Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
3 grudnia 2019

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Dzień po dniu. Pallotyńskie kalendarium na 3 grudnia

1985 – W Ołtarzewie jubileusz 50.lecia kapłaństwa celebrował senior pallotynów, ks. Witold Hadziewicz (sakrament kapłaństwa przyjął 28 VII 1935 w Gnieźnie). Wraz z Jubilatem Mszę św. koncelebrowali księża z ołtarzewskiego domu, a homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Tematem jej była istota kapłańskiego powołania, obecna w wydarzeniach Starego i Nowego Testamentu.

Natomiast ks. Jubilat w słowie przed zakończeniem Mszy, mówił m.in., że kapłaństwo nie jest zbyt wielkim ciężarem, bowiem mamy Wielkiego Pomocnika oraz jego Matkę. Gdy człowiek w pełni zaufa, „wszystko może w tym, który go umacnia”. Kapłaństwo, to najwyższa godność i otrzymuje się ją na całą wieczność. Za tę godność trzeba zawsze dziękować. Judasz też otrzymał łaskę, ale ją zmarnował. Jeśli inne, obce ideały będą ci przyświecać – mówił Jubilat – to kapłaństwo stanie się wkrótce za ciężkie”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1914 – Kl. Wojciech Turowski został powołany do niemieckiego wojska, do 81. regimentu piechoty we Frankfurcie n. Menem, a po przeszkoleniu jako podoficer dowodził w latach 1915-18 kolumną sanitarną w Gdańsku, potem jako ochotnik zgłosił się, by walczyć na froncie. Krok ten był podyktowany obawą o swoje powołanie kapłańskie i został źle odebrany przez ks. Alojzego Majewskiego.

1920 – W Limburgu kl. Alfons Męcikowski złożył wieczną profesję.

1936 – Ks. Wojciech Turowski złożył wizytę kard. Aleksandrowi Kakowskiemu. Wcześniej, Ks. Kardynał odwiedził ks. Turowskiego, gdy ten przebywał w Szpitalu Sióstr Elżbietanek w Warszawie przy ul. Goszczyńskiego (7 – 20 XI).

1939 – niedziela – Ks. Romuald Kozłowski (kapłan archidiecezji warszawskiej), proboszcz parafii w Ołtarzewie, odprawił po raz pierwszy Mszę św. w kaplicy, urządzonej w domu p. Karczmarskiej przy ul. Zamoyskiego 12. Dotychczasowa siedziba proboszcza – dworek-kaplica w parku ołtarzewskim – spłonęła podczas niemieckiego bombardowania 8 IX. Po tym wydarzeniu, ks. proboszcz R. Kozłowski prowadził duszpasterstwo parafialne w dawnym refektarzu (do końca XI 1939), w domu pallotynów w Ołtarzewie, który przeznaczono na kaplicę.
Później kaplicę przeniesiono z ul. Zamoyskiego do budynku Huty Szkła w Ożarowie, gdzie miejscowy dyrektor p. Kamiński udostępnił parafii świetlicę.

1949 – Do domu w Ołtarzewie przybył br. Maksymilian Glamowski i podjął pracę w stolarni.
– Pan Choiński zakończył prace przy instalacji centralnego ogrzewania domu ołtarzewskiego i zostawił weksel jako gwarancję na wykonane dzieło (z ważnością do 1 maja 1951).

1955 – Ks. Władysław Baumgart, ze względu na stan zdrowia, przybył do Braszowic i przebywał tam jako rezydent, pomagając w duszpasterstwie swemu bratankowi ks. Bernardowi Baumgartowi. Od 26 I 1957 leczył się i pracował w Pyskowicach k. Gliwic, a następnie od 10 X 1957 pełnił obowiązki kapelana urszulanek Unii Rzymskiej w Bardzie Śląskim. W 1965 obchodził w Świekatowie jubileusz 40-lecia kapłaństwa, na którym był obecny prowincjał ks. Eugeniusz Weron. Ks. W. Baumgart zmarł w 1966.

1961 – data roczna – Kościół św. Elżbiety w Gdańsku otrzymał balustradę, wykonaną z kutego żelaza, w stylu nowoczesnym, projektu inż. mgra Kuleszy. Według jego projektów, wykonano też w tym stylu: ambonę, konfesjonały i ławki.

1963 – Kongregacja ds. Zakonów wyznaczyła bpa Josefa Höffnera z Münster na stanowisko moderator et custos całego Ruchu Szensztackiego, a jego asystentem mianowała ks. prałata Wilhelma Wissinga. Równocześnie nowym wizytatorem (trzecim już w historii) dla Ruchu Szensztackiego naznaczono o. Hilarego Albersa OP. Wizytacja ta doprowadziła do podziału Stowarzyszenia, co potwierdziła Stolica Apostolska 6 X 1964 i pap. Paweł VI, w liście skierowanym 6 I 1965 do ks. generała Wilhelma Möhlera SAC.

1964 – Ks. generał Wilhelm Möhler zatwierdził uchwały Kapituły Prowincjalnej z XI 1964. Odnośnie do problemu pracy wikariuszy pallotyńskich na placówkach diecezjalnych, któremu Kapituła poświęciła dużo czasu, ks. prowincjał Eugeniusz Weron, stosownie do uchwały Kapituły, powołał do istnienia Prowincjalną Komisję ds. Wikariatów SAC na placówkach diecezjalnych (1965). Owocem jej prac był odpowiedni Statut, zatwierdzony w 1965. Pierwszy pallotyn zaczął pracować na takiej placówce w 1964 w Rucianem-Nidzie. Tego roku (1965) w diecezjach pracowało już 15 księży: gorzowskiej – 4, warmińskiej – 2, archidiecezji krakowskiej – 1, warszawskiej – 1 oraz 7 we wrocławskiej.

1974 – W auli Uniwersytetu Warszawskiego ks. mgr Anastazy Bławat obronił pracę doktorską z zakresu nauk humanistycznych (filologia niemiecka).

1976 – W Seminarium w Ołtarzewie obradowała Komisja ds. Wychowania. W spotkaniu wzięli udział: ks. rektor Jan Korycki, ks. prefekt Czesław Parzyszek, mistrz nowicjatu ks. Jerzy Błaszczak, ks. Józef Lesiak i ks. Stanisław Cholewa.

1977 – Kl. Jerzy Kożuch został wybrany dziekanem alumnów na rok 1978. Bezwzględną większość głosów uzyskał już w pierwszym głosowaniu. Kl. Kożuch był jednym z trzech kandydatów wysuniętych przez kursy alumnów i przez ustępującą Radę Alumnów.
– Seminarium ołtarzewskie otrzymało zaproszenie od Rektora KUL-u do wzięcia udziału w konkursie ogłoszonym w ramach Nagrody Pokojowej 1978 im. Maksymiliana Kolbego-Reinholda Schneidera na temat: „O. Maksymilian Kolbe, Reinhold Schneider i Dietrich Bonhoeffer – jako krzewiciele pokoju w służbie chrześcijańskiego sumienia”.

1978 – W Ołtarzewie, w pierwszą niedzielę Adwentu chłopcy z Grupy powołaniowej mieli swój Dzień skupienia.

1987; 1991 – Editions du Dialogue wydało „Dzieje chrześcijaństwa polskiego”, t. 1-2 (red. techniczny Witold Urbanowicz SAC), historyka Kościoła i wykładowcy na KUL, senatora 1990-91, Jerzego Kłoczowskiego (+2 XII 2017).

1988 – W Wólce Mlądzkiej bp Marian Duś, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej, poświęcił dzwony wykonane w Węgrowie przez p. Kruszewskich.

1990 – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek wydał list w sprawie formacji braci juniorystów we wspólnotach domowych.

1990 – Ks. prowincjał Czesław Parzyszek powołał Zespół do opracowania historii Polskiej Prowincji. Była to odpowiedź na list ks. generała z 5 XI tr., który zobowiązywał wyższych przełożonych Stowarzyszenia, aby polecili współbraciom opracowanie historii swojej prowincji lub regii od 1909 do XII 1992. Przewodniczącym polskiego zespołu został ks. dr Janusz Dyl. W skład zespołu weszli ponadto: ks. Tadeusz Gliński, ks. Jan Pałyga i ks. Stanisław Tylus.

1993 – W 30. rocznicę promulgacji – 4 XII 1963 – „Konstytucji o Liturgii (Sacrosanctum concilium)”, odbyła się w Ołtarzewie sesja naukowa poświęcona konsekwencjom odnowy liturgicznej. Organizatorem był ks. dr Jacek Nowak. Referaty wygłosili: ks. dr Stanisław Lech Z KUL („Inspiracje teologiczne Konstytucji o Liturgii”) i ks. dr Jan Decyk z ATK („Liturgia wciąż nowym zadaniem”). Tego dnia liturgię Eucharystii sprawował bp Wacław Świerzawski, ordynariusz sandomierski. On też wygłosił Słowo Boże.

2000 – Do Brazylii przybył ks. Artur Karbowy.

2016 – Podczas czwartej edycji Międzynarodowego Otwartego Turnieju Szachowego Duchowieństwa (4. Clericus Chess Open International Championship), która odbywała się w dniach 2-3 XII w Rzymie, drugie miejsce zajął ks. Mirosław Mejzner z Ołtarzewa. Imprezy te organizowane są co dwa lata, od 2010, przez Associazione Dilletantistica Scacchi „Alfiere” Carugate, we współpracy z Włoską Organizacją Szachową (FSI). Turniej zgromadził księży diecezjalnych i zakonnych (dominikanie, jezuici, franciszkanie Niepokalanej, oblaci NMP, pallotyni z trzech krajów Włochy, Polska, Filipiny).