimskiej, dlatego często udawał się w pielgrzymkach do Fatimy. Tam pewnego razu od siostry Łucji dos Santos otrzymał jej różaniec, na którym się często modlił, i przechowywał go jak relikwię. Dzięki jego inicjatywie powstało sanktuarium maryjne w Dowbyszu na Ukrainie, dla którego w 1990 sprowadził z Fatimy figurę Matki Bożej. Był też odpowiedzialny za organizację peregrynacji po Polsce figurki MB Fatimskiej w latach 1995-96 i doprowadził do skutku taką peregrynację w Rosji i Kazachstanie (1996-97). Przyczynił się też do powstania sanktuarium MB Fatimskiej w Odessie, ofiarując tam figurę Maryi. Troszczył się o sanktuarium Matki Bożej w Kibeho w Rwandzie i MB Pokoju w Yamoussoukro na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1849 – Ks. Wincenty Pallotti zaczął ukrywać się w Kolegium Irlandzkim przy kościele Sant’Agata de’Goti. Przebywał tam do 14 VII. Inni księża i bracia ze Stowarzyszenia podobnie ukrywali się w Rzymie, żyjąc w rozproszeniu. Był to czas Rewolucji Rzymskiej – w lutym 1849 utworzono tymczasowy rząd Republiki, na czele którego stanął G. Mazzini (wcześniej, bo 24 XI 1848 obalono rządy papieskie). Napadano wtedy na kościoły i klasztory.

1925* – Wspólnota kopiecka uczestniczyła we Mszy św. „z kondutkiem” za zmarłego br. Władysława Gorczycę (+20 II w Sucharach). W przeddzień (22 II) odśpiewano nieszpory za zmarłych.

– Gimnazjaliści Collegium Marianum w Wadowicach na Kopcu przygotowali godzinne przedstawienie pt. „Fortele Michasia”.

1928 – W domu ołtarzewskim rozpoczęto zakładanie instalacji elektrycznej.

1936 – W uroczystości poświęcenia szkoły powszechnej w Ożarowie (o godz. 15.00) wziął udział ks. Norbert Pellowski.

*– Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej wystawiło komedię Aleksandra Fredry na sali przy kaplicy parkowej w Ołtarzewie.

1939 – W katedrze św. Jana w Warszawie, z rąk abpa Stanisława Galla, otrzymali tonsurę następujący klerycy: Ignacy Ciastoń, Leon Cieślak, Józef Dąbrowski, Antoni Jaroch, Józef Jażdżewski, Konstanty Kobielus, Jan Kowalczyk, Ludwik Krawczyk, Alfons Kremzer, Stanisław Martuszewski, Jan Młyńczak, Tadeusz Płonka, Brunon Poprawa, Marian Sikora, Józef Stanek, Jan Stefanowski, Szczepan Gracz, Franciszek Wieczorek, Alojzy Żuchowski i Józef Żyto.

1941 – Ks. Johannes Grimme z niemieckiej Prowincji Trójcy Świętej, należący do wspólnoty w Gdańsku, został mianowany administratorem w Pogorzałej Wsi (niem. Wernersdorf) i wikariuszem ekspedytem w Piekle (niem. Pieckel). Pozostał tam aż do 10 I 1944, gdy został odwołany z funkcji administratora w Piekle. Powrócił wtedy do Limburga.

1946 – Ks. Władysław Baumgart został duszpasterzem akademickim przy nowo utworzonej Politechnice Śląskiej w Gliwicach. W zasadzie był on inicjatorem i organizatorem tego duszpasterstwa. 

Ks. Baumgart 10 X 1945 objął urząd rektora domu w Gliwicach, 15 I 1946 został rektorem kościoła św. Jacka w Gliwicach przy ul. Jagiellońskiej 19a, a już 10 XII 1947 przeniesiono go do Wałbrzycha, gdzie spełniał funkcje duszpasterza parafii pallotyńskiej.

30 VI 1948 pallotyni opuścili ostatecznie dom i kościół w Gliwicach, oddając klucze pastorowi Wilhelmowi Firli.

1948 – Rada Prowincjalna postanowiła reaktywować w Chełmnie Niższe Seminarium Duchowne. Szkołę nazywano NSD lub Zakładem dla Spóźnionych Powołań Kapłańskich, a jego dyrektorem mianowano ks. Michała Muszyńskiego. Zakład rozpoczął swoją działalność wraz z otwarciem roku szkolnego 1948/49. Zgłosiło się 400 kandydatów, ale z powodów lokalowych pallotyni mogli przyjąć tylko 78 chłopców. Z pomocą Zarządu Prowincjalnego zakupiono wyposażenie do szkoły i internatu oraz do gabinetów szkolnych (przyrodniczy, fizyczny i chemiczny). Biblioteka powstała dzięki prywatnym zbiorom p. Dłuskiej. W połowie grudnia 1948 zradiofonizowano Zakład.

1952 – W dniach 22-23 II odbyła się niespodziewana wizytacja szkoły i internatu na Kopcu, dokonana przez państwową komisję. Pan Bednarski, referent ds. wyznań, zarekwirował z biblioteki Collegium Marianum 5 książek, wśród nich dzieło ks. Tomasza Mąciora SAC „Na gruzach zburzonych ołtarzy” (Warszawa 1934, 1937).

1968 – W Limburgu, po pogrzebie ks. eksgenerała Karla Hoffmanna, odbyło się spotkanie prowincjałów z ks. generałem Wilhelmem Möhlerem. Przełożony generalny podzielił się informacjami z przeprowadzonej niedawno wizytacji w Ameryce Południowej i poruszył sprawy przyszłej Kapituły Generalnej. W spotkaniu uczestniczył m.in. superior Regii Miłosierdzia Bożego, ks. Stanisław Suwała.

1978 – W Seminarium odbyło się spotkanie wychowawców pallotyńskich na temat: „Formacja do życia we wspólnocie” (23-24 II). Pierwszego dnia wygłoszono do południa następujące referaty: ks. Jan Korycki, „Wytyczne Urzędu Nauczycielskiego Kościoła w zakresie formacji do życia we wspólnocie”; ks. Jerzy Błaszczak, „Wspólnota pallotyńska w ujęciu św. Wincentego Pallottiego i obecnego prawodawstwa”; ks. prowincjał Józef Dąbrowski, „Wskazania XIV Zebrania Generalnego na temat formacji członków SAC do życia we wspólnocie”; ks. Bogdan Boniewicz, „Rola ojca duchownego i spowiednika w formacji pallotyńskiej”.

Kolejnego dnia, po Mszy św. koncelebrowanej pod przewodnictwem ks. Prowincjała rozpoczęła się dalsza część spotkania. Wtedy wygłoszono następujące referaty: ks. Józef Lesiak, ks. Jerzy Błaszczak, ks. Czesław Parzyszek, „Praktyczne problemy formacji wspólnotowej”, ks. Stanisław Cholewa, „Juniorat braci”; ks. Jan Pałyga, „Neoprezbiterzy we wspólnotach domowych”.

1978 – W Seminarium w Ołtarzewie odbyło się zebranie księży dekanatu pruszkowskiego.

1978 – Odbył się pogrzeb pani Synakowej, która przez kilka lat pracowała w naszym Seminarium w Ołtarzewie.

1984 – W dniach 23-24 lutego Instytut Teologii Apostolstwa zorganizował w Ołtarzewie sympozjum poświęcone ideom św. Wincentego Pallottiego. Wzięli w nim udział: klerycy, domownicy i zaproszeni goście.

1988 – Ks. Józef Kołodziejczyk uzyskał na KUL stopień doktora teologii na podstawie pracy „Postawy religijne a recepcja kazań. Studium socjologiczno-homiletyczne na przykładzie dominicantes w wybranych parafiach miasta Warszawy” (promotor rozprawy ks. prof. dr hab. Władysław Piwowarski; fragment pracy został opublikowany jako „Postawy religijne a recepcja kazań”, w: „Kościół w służbie człowieka”, red. Władysław Turek, Janusz Mariański, Olsztyn 1990, s. 317-330).

1988 – Delegacja Ołtarzewa udała się na Kopiec do Wadowic, na pogrzeb ks. Ludwika Brody SAC, byłego ojca duchownego Seminarium, rekolekcjonisty. Mszę pogrzebową sprawowało ponad 50 kapłanów – pallotynów, księży z rodzinnej parafii zmarłego i okolicy Kopca. Przewodniczył jej ks. prowincjał Czesław Parzyszek i wygłosił też homilię pogrzebową. Zmarły został pochowany na tamtejszym pallotyńskim cmentarzu.

1990 – Rada Generalna zatwierdziła nową Radę Prowincjalną Prowincji Chrystusa Króla na lata 1990-93 w składzie: ks. Czesław Parzyszek, prowincjał i ks. Henryk Kietliński, wiceprowincjał – obaj na trzecią kadencję oraz radcy: ks. Witold Zdaniewicz, Kazimierz Czulak i ks. Jacek Nowak. Nowa Rada Prowincjalna objęła urzędowanie 24 III. Była ostatnią Radą niepodzielonej Prowincji Chrystusa Króla.

1992 – Po uprzedniej rezygnacji z urzędu przełożonego generalnego (18 II), ks. Martin Juritsch udał się do Niemiec. Do czasu najbliższego Zebrania Generalnego władzę w Stowarzyszeniu przejął wikariusz generalny ks. Séamus Freeman.

1993 – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek wystosował list do wszystkich współbraci apelując o głębsze zainteresowanie się pallotyńskimi czasopismami i książkami.

1998* – Papież Jan Paweł II wydał bullę zezwalającą na koronację obrazu Matki Bożej Czarnieckiej. Koronacja odbyła się 5 września 1999.

2000 – W dniach 26 II – 3 III odbyła się wizytacja przełożonego generalnego ks. Séamusa Freemana i radcy generalnego ks. Kazimierza Czulaka w Regii Miłosierdzia Bożego we Francji.

2000* – W szpitalu w Wadowicach, w środę o godz. 19.00 – w dzień poświęcony św. Józefowi, patronowi braci, zmarł br. Stanisław Wesołowski (ur. 1915 w Gdańsku-Wrzeszczu).

Kochał swoją pracę ogrodnika, którą wykonywał sumiennie, z poświęceniem i oddaniem. W sumie poświęcił tej pracy 51 lat – w różnych placówkach. Był człowiekiem ogromnej pracy. Budował innych swą modlitwą i głębokim przeżywaniem Eucharystii, o którym sam mówił. Tę pobożność wyniósł z domu rodzinnego i pogłębiał ją przez lekturę ascetyczną. W ostatnim czasie wiele godzin poświęcał na wsłuchiwanie się w głos radia. Był człowiekiem dobrym, prostym, wrażliwym i otwartym. Lubił rozmawiać z ludźmi na różne tematy; miał z nimi liczne kontakty, zwłaszcza z lekarzami. W rozmowach wracał do czasów dzieciństwa i młodości. Lubił wspominać dom rodzinny, zwyczaje domowe i trudne czasy wojenne. Żywo interesował się ludzkimi radościami i problemami.

2001 – Witold i Bożena Wojciechowscy przeprowadzili dziś prelekcję w Seminarium o sanktuariach maryjnych Europy, ubogaconą slajdami.

2002 – Ks. Janusz Dyl miał w KUL kolokwium habilitacyjne na podstawie rozprawy „Pallotyni w Polsce w latach 1907-1947”. Pozytywną decyzję Rady Wydziału zatwierdziła 24 VI 2002 Centralna Komisja Kwalifikacyjna. 20 XII 2002 otrzymał kierownictwo Katedry Dziejów Teologii. Od 2002 był wykładowcą historii Kościoła w WSD Księży Marianów w Lublinie. Wykładał też historię Kościoła w WSD Prowincji Krakowskiej Zakonu oo. Karmelitów Bosych w Lublinie. Prowadził zajęcia zlecone w ITA w Ołtarzewie. Był odpowiedzialny za dział Dzieje teologii w „Encyklopedii katolickiej” KUL.

2005* – Mszy pogrzebowej, koncelebrowanej w kościele parafialnym Wieczerzy Pańskiej w Lublinie przez ponad 100 księży, przewodniczył bp pomocniczy lubelski Mieczysław Cisło. Wśród kapłanów koncelebrujących byli: przełożeni prowincjalni obydwu prowincji pallotyńskich, delegaci seminariów – pallotyńskiego w Ołtarzewie i księży marianów w Lublinie, kapłani diecezjalni na czele z dziekanem Janem Miturą i przedstawiciele kapłanów zakonnych (ponad 100 pallotyńskich). We mszy uczestniczyli: bracia i siostry zakonne, młodzież akademicka, wspólnota neokatechumenalna, której kapelanem był ks. Janusz, oraz licznie zgromadzeni przyjaciele i parafianie. Homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. 

Pod koniec mszy zmarłego pożegnali: w imieniu władz KUL głos zabrał najpierw rektor Stanisław Wilk, następnie dziekan Wydziału Teologii – ks. Jerzy Pałucki. Odczytano także telegramy kondolencyjne – od przełożonego generalnego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego ks. Friedricha Kretza, od delegatury św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Kolumbii i Wenezueli. Telegramy kondolencyjne przysłali także rektorzy uniwersytetów w Poznaniu i w Rzeszowie oraz dziekani licznych wydziałów teologicznych w Polsce. O przekazanie wyrazów współczucia prosili przedstawiciele WSD w Ołtarzewie i WSD Księży Marianów w Lublinie, w których ks. Dyl prowadził wykłady. W imieniu rodziny głos zabrał kuzyn zmarłego – ks. Tadeusz Pieniążek, a w imieniu współbraci kursowych ks. Bogusław Szpakowski. Po przemówieniu przedstawicielki parafian przemówił w imieniu wspólnoty pallotyńskiej, do której należał ostatnio ks. Janusz (ul. Bohaterów Monte Cassino), rektor domu ks. Wiesław Błaszczak. Na końcu przemówił proboszcz parafii Wieczerzy Pańskiej ks. Jan Latoń, rektor wspólnoty, do której zmarły przez wiele lat należał (al. Warszawska).

2012* – W Limburgu w uroczystościach pogrzebowych m. Marii Knaus, pallotynki, b. przełożonej prowincji niemieckiej 1974-86, przełożonej generalnej 1992-98, uczestniczyły siostry z wielu krajów, a także liczni księża, bracia i świeccy członkowie Rodziny Pallotyńskiej. M. Maria została pochowana na cmentarzu pallotynek przy klasztorze Marienborn w Limburgu.

2014 – W dniach 23-26 II odbyło się Zebranie Regionalne Regii Miłosierdzia Bożego. W jego obradach wzięli udział wszyscy członkowie Regii (Hongkong, Szkocja, Szwajcaria, Polska, Francja, Kamerun, Rwanda). Temat Zebrania brzmiał: „Ku odnowieniu dialogu”. Zebranie nawiązało do tradycji regii, do Editions du Dialogue (nieistniejące wydawnictwo) oraz Centre du Dialogue. Podkreślono, że w dziedzinie apostolstwa, regia otworzyła nowe pola działalności misyjnej: w Hongkongu i Szwajcarii, do Francji przybyli nowi pallotyni z Afryki, szczególnie z Kamerunu, obejmując powierzone im funkcje w szkołach i parafiach. Gośćmi Zebrania byli: bp Stanisław Lalanne z Pontoise (wygłosił konferencję dla księży i sióstr pallotynek w Osny: „Vous êtes tous visages d’Epérance” (Jesteście wszyscy obliczami Nadziei), ks. François Harelimana, oficjalny przedstawiciel Zarządu Generalnego, który przywiózł specjalne przesłanie Księdza Generała i prowadził dzień skupienia pt. „Vous êtes la lumière du monde” (Jesteście światłem świata); ks. Zenon Hanas, wiceprowincjał z warszawskiej Prowincji Chrystusa Króla oraz ks. Bruno Ateba, przełożony Regii Świętej Trójcy z Kamerunu/Nigerii.

2019** – Figura Matki Bożej Fatimskiej, która przebywała w Kijowie na Euromajdanie (protesty ludności rozpoczęte 21 listopada 2013 i zakończone 22 lutego 2014, gdy ukraiński parlament usunął prezydenta Wiktora Janukowycza z urzędu), nawiedziła pallotyńską parafię pw. Chrystusa Króla Wszechświata w Kijowie.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny