Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 5 kwietnia

1937 – Rozpoczęto budowę pallotyńskiego domu w Ołtarzewie (a od wiosny 1938 także kościoła).

„Rozpoczęto wywozić ziemię z terenu, na którym ma powstać przyszły gmach Seminarium. Rozpoczęto także wspólne modły z prośbą o błogosławieństwo Boże przy budowie i o łaski dla braci kolporterów” (z kroniki ołtarzewskiej).

„W związku z rozpoczynającą się budową postanowiono wprowadzić następujące zmiany w porządku domowym: wszyscy wstają o godz. 4.30. Dla pracujących przy budowie braci obiad jest o godz. 11.30, dla innych o godz. 12.00. Modlitwy wieczorne będą o godz. 20.30. Klerycy obejmą po braciach oficja w refektarzu i w obu kaplicach” (Uchwały Rady Domowej, 1 IV 1937).

Zadania budowy pallotyńskiego domu w Ołtarzewie podjął się ówczesny rektor domu, ks. Stanisław Wierzbica. Prace budowlane prowadzono pod nadzorem inż. Alfonsa Wędrychowskiego. Budowę prowadzono sposobem gospodarczym. Wykonawcami byli głównie bracia, pomagali klerycy i księża. Do czasów rozpoczęcia wojny zbudowano pion główny – wejściowy i skrzydło wschodnie, w którym na parterze otwarto kaplicę – obecnie refektarz.
W maju 1938 rozpoczęto budowę kościoła. Do września 1939 budynek kościoła został ostemplowany i przygotowany do zalewania stropów betonem. W sytuacji wojennej mury budującego się kościoła zabezpieczono przed wpływem warunków atmosferycznych, ale okupanci niemieccy zabrali materiał budowlany, przeznaczony na konstrukcję dachową, a także stemple podtrzymujące rusztowania stropowe.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1909 – Kard. Jan Puzyna napisał list do ks. generała Maxa Kugelmanna, udzielając zgody na osiedlenie się pallotynom w Kleczy pod Wadowicami. Była to odpowiedź na prośbę Generała z 11 III tr.
Równocześnie 5 IV kard. Puzyna napisał pismo do ks. Alojzego Majewskiego, informując go, że wyraził zgodę na osiedlenie się pallotynów w jego diecezji (była to odpowiedź na prośbę ks. Majewskiego z 22 III br.).

1923 – Klerycy i gimnazjaliści z Collegium Marianum na Kopcu z ks. rektorem Wojciechem Turowskim wyruszyli pieszą wycieczką do Brzeźnicy i Marcyporęby, gdzie miejscowy ks. Proboszcz podjął ich podwieczorkiem. Wszyscy powrócili do domu na 21:30.

1925 – W Niedzielę Palmową w kaplicy kopieckiej zaśpiewano Pasję. Teksty Chrystusa wykonał ks. rektor Wojciech Turowski, synagogę – kl. Władysław Baumgart, pozostałe teksty („chronistę”) – kl. Bernard Pawłowski.

1930 – Kurs pierwszy kleryków w Ołtarzewie rozpoczął lekcje języka greckiego. Opóźnienie było spowodowane brakiem podręcznika. Teraz wykorzystano napisany po grecku Nowy Testament.

1931 – W Ołtarzewie msza rezurekcyjna została odprawiona w kaplicy parkowej o godz. 6:00 rano.
– Wieczorem odbyło się przedstawienie teatralne dla członków domu ołtarzewskiego.

1932 – W Ołtarzewie br. Franciszek Frymark złożył profesję wieczną na ręce ks. Wojciecha Turowskiego.

1938 – Ks. Stanisław Szulmiński mówił w Ołtarzewie na comiesięcznej konferencji księży „De re morali et liturgica”, o umiejętnym słuchaniu spowiedzi.

1946 – kwiecień – Br. Wojciech Grobel został przydzielony do Ząbkowic Śląskich.
– kwiecień – Ks. Stanisław Wierzbica przystąpił do usuwania gruzu zniszczonego klasztoru i kościoła św. Elżbiety w Gdańsku.

1948 – kwiecień – Ks. Leon Cieślak (dom w Wadowicach) pracował nad wykończeniem „Mszalika Henia ministranta. Jak chłopiec w wieku szkolnym uczestniczy we Mszy świętej”, oprac. Siostry ze Zgromadzenia Pańskiego, il. Donata Pospieszalska, [Poznań] Pallottinum 1949.

1948 – Dom nowicjacki w Sucharach odwiedził br. Józef Meka z Rzymu.

1950 – Komisja Powiatu Wyrzysk spisała żywy i martwy inwentarz gospodarstwa pallotyńskiego w Sucharach. Zob. 6 kwietnia.

1954*– W Ołtarzewie bp Zygmunt Choromański udzielił 14 alumnom święceń diakonatu i 20 alumnom – dwóch niższych święceń.

1972 – W Krakowie odbył się Ogólnopolski Kongres Powołań. Był to pierwszy tego rodzaju zjazd duchowieństwa, sióstr zakonnych i świeckich, który zajął się problemem powołań kapłańskich i zakonnych.
Przedstawicielami Ołtarzewa na Kongresie byli: ks. Paweł Góralczyk, ks. Eugeniusz Klimiński i ks. Stanisław Kuraciński.

1974 – Zaczął funkcjonować nowy Zarząd Regii Miłosierdzia Bożego w składzie: ks. Zenon Modzelewski – superior oraz radcy – ks. Czesław Wędzioch i ks. Henryk Gracz. Sekretarzem Rady został ks. Stanisław Suwała.

1976 – W Ołtarzewie odbyło się spotkanie z artystką projektującą prezbiterium kościoła seminaryjno-parafialnego. Po przedstawieniu przez nią projektu nastąpiła ożywiona dyskusja.
– Ks. Roman Forycki uczestniczył w spotkaniu esperantystów.

1978 – Ks. Andrzej Chełkowski został mianowany ekonomem Regii Miłosierdzia Bożego i domu paryskiego, a następnie od 1 VIII 1981 – rektorem w Osny. W 1982 powrócił do Polski.

1978 – Ks. Stanisław Suwała został sekretarzem Regii Miłosierdzia Bożego i Rady Regionalnej; ponadto od 1972 do 1984 był rektorem wspólnoty paryskiej i radcą regii, a od VII 1979 objął ponownie funkcję mistrza nowicjatu. Prowadził też Regionalny Związek Mszalny. W V 1984 został nagle sparaliżowany prawostronnie i tak żył w domu paryskim aż do śmierci (+1992).

1978 – Gościem Seminarium w Ołtarzewie był aktor Łukasz Łukaszewicz (+1980) z Warszawy. W czasie spotkania przedstawił i przybliżył polską poezję patriotyczną i religijną (modlitewną).

1983 – W szpitalu w Warszawie przy ul. Płockiej zmarł br. Kazimierz Szafrański (ur. 1909 w Zawierciu, w diecezji krakowskiej). Był postrzegany przez wszystkich jako człowiek sumienny. Miał wyznaczony porządek, którego skrupulatnie przestrzegał – czas na pracę, modlitwę, odpoczynek i spacer po ogrodzie. Mawiano, że patrząc na wykonywane przez niego zajęcia, można było ustawiać zegarki. Swe powołanie realizował w cichej i pełnej skupienia pracy, zachowując do końca postawę służebną wobec współbraci pomimo wielości obowiązków, pochłaniających mu większość dnia. Trudno jest zliczyć wszystkie jego odpowiedzi na listy i zaadresowane koperty do współpracowników. Pracą tą wyrażał swoje poświęcenie dla Stowarzyszenia.

1986 – W dniach 1-5 IV odbyło się w Ołtarzewie Zebranie Prowincjalne. W zebraniu uczestniczył ks. generał Martin Juritsch i ks. radca generalny Jan Korycki. Pierwszy wygłosił homilię w czasie Mszy św. na rozpoczęcie obrad, a następnie ks. Prowincjał złożył „Sprawozdanie o stanie Prowincji”. Zasadniczy referat wygłosił ks. radca Roman Forycki na temat: „Węzłowe problemy życia duchowego członków Polskiej Prowincji SAK”.

1986 – Ks. generał Martin Juritsch rozpoczął wieczorem kanoniczną wizytację domu seminaryjnego w Ołtarzewie. Przewodniczył wieczornej Mszy św., podczas której kl. Waldemar Seremak i kl. Stanisław Tylus złożyli na jego ręce wieczną konsekrację. Przełożony generalny wygłosił też okolicznościową homilię. Mówił w niej o naśladowaniu Chrystusa, o istocie powołania, o wewnętrznej wolności, która jest koniecznym warunkiem naśladowania, o służbie Bogu i bliźniemu. Naśladować, to znaczy służyć i wraz z braćmi kroczyć drogą, na której umacnia nas Chrystus swoją mocą.

1991 – W Ołtarzewie wieczną konsekrację na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka złożył kl. Andrzej Bafeltowski. 8 IV przyjął święcenia diakonatu z rąk bpa Piotra Skuchy, pomocniczego biskupa kieleckiego.

2002 – W dniach 4-5 kwietnia, w Ołtarzewie odbyło się sympozjum pod tytułem: „Doradztwo Organizacyjne dla Kościoła. Spojrzenie w przyszłość wspólnoty parafialnej”. Gośćmi sympozjum byli: ks. prof. Paul Zulehner, profesor teologii pastoralnej Uniwersytetu Wiedeńskiego i Anna Hennersperger, Doradztwo Organizacyjne dla Kościoła w Passau. W ramach sympozjum, pierwszego dnia odbył się koncert instrumentalisty Tytusa Wojnowicza, który wraz z towarzyszącymi mu artystami bawił zebranych słuchaczy grą na oboju.

2005 – Przełożony generalny ks. Friedrich Kretz wystosował list do członków Regii Miłosierdzia Bożego.

2008 – Ks. diakon Gilmar Simplicio da Silva z Regii Matki Bożej Miłosierdzia (Brazylia) przyjął święcenia kapłańskie.

2014 – Ojciec Święty Franciszek mianował ks. Brunona Atebę Edo SAC (ur. 1964), przełożonego regionalnego Regii Trójcy Świętej (Kamerun-Nigeria), biskupem diecezji Maroua-Mokolo w Kamerunie.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny