Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
26 marca 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 26 marca

1982 – W szpitalu w Pruszkowie zmarł br. Franciszek Pawlikowski (ur. 1896 w Wielkim Komorsku, w diecezji chełmińskiej).

Zasadniczo pełnił funkcje furtiana, zakrystiana, ale najdłużej pracował w administracji; był również pracownikiem drukarni w Warszawie i Poznaniu. Ponadto w latach 1927-36 pełnił funkcję prefekta nad postulantami przyszłych braci zakonnych w Warszawie, a potem w Ołtarzewie. Ostatnie 11 lat apostołował cierpieniem, był bowiem dotknięty paraliżem (od 3 V 1972), w wyniku czego został pozbawiony zdolności chodzenia i posługiwania się rękami; widział tylko na jedno oko.

Opiekowali się nim klerycy, szczególnie infirmerzy; alumni nazywali go czule „dziadek”. Był chętnie odwiedzany przez wszystkich współbraci. Mówił o sobie w swej ojczystej gwarze „jamniołek”, zwracając się z uśmiechem do odwiedzających go współbraci.

W jednym z jego zapisków (refleksji duchowych) można przeczytać: „Trzeba nam pamiętać o tym i nigdy nie zapominać, że choroba, niemoc i cierpienie są w ręku Boga równie dobrymi środkami, jak moc i chwała”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1936 – W Ołtarzewie Rada Domowa rozważała sprawę założenia ogrodu („koło pompy”). W ostatnim czasie otynkowano magazyn i powiększono inspekty ogrodowe przy szklarni.

1939 – Ks. Stefan Treuchel i ks. Bronisław Wiater uczestniczyli w Filharmonii Warszawskiej w uroczystej akademii ku czci Brata Alberta Chmielowskiego.

1946 – Po otrzymaniu wizy włoskiej powrócił z Lizbony do Rzymu ks. Wojciech Turowski, sekretarz generalny, radca generalny, a w czasie II wojny światowej delegat generalny dla domów i prowincji pozbawionych bezpośredniej łączności z Zarządem Generalnym (1940-46).

1954 – W szpitalu w Neuwied zmarł ks. Max Grimme (ur. 1916 w Braunsberg (Braniewo), w diec. warmińskiej), z niemieckiej Prowincji Trójcy Świętej. Był współbratem cenionym i lubianym przez wszystkich, zwłaszcza ze względu na jego prawy charakter i nadzwyczajne zdolności intelektualne. Jego dwaj bracia byli kapłanami, jeden – księdzem diecezjalnym, a Johannes (1911-98) – pallotynem.

1962 – Do Ząbkowic Śląskich przybył br. Dawid Bieliński i pozostał tu do końca życia (+1982). Prowadził tam gospodarstwo rolne. Jego wielkie przywiązanie do ziemi aż po kres życia zostało zauważone przez współbraci, którzy słusznie nazwali go „pallotyńskim Boryną”. W Ząbkowicach też w Niedzielę Przewodnią (Białą) 1978 obchodził złoty jubileusz złożenia pierwszej konsekracji w Stowarzyszeniu, na który przybyli m.in. księża: prowincjał Józef Dąbrowski, wicedyrektor wydawnictwa Pallottinum Stanisław Gawryło i dziekan z Ząbkowic.

1972 – Ks. Stanisław Martuszewski podpisał dekret erygujący Zakład Socjologii Religii przy Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie z siedzibą w Otwocku, a pierwszymi pracownikami zostali księża: Alojzy Orszulik, Edmund Winklarz i Witold Zdaniewicz oraz br. Mieczysław Wróbel.

1976 – Staraniem ks. Stanisława Wojtyły, szczątki ks. Alojzego Hübnera zostały ekshumowane z parafialnego cmentarza w Tucholi i pochowane 31 III na cmentarzu pallotyńskim w Wadowicach. Spoczęły obok grobu ks. Alojzego Majewskiego, z którym razem zakładał Stowarzyszenie na polskich ziemiach.

1977 – Po wielomiesięcznej kuracji i pobycie w Ołtarzewie powrócił do Regii br. Antoni Marszałek.

1982 – Rada Prowincjalna mianowała ks. Franciszka Bogdana postulatorem do sprawy beatyfikacji ks. Stanisława Szulmińskiego. Ta sama Rada Prowincjalna 16 IV tr. przyjęła rezygnację ks. Bogdana z prowadzenia tej sprawy.

1983 – Rada Prowincjalna mianowała ks. Franciszka Bogdana postulatorem do sprawy beatyfikacji ks. Stanisława Szulmińskiego, ale już 16 IV tr. przyjęła jego rezygnację z prowadzenia tej pracy.

1985 – Zostało utworzone Association Centre du Dialogue w Montmorency (Centrum Dialogu Montmorency) – wpis w „Dzienniku Ustaw” („Journal Officiel”).

1993 – Odbyło się spotkanie trzech Rad Prowincjalnych – kończącej swoją kadencję i dwóch nowych. Ustępujący prowincjał ks. Czesław Parzyszek podał wśród tematów podejmowanych w ostatnim 3.leciu: „pogłębienie znajomości charyzmatu św. Założyciela w życiu i pracy wspólnot oraz poszczególnych członków, a w szczególności rozpoznawanie idei ZAK: w myśli Pallottiego, w historii polskiej prowincji SAK i jej realizacja w obecnych czasach […] formacja ludzi świeckich przez […] tworzenie ZAK”. Bolesną sprawą według niego było to, że: „Pallotyńscy duszpasterze nierzadko zapominają o swoim rodowodzie. Problemy z realizacją idei ZAK, współpracy ze świeckimi”. I wreszcie jako sugestię dla nowych Rad Prowincjalnych podał, że „należy dokonać refleksji nad ZAK w Polsce”.

1994 – W Gdańsku, w domu przy ul. Marii Curie-Skłodowskiej zmarł br. Franciszek Cichowski (ur. 1909 w Cichowie, w parafii Dzierzgowo, w diecezji płockiej). W latach 1957-63 pełnił funkcję kierownika księgarni przy ul. Elżbietańskiej, filii częstochowskiego sklepu.
Imponował kulturą bycia i zdolnościami organizacyjnymi. Był człowiekiem cichym, pracowitym, punktualnym, a przy tym pokornym i łagodnym. Przez całe życie żył skromnie, stąd w testamencie napisał: „Urodziłem się biedny, lecz w godnej rodzinie gospodarskiej. Chcę też umierać jako ubogi brat zakonny, by tym więcej zasłużyć sobie na miłosierdzie Boże. Pogrzeb mój ma być możliwie najskromniejszy” (z 22 XII 1966, Testament brata Franciszka Cichowskiego). Br. Franciszek jest pierwszym zmarłym współbratem Prowincji Zwiastowania Pańskiego.

1996 – Redaktor naczelny Marcin Przeciszewski mówił w Ołtarzewie o działalności „Katolickiej Agencji Informacyjnej”.

2012 – Uroczystej Eucharystii w pallotyńskiej wspólnocie w Edynburgu przewodniczył kard. Keith Patrick O’Brien, ordynariusz archidiecezji St. Andrews i Edynburga. W wygłoszonej homilii wyraził wdzięczność za twórczą obecność polskich pallotynów i dobrą współpracę w ostatnich latach.

2015 – Watykańska Komisja Medyczna, działająca przy Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, dokonała oceny uzdrowienia przypisanego wstawiennictwu Sługi Bożej Elżbiety Sanny. Było to uzdrowienie Zuzanny, w 2015 czterdziestoletniej kobiety związanej z pallotynami, pracującymi w okolicach Rio de Janeiro w Brazylii. Cud ten miał miejsce w czasie modlitwy podczas jednego ze spotkań członków i sympatyków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, w którym uczestniczyła również Zuzanna. Komisja Medyczna uznała je za „naukowo niewytłumaczalne”.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny