Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
29 kwietnia 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 29 kwietnia

1945 – Br. Władysław Święs, ks. Stefan Treuchel, ks. Jan Wroński, przebywający w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau, zostali uwolnieni przez wojska 7. amerykańskiej armii. Przeżyli tam pseudonaukowe eksperymenty medyczne, które wyniszczyły ich organizmy.
Jednym z witających wyzwolicieli był też ks. Franciszek Cegiełka. „Od strony budynków SS-mańskich pojawili się żołnierze amerykańscy w bramie obozowej. Jednym z pierwszych więźniów był ksiądz Cegiełka. Wyściskał i wycałował pierwszego żołnierza, potem drugiego. Okazało się, że drugim żołnierzem była reporterka amerykańska”.

W obozie ks. Cegiełka wygłaszał do księży kazania i konferencje ascetyczne. Był uznawany w obozie za duchowego przywódcę uwięzionych kapłanów. W przemówieniach swych wzbudzał nadzieję i entuzjazm wśród kapłanów, dlatego słuchano go chętnie, zachęcając nawet do zabierania głosu okrzykami: „Wodzu przemów! Wodzu prowadź!”. Napisał tam również książkę „Mistyka Ojczyzny. Rozważania więźnia politycznego”, którą wydano w Paryżu w 1946 (Ad astra 1999). Po wyjściu z obozu ks. Cegiełka wrócił na swoje stanowisko rektora Polskiej Misji Katolickiej we Francji.

Więźniami Dachau byli też ks. Cezary Jurkiewicz, ks. Bruno Marciniak, ks. Kazimierz Mielewski i br. Bronisław Pajewski. Trzej ostatni, po wyzwoleniu obozu, przyjechali do Francji, a Jurkiewicz, będąc chorym, a potem rekonwalescentem, pozostał jeszcze w Niemczech, pracując wśród Polaków w Bietigheimie k. Ludwigsburga (od połowy lipca 1945).
Po odzyskaniu wolności wszyscy ww. księża i bracia pracowali we Francji, jako członkowie Regii Miłosierdzia Bożego.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1927 – Ks. Tomasz Mącior zamieszkał w murach kościoła przy ul. Skaryszewskiej i był tu rektorem domu do 1931. Pomariawicki kościół Stowarzyszenie zakupiło już 25 III 1927.
Ks. Mącior spał początkowo w przybudówce, bez łóżka, bez pościeli, bez okien, bez drzwi, na barłogu. Warunki mieszkaniowe do czasu wybuchu wojny były niemal misyjne.

1936 – Br. Antoni Kadziński został przeniesiony z Ołtarzewa do Warszawy (ul. Krakowskie Przedmieście). Pracował tam w drukarni, przy obsłudze maszyn. Natomiast do Ołtarzewa, do pracy w administracji, przybył br. Piotr Kasprzak.

1938 – Ks. Norbert Pellowski, ekonom Ołtarzewa, podczas konferencji dla księży wygłosił referat na temat: „Katecheta w szkole”.

1944 – Br. Paweł Krawczewicz został aresztowany w Stuttgarcie wraz z innymi osobami. Przeszedł wówczas przez 3-krotne okrutne przesłuchania, po których zawsze był leczony w szpitalu, ale nie wydobyto z niego żadnej informacji na temat działalności konspiracyjnej. Przesłuchania odbywały się w Brauweilerze k. Kolonii, w zakładzie poprawczym dla młodzieży niemieckiej, gdzie mieściło się zamaskowane więzienie śledcze gestapo przy Apellhofplatz. Razem z nim przebywał jezuita o. Józef Nowak (†1979), kapelan polskich robotników w Niemczech, który przekazał swoje informacje o działalności br. Pawła w Stuttgarcie i pobycie w więzieniu i obozie. Z początkiem X 1944 br. Paweł został osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie oraz w obozie pracy przymusowej w Ohrdrufie (Turyngia).

1945 – Ks. Stanisław Czapla opuścił Radom i przeniósł się do Suchar. Żegnały go organizacje, które założył podczas II wojny światowej: sodalicja męska i żeńska, kółko różańcowe, krucjaty chłopców i dziewcząt oraz koło ministranckie. Placówka w Radomiu przetrwała wojnę bez tragedii. Była jedyną placówką pallotyńską, która nie zaznała aresztowania i wywózki do obozów koncentracyjnych. Miała więc znośne warunki do spokojnego duszpasterzowania.

1971 – W Ołtarzewie odbyło się plenarne zebranie Ośrodka Studiów Pallotyńskich. Spośród przyjezdnych członków OSP, wzięło w nim udział 15 osób.

1976 – Wieczorem, w Seminarium w Ołtarzewie, miało miejsce spotkanie wspólnoty domowej z Jeanem Baptistą Gahamanyi’m, bpem z Butare (Rwanda), przebywającym od 28 IV w Seminarium. Biskup odpowiadał na liczne pytania w sprawach misji. Razem z biskupem obecni byli pallotyńscy misjonarze z Rwandy: ks. Jacenty Waligórski, ks. Stanisław Orlikowski i ks. Ryszard Domański.

1978 – Dzień skupienia w Toruniu dla pallotyńskich współpracowników prowadził ks. Stanisław Rudziński z br. Adamem Fułkiem.
– Seminarium w Ołtarzewie odwiedził misjonarz z Rwandy, ks. Józef Baran, przebywający wówczas na urlopie w kraju.
– Ks. Stanisław Orlicki, ekonom ołtarzewski, pojechał do Gdańska po tabernakulum.

1979 – Dzień skupienia dla współpracowników i dzień powołaniowy w parafii Krotoszyn prowadził ks. Paweł Góralczyk oraz klerycy; w Ostrołęce – ks. Jan Papkała, w Nowym Sączu – ks. Stanisław Rudziński i ks. Jan Kwidziński.

1981 – Wieczorem przybył do Ołtarzewa na wizytację kanoniczną ks. generał Ludwig Münz. Rozpoczęto ją nabożeństwem w kościele seminaryjno-parafialnym.

1982 – Rektorem i proboszczem w Kielcach został ks. Edward Trzeciak (pełnił te funkcje do 1985).

1983 – W Częstochowie zmarł br. Bronisław Ciepielewski (ur. 1910 w Wielgich, w diecezji sandomierskiej). Przez ponad 25 lat przebywał w Częstochowie. Zagadywany przez współbraci, dlaczego tak długo jest tutaj, odpowiadał z humorem, że za plecami Matki Bożej czuje się najlepiej. Pełnił tu głównie funkcję furtiana – przez 17 lat, codziennie od godz. 5.00 do 20.00, prawie bez przerwy. Obowiązki te spełniał z pełnym poświęceniem i oddaniem. Dla niego nie było godzin pracy, bo to ona wyznaczała godziny, a nie odwrotnie. Zawsze był życzliwy dla interesantów, a przy tym posiadał wielki dar cierpliwości, kiedy załatwiał różne i niełatwe sprawy na furcie.
Mimo ogromu zajęć zawsze miał czas na modlitwę, rozmyślanie, czytanie duchowne i różaniec. Często można było go spotkać na korytarzu, kiedy po zamknięciu furty spacerował, odmawiając różaniec.

1987 – Relikwie Krzyża Świętego nawiedziły kaplicę we Wrzosowie. Ze wspaniale udekorowanego „Żuka”, „przy śpiewie […] zdjęto krzyż i mężczyźni wzięli go na swoje ramiona. Ruszyła procesja pięknie udekorowaną ulicą Pallotyńską. Na czele szli ministranci, potem goście z Ołtarzewa – trzej klerycy, księża goście i bp Adam Odzimek w pontyfikalnych szatach. Po mężczyznach wzięły na swoje ramiona krzyż matki, a po nich księża, bo i im potrzeba umiejętności dźwigania krzyża. W końcu krzyż przejęła młodzież, która doniosła go do ołtarza i ustawiła na przygotowanym wzniesieniu […]. Rozpoczęło się powitanie relikwii, najpierw przez dzieci, potem młodzież i rodziców. W końcu odczytano telegram Ojca Świętego, przesłany na nawiedzenie relikwii Krzyża Świętego. […] Rozpoczęła się Msza św., odprawiana przez biskupa. Atmosfera była wyjątkowa: wśród lasu, pomiędzy drzewami, na wysokim podium krzyż, obok ołtarz, przy którym stoi biskup, sprawujący Najświętszą Ofiarę. Słońce ma się ku zachodowi, jest piękna, ciepła, wiosenna pogoda. Z lasu dochodzi świergot ptaków, jakby ich modlitwa wieczorna, a z pobliskich łąk rechot żab. Nic dziwnego, że i czcigodny kaznodzieja ks. wiceprowincjał Henryk Kietliński dał się unieść tej atmosferze, wygłaszając płomienne kazanie na temat Krzyża”.

1988 – Ks. dr Augustine Kolencherry SAC z Indii mówił w Ołtarzewie o mistycyzmie św. Wincentego Pallottiego (W Rzymie uzyskał doktorat z zakresu tej problematyki). W czasie spotkania z Grupą misyjną mówił o pracach księży w Indiach, hinduizmie i zwyczajach Hindusów.

1992 – W dniach 27 – 29 kwietnia, bp Jan Szkodoń z Krakowa i o. Aleksander Hauke-Ligowski OP przeprowadzili wizytację apostolską Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie. Nastąpiła ona z inicjatywy pap. Jana Pawła II, który rozesłał swoich delegatów w celu zwizytowania polskich seminariów diecezjalnych i zakonnych. Wizytacji towarzyszyły spotkania dotyczące każdego wymiaru seminaryjnego życia: z wykładowcami, moderatorami wspólnot kleryckich, grupami zainteresowań, siostrami, braćmi i świeckim personelem pomocniczym. Wizytatorów można było zauważyć na wykładach, na studium indywidualnym alumnów oraz rekreacji. Odbyło się też wiele indywidualnych rozmów. Na zakończenie ks. prowincjał Czesław Parzyszek, podczas uroczystej Eucharystii, podziękował wizytatorom za trud posługiwania.

1993 – Ks. Marian Szczotka, wykładowca muzyki kościelnej w Seminarium w Ołtarzewie, uzyskał stopień doktora. Rozprawa nosi tytuł: „Graduał ms. 205 z Biblioteki Klarysek Krakowskich w świetle polskiej i europejskiej tradycji liturgiczno-muzycznej. Studium źródłoznawcze”.

1995 – W Ołtarzewie, w dniach 27-29 kwietnia odbyło się sympozjum: '”Akcja Katolicka dzisiaj”. Sympozjum z okazji 200. rocznicy urodzin św. Wincentego Pallottiego, „Prekursora Akcji Katolickiej”’, zorganizowane przez Instytut Teologii Apostolstwa i Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie. W Sympozjum uczestniczyli: członkowie Komisji Episkopatu ds. Apostolstwa Świeckich, Krajowa Rada Katolików Świeckich, członkowie Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, przedstawiciele Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, studenci ITA i alumni WSD, zaproszeni imiennie świeccy liderzy organizacji i ruchów apostolskich w Polsce.
Wśród prelegentów byli: ks. generał Séamus Freeman, Józef kard. Glemp, Eduardo kard. Pironio (+1998) i prof. Guzmán Carriquiry Lecour, abp Józef Michalik, pan Daniele De Paoli, ks. prof. Eugeniusz Weron i ks. prof. Witold Zdaniewicz, bp Tadeusz Pieronek, bp Józef Życiński, bp Edward Samsel, pan Kazimierz Czapliński, pan Krzysztof Jaśkiewicz i pani Anna Knysok, pan Krzysztof Gurba i ks. Jerzy Bagrowicz.
Mszy św. pierwszego dnia przewodniczył kard. Glemp, drugiego – abp Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, a trzeciego – ks. generał S. Freeman.

1997 – Konferencją wieczorną o godz. 21:00 Seminarium ołtarzewskie rozpoczęło całodobową adorację Najświętszego Sakramentu, jako przygotowanie i dar duchowy dla 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego, który odbył się we Wrocławiu (od 25 maja do 1 czerwca 1997). Inicjatywa adoracji została podjęta przez rektorów wszystkich seminariów działających w Polsce, którzy postanowili przeprowadzić dobowe adoracje w swoich seminariach, w celu otoczenia modlitwą Kongresu i wszystkich, którzy w nim wzięli udział. Dla Ołtarzewa wyznaczono właśnie ten dzień. W adorację zaangażowali się wszyscy mieszkańcy domu. Czuwanie i modlitwa trwały nieprzerwanie do kolejnego wieczoru.

2003 – W Bielsku-Białej, uroczystościom pogrzebowym br. Mieczysława Dominika Wróbla, bibliotekarza w Seminarium, pracownika Instytutu Socjologii Religii w Otwocku, członka Regii Miłosierdzia Bożego w latach 1983-93, a następnie Prowincji Zwiastowania Pańskiego, działacza polonijnego we Francji, przewodniczył ks. prowincjał Tomasz Skibiński. Wzięło w nich udział wielu księży i braci z obu pallotyńskich prowincji, a wśród nich ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Licznie przybyła też rodzina zmarłego. Br. Mieczysław został pochowany na cmentarzu na Błoniach w Bielsku-Białej.

2004 – Reprezentacja piłkarska Seminarium ołtarzewskiego przegrała mecz rewanżowy z WSD Białystok w stosunku 0:3 (choć jesienią ub. r. wygrała 3:1) i tym samym odpadła z rozgrywek międzyseminaryjnych.

2007 – W Świętochłowicach br. Tomasz Myrczyk złożył wieczną konsekrację na ręce ks. wiceprowincjała Lesława Gwarka.

2011 – W pallotyńskim kościele pw. św. Elżbiety w Gdańsku odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Leona Dąbskiego. Został pogrzebany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny