Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 23 sierpnia

1957 – Biskup Czesław Kaczmarek, ordynariusz kielecki, zaproponował pallotynom objęcie klasztoru na Karczówce. Kanonicznego zatwierdzenia domu dokonał Zarząd Generalny 12 XI tr. Pierwszym rektorem domu został mianowany ks. Bogdan Boniewicz.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1839 – Ks. Wincenty Pallotti otrzymał od mons. Alojzego Morichiniego 250 egzemplarzy mowy pochwalnej ułożonej ku czci Marii Baldassari, zmarłej w Santa Agata.

1849 – sierpień – Ks. Wincenty Pallotti przeprowadził rekolekcje dla Sióstr Apostolstwa Katolickiego.

1926 – sierpień – wrzesień – Na Kopcu, w nowo wybudowanej części domu, wymalowano wszystkie ściany, drzwi i okna.

1932 – W Ołtarzewie odbyły się uroczystości pogrzebowe br. Władysława Kielbratowskiego, kierownika drukarni w Warszawie, od 1931 przebywającego w Ołtarzewie.

Wieczorem 22 VIII, o godz. 18.00, wprowadzono trumnę ze zwłokami do kaplicy parkowej i odśpiewano nieszpory. Nazajutrz po Matutinum i Laudesach ks. wicesuperior Franciszek Kilian odprawił o godz. 7.00 mszę żałobną. Współbracia odprowadzili go na cmentarz parafialny w Żbikowie (kondukt poprowadził ks. superior Tomasz Mącior), gdzie został pochowany. Z Warszawy na pogrzeb przyjechali: ks. Wojciech Turowski, sekretarz generalny, ks. rektor Wincenty Stolz z Pragi i br. Ludwik Krajniewski. Z zelatorów obecni byli: państwo Zwierzchowscy z Woli i p. Gładysz.

Od II 1933 spoczywa w kwaterze pallotyńskiej w Ołtarzewie.

1936 – Kl. Ludwik Krawczyk złożył w Ołtarzewie wieczną profesję, na ręce ks. Stanisława Wierzbicy.

1939 – W Ołtarzewie zakończył się zjazd wychowawczy (22-23 VIII). Przewodniczył mu wizytator generalny ks. Wojciech Turowski, który od połowy VIII 1939 jako radca generalny wizytował polskie placówki Stowarzyszenia.

1939 – Wieczorem w Ołtarzewie rozpoczęły się 6-dniowe rekolekcje dla księży, które poprowadził wizytator generalny ks. Wojciech Turowski. Zebrało się ok. 40 kapłanów. Zamieszkali oni w nowej, już wykończonej, części gmachu. Na skutek mobilizacji wojskowej, w drugim dniu rekolekcji, żołnierze zajęli część gmachu. Rekolekcje zakończyły się wieczorem 29 VIII. Część księży wróciła do swoich domów, inni pozostali dzień w Ołtarzewie lub Warszawie.

W ostatnim dniu rekolekcji zdecydowano się na przeniesienie nowicjatu z Suchar do Berezy Kartuskiej, uważając to miejsce za najbardziej bezpieczne podczas wojny.

1948 – W Wadowicach na Kopcu, w dniach 23 – 29 VIII, odbyła się druga seria rekolekcji dla pallotyńskich księży (pierwsza była w lipcu). Nauki rekolekcyjne głosił o. Bernard, karmelita z Wadowic, a ostatnią konferencję – ks. prowincjał Stanisław Czapla. W rekolekcjach wzięło udział 33 księży.

1957 – Zreorganizowano Wydawnictwo Pallottinum, dzieląc je na dwa działy redakcyjne: dział teologiczno-filozoficzny przejął ks. Piotr Granatowicz, a beletrystyczno-popularnonaukowy Wanda Kierzkowska. Stało się to możliwe, gdyż w marcu otrzymano pozwolenie na powtórne zorganizowanie nowego zespołu maszynowego i urządzeń drukarskich w Poznaniu.

Teraz został też podzielony zespół korektorski i pomocniczy. Korzystając z dwuletniej odwilży, Wydawnictwo Pallottinum zawarło umowy z wydawnictwami zachodnimi na wydawanie różnych prac, zwłaszcza naukowych w języku polskim. Ponadto Konferencja Episkopatu Polski w marcu 1957 przekazała pallotyńskiemu wydawnictwu wydawanie serii „Biblioteki Papieskiej” (encyklik, listów, adhortacji, przemówień). Należy zaznaczyć, że jedynie Pallottinum było do tego uprawnione. Konferencja Episkopatu Polski również 23 lata później przedłużyła to uprawnienie Wydawnictwu. Ta sama Konferencja zamianowała dyrektora Wydawnictwa na członka Komisji Wydawnictw Katolickich przy Konferencji Episkopatu Polski.

1971 – W Ołtarzewie po raz pierwszy odbyły się rekolekcje dla czcicieli Miłosierdzia Bożego. Uczestniczyło w nich ok. 30 osób, z wielką przewagą kobiet. Rekolekcje prowadził ks. Roman Forycki. Po zakończeniu rekolekcji urządzono pielgrzymkę do Niepokalanowa.

1976 – sierpień – Do pracy duszpasterskiej w Wiedniu przybyli do pomocy współbraciom z regii austriackiej polscy pallotyni. Oficjalną umowę spisano dopiero 1 X 1982 pomiędzy ks. prowincjałem Henrykiem Kietlińskim a austriackim regionałem ks. E.P. Rummelem.

1976 – W Seminarium w Ołtarzewie rozpoczęło się Sympozjum misjologiczne dla alumnów z różnych seminariów duchownych – diecezjalnych i zakonnych. W Sympozjum wzięło udział ponad 100 alumnów. Obrady Sympozjum zakończyły się 27 sierpnia.

– Ołtarzew odwiedził ks. Leon Niechoj SAC.

1978 – W Ołtarzewie rozpoczęły się rekolekcje dla współpracowników Seminarium, które prowadził ks. Józef Lisiak.

1980 – W kościele ołtarzewskim malarze zakończyli malowanie bocznych naw. Ustawiono też kamienny element przed figurą Miłosierdzia Bożego, w którym została umieszczona urna z prochami pallotyńskich męczenników.

1982 – Funkcję proboszcza w Samsiecznie (1972-82) i rektora w Sucharach (1975-82) zakończył ks. Józef Klaper. W Samsiecznie, gdzie prowadził dość prężne duszpasterstwo metodą tradycyjną, dokonał wielu inwestycji, m.in.: wymiany dachu na kościele i wieżach, radiofonizacji kościoła, wymalował kościół, kaplice i zakrystię, odnowił ołtarze w kaplicach, na zewnątrz kościoła położył betonowy płaszcz i szeroki betonowy chodnik przed frontonem kościoła, na plebanii zaprowadził centralne ogrzewanie, wymienił dach i wykonał ogrodzenie.

1984 – Ks. Józef Kołodziejczyk został mianowany dyrektorem Krajowego Dzieła Duchowej Pomocy Powołaniom (do 2004).

1988 – Ks. Henryk Dziura objął funkcję rektora i proboszcza w Kielcach. Parafianie kieleccy cenili go za wielką kulturę i wrażliwość na ludzką biedę. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia 20 VI 1990 złożył rezygnację z pełnionych funkcji (przekazanie urzędu nastąpiło 16 VIII).

1990 – sierpień – W związku z wprowadzeniem nauczania religii do polskich szkół, ks. prowincjał Czesław Parzyszek wydał pismo skierowane do wszystkich współbraci, w celu zwrócenia uwagi na Instrukcję wydaną przez Ministra Edukacji Narodowej, na uczestnictwo w kursach instruktażowych organizowanych przez Kurie Biskupie, na zastosowanie się do wskazań kurialnych. „Ze strony Zarządu Prowincjalnego – pisał – podczas zebrania katechetycznego oraz Zjazdu Księży Rektorów i Proboszczów umówiona zostanie sprawa wykorzystania religii do kształtowania postaw apostolskich młodzieży i dzieci, właściwych naszemu pallotyńskiemu charyzmatowi”. Ksiądz prowincjał bardzo mocno podkreślił, że religia w szkole nie może być przeszkodą do rozwijania ruchów kościelnych i innych form duszpasterstwa wśród dzieci i młodzieży. Zdanie to współgrało ze słowami radcy prowincjalnego, ks. Jacka Nowaka, który na prośbę prowincjała odwiedził niemal wszystkie domy Stowarzyszenia, aby zorientować się, co do katechizacji w szkole przeprowadzanej przez polskich pallotynów. Ks. Nowak stwierdził: „W związku z wprowadzeniem katechizacji do szkół trzeba stwierdzić, że w pewien sposób „utraciliśmy” dzieci i młodzież w parafiach. Stąd należałoby położyć główny akcent w obecnym duszpasterstwie na grupy”.

1990 – W Chełmnie odbył się pogrzeb ks. Edmunda Ossowskiego. Odprawiono Mszę koncelebrowaną przez pomocniczego bpa chełmińskiego Jana Bernarda Szlagę i ponad 50 kapłanów, także diecezjalnych. Homilię wygłosił ks. wiceprowincjał Henryk Kietliński. Na zakończenie mszy biskup podkreślił postawę dobroci ofensywnej zmarłego i podziękował za kapłańską przyjaźń i gorliwą pracę duszpasterską w diecezji. W pogrzebie brała udział zbolała 88-letnia matka ks. Edmunda, podtrzymywana przez córkę elżbietankę, liczna rodzina, siostry zakonne, dzieci i młodzież oraz przedstawiciele kadetów i władz miejskich z burmistrzem na czele. Udział wzięła także miejscowa orkiestra. Kondukt pogrzebowy na cmentarz chełmiński poprowadził biskup. Na cmentarzu przemówił m.in. ks. dziekan Jan Kujaczyński i przedstawiciel kursu zmarłego ks. rektor Tadeusz Madoń. Zmarły został pochowany w kwaterze pallotyńskiej.

1991 – Ks. Stanisław Janik podjął posługę duszpasterza ruchu „Rodzina Rodzin” przy ul. Łazienkowskiej w Warszawie (do 1993).

1991 – sierpień – Do nowego domu parafialnego w Lublinie jako pierwszy wprowadził się ks. proboszcz Jerzy Błaszczak. Z czasem przeniesiono tam również kancelarię. W kolejnych dniach przenieśli się ks. Kazimierz Tyszka, ks. Tomasz Pławny i br. Tadeusz Kwiecień. Dom przy Al. Warszawskiej 48 został opuszczony. Powoli też przeniesiono się do nowego dolnego kościoła, do kaplicy chrzcielnej.

1992 – Zmarła s. Wincentyna Żychlewicz (ur. 1935 w Smólsku, w diecezji włocławskiej), pallotynka. Początkowo w zgromadzeniu nosiła imię zakonne Custodia, ale gdy zaistniała możliwość powróciła do imienia chrzestnego. Pracowała wśród dzieci i młodzieży w przedszkolu, katechizacji, różnych zrzeszeniach oraz jako wychowawczyni niepełnosprawnych.

Niespodziewanie ujawniła się u niej choroba nowotworowa. Przemożna łaska Boża pomogła s. Wincentynie pogodzić się z wolą Bożą i podporządkować jej własne plany życiowe.

1998 – W Częstochowie zmarł ks. Jan Nełkowski (ur. 1911 w Essen, Niemcy). Od 5 VI 1948 aż do końca życia przebywał w Częstochowie, gdzie był prefektem szkół, rektorem w latach 1960-63, kapelanem szpitali częstochowskich, spowiednikiem sióstr oraz duszpasterzem parafialnym i duszpasterzem współpracowników. Posługiwał braciom szkolnym, za co w 25. rocznicę posługi został honorowym członkiem ich grona. W Częstochowie obchodził 9 VIII 1987 jubileusz 50-lecia kapłaństwa.

Emanował na otoczenie wielką kulturą osobistą i służył innym z wielkim oddaniem i poczuciem obowiązku. Przez długie lata służył gorliwie chorym, jednając ich z Chrystusem oraz niosąc pokój Boży. Wśród różnych cnót, które miał ks. Jan, wyróżniała się punktualność; gdy się zjawiał w szpitalu, chorzy wiedzieli dokładnie, która jest godzina. Był cenionym spowiednikiem. W Częstochowie prowadził biblioteką domową. W wolnych chwilach zajmował się alpinarium, które sam założył obok domu mieszkalnego. Bardzo kochał i znał przyrodę, z zamiłowaniem pielęgnując ciekawe okazy roślinności.

2010 – Sanktuarium Matki Bożej Pojednania Królowej Podlasia w Hodyszewie gościło Radio Maryja w ramach poniedziałkowych spotkań Rodziny Radia Maryja i Telewizję Trwam. Uroczystej Eucharystii przewodniczył abp Henryk Hoser, pasterz diecezji warszawsko-praskiej. Współkoncelebransami byli: bp Stanisław Stefanek, ordynariusz diecezji łomżyńskiej i jego biskup pomocniczy Tadeusz Bronakowski oraz ks. wiceprowincjał Czesław Parzyszek i wielu księży diecezjalnych i zakonnych. Abp Henryk Hoser w homilii zwrócił uwagę na rolę Maryi, jaką pełni ona w życiu człowieka; mówił też o pojednaniu, którego dzisiejszy świat bardzo potrzebuje. „Jej obecność nie tylko do jedności zaprasza i skłania, lecz i zapobiega konfliktom i ciągłym 11, winem wesela rozprasza nasz smutek, rozbraja wrogość, do zgody prowadzi”. Po Mszy rozpoczęła się modlitwa różańcowa, którą poprowadził wieloletni misjonarz ks. Józef Olejko, a Apel Jasnogórski ks. Czesław Parzyszek.

2012 – Erygowano wspólnotę pallotyńską w Tołoczynie (Białoruś).

2018 – Nowym rektorem publicznej kaplicy we Wrzosowie został ks. Wiesław Lenart. Dotychczasowy rektor, ks. Mieczysław Żemojcin, przeszedł do Radomia.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny