Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 27 lutego

2019 – Trzech pallotyńskich diakonów obroniło na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, z wynikiem bardzo dobrym, prace magisterskie.

Promotorem prac dk. Dominika Gaładyka SAC i dk. Szymona Pakuły SAC był ks. prof. dr hab. Marian Kowalczyk SAC, zaś dk. Jarosława Dragana SAC – ks. prof. dr hab. Czesław Parzyszek SAC. Komisji przewodniczył ks. dr hab. Tomasz Wielebski.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1845 – Prokurator generalny franciszkanów konwentualnych, o. Salvator Cali, przekazał ks. Wincentemu Pallottiemu klasztor i kościół SS. Salvatore in Onda przy via dei Pettinari w Rzymie. Franciszkanie przenieśli się do swego klasztoru przy kościele Dwunastu Apostołów. Potwierdził to pap. Pius IX brewem „Cum in agro” z 19 XI 1847, co uwieczniono na tablicy przed wejściem do zakrystii. 

Jednak z powodu koniecznych prac restauracyjnych, przeniesienie Kongregacji z Santo Spirito do nowej siedziby nastąpiło dopiero na początku 1846.

Już w 1844 pap. Grzegorz XVI zdecydował o przekazaniu kościoła i klasztoru dla nowo założonej Kongregacji Księży i Braci współpracowników Apostolstwa Katolickiego Wincentego Pallottiego (pismo sekretarza stanu z 14 IV 1844). Odtąd prokurator generalny franciszkanów konwentualnych miał rokrocznie otrzymywać od Wincentego trzyfuntową świecę woskową.

1938 – Trzydniowe rekolekcje dla kleryków przed przyjęciem niższych święceń rozpoczął w Ołtarzewie ks. Stanisław Szulmiński SAC.

1945 – W niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Dachau zmarł br. Stanisław Małaczek (ur. 1917 Mariankach, w parafii Wielgie, w diecezji sandomierskiej). Został aresztowany w Ołtarzewie 23 V 1941 i umieszczony na Pawiaku, a następnie w Auschwitz (nr obozowy 16681) i od 5 VI 1942 w Dachau (nr obozowy 30296). W obozie nabawił się choroby płuc. Zmarł tamże z wyczerpania. 

1951 – Przełożona generalna sióstr miłosierdzia m. Róża Kłobukowska, zwróciła się z prośbą do generała Stowarzyszenia ks. Wojciecha Turowskiego o wyznaczenie postulatora do procesu beatyfikacyjnego s. Faustyny Kowalskiej. 22 V 1951 ks. Turowski wyznaczył na tę funkcję ks. Stanisława Suwałę (wicepostulatorami w procesie byli pallotyni: ks. Jan Maćkowski 1951-52, ks. Alojzy Żuchowski 1952-59, ks. Alojzy Misiak 1952-59 i ks. Mieczysław Leszczyński 1956-59).

1960 – W liście z tego dnia dyrektor Pallottinum, ks. Roman Len SAC, napisał o kontaktach ks. Wojciecha Turowskiego z Prymasem Polski Augustem kard. Hlondem:

„W latach 1926-32 ks. Wojciech Turowski często przyjeżdżał do księdza Prymasa, z którym przeprowadzał długie konferencje dotyczące Akcji Katolickiej. Ówczesny kapelan księdza Prymasa – obecny arcybiskup poznański ks. dr Antoni Baraniak – przypomina sobie, że „Ksiądz Prymas często prosił ks. Turowskiego o spowiedź…”. Ten sam Arcybiskup wyraził się, że „kim był ks. Turowski i jak bardzo znaczną osobistością w Kościele, z tego sobie sprawy nie zdają nawet sami pallotyni”. Będąc kapelanem księdza Prymasa Hlonda „widział zaufanie ks. Kardynała do ks. Turowskiego, z czego ks. Prymas nie robił żadnej tajemnicy. Ks. Turowski zajmował bardzo dużo miejsca, jak zresztą rzadko kto inny, w aktach prymasowskich. Szkoda tylko, że nie ma całości akt prymasowskich, zaginęły w czasie ostatniej wojny” (Cyt. za J. Dyl, „Pallotyni w Polsce w latach 1907-47”, Lublin 2001).

1971* – W kościele MB Częstochowskiej w North Tonawanda została odprawiona Msza pogrzebowa za ks. Ignacego Olszewskiego, doktora filozofii i teologii, profesora Collegium Marianum, profesora filozofii i psychologii w Seminarium, redaktora prasy katolickiej, kapelana i sekretarza bpa polowego Józefa Gawliny i wojsk lotniczych, duszpasterza polonijnego w Anglii i USA, dyrektora Inter-Catholic Press Agency Inc. w Nowym Jorku. Przy ołtarzu stanęło 7 kapłanów. Kazanie wygłosił ks. Ignacy Curzydło. Straż honorową przy trumnie, nakrytej polskim sztandarem, pełnili członkowie Stowarzyszenia Lotników Polskich z Anglii, mieszkający w okolicach Buffalo. Po modlitwach na cmentarzu w Kenmore (Elmwood Ave. – Mount Olivet Cemetery) zmarłego kapelana pożegnał ceremoniałem wojskowym prezes lotników, po czym padła 3-krotna salwa karabinowa i rozległa się melodia pożegnalna trębacza. Ks. Ignacy został pochowany w kwaterze księży.

1975 – Na rekonwalescencję do Jersey City w USA przybył ks. Roman Tarka. Stowarzyszenie opuścił w 1987 i odtąd pracował jako duszpasterz w USA i na Litwie.

1977* – W dniach 26 – 27 lutego abp krakowski Karol kard. Wojtyła przeprowadził wizytację kanoniczną ośrodka duszpasterskiego Zakopane-Krzeptówki, prowadzonego przez Księży Pallotynów. Ośrodek powstał z podziału zakopiańskiej parafii pw. Najśw. Rodziny, oraz częściowo kościeliskiej, dokonanych mocą dekretu z dnia 1 lipca 1976. Owocem wizytacji kard. Wojtyły jest sprawozdanie (akta wizytacyjne Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie i kopia w Archiwum Sekretariatu Prowincji Chrystusa) – prezentowane tu w oddzielnym poście wraz ze zdjęciami.

1979* – Seminarium ołtarzewskie świętowało imieniny ks. rektora Romana Foryckiego. Cała wspólnota domowa uczestniczyła w uroczystej Mszy św. o godz. 11:30. Był to dzień wolny od wykładów. Seminarium odwiedził ks. prowincjał Henryk Kietliński. Wieczorem alumni przygotowali program artystyczny. Imieniny ks. Rektora połączono też z „tłustym wtorkiem” przed Środą Popielcową.

1980* – W Ołtarzewie wszyscy zainteresowani problematyką korczakowską mogli spotkać się z państwem Miluk (Zygmunt i …), przyjaciółmi i współpracownikami Janusza Korczaka.

1981 – Ks. Stanisław Płoński, z Regii Miłosierdzia Bożego we Francji, wyjechał do Algierii, gdzie przez 4 lata posługiwał katolikom, pracując jednocześnie wśród Polaków i we francuskim duszpasterstwie. O tej pracy w Algierii i o warunkach w jakich przyszło mu pracować pisze ks. Jan Pałyga w publikacji „Duszpasterz Polaków na Saharze” (Warszawa 2005).

1983* – niedziela – Wspólnota parafialna i seminaryjna Ołtarzewa pożegnała na Mszy św. o godz. 10:30 ks. Grzegorza Guzowskiego i ks. Jana Baranieckiego, odlatujących do pracy misyjnej w Brazylii.

1985* – Ks. Kazimierz Orzechowski rozpoczął wieczorem w Ołtarzewie rekolekcje dla alumnów kursów I-V.

1990 – Rada Generalna zatwierdziła wybór kolejnej kadencji Rady Regionalnej Regii Miłosierdzia Bożego w dotychczasowym składzie: ks. superior Marian Faleńczyk, ks. Zenon Modzelewski – pierwszy radca i ks. Witold Urbanowicz – radca. Rada objęła sprawowanie urzędu 31 III.

1990 – Ks. Włodzimierz Mozolewski rozpoczął pracę duszpasterską w Żytomierzu. Mianowano go koordynatorem i przełożonym pallotynów tam pracujących (pismo z 28 IV 1990). Jeszcze tego roku ks. Mozolewski przeszedł na Białoruś, gdzie przez pewien czas (1990-91) pracował duszpastersko w charakterze wikariusza w Baranowiczach.

1993* – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek przewodniczył w Ołtarzewie ceremonii wprowadzenia alumnów w posługę akolity (12) i lektora (30).

– Wieczorem w sali teatralnej odbyła się prapremiera Misterium Męki Pańskiej pt. „Weźmijcie Ducha mojego”. Autorem scenariusza i reżyserem był kl. Jerzy Bieńkowski, a muzykę skomponował kl. Andrzej Daniewicz. Misterium było prezentowane w Ołtarzewie w sobotę i niedzielę przez cały okres Wielkiego Postu.

1995* – Alumni Seminarium w Ołtarzewie rozpoczęli poznawanie podręcznika do formacji Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego „Wezwani po imieniu”. W tym celu, w każdy poniedziałek, rano przed śniadaniem, spotykali się w małych grupach, dzieląc się swoimi refleksjami, przeżyciami dotyczącymi treści tego podręcznika.

1996 – Rada Generalna zatwierdziła wynik wyborów do Rady Regionalnej Regii Miłosierdzia Bożego we Francji. Tworzyli ją: ks. Zenon Modzelewski – superior, ks. Marian Faleńczyk – pierwszy radca i ks. Leszek Woroniecki – radca. Równocześnie Rada Generalna wyraziła zgodę na zmianę terminu kadencji Rady Regionalnej Regii Miłosierdzia Bożego we Francji z 1 IV na 25 III.

2006* – W Ołtarzewie, w uroczystościach pogrzebowych ks. Stanisława Kuracińskiego, rekolekcjonisty, profesora dogmatyki w Ołtarzewie, sekretarza prowincjalnego ds. misji i organizatora misji pallotyńskich, radcy prowincjalnego, współorganizatora drukarni i dyrektora wydawnictwa Pallottinum II wzięło udział 6 biskupów, ponad 220 księży i wielka liczba ludzi bliskich zmarłemu. Przed rozpoczęciem liturgii pogrzebowej przybył kard. Józef Glemp, który odmówił z wiernymi za zmarłego dziesiątek różańca i wspomniał jego zasługi. Mszy pogrzebowej przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce, abp Józef Kowalczyk, a homilię wygłosił przybyły z Rzymu abp Henryk Hoser, sekretarz pomocniczy Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych. Współkoncelebrowali bpi: Antoni Pacyfik Dydycz z Drohiczyna, Alojzy Orszulik i Józef Zawitkowski z Łowicza oraz Marcjan Trofimiak z Łucka. Został pochowany na ołtarzewskim cmentarzu, w kwaterze pallotyńskiej, obok grobu ks. Henryka Cabały, misjonarza.

2008* – Na Kopcu odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. br. Zygmunta Szponara. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu.

2009 – Na deskach Teatru Seminaryjnego miała miejsce prapremiera Misterium Męki Pańskiej pt. „Ten, który ciebie nie potępił”, przygotowana przez alumnów WSD w Ołtarzewie.

2011 – W domu opieki, prowadzonym przez siostry św. Józefa, w Rochester w USA, zmarł ks. Mieczysław Ignacy Curzydło (ur. 1913 w Lgocie k. Wadowic, w przysiółku Podlas, w parafii Witanowice, w diecezji krakowskiej), od 1943 duszpasterz w USA. Został pochowany na Calvary Cemetery w Canandaigua.

W 1949 był współzałożycielem domu w North Tonawanda i został jego pierwszym rektorem. Od 1962 był kapelanem na kontrakcie w szpitalu dla weteranów w Buffalo (VA Medical Center), a w latach 1978-2003 w szpitalu w Canandaigua NY (Veterans Hospital), gdzie zamieszkał, początkowo na pełnym etacie, a w latach 1999-2003 przez 20 godzin tygodniowo. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w tym szpitalu, w domu dla starszych i sprawnych osób, gdzie codziennie odprawiał mszę dla ludzi w swoim pokoju, a w niedziele w sali tego domu (do 11 XI 2006). Od 24 XI 2006 mieszkał w domu opieki prowadzonym przez siostry św. Józefa w Rochester, który zapewniał mu pomoc medyczną i możliwość celebrowania Eucharystii. 

Gdziekolwiek pracował, zawsze pamiętał o słowach matki z ostatniego pożegnania, które były dla niego drogowskazem życia: „Dziecko, ja od ciebie nic nie chcę, jednego tylko pragnę: bądź wierny twemu powołaniu”. Świadomość wierności Chrystusowi nie pozwoliła mu oddać się wypoczynkowi mimo podeszłego wieku. Stale głosił orędzie Chrystusa, całkowicie ufając Bożej Opatrzności. 

2012 – W dniach 27 II – 2 III w Gdańsku odbyło się spotkanie Sekretariatu Generalnego ds. Apostolstwa. Członkowie Sekretariatu chcieli poznać miejsce, gdzie pallotyni od 1983 prowadzą we współpracy z pallotynkami oraz osobami świeckimi, formowanymi w duchu Zjednoczenia, zespołową opiekę paliatywno-hospicyjną i szereg działań z udziałem wolontariatu. Członkowie Sekretariatu odwiedzili też ośrodek resocjalizacyjny w Elblągu, prowadzony przez Karan oraz spotkali się z dwoma wspólnotami pallotynów i wspólnotą pallotynek – w Gdańsku.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny