Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 24 kwietnia

2004 – W kościele seminaryjno-parafialnym w Ołtarzewie odbyła się dziękczynna Msza św. za kanonizację Urszuli Ledóchowskiej. Matka Ledóchowska została kanonizowana przez pap. Jana Pawła II w Rzymie 18 V 2003.

Bezpośrednio przyczynił się do tego cud ocalenia od śmierci Daniela Gajewskiego, po porażeniu prądem, który miał miejsce na terenie domu sióstr urszulanek szarych w Ołtarzewie, przy ul. Zamoyskiego 21.

Uroczystej Mszy św. przewodniczył ks. Marian Kowalczyk SAC, rektor Seminarium. W kazaniu przypomniał postać św. Matki Urszuli i ukazał ją jako przykład do naśladowania we współczesnym świecie. We mszy udział wzięli kapłani wspólnoty pallotyńskiej oraz Misjonarze Krwi Chrystusa, klerycy, siostry pallotynki i parafianie, burmistrz i przewodniczący Rady Ożarowa oraz licznie przybyłe siostry urszulanki szare z Ożarowa, Milanówka i Warszawy. Byli także obecni rodzice dzieci, których dzieci uczęszczają do przedszkola sióstr urszulanek w Ołtarzewie.

Siostry urszulanki przybyły do Ołtarzewa 4 V 1932. Panie Siemieńskie, właścicielki domu z ogrodem przy ul. Zamoyskiego 21 i pola we wsi Ołtarzew, ofiarowały swoją posiadłość Zgromadzeniu w zamian za dożywocie.
Dom w Ołtarzewie miał być zapleczem materialnym dla domu warszawskiego. Od początku pallotyni byli kapelanami sióstr urszulanek w Ołtarzewie.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1849 – W czasie trwającej rewolucji rzymskiej (Wiosna Ludów) ks. Wincenty Pallotti napisał listy pocieszające do zakonnic z Santa Marta oraz do klarysek z San Silvestro in Capite.

1927 – I Niedziela po Wielkanocy – Ks. prałat Tadeusz Czechowski, szambelan papieski i proboszcz parafii w Żbikowie, poświęcił kaplicę w Ołtarzewie.
„Ks. prałat Jego Świątobliwości Czechowski dokonał aktu poświęcenia kaplicy – uroczyście, z przemową do wiernych. Napływ ludzi był duży, tak iż nie mogli się w kaplicy i na schodach pomieścić. Trochę przybyli, ażeby uczestniczyć w uroczystości, a większa ich część z ciekawości. Po odmówieniu „Te Deum” ks. prałat Czechowski udzielił błogosławieństwa wiernym i obszedł wszystkie pokoje, odmawiając przepisane modlitwy przy poświęceniu. Po skończonej ceremonii ks. prałat Czechowski ze swoim wikarym zjedli podwieczorek. Jeszcze trochę porozmawiali i odjechali, pożegnawszy nas. I odtąd wszyscy bracia się porozjeżdżali, każdy w swoją stronę – to była pierwsza niedziela po Wielkanocy, dnia 24 kwietnia 1927 r.” (z kroniki domu).
– Do Ołtarzewa przybył ks. senior Augustyn Zaraza z Suchar, a ks. Franciszek Pauliński powrócił do Warszawy. Gospodarzem domu był wtedy br. Stanisław Rżysko. Przez pewien czas przebywał tu br. doktor Józef Lipkowski.

1934 – Ks. Józef Kotlęga, dotychczasowy rektor domu i duszpasterz parafialny w Rajcy k. Nowogródka przybył do Ołtarzewa.

1937 – Ks. Wojciech Turowski wyjechał do Rzymu, wybrany na delegata polskiej prowincji na Kapitułę Generalną, która z kolei wybrała go na radcę i sekretarza generalnego.

1950 – Ks. Eugeniusz Weron, rektor Ołtarzewa, został zmuszony przez Milicję Obywatelską do towarzyszenia milicjantom, obwożących go po Ożarowie i Pruszkowie, w poszukiwaniu ks. Ludwika Brody, misjonarza ludowego i członka domu ołtarzewskiego. Ks. Broda, represjonowany przez władzę komunistyczną, ukrywał się w okolicach Ołtarzewa. Po złożeniu zeznań ks. Weron powrócił do domu.

1968 – Parafię polonijną w Oignies-Ostricourt opuścił dotychczasowy proboszcz ks. Stefan Treuchel i zamieszkał w Osny Collège. Probostwo w Oignies objął ks. Józef Maślanka.

1970 – W Ołtarzewie, w dniach 23-24 kwietnia miała miejsce Sesja Naukowa z okazji 100.lecia Soboru Watykańskiego I. Inauguracji Sesji dokonał rektor Seminarium ołtarzewskiego ks. dr Roman Dzwonkowski. Obradom pierwszego dnia przewodniczył ks. Stanisław Martuszewski, prowincjał. W atmosferę Soboru Watykańskiego I wprowadzili zebranych ks. mgr Tadeusz Gliński i klerycy Seminarium ołtarzewskiego: Eugeniusz Dutkiewicz, Henryk Pempera i Roman Zarzycki.
24 kwietnia, w rocznicę ogłoszenia przez Sobór „Konstytucji o wierze”, o godz. 9.00, goście i miejscowi księża profesorowie sprawowali uroczystą liturgię. Koncelebrze przewodniczył i okolicznościowe kazanie wygłosił bp Władysław Miziołek z Warszawy. Przedpołudniowej Sesji przewodniczył sam bp Miziołek. Obok niego w prezydium zasiedli: ks. Stanisław Martuszewski prowincjał, ks. dr Zygmunt Perz, rektor Wydziału Teologicznego Księży Jezuitów, ks. dr Henryk Żochowski, wicerektor Seminarium Metropolitalnego oraz przedstawiciel Prymasowskiego Studium Życia Wewnętrznego i profesor Ołtarzewa, ks. dr Eugeniusz Weron.
Ks. dr H. Żochowski w referacie: „Opozycja i jej oddziaływanie na Sobór Watykański w świetle korespondencji Döllingera i Actona”, przedstawił barwnie i interesująco Sobór, oglądany oczyma ludzi przeciwnych mu, którzy starali się wszelkimi siłami wpłynąć na zmianę kierunku obrad i nie dopuścić do ogłoszenia dogmatu o nieomylności papieża. Ks. Lucjan Balter w referacie pod tytułem: „Dogmat nieomylności papieża w swym rozwoju historycznym” ukazał różne fakty – pomniki tradycji, mówiące, że doktryna nieomylności jest prastara, że głosili ją teologowie Kościoła, proklamowały liczne synody i bazowała na niej cała praktyka kościelna.
Po każdym z referatów były dyskusje, a podsumowania dwudniowych obrad dokonali wspólnie bp Władysław Miziołek i ks. rektor Roman Dzwonkowski, podkreślając wielkie znaczenie Soboru Watykańskiego I dla Kościoła XIX w., a także dla Kościoła doby obecnej.

1972 – W Seminarium odbyło się spotkanie kleryckiej wspólnoty misyjnej i Koła Misyjnego ATK z Warszawy.
– Ks. Wiktor Bartkowiak rozpoczął rekolekcje do sióstr pasterek w Jabłonowie Pomorskim.

1977 – Na Mszy św. o godzinie 12:00 wystąpił w Ołtarzewie chór Związku Nauczycielstwa Polskiego z Poznania pod kierunkiem adiunkta Wyższej Szkoły Muzycznej, doc. Mariana Nagórskiego. Po południu chór koncertował w sali pod kościołem, wykonując utwory religijne i świeckie.

1978 – Kaplica publiczna we Wrzosowie, dekretem administratora sandomierskiego, bpa Piotra Gołębiowskiego, otrzymała wezwanie Najświętszej Bożej Rodzicielki Matki Kościoła. Drewniana kaplica spłonęła 10 X 2006.

1981 – Diakoni Seminarium pomagali w organizacji dwudniowego sympozjum teologicznego (24-25 kwietnia) w Częstochowie, który poprzedzał Kongres ku czci Miłosierdzia Bożego (26 kwietnia). Sympozjum poświęcone zostało analizie oraz uzasadnieniu form kultu Bożego Miłosierdzia, opartych na prywatnych objawieniach udzielonych Siostrze Faustynie. W Kongresie uczestniczyli przedstawiciele Ołtarzewa: ks. Lucjan Balter, ks. Anastazy Bławat, ks. Roman Forycki i ks. Eugeniusz Weron.
– Po zakończeniu Kongresu diakoni pozostali w Częstochowie i odprawili rekolekcje przed święceniami kapłańskimi.

1983 – W parafii rodzinnej w Staniątkach, ks. Józef Turecki obchodził jubileusz 40-lecia kapłaństwa. Wśród gości obecna była bratanica jubilata, s. Bernadetta Turecka, pallotynka.

1996 – W kościele św. Karola Boromeusza na Karczówce w Kielcach została odprawiona Msza św. pogrzebowa za śp. br. Tadeusza Trybuszewskiego. Przewodniczył jej i homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Br. Tadeusz został pochowany jako pierwszy w kwaterze pallotyńskiej na Cmentarzu Nowym w Kielcach (teren parafii katedralnej).

1997 – Ks. Władysław Nadybał otrzymał godność kanonika honorowego kapituły kolegiackiej olkusko-pilickiej (w diecezji sosnowieckiej).

2002 – W Wałbrzychu został pochowany ks. Józef Klaper, duszpasterz polonijny w USA, proboszcz w Wałbrzychu, delegat prowincjała w USA 1985-90. Obrzędom pogrzebowym w kościele i na cmentarzu przewodniczył ks. infułat Władysław Bochnak, reprezentujący bpa Tadeusza Rybaka. Byli obecni obydwaj prowincjałowie, a ks. Tomasz Skibiński wygłosił okolicznościowe kazanie. W pogrzebie uczestniczyli licznie współbracia, księża diecezjalni, siostry zakonne, rodzina, parafianie i mieszkańcy z całego Wałbrzycha.

2003 – W dniach 24 IV – 14 V odbyła się wizytacja generalna Prowincji Zwiastowania Pańskiego.

2008 – W Krasnobrodzie odbył się pogrzeb ks. Stanisława Michalskiego. Mszy św. przewodniczył i kazanie wygłosił ks. Czesław Parzyszek. Zmarłego pochowano na miejscowym cmentarzu parafialnym.

2011 – W uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, w Hospicjum im. ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC w Gdańsku, zmarł ks. Leon Dąbski (ur. 1926 w Czarnej Łozie, w parafii Łysin, w diecezji łuckiej). Od 1993 przebywał w Gdańsku przy ul. Elżbietańskiej 1, pracując jako duszpasterz współpracowników, a jednocześnie służył wiernym przychodzącym do miejscowego kościoła. Ostatni rok życia był czasem choroby nowotworowej, znoszonej przez niego z pokorą i wielką cierpliwością, a ostatnie trzy tygodnie życia spędził już w Hospicjum.
Jak sam zaznaczył, był niepisanym ojcem duchownym w Hospicjum, lubił bowiem odwiedzać to miejsce z posługą kapłańską, zwłaszcza w okresie przedświątecznym, służąc chorym, lekarzom, pielęgniarkom i wolontariuszom, by po trudzie dnia nie musieli czekać w kolejce do konfesjonału. Ks. Leon jest autorem prac: „U stóp krzyża. Zbiór modlitw i rozważań dla ludzi chorych i starszych” (Warszawa 1969, wydany pod inicjałami Ks. L.D., wyd. 2. i 3. z 1980), a także „Trwajcie w miłości” (Warszawa 1989).

2019 – Ks. Zbigniew Babicki otrzymał na Wydziale Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie stopień doktora habilitowanego w dziedzinie Nauk Społecznych w dyscyplinie Pedagogika. Ks. Z. Babicki pracuje na Wydziale Nauk Pedagogicznych UKSW oraz jest dyrektorem Studium Pedagogizacji UKSW.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny