Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 4 czerwca

1961 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk Zygmunta Choromańskiego, bpa pomocniczego archidiecezji warszawskiej, przyjęli diakoni: Stanisław Bernacki, Anastazy Bławat, Szczepan Bober, Leon Dąbski (+2011), Stefan Dusza (+2017), Roman Forycki (+2011), Czesław Herlender (+2015), Franciszek Kania (+2005), Florian Kniotek (+2012), Jan Kudłacik (+2014), Franciszek Mąkinia (+2014), Tadeusz Mika (+2014), Henryk Mojecki (w diecezji, +2013), Tadeusz Okręglicki (+2000), Stanisław Orlikowski, Stanisław Sarnicki (+2014), Stanisław Świerczek i Czesław Zając.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1838 – Poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego – Ks. Wincenty Pallotti wraz z Jakubem Salvati otworzył w Rzymie ośrodek pomocy dla osieroconych dziewcząt „Pia Casa di Carità”. Przełożoną ośrodka została Elisabetta Cozzoli. Przebywało w nim wówczas 27 dziewcząt osieroconych na skutek epidemii oraz personel wychowawczy, który z czasem utworzył wspólnotę, prowadzącą życie zakonne w oparciu o pewne zasady. Wydarzenie to uważane jest umownie za powstanie żeńskich gałęzi Apostolstwa Katolickiego (pallotynek), zarówno Rzymskich jak i Misjonarek.

1927 – W Wadowicach na Kopcu odbył się wieczorem pogrzeb br. Leona Grabickiego. Jako pierwszy został pochowany na cmentarzu pallotyńskim, o który sam zadbał, przyczyniając się do jego ogrodzenia.

1928 – Robotnicy rozpoczęli prace przy drenażu pallotyńskiego terenu w Ołtarzewie.

1935 – Pierwszy piątek miesiąca w Ołtarzewie – program dnia wyglądał wtedy następująco: o godz. 9:00 Msza św. śpiewana, po niej adoracja Najświętszego Sakramentu do godz. 12:00; wieczorem o godz. 19:15 błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.

1936 – Ks. prowincjał Jan Maćkowski odwiedził Ołtarzew, wracając z Chełmna. W Ołtarzewie spowiadał siostry urszulanki (ks. Maćkowski był spowiednikiem wielu zgromadzeń sióstr).

1938 – W dniach 4-10 VI diakoni przeżywali w Ołtarzewie rekolekcje przed święceniami kapłańskimi.

1944 – Wojska alianckie wkroczyły bez walki do Rzymu, z którego wycofali się Niemcy, nie mając szans na organizację skutecznej obrony. Wielki wpływ na to miał sukces walk o Monte Cassino, które przełamały Linię Gustawa – system potężnych niemieckich umocnień biegnących od wybrzeża Morza Tyrreńskiego do Adriatyku.

1944 – Ks. Stanisław Suwała zgłosił się na ochotnika jako kapelan do armii gen. Władysława Andersa. Była to odpowiedź na apel polskiego biskupa polowego Józefa Gawliny, który poszukiwał kapelanów do sprawowania tej funkcji w Wojsku Polskim. Ks. Suwała został kapelanem II Batalionu Strzelców Karpackich w 2. Korpusie Polskim. W VIII 1946 został w Anglii zdemobilizowany. Za działalność we Włoszech na rzecz Polaków otrzymał odznaczenie Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (2 razy), Krzyż Walecznych, Medal Wojska Polskiego, Gwiazdę za wojnę 1939-45 i Gwiazdę Italii.

1950 – Abp A.G. Roncalli, nuncjusz apostolski w Paryżu (późniejszy pap. Jan XXIII), przewodniczył uroczystości ku czci bł. Wincentego Pallottiego w kościele polskim w Paryżu i był gościem pallotyńskiego domu przy rue Surcouf. „Rozmawiał z nami po przyjacielsku, pytał się każdego o wiek, lata kapłaństwa czy profesji, jeżeli chodziło o braci i zachęcał do wytrwałej pracy w duchu Pallottiego, którego czcił i naśladował jeszcze podczas swych studiów teologicznych w Rzymie” (Stefan Treuchel, 80 lat życia, „Nasza Rodzina” 1961, nr 11, s. 191).

1960 – Rektorem domu w Radomiu został ks. Stanisław Mikulski. Funkcję tę pełnił przez jedną kadencję.

1970* – W dniach 4-11 czerwca przebywał w Regii Miłosierdzia Bożego w Paryżu ks. prowincjał Stanisław Martuszewski. Przedmiotem rozmów z Zarządem Regii były: problem polskich księży w Oignies, rozliczenia finansowe, kupno maszyn elektronicznych dla Ołtarzewa do sporządzania statystyk, pomoc North Tonawanda w budowie Pallottinum itp.

1972 – Ks. superior Zenon Modzelewski uczestniczył w uroczystości poświęcenia kościoła w Roubaix (dep. Nord). Budowę kościoła MB Częstochowskiej i Ojca Maksymiliana Kolbe rozpoczęto w 1968 (ks. Bogdan Śmiglak). Parafię prowadzili chrystusowcy.

1972 – W Ołtarzewie odbył się zjazd ministrantów z trzech dekanatów archidiecezji warszawskiej: Pruszków Warszawa Północ i Warszawa Południe. W zjeździe wziął udział pomocniczy bp warszawski Jerzy Modzelewski. Uczestniczyło w nim ok. 200 ministrantów.
– Dobrodzieje Seminarium mieli w Ołtarzewie swój dzień skupienia. Przybyło ok. 40 osób.

1973 – W Paryżu, ks. radca generalny Henryk Kietliński spotkał się z misjonarzami udającymi się do Rwandy. Omówił szereg problemów dotyczących relacji Delegatury w Rwandzie z Zarządem Generalnym. Przy tej okazji wręczył misjonarzom relikwie św. Wincentego Pallottiego i różne pamiątki z Rzymu. W tym czasie abp André Perraudin, razem z ks. Tadeuszem Tomasińskim i ks. Marianem Sobczykiem, pojechali do ambasady Rwandy, aby otrzymać wizy.

1973 – Ołtarzew odwiedził ks. Jan Palusiński SDB, kierownik „Sacrosongu” (twórca i organizator Festiwalu Pieśni i Twórczości Religijnej; pierwszy festiwal odbył się 17-18 V 1969 w Łodzi).

1974 – Do Ołtarzewa przyjechał ks. Franciszek Wadowski SAC, duszpasterz polonijny ze Stanów Zjednoczonych, który w Wadowicach obchodził swój jubileusz 50-lecia kapłaństwa (7 VII 1974).
– Ks. prefekt Czesław Parzyszek wyjechał do Karpacza, by spotkać się z diakonami przygotowującymi się do święceń kapłańskich (8 czerwca rozpoczęli w Ząbkowicach Śląskich swoje rekolekcje).

1978 – Ks. Eugeniusz Weron i ks. Józef Kloc obchodzili w Ołtarzewie jubileusz 40-lecia kapłaństwa. We Mszy św. koncelebrowanej o godz. 12:00 uczestniczyło 6 księży. Homilię wygłosił ks. Józef Dąbrowski.
Fotografię zob. w oddzielnym poście

1978 – Msze św. prymicyjne dla współpracowników odprawili: w Krotoszynie (ks. Jan Kot), Opolu (ks. Mieczysław Żemojcin), Augustowie (ks. Andrzej Tkacz) i w Radomiu (ks. Andrzej Maciejewski).
– Grupa współpracowników odbyła w Seminarium ołtarzewskim swój dzień skupienia.

1984 – Gościem Seminarium był himalaista Bernard Uchmański (+1995). Opowiadał o polskiej ekspedycji wysokogórskiej, która w 1978 zdobyła dwa ostatnie dziewicze wierzchołki Kangczendzengi (oba ok. 8500 m n.p.m.) w Himalajach, na granicy Nepalu i Sikkim. Pan Uchmański przybył ze sprzętem wysokogórskim, który najpierw objaśnił, a następnie opowiedział o przebiegu wyprawy, co uzupełnił projekcją przeźroczy ukazujących różne fazy wyprawy i piękno krajobrazu himalajskiego. Ten, który ukochał góry, dla którego „góry są łaską”, za pomocą prostych słów zafascynował słuchaczy.

1986 – Wspólnota seminaryjna spotkała się z ks. Józefem Maślanką, pallotyńskim misjonarzem Amazonii.
– 25-lecie kapłaństwa obchodził w Ołtarzewie ks. Anastazy Bławat.

1989 – Pierwsze w PRL-u wolne wybory do Sejmu i Senatu. Liczne grono pallotynów z ul. Kilińskiego 20 w Ołtarzewie oddało swoje głosy na reprezentantów „Solidarności”.
– W Wiedniu Mszę św. prymicyjną odprawił ks. Zenon Hanas. Towarzyszyła mu delegacja kleryków z Ołtarzewa.

1990 – W Ołtarzewie rozpoczęło się Studium Apostolskie (Dyrektorium) dla księży wyświęconych w latach 1969-71 i zwolnionych w 1989 r. W Dyrektorium wzięło udział 21 księży. Całością prac Studium kierował ks. Paweł Góralczyk. Zajęcia studyjne poprzedziły rekolekcje, prowadzone przez ks. Feliksa Folejewskiego (wzięło w nich udział kilku innych księży nieobjętych Dyrektorium), a same zajęcia trwały od 11 do 22 czerwca. Spośród prelegentów spoza Stowarzyszenia warto wymienić: bpa W. Miziołka, „Tajemnica powołania kapłańskiego”, ks. H. Jurosa, „Sumienie ludzkie, spotkanie wolności i łaski”, ks. S. Urbańskiego, „Metanoia istotnym elementem wzrostu w powołaniu”, ks. gen. J. Chrapka, „Rola środków masowego przekazu”, p. S. Wilkanowicza, „Nowa sytuacja narodu polskiego, nowe wyzwanie dla Kościoła”.
Dyrektorium zakończono wieczorną Mszą św. koncelebrowaną pod przewodnictwem bpa Alojzego Orszulika, który tego dnia obchodził rocznicę święceń kapłańskich. Homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek, również uczestniczący w Dyrektorium.

1991 – Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił w Radomiu korony dla obrazu Matki Bożej Wychowawczyni w Czarnej. Papieżowi wręczono księgę, w której spisano zobowiązania duchowe i ofiary złożone z darów serca. Obraz koronował 5 IX 1999 Józef kard. Glemp, prymas Polski, wespół z bpami radomskimi: seniorem Edwardem Materskim i ordynariuszem Janem Chrapkiem.

1994* – Na Kopcu odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Franciszka Rafacza. Mszy przewodniczył i kazanie wygłosił ks. prowincjał Mieczysław Olech. Współkoncelebrowało ok. 40 kapłanów diecezjalnych i zakonnych. Przybyli przedstawiciele z prawie wszystkich placówek Prowincji Chrystusa Króla, a także księża z Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Obecna była rodzina zmarłego, wierni z jego parafii rodzinnej z ks. proboszczem na czele, siostry zakonne z Wadowic i parafianie z Jaroszowic i Kleczy Dolnej. Zmarły został pochowany na pallotyńskim cmentarzu, w pobliżu rzeźby Niepokalanej, obok grobu ks. Tadeusza Michałka.

1995 – W uroczystość Zesłania Ducha Świętego odbył się w Ołtarzewie zjazd wspólnot ZAK regionu mazowieckiego. Przybyło ok. 400 osób, w tym znaczna grupa młodzieży ze Wspólnot Wieczernikowych i Rodziny Rodzin. Uroczystej Eucharystii przewodniczył ks. Czesław Parzyszek.

1997 – Wieczorem na Wałach Jasnogórskich w Częstochowie, pap. Jan Paweł II, podczas VI. Podróży apostolskiej do Polski, spotkał się z Konferencją Wyższych Przełożonych Instytutów Życia Konsekrowanego i Życia Apostolskiego w Polsce. Miało to miejsce podczas spotkania Papieża z pielgrzymami przybyłymi na Jasną Górę.
Ojciec Święty po powitaniu pielgrzymów pozdrowił wszystkie osoby konsekrowane, przekazując im za pośrednictwem Konferencji specjalnie przygotowane dla nich orędzie i życzył, by stało się ono przedmiotem refleksji indywidualnej i wspólnotowej. Dokument naświetlał ważne sprawy życia i apostolstwa osób konsekrowanych w kontekście ówczesnej sytuacji Kościoła w Polsce. Przed Wielkim Jubileuszem Roku 2000, Ojciec Święty na Jasnej Górze zawierzył wszystkie zakony, zgromadzenia, stowarzyszenia życia apostolskiego i instytuty świeckie w Polsce Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi.
Ks. prowincjał Czesław Parzyszek SAC, przewodniczący Konferencji złożył Ojcu Świętemu dary od Konsulty.

2000 – Rodzina Pallotyńska w obchody Roku Jubileuszowego włączyła swój Kongres Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, na który przybyli przedstawiciele wspólnot ZAK z wielu regionów Polski i Ukrainy. W sumie w Ołtarzewie i Ożarowie Mazowieckim zebrało się ok. 500 osób. Kongres rozpoczął się w uroczystość Królowej Apostołów 3 czerwca, a zakończył się następnego dnia. Kongres był okazją do świętowania 150. rocznicy śmierci i 50. rocznicy beatyfikacji Wincentego Pallottiego. Delegatem Zarządu Generalnego był ks. radca Kazimierz Czulak.
Plan Kongresu przebiegał następująco: -Rozpoczęcie w Seminarium hymnem do Ducha Świętego, nabożeństwem maryjnym ku czci Królowej Apostołów i odśpiewaniem przez alumnów Akatystu;
-Słowo s. prowincjalnej Anny Kot i Regina Coeli;
-Spotkanie w grupach wiekowych:
=dorośli: „Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego – wezwanie i wyzwanie naszych czasów” (ks. Kazimierz Czulak);
=młodzież: „Ruchy młodzieżowe” (p. Antoni Leśniak);
=dzieci: Gry i zabawy przygotowane przez WW ZAK z Zacisza (s. Ewa Wilczyńska).
-Godzina Miłosierdzia Bożego (chór „Pallotti” z Poznania);
-Program artystyczny: „Kantata o stworzeniu” (artyści scen wrocławskich);
-wyjście procesji do Sanktuarium w Ożarowie Mazowieckim;
-Eucharystia, Apel Jasnogórski (s. Małgorzata Wyrodek i WW ZAK); -Konferencja: ks. prowincjał Czesław Parzyszek.

2011 – 14. kapłanów, pallotynów, świętowało w kościele seminaryjnym w Ołtarzewie złoty jubileusz kapłaństwa, uroczyście celebrowany ze współbraćmi. Mszy św. przewodniczył abp Henryk Hoser, ordynariusz warszawsko-praski. Obecny był również bp senior diecezji łowickiej, Alojzy Orszulik.

2017 – czerwiec – Ks. Józef Liszewski zamieszkał w Domu Księży Emerytów archidiecezji paryskiej (Maison de Retraite Marie-Thérèse, 277, bld Raspail, Paris). Tam też zmarł nocą 18 marca 2020.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny