Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 30 listopada 

2017 – Premier Beata Szydło odwiedziła pallotyńskich misjonarzy z Polski, pracujących w parafii pw. Chrystusa Zbawiciela Miłosiernego w Yopougon k. Abidżanu na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

Pani Premier od 28 listopada przebywała na Wybrzeżu Kości Słoniowej, biorąc udział w dwudniowym szczycie Unii Europejskiej i Unii Afrykańskiej. Po wspólnych obradach przywódców obu kontynentów, Pani Premier przybyła do Yopougon.

Tu spotkała się z proboszczem, ks. Adamem Pacułą SAC i innymi misjonarzami oraz zwiedziła kościół Zbawiciela Miłosiernego. Był to ostatni punkt wizyty szefowej polskiego rządu na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Liczący ponad milion mieszkańców Yopougon, określany jest także jako przedmieścia ponad pięciomilionowego Abidżanu.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1846 – Ks. dr Giuseppe Faà di Bruno, ks. Paul de Geslin i ks. Carlo Maria Orlandi przyjęli sutannę Stowarzyszenia. Zaraz potem ks. Wincenty Pallotti skierował ks. Faà di Bruno do pracy w Anglii.

1920 – listopad – Ks. Hermann Skolaster, z niemieckiej Prowincji Trójcy Świętej, udał się do Reszla (Rössel), gdzie nabył od Kurii Warmińskiej w 1921 (akt kupna 25 I 1922) konwikt biskupi, tzw. „Philippinum” i przekształcił go na niższe seminarium duchowne. Pod naciskiem hitlerowców prowincja sprzedała ten dom ok. 1936.

W 1924 zakupiono gospodarstwo rolne w Klewnie (Klawsdorf), w odległości ok. 2,5 km od Reszla. Miało ono dostarczać utrzymanie dla domu w Reszlu.

Trzecią posesję, konwikt św.  Brunona, kupiono 16 X 1925. Umieszczono tam konwikt (internat) dla młodzieży wraz z kaplicą domową. Ten dom został zniszczony podczas ostatniej wojny. Po remontach polska Prowincja Chrystusa Króla, naciskana przez władze państwowe, zdecydowała się zrezygnować z tej placówki. Ostatecznie w 1951 zlikwidowano placówkę przy ul. Stalina 24, „która z powodów niepomyślnych warunków miejscowych straciła rację bytu”.

1926 – listopad – Na Kopcu trwały prace przy frontowej części domu; robotnicy budowali nadbudówki. Kronikarz zapisał wtedy: „Budowie naszej nadzwyczajnie sprzyja powietrze; tak pięknego, pogodnego listopada, nie widziano od niepamiętnych czasów”.

1932 – Ks. Wojciech Turowski zakończył funkcję sekretarza generalnego Stowarzyszenia (pełnił ją w okresie 13 V – 30 XI 1932). Powrócił do kraju, ponieważ polski zarząd regii nie mógł dać sobie rady z bankructwem Domu Prasy Katolickiej, stąd poprosił generała G. Cardiego o powrót do Polski ks. Turowskiego, na co generał wyraził zgodę (na jego miejsce wyjechał do Rzymu ks. Franciszek Kilian). Został wtedy mianowany pierwszym radcą polskiej regii i wrócił do kraju, aby uregulować te trudne sprawy. W tym czasie zamieszkał w Warszawie przy ul. Skaryszewskiej 12. Oddawał się pracy duszpasterskiej i rekolekcyjnej oraz wykładał teologię moralną, homiletykę i naukę o Akcji Katolickiej w pallotyńskim seminarium w Sucharach, a potem Ołtarzewie.

1932 – W Ołtarzewie zakończyły się doroczne rekolekcje dla księży i braci, które od wieczora 23 listopada prowadził ks. senior Alojzy Majewski.

1933 – Rada Generalna uchwaliła odłączenie od niemieckich prowincji Trójcy Świętej i Najśw. Serca Jezusa terenów Ameryki Północnej i utworzenie tam północno-amerykańskiego okręgu. Definitywnie dokonano tego 2 I 1934.

1948 – Ks. prowincjał Stanisław Czapla wydał konkretne zarządzenia w sprawie przeprowadzania nabożeństw epifanijnych na pallotyńskich placówkach. Była to pierwsza norma prawna w tej sprawie. Kolejna pochodzi z 1961.

1972 – W Seminarium odbyło się zebranie sprawozdawcze prefektów kursowych. Składali oni raporty z działalności swojej i kursu. Zastanawiano się też nad sensownością i ulepszeniem prac społecznych.

1974 – W Paryżu, w dniach 30 XI – 2 XII odbyło się zebranie pallotyńskich sekretarzy ds. misji. Obecni byli księża: Wilhelm Bange, Fischer, Karl Krautwurst – sekretarz zebrania, Michael Timlin i Tadeusz Tomasiński; nie dotarł ks. Guido John Carcich. Uczestnicy spotkania dokonali m.in. podziału funduszy na misje.

1977 – Ze spraw gospodarczych wykonanych jesienią tego roku w Seminarium w Ołtarzewie należy wymienić:

– Zakończono przebudowę pierwszej części prezbiterium, przygotowując ją pod założenie marmuru i płyt piaskowych;

– Wykończono pomieszczenia do celów gospodarczych i oddano je do użytku;

– Pokryto blachą cynkową pomieszczenia przy cieplarni;

– Przystąpiono do przystosowania pomieszczeń gospodarczych na cele mieszkalne dla braci Całków;

– Posunięto daleko budowę rozdzielni elektrycznej w piwnicy;

– Zakończono asfaltowanie alejek wokół domu;

– Wykonano naprawę dachu u p. Winklerowej.

1978 – Nowym dziekanem alumnów na rok 1978/79 został kl. Tadeusz Małachwiejczyk.

1978; 1979; 1980 – W Ołtarzewie, kurs V. tradycyjnie przygotował „Andrzejki”. Program artystyczny został przedstawiony wspólnocie podczas kolacji. Składały się nań wesołe opowiadania, humorystyczne teksty i dowcipy, przeplatane piosenką.

1979 – W Seminarium ołtarzewskim odbyło się zebranie doradcze kleryków. W zebraniu uczestniczyło po trzech przedstawicieli z każdego kursu. Spotkanie prowadził ks. prefekt Paweł Góralczyk. Dyskutowano nad następującymi problemami: porządek dzienny, liturgia, sprawy naukowe, praktyki duszpasterskie, życie we wspólnocie i zagadnienia gospodarcze domu seminaryjnego.

1980 – Pap. Jan Paweł II wydał encyklikę „Dives in misericordia” („O Bożym miłosierdziu”), która dała wielki impuls do szerzenia nabożeństwa Miłosierdzia Bożego. Na fundamencie treści encykliki odbył się w Częstochowie kongres na temat form kultu Miłosierdzia Bożego. W 1981 przypadała też 50. rocznica objawień s. Faustyny Kowalskiej.

1980 – Klerycy biorący udział w praktykach duszpasterskich w Rodzinie Rodzin spotkali się z moderatorem praktyk ks. Edwardem Danielem, z ks. Julianem Warzechą, reprezentującym Radę Domową oraz z ks. Ryszardem Marciniakiem, reprezentantem Rodziny Rodzin. Omówiono aktualny udział alumnów w praktykach duszpasterskich w Rodzinie Rodzin.

1986 – W Rydze ks. Aleksander Milewski przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Jānisa Cakulsa, koadiutora administratury apostolskiej w Lipawie.

1988 – W Czarnej, w dniach 30 XI – 4 XII odbyły się rekolekcje dla animatorów wspólnot Wieczerników Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, będących pod opieką Ośrodka Duszpasterskiego ZAK w Ołtarzewie. Brało w nich udział ok. 50 osób, w większości pełniących aktualnie funkcję animatora wspólnoty.

1988 – Na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu „Gregorianum”, ks. Jacek Wierzba obronił swoją pracę doktorską na temat: „Św. Wincenty Pallotti jako prekursor ruchu kościelnego”. Prezentacja pracy jak i rozprawa nad jej treścią odbyły się w języku łacińskim. W skład komisji wchodzili: dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego, ks. prof. U. Navarette, ks. prof. J.B. Beyer SJ – promotor pracy i ks. dr F. Moccia SAC – drugi recenzent, pracownik Kongregacji ds. Świętych. Następnego dnia po obronie, na cześć nowego doktora zorganizowano uroczysty obiad. Oprócz mieszkańców Domu Generalnego, byli obecni księża profesorowie Uniwersytetu Gregoriańskiego, ks. prowincjał Czesław Parzyszek, rektor WSD w Ołtarzewie, ks. Kazimierz Czulak oraz grono przyjaciół ks. Jacka.

1990; 1991; 1992 – W Ołtarzewie kurs piąty przygotował program artystyczny „Andrzejki”.

1996 – W delegaturze prowincji Matki Bożej Miłosierdzia w Brazylii miały miejsce pierwsze święcenia kapłańskie (ks. Antônio de Aguiar Pereira).

1996 – W dniach 23-24 i 30 listopada, Teatr seminaryjny w Ołtarzewie wystawił jesienną sztukę pt. „Znak Jonasza”. Była to opowieść o przemianie, o nawróceniu, której akcja działa się we wnętrzu ryby. Jonasz przez 3 dni (symboliczne nawiązanie do biblijnego postaci) przechodził jakby oczyszczenie, które doprowadziło go do wewnętrznej wolności – wybiegł już z ryby jako wolny człowiek. Scenariusz napisał kl. Rafał Hołubowski. Całość reżyserował i główną rolę odegrał kl. Jacek Wróbel. Scenografię wykonał kl. Paweł Fiedorowicz. Przedstawienie było ilustrowane fortepianowym podkładem muzycznym.

2003 – W dniach 22 – 30 listopada odbyła się w Osny „27 Salon du Vision” – wystawa dzieł sztuki 114. artystów. Uczestniczył w niej ze swoim dorobkiem artystycznym ks. Witold Urbanowicz, uzyskując drugą nagrodę.

2008 – Odbyła się uroczysta instalacja relikwii bł. Józefa Stanka w kościele MB Częstochowskiej, Patronki Armii Krajowej, przy ul. Zagórnej  w Warszawie. Na terenie tej parafii, podczas powstania warszawskiego, ks. Stanek pełnił swoją misję wśród powstańców walczących o suwerenność Ojczyzny, tu też został pojmany i stracony przez Niemców.

Liturgii eucharystycznej przewodził bp Piotr Jarecki, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej, który wygłosił też homilię nawiązującą do kapelańskiej służby i męczeńskiej śmierci ks. Stanka. We Mszy św. uczestniczyli księża pallotyni: wiceprowincjał Czesław Parzyszek, postulator Henryk Kietliński, notariusz Jacek Wierzba, Roman Forycki, sekretarz ds. misji Grzegorz Młodawski, Kazimierz Nowak oraz Jerzy Błaszczak, ponadto delegacja sióstr pallotynek. Na uroczystość przybyli żołnierze wielu środowisk powstańczych, na czele z żołnierzami Zgrupowania AK „Kryska”, wierni miejscowej parafii oraz goście z Warszawy i okolicy. Relikwie zostały umieszczone w bocznej kaplicy kościoła, gdzie wykuto w ścianie odpowiednią niszę, otoczoną płytą marmurową w jasnym kolorze, ze stosownym napisem.

2014 – W dniach 29-30 XI, w Konstancinie-Jeziornie odbyło się 14. sympozjum Instytutu Pallottiego o tematyce: „Rodzina. Zjednoczeni w miłości”. Temat sympozjum został wybrany w związku z zakończonym III Nadzwyczajnym Zgromadzeniem Ogólnym Synodu Biskupów na temat rodziny (5-19 X 2014) oraz w związku z XIV Zwyczajnym Zgromadzeniem Synodu Biskupów (4-25 X 2015). Obecnych było ponad 200 osób; dużą grupę stanowili goście z Ukrainy.

Ks. Sławomir Radulski SAC podjął temat: „Rodzina w świetle Biblii i nauczania Kościoła”, s. Monika Cecot SAC przeprowadziła temat: „Pallotti – od rodziny do Zjednoczenia”. Kolejnego dnia p. Marek Kalka zaprezentował temat: „Pallotti odczytany w rodzinie”, a Izabela Owczaruk – „Wyzwania i perspektywy współczesnej rodziny”.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny