Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 24 lutego

2000 – W szpitalu w Wołominie zmarł ks. Tadeusz Okręglicki (ur. 1936 w Łękawicy k. Wadowic), dyrektor Drukarni Pallottinum II, dyrektor Wydawnictwa Apostolicum od 1993.

Był przede wszystkim człowiekiem pracy, z wielkim poczuciem obowiązku, otwartym i uczynnym, a przy tym prostolinijnym i bardzo oddanym, choć jak sam często podkreślał – miał świadomość wad. Sumiennie wypełniał obowiązki kapłana, duszpasterza, budowniczego, ekonoma seminaryjnego czy dyrektora wydawnictwa. Był tytanem pracy; nawet w dniu śmierci podpisał sprawozdanie za ubiegły rok kalendarzowy w wydawnictwie i preliminarz na rok następny.

Ks. Tadeusz na każdej placówce pozostawiał po sobie budowy, a przy tym należy pamiętać, że w tamtych czasach trudno było o każdą cegłę i kamień. Szanował każdy grosz, wydając go w odpowiedni sposób. Apostolstwo słowa drukowanego to jego szczególna miłość.

Dzięki jego pracy przemówienia papieskie Jana Pawła II, „Pismo Święte”, „Katechizm Kościoła Katolickiego” i wiele innych książek katolickich zagościło w niejednej polskiej rodzinie.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1919 – Zmarła m. Felicitas Massenkeil (ur. 1862), pallotynka. Była wychowawczynią nowicjuszek, a od 1899 przełożoną nowo powstałej prowincji w Limburgu. Wespół z jezuitą Nixem przygotowała konstytucje zgromadzenia, które zatwierdził w 1901 bp Limburga. Przyczyniło się to do zerwania jedności z rzymskimi Siostrami Apostolstwa Katolickiego i do zmiany nazwy w 1910 na Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego.

1939* – Klerycy Seminarium ołtarzewskiego otrzymali w Warszawie dwa niższe święcenia oraz wzięli udział w pogrzebie ks. Fijałkowskiego, regensa seminarium warszawskiego. 

– Ołtarzew odwiedził ks. Donat Nowicki, kapłan obrządku wschodniego, który wracając z Włocławka miał w naszym Seminarium odczyt.

1940 – W dniach 22-24 II 1940 generał Stowarzyszenia ks. Karl Hoffmann wizytował polski dom pallotynów w Montevideo. Zastanawiano się wtedy nad otworzeniem w Ameryce Południowej więcej polskich domów zakonnych. Podczas II wojny światowej pallotyni w Urugwaju, odcięci od Rzymu, utrzymywali z generalatem kontakt od 1940 poprzez ks. Wojciecha Turowskiego, rezydującego w Lizbonie.

Od początku swego istnienia w Urugwaju pallotyni polscy zajmowali się duszpasterstwem polonijnym. Przy ich domu był ośrodek życia religijnego i kulturalnego Polonii. Do inicjatyw społecznych należały też organizowane kursy polskie dla dzieci i comiesięczne spotkania dla polskich dzieci. Tutaj organizowano manifestacje, zwłaszcza religijne.

1941 – W Sosnowcu zmarł Emil Zegadłowicz (ur. 1888 w Białej Krakowskiej), poeta, prozaik, dramatopisarz, inicjator i współzałożyciel grupy literackiej „Czartak”, autor ballad „Powsinogi beskidzkie”, powieści „Zmory”, „Motory” oraz nieukończonego dramatu „Domek z kart”. E. Zegadłowicz był profesorem Collegium Marianum na Kopcu w Wadowicach.

1947 – luty – Ks. Bronisław Wiater, superior regii francuskiej i dyrektor Związku Stowarzyszeń Dziecięcych we Francji, zakupił dla pallotynów pismo „Rycerzyk. Le Croisé”, pełniące dotychczas funkcję oficjalnego organu Związku (ale nie publikowało w nim informacji o jego działalności). Redakcja pisma mieściła się w Chevilly, a ks. Bronisław był jego redaktorem naczelnym.

1948 – Ks. prowincjał Stanisław Czapla wydał zarządzenie, by poszczególne domy pallotyńskie nabywały książki w księgarni Stowarzyszenia SAC, zwanej księgarnią „Dobra Książka”, a znajdującej się w Poznaniu przy ul. Marszałka Focha 55.

1949 – Ksiądz Prymas Stefan Wyszyński ustalił termin święceń kleryków w Ołtarzewie na 6 marca. Równocześnie upoważnił pallotyńskich profesorów z Ołtarzewa do przyjęcia od alumnów egzaminów, wymaganych przez prawo kościelne, a księdza rektora do odebrania przysięgi antymodernistycznej i Wyznania wiary, nawiązując w ten sposób do wcześniejszej tradycji.

1963* – W katedrze warszawskiej, w dniach 23 i 24 lutego odbyły się uroczystości pokanonizacyjne ku czci św. Wincentego Pallottiego. Na zakończenie uroczystości, wieczorem, w niedzielę 24 lutego, bp Jerzy Modzelewski celebrował Mszę św. ku czci św. Wincentego Pallottiego. Powitał go ks. prowincjał Eugeniusz Weron w otoczeniu wyższej i niższej asysty oraz księży Pallotynów z domu praskiego, ołtarzewskiego i otwockiego. Archikatedra wypełniona była prawie po brzegi; spośród tych dwóch dni zgromadziła się wtedy największa liczba wiernych. Śpiewał mieszany chór z Bazyliki Serca Jezusowego, „bardzo liczny i doskonale zgrany”. Na zakończenie liturgii przemówił biskup, wskazując na przykład Świętego, który w czasach trudnych i burzliwych oparł się na pewnym i niewzruszonym fundamencie, na Chrystusie i jego świętym, apostolskim i katolickim Kościele. Po Mszy św. bp Modzelewski przybył do domu pallotyńskiego przy ul. Skaryszewskiej.

1964 – luty – W końcowej fazie obrad Soboru Watykańskiego II, wszyscy biskupi niemieccy, zebrani na konferencji w Hofheim am Taunus, (podobno jednomyślnie) opowiedzieli się za usamodzielnieniem, czyli za uniezależnieniem Dzieła Szensztackiego od Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Pod naciskiem biskupów Stolica Święta zarządziła odłączenie Dzieła (4 X 1964), a papież Paweł VI potwierdził tę decyzję i powiadomił o tym generała pallotynów w liście z 6 I 1965.

1965 – Do Seminarium w Ołtarzewie przybyła zapowiedziana państwowa wizytacja. Odmówiono jej zgody na przeprowadzenie wizytacji, powołując się na pismo Sekretarza Episkopatu Polski, zabraniającego zgody na jakąkolwiek wizytację seminarium. W związku z odmową zgody na wizytację zagrożono likwidacją Seminarium.

1968 – luty – Do Polski powrócił z Francji ks. Mieczysław Madejski (przebywał tam od 1966). W VII 1968 został skierowany do pracy duszpasterskiej w Gdańsku przy ul. Elżbietańskiej.

1972 – Spośród seminaryjnych imprez zyskała swoją rangę „Rekreacja z płytą”. Tematem tego dnia były: „Style w muzyce”. Zainteresowani wysłuchali utworów Bacha, Haendla i innych kompozytorów.

1974 – Wydawnictwo Editions du Dialogue wydało 26. pozycję z Kolekcji „Znaki Czasu”: Brata Rogera, przeora Taizé, „Walka ludzi pokoju”, przetłumaczoną przez Władysława Pelca.

1977 – Podczas wieczornej Mszy świętej ks. prowincjał Józef Dąbrowski dokonał wprowadzenia w posługę akolity i lektora kleryków III i IV kursu. W koncelebrze wziął udział m.in. ks. Henryk Kazaniecki z Rwandy.

1977* – Przedstawiciele alumnów Ołtarzewa uczestniczyli w dniach 21 – 24 lutego w XX. Tygodniu Filozoficznym na KUL. Tematem sympozjum była: „Prawda we współczesnej wiedzy”.

1979 – Br. Tadeusz Kwiecień i br. Eugeniusz Tryba powrócili do Ołtarzewa. Przez ostatnie 6 tygodni przebywali w Krakowie, gdzie uczestniczyli w międzyzakonnym studium dla braci zakonnych.

1980 – W Ołtarzewie odbyła się premiera Misterium Męki Pańskiej pt. „Czy mnie miłujesz?” Misterium dedykowane było Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II. Reżyserem był al. Bogusław Szpakowski.

*– W dniach 25 – 26 lutego w Płocku odbyło się Sympozjum ascetyczne, w którym brali udział klerycy z Ołtarzewa: Jacek Nowak i Jan Siwiec.

1982 – We Środę Popielcową odbył się Dzień skupienia oraz rozpoczęły się rekolekcje dla alumnów kursu III i IV, przed wprowadzeniem ich w posługi lektoratu i akolitatu.

1988 – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek odbył spotkanie ze wspólnotą ołtarzewską, podczas którego podzielił się swoimi refleksjami z ostatniej podróży do krajów Dalekiego Wschodu (15 I – 18 II). Razem z sekretarzem ds. Misji ks. Stanisławem Kuracińskim i ks. Lesławem Gwarkiem wyjechali wówczas do Korei Południowej, na Filipiny, do Papui-Nowej Gwinei i Australii, aby zbadać możliwości podjęcia misji na tym terenie. Zdecydowano wtedy przyjąć pracę misyjną w dwóch różnych krajach, a mianowicie w Korei Południowej i Papui-Nowej Gwinei.

1990 – Reprezentacja Seminarium rozegrała mecz siatkówki z Liceum Ogólnokształcącym w Milanówku. Milanówek pokonał alumnów 3:0. Seminarium reprezentowali: W. Chudzik, P. Jabłuszewski, P. Krakowiak, M. Demczuk, W. Juszczuk, D. Adamski, T. Kowalski, W. Laska, J. Bieńkowski i selekcjoner Jan Oleszko.

1993 – luty – W parafii Kinoni na północy Rwandy, o świcie pewnego dnia zjawili się w wojskowi przybyli z Ugandy, z rozkazem przejęcia na potrzeby wojska wszystkich pojazdów i domu. Obaj polscy misjonarze, ks. Marian Sobczyk i ks. Mieczysław Biały, musieli w krótkim czasie przygotować swój podręczny bagaż i zapakować na jeepa, który powiózł ich w nieznanym kierunku. Po kilku dniach dotarła wiadomość, że zostali wywiezieni do Ugandy i tam uwolnieni z groźbą śmierci w przypadku powrotu do Rwandy. Po powrocie do Polski ks. Sobczyk został na krótko mianowany kapelanem sióstr na Wilczej w Warszawie, a po kilku miesiącach przeniesiony 15 IX 1993 do Ołtarzewa jako ojciec duchowny kleryków.

1993 – Rekolekcje wielkopostne dla alumnów, śladami św. Jana od Krzyża na wyżyny świętości, poprowadził karmelita z Wrocławia, o. Wojciech Ciak. Ćwiczenia rekolekcyjne zakończyły się 27 lutego.

1995 – Gościem Seminarium był pan Piotr Szafranek, przedstawiciel Fundacji „Deorecordings”. Fundacja ma na celu promocję muzyki chrześcijańskiej. Pan Piotr był też dystrybutorem płyt kompaktowych, kaset magnetofonowych, kaset wideo z muzyką chrześcijańską.

1996 – Podczas uroczystej liturgii, sprawowanej pod przewodnictwem ks. prowincjała Lesława Gwarka, 21 alumnów kursu III zostało wprowadzonych w posługę lektora, a 27 alumnów kursu IV – w posługę akolity.

Wieczorem odbyła się prapremiera Misterium Męki Pańskiej pt. „Tajemnica wiary”. Twórcą i reżyserem tegorocznej sztuki był diakon Daniel Stefanowicz. Współtwórcami Misterium były też osoby świeckie, które razem z klerykami tworzyły chór towarzyszący kolejnym scenom przedstawienia. Tradycyjnie, Misterium wystawiane były przez wszystkie soboty i niedziele Wielkiego Postu. Obejrzało je ok. 6000 osób. Zostało także zarejestrowane przez TV Niepokalanów.

2006 – W Gdańsku zmarła s. Weneranda Sitarz (ur. 1929 w Żarnówce), pallotynka. Pracowała w Lidzbarku Warmińskim, Częstochowie, Sucharach, Ursusie, Ziębicach, Piszu, Gdańsku-Oliwie i Ołtarzewie. Od 1999 przebywała w Gdańsku przy ul. Malczewskiego. Odznaczała się wielką dobrocią i wrażliwością na drugiego człowieka. Kochała pracę katechetyczną i całym sercem była oddana dzieciom. Wobec siebie była bardzo wymagająca. Ostatnie lata życia były zmaganiem się z chorobami, w czasie których towarzyszyła jej z wielkim oddaniem i troskliwością rodzona siostra Władysława, również pallotynka. U misjonarzy św. Wincentego a Paulo miała brata Eugeniusza (1932-2012, święcenia kapłańskie 1956) – profesora w Paradyżu, Krakowie, Stuttgart i Tübingen.

2013 – W dniach 24 II – 3 III ks. Jacob Nampudakam i ks. François Harelimana przeprowadzili wizytację w delegaturze Prowincji Chrystusa Króla na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

2014 – W Centrum Św. Wincentego Pallottiego w Kigali w Rwandzie rozpoczął się VIII Pallotyński Kongres Misyjny. Wzięło w nim udział 20 osób z czterech kontynentów i z pallotyńskich jednostek. Do polskich akcentów należał referat ks. Jerzego Limanówki, zastępcy sekretarza ds. Misji Prowincji Chrystusa Króla i prezesa Pallotyńskiej Fundacji Misyjnej Salvatti.pl, który przedstawił pallotyński wolontariat misyjny i jego znaczenie dla Rodziny Pallotyńskiej oraz referat s. Marty Litawy, misjonarki pallotyńskiej w Rwandzie o apostolstwie sióstr w Afryce w obszarze zdrowia, edukacji i działalności społeczno-duszpasterskiej. Na zakończenie ks. Adam Golec i ks. Jerzy Limanówka przedstawili końcowe przesłanie Kongresu, w którym podkreślono potrzebę współpracy z osobami świeckimi, wolontariat, pojednanie i miłosierdzie, wzajemną współpracę i duchowość. Uczestnicy Kongresu odwiedzili sanktuarium w Kibeho, uczestnicząc tam w Eucharystii, której przewodniczył bp Smaragde Mbonyntege, przewodniczący Konferencji Episkopatu Rwandy, a także zwiedzili dom międzynarodowego okresu wstępnego w Butare, Centrum Miłosierdzia Bożego i pallotyńską wspólnotę w Ruhango.

2014** – Powstała Pallotyńska Agencja Informacyjna. Założycielem i pierwszym jej kierownikiem był ks. Artur Karbowy.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny