3 sierpnia 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 3 sierpnia
2008 – Złoty jubileusz kapłaństwa w parafii rodzinnej w Nowinach, w budującym się kościele Chrystusa Sługi, obchodził ks. Henryk Kietliński, dyrektor Ośrodka Postulacji przy Zarządzie Prowincjalnym (1993-2017), kapelan środowisk Powstania Warszawskiego, major Wojska Polskiego. Jubileuszowe kazanie wygłosił siostrzeniec Jubilata, ks. Jerzy Błaszczak.
*******************************************************
Inne wydarzenia tego dnia:
1914 – Br. Antoni Forycki, w drugim roku nowicjatu, został powołany do wojska niemieckiego. Początkowo przebywał we Wrocławiu; był w stopniu podoficera i kształcił rekrutów.
1914 – Również br. Gustaw Lipiński został powołany do wojska niemieckiego i brał udział w I wojnie światowej. W 1915 został ranny na Górze Loretańskiej (wzgórze Kemmelberg k. Kemmel we Flandrii), a we wrześniu tego samego roku dostał się do niewoli angielskiej, a następnie wstąpił do Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera i brał udział w wojnie polsko-sowieckiej i polsko-ukraińskiej.
1914 – Podobnie br. Tomasz Przewoźny został powołany do wojska niemieckiego. Już we IX 1914 został ranny w lewą stopę na froncie pod Częstochową i dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał najpierw w lazarecie w Moskwie, a następnie w obozie jenieckim w Kostromie. Następnie „[…] wywieziono go do Turkiestanu, gdzie przebywał w Taszkencie i brał czynny udział w życiu tamtejszych Polaków. Znowu był kucharzem, śpiewał w kółku śpiewaczym, handlował nutami, aż się nim komisarz zainteresował i wytoczył mu sprawę o handel, która się jednak szczęśliwie dla brata skończyła. W czasie rozruchów w 1917 roku został od zabłąkanej kuli ranny w brzuch, ale i z tego szybko się wylizał” (br. Franciszek Chytry).
1925 – Na Kopcu w Wadowicach rozpoczęły się rekolekcje dla dobrodziejów pallotyńskich i trwały do 7 sierpnia.
1926 – W dniach 28 lipca – 3 sierpnia, ks. generał Peter Resch, przeprowadził wizytację kanoniczną na Kopcu w Wadowicach. Podczas powitania (28 VII) ks. Resch powiedział, „że za każdym swym przybyciem, widzi coraz większy rozrost naszej polskiej części Zgromadzenia. Podziękował ks. seniorowi Majewskiemu i ks. superiorowi Turowskiemu oraz innym członkom za pracę poświęconą dla sprawy Zgromadzenia. Zachęcił do przestrzegania Konstytucji, bo one są wyrazem myśli naszego Fundatora” (z kroniki kopieckiego domu).
1932 – Ks. Tomasz Sobieraj opuścił Ołtarzew, przenosząc się do domu na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, gdzie objął stanowisko redaktora „Posiewu”.
– Ks. senior Alojzy Majewski wyjechał na Kopiec, aby tam wygłosić rekolekcje dla księży.
1938 – Przez całą noc betonowano część sufitu pod ostatnie piętro domu w Ołtarzewie. Kolejna wylewka betonowa nastąpiła nocą 5 sierpnia.
1947 – sierpień – Szkoła powszechna wyprowadziła się z gmachu pallotyńskiego w Ołtarzewie. Rozpoczęto przygotowywanie terenu pod budowę zachodniego skrzydła gmachu seminaryjnego. Przez miesiąc trwała zwózka materiałów budowlanych.
1948 – Na zaproszenie ks. rektora Franciszka Bogdana SAC, ks. Andrzej Wronka, administrator apostolski diecezji gdańskiej, odwiedził akademików rekolektantów w kościele MB Częstochowskiej w Gdańsku. Dwutygodniowe rekolekcje dla nich prowadził ks. prof. Józef Pastuszka z Lublina.
1961 – Ołtarzew odwiedził w przejeździe bp Bolesław Kominek, specjalny delegat Prymasa Polski z uprawnieniami biskupa rezydencjalnego we Wrocławiu.
1973 – Do Ołtarzewa przybył ks. Stanisław Ryś, wykładowca muzyki sakralnej w Seminarium, wraz z dwoma kandydatami do nowicjatu, należącymi do Regii Miłosierdzia Bożego we Francji.
Ks. Ryś przez cztery miesiące przebywał w Paryżu, pogłębiając znajomość języka francuskiego i badając tamtejszą muzykę kościelną.
Kandydatami do Stowarzyszenia byli: Jean Charles Boldrini i Andrzej Adamczyk. Pierwszy był pochodzenia włoskiego, drugi polskiego. Kandydaci ci przez miesiąc sierpień przebywali w Ołtarzewie, a we wrześniu rozpoczęli nowicjat w Ząbkowicach Śląskich. Był to pierwszy przypadek przysłania przez Regię nowicjuszy do Polski.
1975 – Ołtarzewska wspólnota pożegnała misjonarzy: ks. Tadeusza Bazana i Antoniego Myjaka, którzy następnego dnia rano odlecieli do Paryża, by stamtąd 7 sierpnia udać się do pracy misyjnej w Rwandzie.
1980 – W swej miejscowości rodzinnej, w Grabowie n. Prosną, ks. Czesław Wędzioch dziękował Bogu za łaskę doczekania jubileuszu 50.lecia kapłaństwa. Przemówienie powitalne wygłosiła siostra szarytka, która uczestniczyła w jego mszy prymicyjnej przed 50 laty. Potem udał się na Jasną Górę i na Kopiec do Wadowic.
1982 – Do Ołtarzewa przyjechała pielgrzymka współpracowników SAK z Łodzi, w liczbie ok. 50 osób. Pielgrzymi uczestniczyli we Mszy św. i zwiedzili Seminarium.
1983 – W Wadowicach zmarł br. Józef Dudek (ur. 1896 w Lipniku, ob. dzielnica Bielska-Białej, w diecezji krakowskiej). Wiernie służył Chrystusowi jako brat z przekonania, który poszedł chętnie za Jego wezwaniem. Zawsze pamiętał o codziennym różańcu w intencji misji, prowincji i przełożonych. Starannie przygotowywał się na swoje spotkanie z Boskim Misjonarzem. Zauważono, że kilkanaście dni wcześniej głęboko przeżył śmierć br. Pawła Błeńskiego (14 VII), rzewnie płacząc nad jego mogiłą, a już wkrótce podążył tą samą drogą.
Do życia wspólnotowego wnosił takie wartości duchowe, jak: umiłowanie Eucharystii, zawierzenie Matce Bożej – którą, jak Pallotti, nazywał Najukochańszą Matką, franciszkańskie ubóstwo i optymizm dziecka Bożego. Starał się naśladować w życiu św. Wincentego Pallottiego w głębokiej pobożności, rzetelnej pracowitości, zakonnym ubóstwie, radykalnym ubóstwie, apostolskiej radości i oddaniu misji. W swym mieszkaniu utrzymywał przykładny porządek. Zawsze miał dużo do powiedzenia. Ubogacające i interesujące były jego opowiadania o doświadczeniach okresu I wojny światowej i z walk o niepodległość Polski. Służył swymi zdolnościami artystycznymi jako muzyk grający na skrzypcach i rzeźbiarz w korzeniu górskim.
Fotografie zob. w oddzielnym poście
1984 – Ks. Edward Daniel został mianowany proboszczem parafii przy kościele Chrystusa Króla przy ul. Skaryszewskiej w Warszawie.
1987 – O godz. 11.00, ks. Jerzy Błaszczak, proboszcz parafii, położył pierwszą cegłę pod budujący się kościół Wieczerzy Pańskiej w Lublinie. Poświęcenia placu pod budowę kościoła dokonał bp Jan Śrutwa 19 X 1986.
1998 – Prowincja Zwiastowania Pańskiego przejęła parafię pw. św. Jana Chrzciciela w Tenango del Aire w Meksyku.
2001 – Od 30 lipca do 3 sierpnia współpracownicy pallotyńscy pod przewodnictwem ks. Leszka Daniela przeżywało w Ołtarzewie swoje rekolekcje.
2010 – Ks. Henryk Grela, z racji pogłębiającej się z czasem choroby, został przeniesiony do Pallotyńskiego Domu Opieki im. św. Wincentego we Wrzosowie k. Radomia, gdzie przebywał do śmierci, która nastąpiła 7 II 2013. Przez cały ten czas przynależał do wspólnoty domu studenckiego w Lublinie.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny