Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
24 stycznia 2020


PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 24 stycznia

2018* – W Rzymie rozpoczęło obrady V. Zebranie Generalne Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.

„Nie ma lepszego słowa niż „Rodzina”, aby opisać nasze Zjednoczenie: Rodzina duchowych synów i córek św. Wincentego Pallottiego. Zebraliśmy się dziś rano, aby słuchać Słowa Boga i łamać razem Chleb w duchu Wieczernika. Obecne Zjednoczenie zajmuje się niektórymi kluczowymi słowami i pojęciami związanymi z komunią pallotyńską i współodpowiedzialnością wspólnot” – powiedział we wprowadzeniu do Eucharystii ks. generał Jacob Nampudakam SAC, witając każdego z uczestników.

Po porannej Eucharystii, Prezydenci Krajowych Rad Koordynacyjnych z całego pallotyńskiego świata zebrali się na jednym z rzymskich wzgórz, w Domu Rekolekcyjnym Ojców Pasjonistów. Sprawozdania z zakończonej kadencji złożyli: Prezydent Zjednoczenia, Sekretarz i Przełożeni Generalni oraz poszczególne Rady Krajowe.

W trakcie obrad dokonano wyboru członków nowej Rady Generalnej ZAK. Jednym z nich został p. Michał Grzeca, który zastąpił na tej funkcji obecnego przewodniczącego, który przez ostatnie 9 lat pracował na rzecz Zjednoczenia jako członek tej Rady, będąc zaangażowany m.in. w pracy Komisji Ekonomicznej.

****************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1623 – W Annecy, w Sabaudii, odbył się pogrzeb św. Franciszka Salezego, prawnika, bpa Genewy, pisarza, misjonarza i duszpasterza, współzałożyciela Zgromadzenia Sióstr Nawiedzenia NMP (wizytek), tercjarza franciszkańskiego z Bractwa Paska, twórcy nowożytnej duchowości, doktora Kościoła.
Zmarł w Lyonie 28 XII 1622, kanonizowany został w 1665, doktorem Kościoła ogłoszony w 1877, patronem dziennikarzy i katolickiej prasy w 1923. Relikwie znajdują się w kościele Nawiedzenia NMP w Annecy (tu Salezy jako biskup miał swoją rezydencję).
Humanistyczna duchowość św. Franciszka Salezego aż do beatyfikacji Wincentego Pallottiego była bliska Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego. W kościele w Ołtarzewie od strony wschodniej jest ołtarz św. Franciszka Salezego, autorstwa prof. Wojciecha Durka.
„Jedyną miarą miłości jest miłość bez miary”.
Więcej o św. Franciszku Salezym zob. w oddzielnym poście

1862 – W Rzymie zmarła księżna Zénaïda Volkonsky (ur. 1792 w Dreźnie). Była córką księcia Aleksandra Bieloselskyego. Nawrócona na katolicyzm, mieszkała w Rzymie. Poślubiła księcia Nikitę Volkonskyego. Znała i czciła Wincentego Pallottiego. Po śmierci męża zaczęła być częstym gościem w domu markiza Gregorio, gdzie spotykała Wincentego Pallottiego. Mario Escobar (ur. 1971), historyk włoski, uważa Volkonską za „jedną z największych dobroczyńców dzieł miłosiernych zapoczątkowanych w Rzymie przez księdza Wincentego Pallottiego”.
Fotografię zob. w oddzielnym poście

1915 – W szpitalu św. Jana i Elżbiety w Londynie zmarł ks. Joseph Bannin (ur. 1851), wikariusz generalny Stowarzyszenia 22 I 1890 – 27 IV 1895, superior misji angielskiej.
W czasie jego rządów Stowarzyszenie w 1890 objęło tereny misyjne w Kamerunie, gdzie utworzono prefekturę apostolską, a ks. Heinricha Vietera (†1914) mianowano pierwszym prefektem apostolskim Kamerunu. Dla intensyfikacji pracy misyjnej w V 1891 powstało Międzynarodowe Kolegium dla Sióstr założonych przez Wincentego Pallottiego, a 6 niemieckich sióstr z tego Kolegium wyjechało we IX 1892 do pracy w Kamerunie. Podczas jego kadencji powstały nowe domy pallotyńskie: w Bawarii, Brazylii i USA. W VI 1892 na zaproszenie wikariusza apostolskiego Norwegii, bpa Johannesa Olafa Fallize (†1933) dwóch niemieckich pallotynów i katecheta wyjechało na misje do Norwegii (w latach 1895-96 opuścili Norwegię).

1926* – Na Kopcu odbyła się wieczorem akademia misyjna, połączona z przedstawieniem „Murzyna Tarsycjusza”. Publiczność składała się z księży, sióstr zakonnych, nauczycieli i inteligencji, młodzieży. Tematem sztuki była śmierć misjonarza i jego pomocnika Tarsycjusza, który towarzyszył mu w drodze do chorego.

1932 – Pap. Pius XI ogłosił, że ks. Wincentemu Pallottiemu przysługuje tytuł „wielebny” i potwierdził dekret o heroiczności cnót, nazywając Pallottiego „opatrznościowym poprzednikiem Akcji Katolickiej”. W tym też roku ks. Alojzy Majewski wydał biografię Założyciela pt. „Czcigodny sługa Boży ksiądz Wincenty Pallotti, poprzednik Akcji Katolickiej 1795-1850”).

1940 – Rada Generalna mianowała ks. Czesława Wędziocha delegatem prowincji wobec współbraci we Francji i poza Polską (1938-46). Jako delegat prowincjała utrzymywał kontakt listowny z ks. Wojciechem Turowskim z Lizbony, który był łącznikiem między generałem a pallotynami w państwach okupowanych przez Niemców bądź odciętych od Włoch. Rzym interesował się pallotynami we Francji. W tym celu udał się do Francji włoski pallotyn ks. Giancarlo Centioni (†2012), kapelan „czarnych koszul” B. Mussoliniego w Rzymie, przez co miał ułatwione zadanie. W Paryżu spotkał się z ks. Wędziochem i usłyszane wieści o sytuacji współbraci we Francji przekazał generałowi w Rzymie.

1946 – Podczas wizyty w Rzymie u prosekretarza stanu ds. nadzwyczajnych Stolicy Apostolskiej Domenico Tardiniego (†1961), ks. Franciszek Cegiełka, rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji, uzyskał dla przybyłych księży z Dachau uprawnienia i przedstawił problemy duszpasterstwa polskiego we Francji.

1948* – Ks. prowincjał Stanisław Czapla rozpoczął wizytację kanoniczną Ołtarzewa, która trwała 5 dni.

1950* – W dniach 22-24 stycznia w Ołtarzewie odbyło się uroczyste triduum w związku z beatyfikacją ks. Wincentego Pallotiego. Triduum zamknięto Mszą św. celebrowaną 24 I przez ks. prowincjała Stanisława Czaplę; kazanie wygłosił ks. Ludwik Broda. Wieczorem odbyła się też akademia, na której główny referat wygłosił ks. rektor Eugeniusz Weron.
– Wieczorem w Ołtarzewie rozpoczęła się seria rekolekcji dla braci.

1960 – styczeń – Ks. Eugeniusz Weron wystosował do wszystkich członków Stowarzyszenia w Polsce „List Najprzewieleb[niejszego] Prowincjała o Apostolstwie Katolickim” (WPPSAK 1960, nr 1, 1-13), w którym wiele miejsca poświęcił praktycznej realizacji idei apostolstwa W. Pallottiego w polskiej prowincji, w konkretnej rzeczywistości. Wychodząc od sformułowania, „że myśl Pallottiego nie straciła dzisiaj swej aktualności”, podkreślał jego ideę o powszechnym apostolstwie, która stała się własnością całego Kościoła. Dlatego apelował do księży profesorów o pogłębianie studiów odnośnie do teologii laikatu, a do misjonarzy, rekolekcjonistów i duszpasterzy, by w swojej działalności poruszali tematykę apostolstwa i obowiązków ludzi świeckich w Kościele. Dokument ten rozpoczął długi ciąg listów omawiających powszechne apostolstwo, bowiem temat apostolstwa katolickiego stał się bardzo aktualny w związku z wydarzeniami II Soboru Watykańskiego („Dekret o apostolstwie świeckich „Apostolicam auctositatem”), kanonizacją św. Wincentego Pallottiego i zagadnieniem Ruchu Szensztackiego (w 1965 rozdział Szensztatu od Stowarzyszenia).

1963 – W Częstochowie zmarł ks. Władysław Siwek (ur. 1899 w Myjomicach, w archidiecezji poznańskiej). W czasie wojny prowadził na Kopcu wykłady z etyki ogólnej. Po wojnie w 1945 został skierowany do duszpasterstwa. Skrupulatnie spełniał swoje obowiązki. Wszystkie swoje osobiste potrzeby ograniczał do minimum, zachowując perfekcyjnie przyrzeczenia ubóstwa i posłuszeństwa, będąc wzorem dla wielu członków Stowarzyszenia. Cenił sobie możność odprawiania mszy i modlitwy brewiarzowej, których nie opuszczał do ostatnich dni pomimo braku sił i cierpienia. Żył „dla większej chwały Boga, […] dla większego uświęcenia duszy swojej i bliźniego swego”.

1971* – W Ołtarzewie niedziela była uroczystością zewnętrzną św. Wincentego Pallottiego. Na sumę przybyło ok. 300 dobrodziejów pallotyńskich. Kazanie wygłosił ks. Józef Kołodziejczyk. Po południu dobrodzieje wysłuchali występu zespołu muzycznego alumnów, a wieczorem obejrzeli film pt. „Dzwony Nagasaki”.

1972* – Tego dnia odbył się wielki zjazd współpracowników pallotyńskich z Warszawy i okolic – w sumie ok. 250 osób. Kazanie na Mszy św., jak również przez cały triduum, głosił ks. Stanisław Kuraciński.

1974* – W dniach 20 – 27 stycznia trwały w Ołtarzewie uroczystości epifanijne. 24 stycznia Mszy św. przewodniczył i kazanie wygłosił, zaproszony przez ks. proboszcza Edwarda Daniela, warszawski biskup pomocniczy Władysław Miziołek. Kazania podczas „Tygodnia Pallottiego” głosili księża: Stanisław Kuraciński, Jan Pałyga, Czesław Parzyszek, Czesław Ramusiewicz, Józef Kołodziejczyk, Tadeusz Gliński i Feliks Folejewski. Poruszali oni zagadnienia: postolstwa świeckich, ekumenizmu, misji pallotyńskich, dialogu z niewierzącymi i odnowy Kościoła. Nabożeństwa odbywały się przez cały tydzień o godz. 18:00.

1975* – Ks. prowincjał Józef Dąbrowski zakończył wizytację domu seminaryjnego w Ołtarzewie.

1978* – Na lotnisku Okęcie pożegnano wicegenerała ks. Alojzego Żuchowskiego. Wśród żegnających byli: ks. prowincjał Józef Dąbrowski, ks. Alojzy Arendt, ks. Jan Stefanowski, grupa sióstr, a z Ołtarzewa – ks. rektor Jan Korycki i ks. Witold Zdaniewicz.

1978 – W Gdańsku zmarła s. Otylia Gliszczyńska (ur. 1913 w Chłopowach k. Chojnic), pallotynka. Pracowała w różnych domach i zakładach zgromadzenia. Przez szereg lat znosiła cierpienia związane z astmą i innymi dolegliwościami.

1979 – Poszczególni członkowie domu w North Tonawanda w USA zdecydowali ostatecznie o swej przynależności do Prowincji Chrystusa Króla lub Regii Miłosierdzia Bożego. Dyskusje nad przejściem domu trwały od 1974. W Regii pozostali: ks. Teodor Kocjan i br. Adolf Kloch, a ks. Jerzy Jera i ks. Stanisław Idziak zdecydowali się przejść do diecezji. Pozostający w Regii mieli w ciągu 3 miesięcy przenieść się na teren Regii; uczynił to tylko ks. Kocjan. Ks. Jera pozostał w Prowincji Chrystusa Króla.

1979* – W Ołtarzewie poseł Janusz Zabłocki (+2014), publicysta i działacz katolicki, wygłosił dla zainteresowanych wykład pt. „Stosunek państwa do Kościoła”.
– Tego dnia w gmachu Sejmu spotkał się pierwszy sekretarz PZPR Edward Gierek i Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński, a w Rzymie – Ojciec Święty Jan Paweł II przyjął na audiencji ministra spraw zagranicznych ZSRR Andrieja Gromyko.

1984 – Rada Prowincjalna podjęła decyzję odłączenia oddziału warszawskiego Wydawnictwa Pallottinum, związanego z drukarnią w Ząbkach, od wydawnictwa poznańskiego. Datę tę można uznać jako początek Wydawnictwa Pallottinum II, choć formalności trwały jeszcze długo.

1988* – Uroczystościom parafialnym ku czci św. Wincentego Pallottiego w Ołtarzewie przewodniczył ks. Feliks Folejewski. W kazaniu wzywał do świętości i dawania świadectwa o pełnej przynależności do Chrystusa.
Po obiedzie, w parku, w śnieżnej scenerii, alumni Seminarium rozegrali mecz piłki nożnej pomiędzy kursem czwartym (mistrzem Seminarium) a „resztą”. Wynik 2:1 dla Czwartaków.

1989 – W szpitalu w Gdańsku zmarł br. Franciszek Frymark (ur. 1907 w Kosobudach, w parafii Brusy, w diecezji chełmińskiej). Wiele dobrych cech swego charakteru br. Frymark wyniósł z domu rodzinnego, zakorzenionego w wierze katolickiej, ale wiele wypracował swoim kaszubskim uporem. Należał do grupy braci o wielkim autorytecie. Był oddany Stowarzyszeniu. Swoim życiem i pracą dał wspaniałe świadectwo. Codziennie wcielał w życie to, co powiedział Wincenty Pallotti: „niech zaniknie życie moje, a życie Jezusa Chrystusa niech będzie moim życiem”. On tę prawdę wcześnie zrozumiał i wcielał w życie, w swojej służbie Bogu i ludziom. „Rzadko się zdarza, by ktoś pragnął odejść do Pana, tak jak on. Podziwiamy go w jego pracy, oddaniu, w świadectwie życia jako brata zakonnego” (ks. Czesław Parzyszek).

1992 – W szpitalu w Pruszkowie zmarł ks. Stanisław Leśniak (ur. 1920 w Suchej Beskidzkiej). Życie i praca kapłańska ks. Leśniaka były związane ze wspólnotą ołtarzewską. Już w VII 1952 został przydzielony do pracy w duszpasterstwie współpracowników pallotyńskich i na tym stanowisku pozostał do końca swych dni. Przez cały czas był również spowiednikiem alumnów seminarium, licznych domów żeńskich zgromadzeń zakonnych, a także kapelanem w warszawskim szpitalu przy ul. Grenadierów. Codziennie, w wyznaczonych godzinach i na wezwanie, był w konfesjonale, służąc łaską Chrystusowego jednania alumnom, braciom, księżom i wiernym świeckim. Udzielał się w posłudze duszpasterskiej okolicznym kościołom parafialnym, przede wszystkim w Pruszkowie, gdzie był niemal etatowym i niezawodnym spowiednikiem.

1993* – W dniach 22 – 24 stycznia podczas sesji naukowych w Ołtarzewie żywo dyskutowano zagadnienia II. Polskiego Synodu Plenarnego, a szczególnie przeniesienia jego uzgodnienień i rozwiązań na grunt seminaryjny. Gośćmi Seminarium byli: ks. Wojciech Góralski i bp Tadeusz Pieronek.
Ks. prof. Eugeniusz Weron obchodził 80. rocznicę swoich urodzin.

1998* – W Ołtarzewie, w dniach 21-24 stycznia odbyły się rekolekcje dla członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Pallotyńscy współpracownicy brali udział w triduum ku czci św. Wincentego Pallotiego i uczestniczyli w codziennym życiu seminaryjnym poprzez wspólną Eucharystię, modlitwy, nabożeństwa i posiłki w refektarzu.

1999* – Na zakończenie Tygodnia modlitw o jedność chrześcijan, w wieczornej modlitwie w kościele seminaryjnym w Ołtarzewie uczestniczyli przedstawiciele Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, którzy wygłosili Słowo Boże (pastor Andrzej Siciński, sekretarz Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP i pastor J. …).

2002* – Z inicjatywy pap. Jana Pawła II odbyło się w Asyżu międzynarodowe i międzyreligijne spotkanie modlitewne w intencji pokoju na świecie. Wynikło ono z papieskiego zatroskania o pokój, zagrożonego w wielu miejscach świata, a zwłaszcza bezpośrednim bodźcem do tego spotkania był zamach w Stanach Zjednoczonych z 11 września 2001. Na apel papieża do Asyżu przybyli chrześcijanie wszystkich wyznań, muzułmanie, żydzi, hinduiści, buddyści, wyznawcy konfucjanizmu, zoroastrayzmu, szintoizmu, dźinizmu i animistycznych religii afrykańskich. W sumie obecni byli przedstawiciele 31 wyznań chrześcijańskich i 11 innych religii, a także m.in. premier Włoch Silvio Berlusconi.
Z tej okazji Wspólnota Seminaryjna w Ołtarzewie łączyła się „z modlącymi w mieście św. Franciszka. O godz. 16:45 wszyscy księża, bracia, klerycy i siostry uczestniczyli w adoracji Najświętszego Sakramentu. Modliliśmy się w intencji pokoju i jedności na świecie” (z kroniki ołtarzewskiej).
Zob. w oddzielnym poście

2009 – W Gossau prowincja szwajcarska świętowała 50.lecie czasopisma „Ferment”. Pismo przyczyniło się do powstania wielu inicjatyw jak m.in. Caritas Bay-Hospital (pomoc dzieciom w Betlejem) czy kursów teologii dla świeckich.

2016 – W dniach 24-31 stycznia, przełożony generalny Stowarzyszenia ks. Jacob Nampudakam odbył wizytację Regii Miłosierdzia Bożego we Francji. Uczestniczył w Zebraniu Regionalnym w Montmorency i Paryżu. Spotkał się z Luigim Venturą, nuncjuszem w Paryżu i Stanislasem Lalanne, bpem Pontoise. Odwiedził wszystkie wspólnoty regii i celebrował uroczystość naszego Założyciela w parafii w Ermont w Paryżu. Złożył też oficjalną wizytę członkom Regii Trójcy Świętej pracującym we Francji. 29 I udzielił błogosławieństwa i posłał na misje dwóch misjonarzy: ks. Adama Gałązkę i ks. Marcina Grzyba, którzy zdecydowali udać się do Wietnamu.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny