Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
23 października 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 23 października   

2017 – Kard. Robert Sarah, prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, przewodniczył o godz.8.00 porannej Mszy św. w kościele Chrystusa Króla przy ul. Skaryszewskiej.

Był on uczestnikiem Międzynarodowego Kongresu Ruchu „Europa Christi”, obradującego w Częstochowie, w Łodzi i Warszawie (19-23 X) pod hasłem: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi!”. Kongres został zorganizowany przez Ruch „Europa Christi”, który powołał do życia w marcu 2017 ks. infułat Ireneusz Skubiś, honorowy redaktor naczelny Tygodnika Katolickiego „Niedziela”. Ruch „Europa Christi” zakłada odbudowanie chrześcijańskiego myślenia o Europie.

Kardynał Sarah i wielu innych profesorów, na czas obrad Kongresu, mieszkało w naszym domu w Warszawie.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1907 – Rada Generalna na swoim posiedzeniu podjęła decyzję przyjęcia Antoniówki wraz z dobytkiem ofiarowanym przez ks. prałata Antoniego Trzopińskiego, u którego początkowo zamieszkali pallotyni.

1919 – Do Ząbkowic Śląskich (Frankenstein) przybył ks. Joseph Brey (+1949). Zamieszkał tymczasowo w szpitalu sióstr boromeuszek. 20 grudnia tr. rektorem nowej placówki został mianowany ks. Franz Xaver Zeus (+1944), a na Wielkanoc 1920 rozpoczęła się praca z 9. uczniami; niektórzy uczęszczali do liceum, a początkujący uczyli się w domu.

1929 – W dniach 21, 22 i 23 października powrócili do Ołtarzewa nowicjusze II kursu, którzy od 29-30 września prowadzili kolportaż pism i książek pallotyńskich w województwach zachodnich (głównie w woj. pomorskim) i wschodnich Polski.

1930 – Sufragan diecezji sandomierskiej, bp Paweł Kubicki, dokonał konsekracji nowego kościoła w Czarnej k. Stąporkowa. Kościół projektował inż. Stefan Lamparski z Radomia i Wacław Krzyżanowski z Krakowa. Zbudowano go w latach 1909-30 w stylu neoromańskim z obrobionego piaskowca. Świątynia nosi wezwanie Nawiedzenia NMP. Głównym budowniczym kościoła był ks. proboszcz Jan Szymczyk. Wystrój wewnętrzny zaprojektował i wykonał artysta rzeźbiarz Wojciech Durek.

Wśród duchowieństwa obecnego na tej uroczystości był ks. Kazimierz Sykulski, proboszcz Końskich, szambelan papieski, beatyfikowany 13 czerwca 1999. Jego podpis istnieje w dokumencie konsekracyjnym kościoła w Czarnej.

W 1971 opiekę nad sanktuarium i parafią w Czarnej przejęli pallotyni.

Obok nowego kościoła stoi pierwsza murowana świątynia, z kamienia, zbudowana w latach 1763-64 z inicjatywy Izabeli Małachowskiej z Humieckich, dziedziczki dóbr Końskie.

1931 – Do Ołtarzewa przybył ks. dr Tomasz Mącior, sekretarz generalny Stowarzyszenia w Rzymie i specjalny wizytator generalny polskiej Regii.

1936 – Ks. radca Alfons Męcikowski wyjechał na stałe do Jabłonowa Pomorskiego, gdzie objął kapelanię u Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej.

1962 – Ks. Henryk Mojecki został przeniesiony z Poznania do Ząbkowic Śląskich. Pracował tam do 1966, kiedy skierowano go do Gdańska, do domu przy ul. Elżbietańskiej.

1964 – W Société d’Editions Internationales wydano książkę Zbigniewa J. Kraszewskiego (późniejszy bp pomocniczy warszawski, a następnie warszawsko-praski; +2004) pt. „Mariologia”.

1966 – W Gdańsku rozpoczęły się (wieczorem w niedzielę) w parafii Chrystusa Króla „Misje Tysiąclecia” – równocześnie w 4 punktach: u Chrystusa Króla, św. Elżbiety, św. Józefa i w kaplicy MB Częstochowskiej. W kościele św. Elżbiety misje prowadzili – jezuita i filipin z Gostynia.

1977 – Ks. Jacenty Waligórski przejął funkcję proboszcza parafii Gikongoro w diecezji Butare. Do tego czasu proboszczem był o. Stanisław de Jambline ze zgromadzenia ojców białych; jego wikariuszem był ks. Jacenty.

1977 – Podczas Niedzieli misyjnej alumni ołtarzewscy głosili kazania m.in. w Radomiu, a na deskach teatru seminaryjnego w Ołtarzewie wystawili sztukę pt. „Święty Paweł”.

1978 – Po rocznym pobycie w RFN powrócił do Ołtarzewa ks. dr Kazimierz Czulak. Otrzymał on stypendium w Instytucie Historii prof. Romana Meinholda w Mainz, gdzie pogłębiał swoją wiedzę historyczno-teologiczną. Ks. Czulak od października 1978 zamieszkał w Ołtarzewie i prowadził wykłady m.in. z teologii fundamentalnej oraz propedeutyki teologii.

1982 – W Seminarium ołtarzewskim odbyły się tradycyjne otrzęsiny kursu pierwszego, które zostały uznane za najciekawsze z programów artystycznych ostatnich lat. Ceremonii tej poddał się też nowy prefekt filozofii, ks. dr Kazimierz Czulak.

1983 – Alumni kursu piątego głosili kazania o tematyce misyjnej w pallotyńskich parafiach w Radomiu, Otwocku i Ożarowie Mazowieckim.

1986 – W Ołtarzewie klerycy rozegrali tradycyjny mecz piłki nożnej. Reprezentacja teologii pokonała filozofię w stosunku 4 do 2.

1989 – Rozpoczęło się XVI Zebranie Generalne  (trwało do 28 XI). Miejscem obrad było Centrum Duchowości Salezjańskiej w Rzymie przy Via della Pisana. Delegatem z ołtarzewskiego domu był ks. Kazimierz Więsyk. Seminarium ołtarzewskie codziennie wspierało modlitwą o światło Ducha Świętego uczestników tego spotkania.

Ks. generał Martin Juritsch, wybrany ponownie na urząd przełożonego generalnego, w czasie liturgii nakreślił znaczenie hasła Zebrania: „Na wspólnej drodze wspólna służba” i podkreślił, że „tu właśnie przy grobie Założyciela wszyscy odczuwaliśmy, że możemy ofiarować Bogu wszystkie ludzkie cierpienia, jak również zobowiązania i oczekiwania wszystkich członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego”. Na Zebraniu omawiano rolę naszego Stowarzyszenia w Zjednoczeniu, uchwały i zalecenia odnośnie do Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, współpracę między prowincjami i regiami, formację permanentną oraz duszpasterstwo powołaniowe.

1990 – W Ołtarzewie odbyła się inauguracja nowego roku akademickiego 1990/1991. Wykład inauguracyjny wygłosił ks. prof. Stanisław Olejnik, który przekazał swoją togę profesorską prefektowi studiów, ks. Pawłowi Góralczykowi SAC. 40. alumnów pierwszego kursu odebrało swoje indeksy. Po południu nastąpił tradycyjny mecz filozofia kontra teologia; tym razem wyjątkowo wygrała filozofia 2:4. Wieczorem wystąpił zespół muzyczny z Komorowa „Grodus ad Parnassum” oraz zespół seminaryjny.

1996 – Kard. Józef Glemp zatwierdził statut Wspólnoty Kapłańskiej Osób Świeckich i zaakceptował jej działalność na terenie archidiecezji warszawskiej. Głównym opiekunem duchowym (moderatorem) WKOŚ jest obecnie ks. Czesław Parzyszek, a głównym prowadzącym Ewa Jagura. Każda wspólnota ma swego kapłana – opiekuna.

1997 – Decyzją Ministra Obrony Narodowej ks. prowincjał Czesław Parzyszek, kapral rezerwy, został  mianowany na stopień kapitana.

2005 – W Rzymie pap. Benedykt XVI kanonizował abpa Józefa Bilczewskiego (ur. 26 IV 1860 w Wilamowicach k. Białej), metropolitę lwowskiego obrządku łacińskiego, profesora teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, rektora Uniwersytetu Lwowskiego.

Abp Bilczewski był wielkim czcicielem Matki Bożej Częstochowskiej, uważając Jej kult za czynnik jednoczący i odrodzający naród w latach zaborów. Po kradzieży koron w 1909 w Częstochowie, abp Bilczewski jako metropolita Lwowa uprosił u pap. Piusa X korony dla obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. W 1910 abp Bilczewski wraz z delegacjami ze wszystkich zaborów odebrał z rąk Piusa X nowe korony dla obrazu Matki Bożej z Jasnej Góry. Konsekwencją tego był zakaz władz carskich w uczestnictwie koronacji obrazu, która odbyła się 22 V 1910. Wiązało się to z faktem, że abp Bilczewski wcześniej sprzeciwił się, aby nowe korony zostały ufundowane przez rosyjskiego cara. To dzięki niemu w Litanii loretańskiej od 1908 znalazło się wezwanie: „Królowo Polski – módl się za nami”, a w 1923 pap. Pius XI zatwierdził święto Maryi Królowej Polski, obchodzone 3 maja. W listopadzie 1905 zwołał pierwszy na ziemiach polskich Kongres Mariański poświęcony Najświętszej Maryi Pannie. Za swą cześć dla Matki Bożej Częstochowskiej został konfratrem Zakonu Paulinów.

Został pochowany pośród ubogich na cmentarzu Janowskim, odprowadzany na miejsce wiecznego spoczynku przez tłumy przedstawicieli wszystkich środowisk Lwowa. Jego zabalsamowane serce przekazano do parafii św. Stanisława Biskupa w Lubaczowie, gdzie spoczęło obok ołtarza z relikwiami metropolity halickiego bł. Jakuba Strzemię. W 2001 urnę z sercem ofiarowano katedrze lwowskiej. 26 VI 2001 został beatyfikowany przez pap. Jana Pawła II podczas jego wizyty we Lwowie. 27 IX 2007 kard. Marian Jaworski, w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, znajdującej się w podziemiach Bazyliki św. Piotra, poświęcił mozaikę ku czci św. Józefa Bilczewskiego. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim w Polsce i na Ukrainie wypada 23 października, w rocznicę kanonizacji.

2010 – Bp Henryk Tomasik, ordynariusz diecezji radomskiej, udzielił alumnom w Ołtarzewie święceń diakonatu.

2011 – Abp Henryk Hoser, biskup diecezji warszawsko-praskiej, podczas Mszy św. w katedrze św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika, w Światowym Dniu Misyjnym, dokonał uroczystego rozesłania do pracy w dziele animacji misyjnej. Animację w diecezji przez cztery lata przeprowadzał Pallotyński Sekretariat Misyjny Prowincji Chrystusa Króla i Pallotyńska Fundacja Misyjna Salvatti.pl, we współpracy z Dziełem Misyjnym Diecezji Warszawsko-praskiej. Działania miały na celu kształtowanie świadomości powołania misyjnego oraz uwrażliwienie dzieci, młodzieży i dorosłych na problemy misjonarzy.

Podczas tej uroczystości posłano do pracy misyjnej w peruwiańskiej Amazonii świecką misjonarkę Elżbietę Rotter. W uroczystości w katedrze uczestniczył ks. prowincjał Józef Lasak, sekretarz ds. misji ks. Grzegorz Młodawski i prezes Fundacji Salvatti.pl ks. Jerzy Limanówka oraz licznie przybyli pallotyńscy misjonarze.

2014 – W Odivelas,  w Portugalii, zmarł ks. Lesław Gwarek (ur. 1951 w Woli Korzeniowej, w parafii Szydłowiec, w diecezji sandomierskiej), profesor seminariów duchownych w Ołtarzewie, Orchard Lake i Buffalo, delegat delegatury Dzieciątka Jezus w USA 1990-93, 2002-05, prowincjał Prowincji Zwiastowania Pańskiego 1993-99, radca prowincjalny 2005-14, sekretarz ds. misji.

Ks. Gwarek, będąc bardzo mobilnym kapłanem, niestrudzenie w swym życiu realizował posługę apostolską. Był człowiekiem szczerym, dobrym, szlachetnym, z poczuciem humoru, kierującym się mądrością życiową i wiarą, która miała swe źródło w Słowie Bożym (abp Henryk Hoser).

2014 – W kościele parafialnym w Zarębach (dekanat Chorzele, diecezja łomżyńska), z udziałem kapłanów, rodziny i wiernych, odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Stanisława Marszała, do 1967 pallotyna, następnie kapłana w diecezji płockiej, a od 1993 w łomżyńskiej, kanonika myszynieckiej kapituły kolegiackiej. Przewodniczył im biskup łomżyński Janusz Stepnowski. Diecezję płocką reprezentował ks. infułat Aleksander Pasternakiewicz, a archidiecezję warmińską ks. Arkadiusz Suchowiecki, osobisty sekretarza abpa Wojciecha Ziemby. Pallotynów reprezentował delegat ks. Marcin Walicki, rektor i proboszcz z Ostrołęki, który w krótkim wystąpieniu podziękował za prace, jakie zmarły wykonywał w okresie przynależności do Stowarzyszenia, a także za żywy kontakt i dowody wdzięczności na rzecz Seminarium ołtarzewskiego, okazywane w okresie jego przynależności do diecezji. Śp. ks. Marszał został pochowany w grobie na miejscowym cmentarzu parafialnym.

2016 – Od 16 do 23 października 2016 (w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia) w pallotyńskiej parafii w Ostrołęce misje wygłosili Księża Michalici. Dokonało się też Nawiedzenie cudownej Figury św. Michała Archanioła z Groty Objawień na Górze Gargano (17-19 października 2016). Jako wotum wdzięczności za dar Misji i czas Nawiedzenia, pozostał Krzyż misyjny, z zamontowaną pasyjką Chrystusa oraz Figura św. Michała Archanioła, która stanęła przed kościołem, poświęcona przez biskupa Janusza Stepnowskiego, ordynariusza łomżyńskiego.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny