Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 28 grudnia 

2002 – W Kigali-Gikondo w Rwandzie zmarł ks. Ignacy Cieślak (ur. 1916 w Dobieżynie, w parafii Buk), z Regii Świętej Rodziny, misjonarz w Rwandzie od 1975.

Pracy misyjnej poświęcił w sumie 27 lat życia, a wyjechał na misje, mając prawie 60 lat. Choć nie posiadał wykształcenia budowlanego, znał się na ciesielstwie, malarstwie, elektronice i motoryzacji. Miał zdolności rzemieślnicze i organizacyjne. Pracował ze znawstwem i poświęceniem, budując kościoły, kaplice, domy, salki katechetyczne, sierocińce i pomieszczenia gospodarcze. Był niezmiernie pracowitym i skromnym człowiekiem. Posiadał dar wykrywania wody, m.in. nadzorował wiercenia w poszukiwaniu wody na Karczówce w Kielcach. Zmarł w Rwandzie – „Ojczyźnie z wyboru, wśród braci, których pokochał i którym oddał wszystko, niczego nie żądając dla siebie” (folder szkoły w Dobieżynie).

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1623 – W Lyonie zmarł nagle św.  Franciszek Salezy, prawnik, biskup Genewy, pisarz, misjonarz i duszpasterz, współzałożyciel Zgromadzenia Sióstr Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (wizytek), tercjarz franciszkański z Bractwa Paska, twórca nowożytnej duchowości, doktor Kościoła.

Beatyfikował go w 1661 papież Aleksander VII, a następnie kanonizował w 1665. Błogosławiony papież Pius IX w 1877 ogłosił go Doktorem Kościoła, a Pius XI w 1923 patronem dziennikarzy katolickich i prasy religijnej.

Humanistyczna duchowość św. Franciszka Salezego, aż do beatyfikacji Wincentego Pallottiego, była bliska Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego. W kościele w Ołtarzewie od strony wschodniej jest ołtarz św. Franciszka Salezego, autorstwa prof. Wojciecha Durka.

„Jedyną miarą miłości jest miłość bez miary”.

1837 – Zmarł w Rzymie ks. Kasper del Bufalo (ur. 1786 w Rzymie), włoski kapłan (Mały Apostoł Rzymu), założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Przenajdroższej Krwi Chrystusa, współzałożyciel Zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa, propagator kultu i bractw Krwi Chrystusa, przyjaciel św. Wincentego Pallottiego.

Wincenty Pallotti już w czasie swoich studiów nawiązał znajomość ze św. Kasprem del Bufalo. Del Bufalo należał do „Ligi antyszatańskiej”, którą zainicjował Wincenty Pallotti, gdy był jeszcze seminarzystą, i którą zaaprobował w 1818 papież. Miała ona na celu prowadzić wojnę z grzechem i z jego przejawami, m.in. z sektami i pornografią.

Wincenty Pallotti rozpowszechniał pobożność i duchowość – propagowaną przez Kaspra – poprzez nabożeństwo do Krwi Chrystusa, wśród włoskich i zagranicznych księży, studiujących na uczelniach rzymskich oraz wśród członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Podczas miesiąca czerwca wprowadzał w wielu kościołach rzymskich nabożeństwo do Krwi Chrystusa. Kasper powierzał mu prowadzenie rekolekcji o Krwi Chrystusa w kościołach Rzymu, oraz radził się go w kwestiach teologicznych i prawnych dotyczących tego kultu. Bufalo należał do dobrodziejów Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Zachowała się korespondencja pomiędzy Wincentym a Kasprem.

Podczas epidemii cholery, kiedy zapadł na zdrowiu, Pallotti odwiedzał go każdego dnia. Wysłuchał też jego ostatniej spowiedzi. W 1841 złożył zeznania w procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym Kaspra. Po polsku wydano je jako: „Kacper del Bufalo jakim go znałem” (Kolekcja Dziedzictwo św. Wincentego Pallottiego), tłum. Tadeusz Wojda, Ząbki 1993.

1922 – W Dzień Młodzianków wybrano rektorem na Kopcu nowicjusza Floriana Gościńskiego, a ministrami: kl. Józefa Chudzińskiego i kl. Wincentego Stolza.

Był to popularny zwyczaj tamtych czasów w klasztorach. Wszystko było na odwrót, tzn. najmłodszy zastępował przełożonego tego dnia we wszystkich czynnościach, takich jak np. modlitwa, odwiedzanie chorych, organizowanie i prowadzenie rekreacji itp. Właściwy przełożony musiał np. czytać podczas obiadu, podawać do stołu itp. Była to lekcja pokory dla przełożonych, zgodna ze słowami Jezusa o przynależności dzieci do Królestwa Bożego.

„Br. [Julian] Jężak musiał zaśpiewać… br. [Walenty] Przybylski powiedział dowcip. Najdłużej mówił ks. prof. Bogdanski, i to o Młodziankach … O godz. 19:30, po kolacji, rozpoczęła się w salce gwiazdkowej gra w Lotto; wygrywający dostawał cukierek, ciastko lub jabłko, a gdy ciastka i jabłka, i cukierki się skończyły, wniesiono herbatę i placek. Na polecenie ministra Chudzińskiego, kl. Alfons Jarocki i kl. Władysław Czubek zaczęli opowiadać zabawne historyjki. Jarocki występował także już podczas kolacji w roli niemieckiego predykanta. O 21:15 zaśpiewano dwie kolędy i udano się na spoczynek” (z kroniki Kopca).

1923 – W Dzień Młodzianków urządzono na Kopcu Kongres 17. Przedstawicieli 15. Narodów. „Każdy przedstawiciel przemawiał niby w rodzimej swej mowie. Słyszeć było można język hebrajski, łaciński, grecki, włoski, francuski, hiszpański, angielski niemiecki, rumuński, czeski, węgierski, rosyjski, esperanto, kaszubski, polski; dla języka francuskiego i niemieckiego było po dwóch przedstawicieli” (z Kroniki Kopca).

1924 – Rektora domu kopieckiego spośród najmłodszych nie wybrano tego roku. Kronikarz zapisał: „Zwyczaj taki ustaje”. Wieczorem odbyło się przedstawienie: „Kościuszko w Petersburgu” (drugi raz) i „Rekruci, czyli śmieszne odpowiedzi ze strony rekruta Postrzepalskiego”. Gośćmi przedstawień byli: ks. Proboszcz z Kleczy Dolnej, dwaj wojskowi i świeccy panowie.

1933 – Klerycy ołtarzewscy odegrali przedstawienie teatralne pt. „Mikołaj”. 

– Wieczorem odbył się opłatek dla chóru w parku (w salce przy kaplicy).

1933 – Kronikarz domu kopieckiego zapisał: „Na uwagę zasługuje żłóbek sporządzony przez kleryków nowicjuszy: Galickiego, Młyńczaka, Stefanowskiego i Czaplę… Koło obracające się zwraca wszystkich uwagę”.

1937 – Na zjazd Apostolatu Pojednania wyjechali do Lasek klerycy: Bruno Marciniak, Eugeniusz Weron i Jan Kosiedowski. Spełniali tam funkcję sekretarzy Zjazdu.

1938 – Bracia stolarze przeprowadzili remont mieszkań dla służby w Umiastowie. Dom w Ołtarzewie dzierżawił majątek w Umiastowie, który był przed wojną głównym źródłem utrzymania dla Seminarium.

1942 – W Bronnej Górze k. Berezy Kartuskiej został rozstrzelany przez Niemców br. Antoni Kaczmarczyk (ur. 1906 w Komorowicach, obecnie część Bielska-Białej).

Br. Antoni w 1942 został aresztowany w Berezie przez Niemców i wysłany wraz z innymi do okolicznych lasów w Bronnej Górze, do grzebania przywiezionych i rozstrzelanych tu Żydów z gett w Brześciu, Berezie, Janowie, Kobryniu i Horodeczu (V-XI 1942 zginęło tu ok. 50 000 ludzi). Po zakończeniu tej akcji wszyscy przymuszeni robotnicy zostali rozstrzelani przez Niemców.

Być może czas śmierci br. Kaczmarczyka należałoby przesunąć na 1944, ponieważ w marcu tego roku, w związku ze zbliżającym się frontem, Niemcy próbowali zatrzeć ślady swoich zbrodni. Wtedy też specjalne komando robocze złożone z ok. 100 osób przez prawie dwa tygodnie wykopywało i paliło zwłoki. Po zakończeniu prac teren zalesiono, a robotników zgładzono.

1950 – W Ołtarzewie bracia i robotnicy zamontowali w kościele na chórze kontuar do organów, sprowadzony z Krakowa.

1950 – W pallotyńskim kościele w Chełmnie odprawiono po południu nabożeństwo i udzielono błogosławieństwa niemowlętom.

1956 – Rada Generalna zatwierdziła plany budowy drukarni i domu w Osny oraz zakupu maszyn drukarskich.

1970 – Z urzędu proboszcza w Ożarowie (dawniej w Ołtarzewie) odszedł ks. Emilian Skrzecz (funkcję tę spełniał od 30 września 1945). Po nim, 1 stycznia 1971 parafię w Ożarowie Mazowieckim przejęli pallotyni.

1975 – W Ząbkowicach Śląskich odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Władysława Liberka, byłego profesora Collegium Marianum i NSD w Chełmnie.

Został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na tamtejszym cmentarzu.

1977 – Seminarium w Ołtarzewie odwiedził ks. Henryk Kietliński. Zakończył on urząd radcy generalnego, ale pozostał w Rzymie, kontynuując studia teologii apostolstwa świeckich w Instytucie Teologii Laikatu przy Uniwersytecie Laterańskim.

1981 – Ks. Ludwik Homa został drugim radcą delegatury i proboszczem w parafii MB Fatimskiej w Niterói w Brazylii. Parafia posiadała 8 ośrodków duszpasterskich i liczyła 45 000 mieszkańców. Spełniał też funkcję kapelana Sióstr Rodziny Maryi.

1983 – Jednodniowym rektorem domu seminaryjnego w Ołtarzewie został najmłodszy alumn, Marek Pasiuk, który obchodził tego dnia także swoje urodziny.

1991 – Powołano nowy Zarząd regii rwandyjsko-zairskiej w składzie: ks. Zenon Bazan (superior), ks. Henryk Pastuszka (I radca), ks. Stanisław Filipek (II radca), ks. Jerzy Chwiej (administrator regionalny), ks. Stanisław Kantor (sekretarz regionalny).

2004 – W Poznaniu odbyły się uroczystości pogrzebowe br. Franciszka Janka, pracownika Pallottinum. Został pochowany w II kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu junikowskim.

2011/2012 – W Berlinie, w dniach 28 XII 2011 – 1 I 2012, odbyło się już 34. Europejskie Spotkanie Młodych na Taizé. W Spotkaniu wzięła udział młodzież z różnych stron Europy i spoza jej granic, w liczbie 30 tys. osób, w tym było 6 tys. Polaków, a wśród nich była młodzież z parafii pallotyńskiej w Ożarowie Mazowieckim z ks. Mariuszem Leszko, duszpasterzem Ośrodka Powołań Prowincji Chrystusa Króla. Kulminacyjnym wydarzeniem był ostatni dzień roku 2011 kiedy rozpoczęły się spotkania w grupach narodowych. Eucharystii sprawowanej wtedy przewodniczyli biskupi: abp Stanisław Gądecki z Poznania, bp Andrzej Czaja z Opola i bp Kazimierz Gurda z Kielc.

2012 – W Szczecinie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Stanisława Niewiarowskiego, misjonarza w Rwandzie 1973-78, pracownika Sekretariatu ds. Miłosierdzia Bożego, rekolekcjonisty. Mszy koncelebrowanej w kościele pw. św. Jana Ewangelisty przewodniczył ks. prowincjał Adrian Galbas. Towarzyszyli mu ks. Lesław Gwarek, ks. prałat Aleksander Ziejewski, wikariusz metropolity szczecińsko-kamieńskiego, ks. Marian Mądry, dziekan dekanatu Ząbkowice Śląskie, uczeń zmarłego oraz współbracia obydwu polskich prowincji pallotyńskich. Obecna była najbliższa rodzina, przyjaciele i znajomi ks. Stanisława. Kazanie wygłosił ks. Eugeniusz Leśniak, przyjaciel zmarłego i dyrektor Hospicjum św. Jana Ewangelisty. Na zakończenie ks. prowincjał A. Galbas odczytał testament duchowy ks. Stanisława. Został pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie, w kwaterze pallotyńskiej.

2015 – W kościele parafialnym pw. Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach k. Rybnika (ul. Główna 1) odprawiona została Msza św. pogrzebowa za śp. ks. Krzysztofa Syrka, duszpasterza parafialnego, rekolekcjonisty. Mszy przewodniczył bp senior Paweł Socha z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej; uczestniczył w niej abp senior archidiecezji katowickiej Damian Zimoń i ok. 90 kapłanów; homilię pogrzebową wygłosił ks. prowincjał Adrian Galbas. Po Mszy św. nastąpiło złożenie szczątków zmarłego do grobu na miejscowym cmentarzu parafialnym.

2016 – Julio Endi Akamine SAC, biskup pomocniczy archidiecezji São Paulo, został mianowany abpem Sorocaba (południowo-wschodnia Brazylia, w stanie São Paulo). Abp Akamine urodził się 30 XI 1962 w Garça, w stanie São Paulo. Pierwszą profesję w Stowarzyszeniu złożył 8 XII 1980. Święcenia kapłańskie przyjął 24 I 1988. Ukończył specjalistyczne studia z teologii dogmatycznej w stopniu doktora na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W latach 2008-11 był przełożonym prowincjalnym Prowincji św. Pawła Apostoła, a 4 V 2011 pap. Benedykt XVI mianował go bpem pomocniczym archidiecezji São Paulo. Obecnie w Stowarzyszeniu jest 11 biskupów, w tym dwóch arcybiskupów.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny