Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 4 października

1985 – W Ołtarzewie przebywał ks. wicegenerał Stowarzyszenia João Baptista Quaini. Podczas spotkania z alumnami odpowiadał na pytania dotyczące szczególnie teologii wyzwolenia. W seminaryjnym kościele odmówił z alumnami modlitwę różańcową, a po niej przewodniczył Mszy św. Homilię, którą wygłosił, tłumaczył z języka włoskiego ks. wiceprowincjał Henryk Kietliński.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1846 – Profesję w Stowarzyszeniu złożył ks. Wincenty Pallotti. Przyjął ją ks. Francesco Vaccari, a Vaccari złożył profesję na ręce ks. Wincentego.

–  Z okazji stuletniej rocznicy profesji Wielebnego Założyciela (1946) w domach prowincji polskiej odbyła się ceremonia odnowienia przyrzeczeń (konsekracji) składanych Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego.

1846 – Tego dnia Pallotti udał się na okres czterech tygodni do konwentu minimitów ai Monti.

1903 – Rozpoczęła się II Kapituła Generalna. Obradowała w domu irlandzkich pallotynów przy kościele San Silvestro in Capite. Przewodniczył jej o. Antoni od Jezusa, karmelita bosy. Ks. Max Kugelmann został wybrany nowym przełożonym generalnym. Kapituła zdecydowała o przyjęciu przyrzeczeń w Stowarzyszeniu. Przeredagowała też Konstytucje Stowarzyszenia, dostosowując je do nowo wydanego prawa kościelnego.

1918 – Zmarł sługa Boży Josef Engling, alumn Niższego Seminarium w Vallendar. Urodził się 5 I 1898 w Prositach (niem. Prossitten; wieś między Bisztynkiem a Jezioranami), w diecezji warmińskiej.

Miał swój udział w założeniu Kongregacji Maryjnej, z której później powstał Ruch Apostolski z Szensztat. Jego osobiste hasło brzmiało: „Chcę się stać wszystkim dla wszystkich i być szczególną własnością Matki Bożej”. Przynaglało go to do wytężonej pracy samowychowawczej i bezinteresownej służby względem innych. Stał się też pionierem idei „Kapitału łask” MB Trzykroć Przedziwnej z Szensztat. W związku z tym opracował swój duchowy porządek dnia (najważniejsze modlitwy i punkty dnia pracy).

W XI 1916 jako żołnierz został wysłany na front, gdzie wśród żołnierzy kontynuował swoją działalność apostolską. Wieczorem 4 X 1918, w czasie artyleryjskiego ostrzału, poległ na froncie, przy drodze z Cambrai do Bouchain. Jego zwłok nigdy nie odnaleziono, natomiast ocalały pamiętnik przekazano rodzinie. Na cmentarzu przy Prasanktuarium w Szensztat postawiono mu pomnik, a na miejscu śmierci we Francji krzyż.

Proces beatyfikacyjny w diecezji Trewir prowadzili pallotyni w okresie od 4 X 1952 do lata 1964. Po zakończeniu akta przekazano do Rzymu. Po długiej przerwie, w 2000 pallotyni wznowili proces beatyfikacyjny, zapraszając do współpracy Ruch Szensztacki. W latach 2005-08 została napisana pozycja o życiu i cnotach sługi Bożego („Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis”), którą 13 grudnia 2016 zatwierdził Kongres Historyków Kongregacji ds. Kanonizacyjnych.

Przy kościele w Prositach jest grób rodziców Englinga z tablicą w dwujęzycznych napisach. W pobliżu kościoła znajduje się też dom rodzinny Josefa, w którym obecnie mieści się jego izba pamięci; na ścianie domu została umieszczona pamiątkowa tablica.

1920 – Pallotyni z Limburga założyli placówkę w Gossau. Była to pierwsza placówka pallotyńska w Szwajcarii. Delegatura szwajcarska powstała 28 V 1934.

1922 – Na Kopcu, o godz. 17.00, wykład inauguracyjny o ceremoniach wygłosił ks. Pieklor.

1928 – Br. Błażej Niedziela został przeniesiony z Kopca do Ołtarzewa na stanowisko zakrystiana, a następnie do pracy w charakterze gospodarza. Do Ołtarzewa skierowano też z Kopca br. Jana Sulimę.

1931 – Zarząd Generalny mianował dla polskiej regii specjalnego delegata (wizytatora generalnego) w osobie ks. Tomasza Mąciora, dotychczasowego sekretarza generalnego, który przejął obowiązki przełożonego regii. Ks. regionał Wojciech Turowski zajął w Rzymie miejsce ks. Mąciora – jego to 13 V 1932 Rada Generalna mianowała superiorem polskiej regii; urząd ten pełnił w latach 1932-34.

Powodem tych decyzji były problemy finansowe związane z upadkiem dziennika „Polak-Katolik” i wynikłe stąd konflikty z Kurią Warszawską, z prywatnymi udziałowcami oraz niektórymi pallotynami, inaczej oceniającymi zaciągnięcie pożyczki na unowocześnienie drukarni i wydawanie czasopisma na wysokim poziomie.

1931 – Ks. Jan Szambelańczyk głosił rekolekcje w Mucharzu (pow. Wadowice).

1932 – Na miesięczny kurs języka polskiego przyjechał na Kopiec ks. …., Ślązak, z niemieckiej Prowincji Trójcy Świętej.

1935 – Ks. Franciszek Bogdan wyjechał na studia do Lublina. Tam w latach 1935-38 studiował prawo kanoniczne na KUL i w 1939 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy „Geneza i rozwój klauzury zakonnej” (Poznań 1954), pisanej pod kierunkiem ks. prof. Jana Rotha (†1944). W tym czasie pełnił tam funkcję prezesa Akademickiego Koła Misjologicznego, pozostającego pod opieką ks. prof. Józefa Pastuszki (†1989).

1939 – W Wadowicach został aresztowany przez Niemców kl. Tadeusz Płonka i do 6 listopada przebywał w więzieniu w Krakowie.

1940 – W Radomiu, w odpuście u OO. Bernardynów brali udział: ks. rektor domu Stanisław Czapla (celebrował sumę) i ks. Alfons Pellowski (głosił kazanie).

1942 – Na odpuście św. Franciszka u Ojców Bernardynów w Radomiu kazania głosił ks. Stanisław Martuszewski, a ks. Antoni Jaroch odprawił uroczystą sumę.

– O godz. 16:00 odbyło się popołudniowe nabożeństwo w kościele Mariackim w Radomiu z procesją do pięciu ołtarzy, przy których wygłaszano kazania stanowe. Ks. Antoni Jaroch wygłosił kazanie dla dzieci przy czwartym ołtarzu.

– Tego dnia wypadł odpust św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Radomiu na Borkach. Kazanie odpustowe głosił ks. Paweł Drews.

1948 – W Gdańsku, w domu przy kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, odbyła się inauguracja Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Nabożeństwo inauguracyjne z rozważaniem odprawił rektor domu gdańskiego ks. Franciszek Bogdan.

1951 – W Ołtarzewie klerycy pallotyńscy rozegrali zwycięski mecz piłki siatkowej z alumnami mariańskimi i z Seminarium Warszawskim. Podobny wynik dał mecz rewanżowy na Bielanach (18 X) i towarzyski w Seminarium Warszawskim (25 X).

– Nowicjusze pierwszego roku z Ząbkowic Śląskich urządzili wycieczkę do Srebrnej Góry.

1956 – W Osny klerycy: Jerzy Jera i Teodor Kocjan złożyli profesję wieczną na ręce superiora, ks. Leona Bemke.

1957 – Bp gorzowski Teodor Bensch przekazał Stowarzyszeniu kościół św. Jana Ewangelisty w Szczecinie i wyraził zgodę na założenie wspólnoty pallotyńskiej przy tym kościele (ul. Pod Bramą 9).

Zanim biskup przekazał tę świątynię pallotynom, do Szczecina przybył już 14 VI 1957 ks. Ludwik Bajgrowicz, aby przyjrzeć się sprawie odbudowy tego kościoła. 12 XI tr. Rada Generalna dokonała kanonicznego zatwierdzenia nowego domu.

1962 – Profesję wieczną w Osny złożyli: kl. Henryk Paździor i br. Stanisław Kozak (obaj z Regii Miłosierdzia Bożego we Francji).

1964 – Pod naciskiem biskupów niemieckich Stolica Święta zarządziła odłączenie Dzieła Szensztackiego od pallotynów, a papież Paweł VI potwierdził tę decyzję i powiadomił o tym generała pallotynów w liście z dnia 6 stycznia 1965. W ten sposób zamknięty został wielki rozdział historii obydwu instytucji.

1969 – Stefan kard. Wyszyński udzielił zgody na wydanie polskiego „Ordo Missae” przez Editions du Dialogue.

1973 – Ks. Tadeusz Tomasiński wyjechał do Rwandy, aby tam razem z ks. Williamem Bange SAC, sekretarzem generalnym ds. Misji, poznać plany budowy kościoła i domu pallotyńskiego koło Kigali. Wizyta w Rwandzie trwała do 8 XI. Uzyskał również od władz rwandyjskich status prawny dla pallotynów w tym kraju.

1973 – W Ołtarzewie odbyła się uroczysta inauguracja roku akademickiego 1973/1974. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył i homilię wygłosił bp Władysław Miziołek. Sprawozdanie z działalności Seminarium za rok poprzedni zdał ks. prefekt studiów Witold Zdaniewicz. Referat inauguracyjny pt. „Profetyczny charakter teologii”, wygłosił ks. dr Lucjan Balter. Uroczystość zaszczycili swoją obecnością prawie wszyscy profesorowie Seminarium, ks. dr Jan Stępień, rektor Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, ks. dr Ignacy Subera, prorektor ATK, ks. Jan Górny, dziekan pruszkowski i ks. Stefan Dusza SAC, dyrektor Pallottinum.

1977 – Na XIV Kapitule Generalnej, ks. Ludwig Münz, prowincjał niemieckiej prowincji Trójcy Świętej (1962-77), został  obrany generałem Stowarzyszenia i urząd ten pełnił w latach 1977-1983. Wicegenerałem był wówczas ks. Alojzy Żuchowski. Pod koniec 1977 Stowarzyszenie liczyło 10 prowincji i 6 regii, 2125 członków – w tym 1439 księży, diakonów-braci 2, kleryków 201, braci 339 i 144 nowicjuszy w 352 placówkach (w 26 krajach). Za jego kadencji obradował w Rzymie Kongres Wyższych Przełożonych Stowarzyszenia (17-28 września 1979), a delegatura w Indiach została podniesiona do rangi regii (15 września 1980). Najwięcej troski wkładał w wydanie nowego „Prawa” Stowarzyszenia.

1977 – W Ołtarzewie o godz. 9.30 zmarł ks. Stefan Bajda (ur. 1915 w Okradzionowie, w parafii Sławków, w diecezji kieleckiej), rekolekcjonista. Prowadził działalność rekolekcyjną wśród członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego i sióstr zakonnych oraz służył bliźnim przez konfesjonał.

Po święceniach pracował jako administrator domów, kapelan sióstr pallotynek w Lidzbarku Warmińskim, katecheta, wikariusz w Otwocku, a zwłaszcza jako rekolekcjonista dla członków ZAK. Należąc do Ołtarzewa, wraz z br. Janem Kwidzińskim organizował w latach 1964-72 dni skupienia dla współpracowników w Warszawie. W ten sposób Ołtarzew powrócił do bogatej tradycji międzywojennej (ks. A. Majewski, W. Turowski), przerwanej warunkami powojennymi; od 1972 rozpoczęły się dni skupienia organizowane przez Ołtarzew na terenie całej Polski. Prowadził też od 1973 rekolekcje zamknięte dla współpracowników – najpierw z seminarium, a następnie ze wszystkich domów pallotyńskich w Polsce; ich celem było pogłębienie życia chrześcijańskiego i formacja apostolska. Swoje posługiwanie duszpasterskie urozmaicał przeźroczami o tematyce religijnej. Miał serdeczny i braterski kontakt z ludźmi. W duszpasterstwo współpracowników byli wtedy zaangażowani: ks. Stanisław Leśniak, ks. Stanisław Rudziński, br. Adam Fułek i br. Tadeusz Robak. Ks. Stefan był też spowiednikiem sióstr zakonnych w kilku klasztorach w Warszawie i okolicy.

1978 – W Ołtarzewie gościła s. Bazylia Ridermann, przełożona generalna pallotynek. Tutaj, od 4 do 8 października odbywała wizytację domu pallotynek. Spotkała się też z ks. rektorem Romanem Foryckim. Na powitanie i pożegnanie klerycy uświetnili jej pobyt śpiewem.

1979 – Pierwszy kurs alumnów ołtarzewskich wraz z ks. prefektem Pawłem Góralczykiem wyjechał na całodniową wycieczkę do Warszawy, aby poznać stolicę i zwiedzić zabytkowe kościoły.

1982 – Odbyła się pierwsza tegoroczna Rada Alumnów, na której ogłoszono wydanie „Legitymacji alumna” i omówiono projekty wystawy seminaryjnej z okazji 75-lecia Polskiej Prowincji Stowarzyszenia.

– Alumni porządkowali i malowali scenę teatralną przed wystawieniem jesiennej sztuki pt. „Obrona Jasnej Góry”, której reżyserem był kl. Andrzej Jasiński.

1984 – 4 i 9 października – Wolny od zajęć dzień w Seminarium, czwartek, poświęcono zbieraniu ziemniaków, buraków, cebuli… (4 X). Ostatnie prace na polu wykonano 9 X.

1985 – W Ołtarzewie przebywał ks. wicegenerał Stowarzyszenia João Baptista Quaini. Podczas spotkania z alumnami odpowiadał na pytania dotyczące szczególnie teologii wyzwolenia. W seminaryjnym kościele odmówił z alumnami modlitwę różańcową, a po niej przewodniczył Mszy św. Homilię, którą wygłosił, tłumaczył z języka włoskiego ks. wiceprowincjał Henryk Kietliński.

1990 – Ks. Marek Mróz i ks. Marek Wittbrot za zgodą ks. generała przeszli do Regii Miłosierdzia Bożego.

1990 – Tradycyjnie już reprezentacja pierwszego kursu rozegrała mecz piłki nożnej z resztą Seminarium i tradycyjnie wygrali starsi współbracia – 8:2

1994 – Prowincja Zwiastowania Pańskiego otwarła w domu szczecińskim juniorat braci.

1994 – W szpitalu w Gdańsku zmarł ks. Marian Lesner (ur. 1938 w Wejherowie). Angażował się w parafialne duszpasterstwo. Udzielał się też jako rekolekcjonista. Ostatnie dwa lata pracował w Gdańsku, przy ul. Elżbietańskiej. Zaangażował się w miejscowe duszpasterstwo jako celebrans licznych nabożeństw i częsty kaznodzieja. Udzielał się też jako rekolekcjonista. Służył narzeczonym w naukach przedślubnych i przygotowywał dorosłych do przyjęcia sakramentów.

Ks. Marian był lubiany przez najbliższe otoczenie, któremu służył chętnie swą pomocą. Miał duże poczucie humoru.

2003 – W Ołtarzewie o godz. 11.00 bp Zygmunt Zimowski, ordynariusz radomski, udzielił święceń kapłańskich w stopniu diakonatu 16. akolitom pochodzącym z Polski, Słowacji, Białorusi i Ukrainy. Przyjmującym święcenia towarzyszyli licznie przybyli współbracia z księżmi prowincjałami: ks. Czesławem Parzyszkiem i ks. Tomaszem Skibińskim oraz delegatami z Ukrainy, Słowacji i Białorusi. Obecni byli też inni kapłani zakonni i diecezjalni, siostry zakonne oraz bliscy i znajomi akolitów. Na szczególne słowa powitania skierowane przez rektora Mariana Kowalczyka zasłużyli sobie rodzice wyświęconych diakonów. Prezentacji kandydatów dokonał prefekt alumnów ks. Franciszek Mickiewicz. Biskup w homilii podkreślił, że od święconych wymaga się radykalizmu i ducha służby.

2003 – W szpitalu w Bielsku-Białej zmarł ks. Emil Krupnik (ur. 1933 w Wieprzu k. Andrychowa, w archidiecezji krakowskiej), redaktor „Królowej Apostołów”, rekolekcjonista, a w ostatnim czasie proboszcz parafii w Łęgowie (1994-2003).

Ze względów zdrowotnych na własną prośbę został zwolniony z tej funkcji i 26 VIII 2003 przeniesiony na rezydenta do wspólnoty Stowarzyszenia w Bielsku-Białej. Przybył tam 28 VIII, a już w kilka dni później przeszedł szczegółowe badania i intensywne leczenie w szpitalu wojewódzkim. Nie przyniosły one upragnionych wyników.

2012 – O godz. 20.00 ruszył program Radia NOWOHUCKIE.PL. Od 1 września 2017 nosi nazwę PALLOTTI.FM.

 W tym czasie założono: Fundację nowhuckie.pl, powstało nowe studio w Krakowie, a później w Warszawie, pojawił się wóz transmisyjny. Radio realizuje apostolskie zadania naszego założyciela św. Wincentego Pallottiego.

2014 – Bp senior diecezji kijowsko-żytomierskiej, Jan Purwiński, dokonał poświęcenia kaplicy pw. św. Agnieszki w Sokołowie na Ukrainie. W uroczystości tej uczestniczył ks. radca Józef Ciupak i ks. Włodzimierz Osica, zastępca sekretarza ds. Ewangelizacji Wschodu.

2015 – W Konstancinie-Jeziornej, w Pallotyńską Niedzielę Misyjną, nastąpiło uroczyste pożegnanie dwóch misjonarzy Regii Miłosierdzia Bożego: ks. Adama Gałązki i ks. Marcina Grzyba, posłanych na nowe misje w Wietnamie. Mszy św. przewodniczył ks. regionał Aleksander Pietrzyk, który powiedział w homilii, że „misje, to nie tylko przygoda misyjna, ale całość tego wszystkiego, co rodzi życie duchowe Kościoła”. Nowych misjonarzy pobłogosławili rodzice oraz kapłani koncelebrujący Mszę św., m.in.: ks. prowincjał Józef Lasak oraz najstarszy misjonarz, ks. Stanisław Orlikowski.

2016 – W Pallotyńskim Domu Opieki im. św. Wincentego we Wrzosowie k. Radomia zmarł ks. Józef Krzeski (ur. 8 VIII 1931 w Prycanowie, w pow. Maków Mazowiecki, święcenia kapłańskie 11 VI 1959), rekolekcjonista i misjonarz ludowy.

Pasją jego życia była praca rekolekcyjno-misyjna. Prowadził rekolekcje powołaniowe, misyjne, o tematyce maryjnej i propagujące abstynencję od alkoholu. Jak sam pisał: „Marzyłem od dziecka o kapłaństwie, aby głosić do ludu Słowo Boże. Chciałem być misjonarzem-rekolekcjonistą. Mówiono mi, że wśród problemów duszpasterskich jednym z najtrudniejszych jest zwalczanie alkoholizmu. Pomyślałem: przecież jestem Krzeski, muszę więc nauczyć się wykrzesać nawet z kamienia. Już w pierwszym roku kapłaństwa wypracowałem skuteczną metodę przemawiania na temat trzeźwości. Owocem nauk niedzielnych było wpisanie się do parafialnej księgi trzeźwości 1/3 słuchaczy. Bardzo wiele osób podjęło decyzję o abstynencji do końca życia. Cały czas starałem się tę metodę przekazać innym kapłanom”.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny