Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
24 września 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 24 września

2017 – W kościele św. Wojciecha w Ostrołęce-Wojciechowicach, odbyła się uroczystość upamiętniająca 5. Pułk Ułanów Zasławskich.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. o godz. 10.30 sprawowaną w intencji poległych, zamordowanych i zmarłych żołnierzy. Wszystkich uczestników liturgii powitał ks. proboszcz Michał Borowski SAC, kapelan 5. Pułku. Przewodniczył liturgii miejscowy dziekan ks. Zdzisław Grzegorczyk. Obecny był ks. Tadeusz Pawłowski SAC. W czasie Mszy św. okolicznościowe kazanie wygłosił ks. Stanisław Tylus SAC. W uroczystości wzięli udział parafianie, oficerowie, żołnierze, rodziny i sympatycy Ułanów Zasławskich, wiele pocztów sztandarowych z okolicznych szkół.

Po Mszy odbyły się główne uroczystości przy pomniku 5. Pułku Ułanów Zasławskich oraz w ZSZ nr 2 noszącej imię 5. Pułku Ułanów Zasławskich.

Odznaką Pamiątkową 5. Pułku Ułanów Zasławskich został odznaczony ks. Henryk Kietliński SAC, za współpracę z Zarządem Stowarzyszenia Krajowego Koła Weteranów, ich Rodzin i Przyjaciół 5. Pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce oraz za pracę duszpasterską wśród kontynuatorów tradycji pułkowej, przewodnictwo we Mszach świętych podczas corocznych wrześniowych świąt pułkowych od 1991. W uchwale napisano: „Piękne, porywające homilie, głoszone przez Księdza Profesora podczas corocznych Mszy polowych skupiały licznie społeczeństwo Ostrołęki i regionu, a także uczestników przybywających na uroczystości z całej Polski i z zagranicy, były wzmocnieniem dla tradycji Oręża Polskiego, która przetrwała i jest kontynuowana przez kolejne pokolenie. Kształtowały poczucie własnej tożsamości i wzmacniały uczucia patriotyczne”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1846 – Na audiencji ks. Wincenty Pallotti przedstawił pap. Piusowi IX plan stworzenia Stowarzyszenia Księży i Braci Apostolstwa Katolickiego, na co otrzymał jego zgodę.

Uzyskał też od papieża władzę udzielania sakramentów i grzebania wiernych „ad instar regularium” – podobnie jak w Zakonach.

—– W okresie międzywojennym i w czasie II wojny światowej dzień dzisiejszy był w Polskiej Prowincji Stowarzyszenia terminem obłóczyn i składania profesji (zarówno pierwszej jak i wiecznej):

1927 – W Sucharach br. Stanisław Góraj i br. Stanisław Rżysko na ręce ks. superiora Wojciecha Turowskiego (ponawiana po miesiącu, z racji braku miesiąca do pełni profesji czasowej).

1930 – W Ołtarzewie wieczną profesję złożył br. Ignacy Wszołek.

1930 – W Wadowicach ks. Walerian Siuda przyjął profesję wieczną od br. Józefa Dudka.

1930 – W Rzymie wieczną profesję złożył kl. Leon Forycki.

1931 – W Rzymie wieczną profesję złożył kl. Kazimierz Mielewski.

1931 – W Ołtarzewie profesję wieczną na ręce ks. Franciszka Kiliana złożyli bracia: Jan Panek, Jan Wąsik i Jan Wilczyński.

1931 – W Wadowicach na Kopcu profesję wieczną na ręce ks. Leona Bemkego złożyli: kl. Alojzy Arendt (i czterech braci)

1932 – Profesję wieczną w Ołtarzewie złożyli bracia: Alojzy Chowaniec, Stanisław Olejniczak i Leon Piasecki. Profesję przyjmował ks. rektor Alfons Męcikowski, (ks. Tomasz Mącior).

1932 – W Wadowicach ks. Czesław Wędzioch przyjął profesję wieczną od br. Wiktora Anbilda.

1933 – W Ołtarzewie ks. rektor Alfons Męcikowski przyjął profesję wieczną od br. Romana Kaczmarczyka (i br Ludwika Nowaka).

1933 – W Wadowicach ks. Stanisław Wierzbica przyjął profesję wieczną od br. Andrzeja Dudy.

1934 – W Warszawie (Krakowskie Przedmieście) br. Władysław Rygielski złożył profesję wieczną na ręce ks. prowincjała Jana Maćkowskiego, a w Ołtarzewie bracia: Józef Górowicz i Franciszek Tomasiewicz – na ręce ks. Alfonsa Męcikowskiego.

1934 – W Wadowicach br. Jan Postrzednik złożył wieczną profesję na ręce ks. Waleriana Siudy.

1936 – W Ołtarzewie bracia: Piotr Bochenek, Franciszek Jażdżewski i Jan Klimczyk, (Antoni Nowak), kl. Henryk Popielas złożyli wieczną profesję na ręce ks. Stanisława Wierzbicy.

1936 – W Wadowicach br. Michał Walder złożył wieczną profesję na ręce ks. Waleriana Siudy.

1938 – W Ołtarzewie br. Józef Maczel złożył wieczną profesję.

1938 – W Sucharach br. Stefan Bajda (i br. Władysław Święs) złożył wieczną profesję.

1940 – W Ołtarzewie bracia: Jan Jankowiak i Jan Maciejewski, osobisty sekretarz ks. prowincjała Jana Maćkowskiego, złożył na ręce swego prowincjała konsekrację wieczną.

1941 – Klerycy: Ludwik Bajgrowicz, Bernard Baumgart, Ignacy Cieślak, Zygfryd Pluta, Roman Ruchaj, Józef Szczurzydło, Józef Turecki i br. Jan Jankowiak złożyli w Ołtarzewie wieczną profesję na ręce ks. Jana Maćkowskiego.

1943 – W Ołtarzewie bracia: Bronisław Ciepielewski, Marian Nowotnik i Franciszek Żurek – złożyli wieczną profesję na ręce ks. Augustyna Zarazy.

1944 – W Ołtarzewie br. Tadeusz Modrzejewski złożył profesję wieczną na ręce ks. Władysława Czubka.

1931 – Ks. Peter Resch, pierwszy konsultor generalny (generał w latach 1925-31), odjechał rano wraz z ks. superiorem Wojciechem Turowskim do Warszawy, a stamtąd wieczorem na Kopiec. Ks. Resch przebywał w Ołtarzewie od 17 września.

1935 – W Ołtarzewie zakończyły się doroczne rekolekcje dla pallotynów, prowadzone przez ks. rektora Alfonsa Męcikowskiego. Rekolekcje rozpoczęto wieczorem 17 września. Zakończono je uroczystą Mszą św. o godz. 7.00, którą celebrował ks. prowincjał Jan Maćkowski, w asyście ks. Franciszka Bobrowskiego i ks. Franciszka Bogdana.

– Ks. Alfons Pellowski wyjechał na stałe na Kopiec. Objął tam „stanowisko kierownika muzyki i śpiewu”.

1936 – Ołtarzew odwiedził ks. Anton Wycisk PSM z Limburga. Święcenia kapłańskie przyjął 25 III 1936 w Limburgu. Pochodził z Wiśnicz k. Gliwic.

1938 – W Ołtarzewie kaplicę i refektarz przeniesiono do nowo zbudowanego skrzydła domu.

1939 – Niemiecki pocisk artyleryjski zdemolował furtę domu i księgarnię w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 71.

1946 – W Ołtarzewie obradowała I Kapituła Prowincjalna (po dorocznych rekolekcjach). Delegatami na Kapitułę Generalną wybrano księży: Józefa Wróbla i Stanisława Czaplę, a ich zastępcami – Stanisława Wierzbicę i Franciszka Bogdana.

Kapituła wystosowała petycję do Ojca Świętego z prośbą o ogłoszenie dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny; postanowiła przedłożyć petycję o zezwolenie na odmawianie oficjum brewiarzowego i odprawianie Mszy św. o Matce Bożej Królowej Polski, o św. Wojciechu, o św. Andrzeju Boboli i o św. Stanisławie Kostce; postanowiła wnieść wniosek na Kapitułę Generalną w sprawie przywrócenia pierwotnej nazwy Stowarzyszenia w brzmieniu: Societas Apostolatus Catholici; skierowała też adres hołdowniczy do kard. Augusta Hlonda Prymasa Polski. Na kapitule wygłoszono referaty: o wychowaniu pallotyńskim; o budzeniu i podtrzymywaniu powołań braci; o rekolekcjach i parafialnych misjach pallotyńskich; o apostolstwie katolickim w Polsce. Oprócz tego poruszono szereg kwestii aktualnych, dotyczących prowincji.

1948 – Instytut Wyższej Kultury Religijnej w Gdańsku, prowadzony przez ks. Franciszka Bogdana, zainaugurował zajęcia dydaktyczne. Wykład o kulturze wygłosił o. prof. Stachura OP. Kaplica była pełna słuchaczy, wśród których było kilku księży, m.in. kanclerz Kurii Gdańskiej.

1954 – Poświęcono nowo wybudowany dom-plebanię w Radomiu przy ul. Wiejskiej 2 (wcześniej był to dom przy ul. Młodzianowskiej 116; kamień węgielny pod dom przy ul. Wiejskiej położono w 1953).

1963 – Br. Leon Kuczborski obchodził w Ołtarzewie jubileusz 25.lecia swojej profesji. Towarzyszył mu w worku pokutnym, z napisem „Pokutę czyńcie”, br. Bogumił.

1972 – Ks. Tadeusz Gliński wygłosił kazanie w Borzęcinie z okazji odpustu ku czci św. Tekli.

– W Ołtarzewie odbył się miesięczny dzień skupienia i spotkanie młodzieży tutejszego dekanatu.

1972 – 94-letni duchowny prawosławny z Wilna (znajomy pewnej siostry zakonnej) odwiedził pallotyński dom w Radomiu.

1976 – Wspólnota seminaryjna odprawiła Mszę św. koncelebrowaną za śp. ks. Jakuba Krzyszczuka (+23 września w szpitalu w Pontoise, we Francji).

– W murach Seminarium odbyła się sesja Rady Prowincjalnej, w której uczestniczył ks. radca generalny Henryk Kietliński i superior regii austriackiej, ks. Ernst Paul Rummel.

1976 – Ks. Kazimierz Parzyszek został mianowany wykładowcą filozofii i lektorem języka francuskiego w WSD w Ołtarzewie. Był również zwyczajnym członkiem Instytutu Apostolskiego (od 28 II 1977).

Ks. K. Parzyszek ukończył studia na katolickim uniwersytecie w Louvain (Belgia), wieńcząc je w 1975 stopniem doktora filozofii chrześcijańskiej. W 1978 wyjechał do USA, gdzie od 1981 był delegatem prowincjała dla polskich pallotynów.

1976 – W Centre du Dialogue w Paryżu ks. prof. Włodzimierz Sedlak (+1993) wystąpił z referatem pt. „Czy przewrót kopernikański w  biologii?”.

1976 – Zmarła s. Gabriela Jelińska (ur. 1931 w Kamienicy k. Kartuz, w diecezji chełmińskiej), pallotynka. W Sucharach odbyła nowicjat i 5 VIII 1959 złożyła tam pierwszą profesję. Najdłużej, bo przez 13 lat, służyła wspólnocie sióstr w Chojnicach.

1978 – W Ołtarzewie br. Jan Wilczyński obchodził jubileusz 50-lecia służby Bogu i ludziom, pełnionej w Stowarzyszeniu; centralnym punktem uroczystości była msza koncelebrowana pod przewodnictwem prowincjała ks. Henryka Kietlińskiego, podczas której podkreślił on zasługi jubilata dla Ołtarzewa i prowincji. Na jubileuszowym obrazku zamieścił słowa św. Wincentego Pallottiego: „Wszystko dla większej chwały Bożej”. Podczas obiadu uroczystość uświetnił swoim występem zespół muzyczny alumnów z religijną piosenką.

1980; 1982 – W Ołtarzewie ks. Michał Kordecki rozpoczął rekolekcje dla alumnów.

– Czterodniowe rekolekcje przed rozpoczęciem nowego roku akademickiego w Ołtarzewie rozpoczął prowadzić ks. wiceprowincjał Czesław Parzyszek.

1981 – Rektorem domu w Paryżu został mianowany ks. Stanisław Jurkowski. Mianowany na kolejną kadencję, złożył rezygnację w sierpniu 1984.

1982 – Br. Tadeusz Kwiecień przybył do Lublina, gdzie spełniał obowiązki zakrystiana i opiekuna współpracowników, członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.

1983 – W Ołtarzewie br. Jan Klimczyk obchodził jubileusz 50-lecia konsekracji. Koncelebrowanej Mszy św. Przewodniczył i homilię wygłosił ks. prowincjał Henryk Kietliński. Po obiedzie wszyscy współbracia spotkali się z jubilatem przy muzyce, życzeniach i wspomnieniach.

– Wieczorem kursy kleryckie, od III do V, rozpoczęły coroczne rekolekcje przed inauguracją kolejnego roku akademickiego. Rekolekcje prowadził ks. Roman Dzwonkowski.

1985 – Klerycy teologii (III – V)  rozpoczęli rekolekcje przed ponowieniem konsekracji. Prowadził je ks. Bogdan Boniewicz.

1988 – Ks. Stanisław Martuszewski rozpoczął rekolekcje dla kursów teologicznych w Ołtarzewie.

1989 – W Czarnej 30. kleryków i braci złożyło akt wiecznej konsekracji na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka. Byli to: br. Marian Aleksandrowicz, Artur Baranowski, Benedykt Barszcz, Wincenty Chodowicz, Andrzej Dębski, Stanisław Firut, Stanisław Flis, Aleksander Gajewski, Wojciech Jurkowski, Zdzisław Kaczmarczyk, Marek Karny, Jerzy Limanówka, Ireneusz Miernicki, Piotr Niedziela, Tadeusz Okręglicki, Jarosław Olszewski, Jerzy Półtorak, Mirosław Prekop, Kazimierz Pytka, Lucjan Rożek, Sławomir Siok, Mirosław Szlagor, Zdzisław Szmeichel, Dariusz Śliwiński, Wiesław Wilmański, Zbigniew Winter, Leszek Woroniecki, Marian Woś, Tomasz Zaczkiewicz. Do tego wydarzenia przygotowywali ich poprzez Dyrektorium i rekolekcje: ks. Józef Ciupak, ks. Mieczysław Olech i ks. Kazimierz Czulak.

– Wieczorem alumni kursów III – V rozpoczęli rekolekcje, które poprowadził ks. Tadeusz Czulak.

1991 – Bp żytomierski Jan Purwiński poświęcił kościół w Kamiennym Brodzie (Ukraina).

1991 – Ks. Janusz Dyl, wykładowca historii Kościoła w Seminarium, rozpoczął w Ołtarzewie rekolekcje dla alumnów.

1994 – W Ołtarzewie, ks. prowincjał Mieczysław Olech rozpoczął rekolekcje przygotowujące alumnów do ponowienia konsekracji czasowej. Uczestniczyli w nich klerycy kursu III – V.

1996 – Rada Generalna zatwierdziła kanonicznie dom Stowarzyszenia Prowincji Chrystusa Króla na terenie Słowacji w mieście Predajná, w diecezji Banská Bystrica. Dzięki temu Stowarzyszenie zostało oficjalnie zarejestrowane w tym kraju.

1998 – Ołtarzewska wspólnota modliła się na porannej Mszy św., której przewodniczył ks. rektor Marian Kowalczyk, za zmarłego ks. Franza Courtha SAC (ur. 1940; +17 IX 1998 w Vallendar), profesora dogmatyki i historii dogmatów oraz rektora Wyższej Szkoły Teologicznej w Vallendar i wielkiego przyjaciela Seminarium ołtarzewskiego. Tego dnia w Limburgu odbyły się jego uroczystości pogrzebowe. Ks. Courth zajmował się mariologią z punktu widzenia ekumenicznego, historią dogmatów, a szczególnie rozwojem wiary trynitarnej („Trinität”, T. 1-3, Freiburg im Breisgau 1985-1996).

– Wieczorem alumni kursów III – V rozpoczęli rekolekcje, prowadzone przez ks. Bogdana Boniewicza, przed ponowieniem konsekracji czasowej. Przygotowywali się do tego wydarzenia przez uczestnictwo w Eucharystii, nabożeństwach, modlitwach i licznych konferencjach.

2000 – W Ołtarzewie br. Marian Nowotnik obchodził jubileusz 60.lecia konsekracji w Stowarzyszeniu.  Uroczystą Mszę św. odprawił i kazanie wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Wspólnota seminaryjna, zaproszeni goście oraz parafianie byli świadkami ponowienia przyrzeczeń przez br. Mariana. Jubileusz br. Nowotnika rozpoczął się właściwie już w Rzymie. Tam podczas Mszy św. w San Salvatore in Onda ks. generał Séamus Freeman wskazał Brata jako przykład oddania swego życia Bogu i podkreślił radość, jaka płynie z bycia sługą Pana.

2017 – W dniach 22 – 24 września w Centrum Animacji Misyjnej w Konstancinie Jeziornie odbył się III Krajowy Kongres Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Hasłem Kongresu były słowa: „Zjednoczeni, aby służyć”. W spotkaniu wzięło udział ponad 200 osób z Polski, Białorusi, Ukrainy, Słowacji i Kuby. Gośćmi specjalnymi Kongresu byli: Donatella Acerbi, przewodnicząca Generalnej Rady Koordynacyjnej ZAK i ks. Rory Hanly SAC, sekretarz GRK ZAK. W ostatnim dniu Kongresu, podczas uroczystej Mszy św., s. Anna Ozon SAC, przewodnicząca Krajowej Rady Koordynacyjnej ZAK, przyjęła do Zjednoczenia 23 nowych członków, którzy złożyli swój Akt Zaangażowania Apostolskiego.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny