Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 5 maja

2001 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk Franciszka kard. Macharskiego, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Piotr Brzezowski (wystąpił), Artur Chura, Piotr Czaja, Dobiesław Dąbkowski (wystąpił), Adam Gałązka, Stanisław Goliszek, Paweł Goraj, Sławomir Grochalak, Dariusz Król, Krzysztof Kulkowski, Marian Łagód, Zdzisław Łodygo, Marek Maliszewski, Grzegorz Młodawski, Arkadiusz Piekut i Krzysztof Zontek; oraz diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Grzegorz Dziwisz (wystąpił), Józef Kamisiński (wystąpił) i Sławomir Radulski.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1922 – W Tucholi odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Alojzego Hübnera, mistrza nowicjatu, współzałożyciela Pobożnego Stowarzyszenia Misyjnego na ziemiach polskich.
Po śmierci (2 maja) zwłoki kapłana wystawiono w otwartej trumnie w kaplicy elżbietanek. Przewinęły się wtedy tłumy wiernych z całej Tucholi. Dzień przed pogrzebem nastąpiła eksportacja z kaplicy elżbietanek do kościoła parafialnego. W nabożeństwie pogrzebowym 5 maja uczestniczyło 10 księży. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym. Ks. kanonik Adolf Wegner wygłosił przy grobie kilka słów, bo zmarły nie życzył sobie żadnej mowy.

1925 – W Rzymie zmarł ks. Robert Kuklok (ur. 1865 w Michałkowicach; niem. Michalkowitz – obecnie dzielnica miasta Siemianowice Śląskie (niem. Laurahütte), duszpasterz włoskiej i polskiej emigracji w Brazylii, radca misji i prowincji brazylijskiej, radca generalny 1919-25. Należał do niemieckiej Prowincji Najśw. Serca Jezusa.
W 1919 przybył do Rzymu na IV Kapitułę Generalną, w trakcie której otrzymał nominację na radcę generalnego i zamieszkał odtąd w Rzymie. W VI 1923 przeprowadził wizytację domów niemieckich w Ameryce.

1930 – Przejezdny deklamator wygłosił dla księży i kleryków w Ołtarzewie: nowelę Henryka Sienkiewicza „Organista z Ponikły” i „Marsz Skrzyneckiego” Artura Oppmana.

1938 – W Ołtarzewie, klerycy teologowie po referacie kl. Franciszka Bryi (ob. sługa Boży), w ramach publicznej dysputy, debatowali nad tematem reformy rolnej.

1957 – Oddano do użytku, odremontowany, murowany kościół pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Ostrołęce-Wojciechowicach. W latach 1958-61 dobudowano zakrystię i urządzono wnętrze.
W 1974 pallotyni przejęli kościół w Ostrołęce (parafia została tu utworzona w 1980).

1968 – W kościele św. Franciszka z Asyżu w Wałbrzychu, ks. rektor Józef Turecki obchodził jubileusz 25.lecia kapłaństwa.

1971 – Rozpoczęła się trzydniowa wycieczka alumnów i księży na północ Polski. Na nocleg zatrzymano się w Pieniężnie u Księży Werbistów.

1973 – Seminarium odwiedził ks. Kazimierz Trypus, rekolekcjonista, który 31 maja tr. wyjechał na misje do Rwandy.

1980 – Neoprezbiterzy razem z ks. rektorem Romanem Foryckim wyjechali do Częstochowy, by tam przed obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze odprawić Mszę św., a następnie udali się do Ząbkowic Śląskich na Mszę prymicyjną dla domu nowicjackiego.

1982 – W dniach 5-6 maja odbyła się doroczna wycieczka alumnów kursów nieparzystych. Pojechali autokarem zwiedzać Ziemię Kielecką.

1983 – Kursy teologiczne Seminarium rozpoczęły porządkowanie terenu pod budowę nowego domu w Ołtarzewie.

1984 – Do Ołtarzewa na święcenia kapłańskie (6 maja) przybył nowy przełożony generalny Stowarzyszenia, ks. Martin Juritsch i radca generalny ks. Séamus Freeman.

1985 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk bpa łomżyńskiego Juliusza Paetza (+2019), przyjęli diakoni: Mieczysław Biały, Krzysztof Brzostowski, Franciszek Gomułczak, Józef Gwozdowski, Andrzej Kaim, Andrzej Narwojsz, Józef Pac (w diecezji), Andrzej Pelc, Piotr Pieczatowski, Walter Rachwalik, Tadeusz Skwarek i Krzysztof Sopicki. W uroczystej liturgii eucharystycznej uczestniczył też gość – bp Terni-Narni-Amelii, Franco Gualdrini (+2010).

1988 – W Dolinie Miłosierdzia w Częstochowie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. br. Jana Bika. Mszę św. sprawowało ok. 40 kapłanów Stowarzyszenia pod przewodnictwem ks. prowincjała Czesława Parzyszka, który wygłosił też kazanie oraz proboszcza rodzinnej parafii br. Jana. Został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.

1990 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk Alojzego Orszulika, siedleckiego bpa pomocniczego, przyjęli diakoni: Artur Baranowski (wystąpił), Benedykt Barszcz (wystąpił), Wincenty Chodowicz (w diecezji), Andrzej Dębski, Stanisław Firut, Stanisław Flis, Aleksander Gajewski (wystąpił), Wojciech Jurkowski, Marek Karny, Jerzy Limanówka, Piotr Niedziela, Tadeusz Okręglicki, Jarosław Olszewski, Jerzy Półtorak, Kazimierz Pytka, Lucjan Rożek, Sławomir Siok, Mirosław Szlagor (wystąpił), Zdzisław Szmeichel, Dariusz Śliwiński, Wiesław Wilmański, Zbigniew Winter (wystąpił), Leszek Woroniecki, Marian Woś, Tomasz Zaczkiewicz. Ze Zgromadzenia Krwi Chrystusa święcenia kapłańskie przyjął diakon Karol Michalski.

1990 – W Regii Miłosierdzia Bożego we Francji powołano nowy zarząd Sekretariatu Misyjnego w składzie: ks. Jerzy Dobkowski – przewodniczący, ks. Tadeusz Tomasiński i ks. Jan Kostkiewicz.

1992 – Rada Generalna wyraziła zgodę na erygowanie domu w Lublinie przy Al. Warszawskiej 31.
Już 27 V tr., Rada Prowincjalna powołując się na zgodę arcybiskupa lubelskiego z 2 IV 1992 i wyżej wymienioną zgodę Rady Generalnej, kanonicznie erygowała nowy dom w Lublinie. Od tej pory w Lublinie były dwie placówki pallotyńskie – dom przy Al. Warszawskiej 31 i dom przy ul. Bohaterów Monte Cassino 16 – ten drugi nazywany był popularnie „Domem studenta”. W domu przy Al. Warszawskiej 31 zamieszkali duszpasterze: ks. proboszcz Jerzy Błaszczak i wikariusze – ks. Kazimierz Tyszka, ks. Tomasz Pławny oraz br. Tadeusz Kwiecień, a także ks. Roman Dzwonkowski i ks. Janusz Dyl, do których dołączono ks. Stanisława Zarzyckiego z Warszawy i br. Stefana Nowaka z Otwocka. Ze względu na przewidywane przekształcenie polskiej prowincji, pierwszy przełożony nowej placówki ks. Jerzy Błaszczak otrzymał tytuł p.o. rektora, a po podziale polskiej prowincji pierwszym przełożonym pełnoprawnym został mianowany 25 VIII 1993 ks. Andrzej Jasiński.

1992 – Ks. Marian Baranowski otrzymał indult odejścia ze Stowarzyszenia. Przeszedł do diecezji radomskiej, gdzie najpierw został wikariuszem parafii Najśw. Serca Jezusowego w Skarżysku-Kamiennej, a w latach 1998-2012 pełnił funkcję proboszcza parafii Pawłów k. Szydłowca.

2005 – Ks. Józef Maślanka otrzymał honorowe obywatelstwo miasta i powiatu Novo Airão w Brazylii. Uroczystość tę poprzedziła procesja z figurą św. Angelo (św. Anioł z Jerozolimy, karmelita-pustelnik, męczennik, +1225 w Liciata na Sycylii) i Msza św. w pallotyńskiej misji. Podczas wręczania dokumentu misjonarz powiedział: „Kocham to miejsce, kocham tych ludzi, postanawiam być do końca z Wami”.

2008 – Członkowie Instytutu Świeckiego Khristsevikas, wspólnoty należącej do ZAK, wybrali zarząd w składzie: p. A. Regina Silvia przewodnicząca na trzecią kadencję, p. Crispina D’Costa i p. Joyce Almeida – radne.

2014 – W Gossau, w Szwajcarii, odbyło się spotkanie polskich pallotynów pracujących samodzielnie w Szwajcarii z ks. generałem Jacobem Nampudakamem i przełożonymi z Prowincji św. Mikołaja z Flüe. Spośród współbraci pracujących w Szwajcarii obecni byli: z Prowincji Chrystusa Króla – ks. Grzegorz Rakoczy, koordynator, ks. Jerzy Chłopeniuk, ks. Mirosław Włodarczyk; z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – ks. Henryk Walczak; z Regii Miłosierdzia Bożego – ks. Mieczysław Król. Ksiądz Adrian Willi, przełożony prowincjalny prowincji szwajcarskiej podkreślił, że Polacy integrują się w środowisku szwajcarskim i angażują w duszpasterstwo w Szwajcarii lepiej niż współbracia Hindusi. W spotkaniu brali też udział: ks. Martin Manus, radca generalny, ks. Aleksander Pietrzyk, przełożony Regii Miłosierdzia Bożego i ks. Mariusz Futyma, ekonom regionalny z Francji.

2017 – Wieczorem w parafii Nossa Senhora de Navegantes w Rio de Janeiro w Brazylii rozpoczęły się uroczystości pogrzebowe ks. Jana Baranieckiego, misjonarza w Brazylii. Mszy św. przewodniczył Orani João kard. Tempesta, abp São Sebastião do Rio de Janeiro. Następnego dnia, w parafii MB Fatimskiej w Niterói, odbyła się Msza pogrzebowa, a po niej złożenie do grobu na cmentarzu Parque da Colina w Niterói, w miejscu pochówku pallotynów.

2018 – W Ołtarzewie, przez posługę abpa Tadeusza Wojdy SAC, metropolity białostockiego, zostało wyświęconych pięciu kapłanów: ks. Tomasz Kotulski SAC, ks. Marcin Majewski SAC, ks. Maciej Krzywiński SAC, ks. Wojciech Winek SAC i ks. Dawid Piwowarski SAC.

2019 – 2019 – W parafii Matki Bożej Królowej Apostołów w Wagadugu w Burkina Faso odbyła się uroczystość 40-lecia święceń kapłańskich ks. Stanisława Filipka SAC.
W uroczystej Mszy św. uczestniczyli księża diecezjalni i polscy misjonarze posługujący w Burkina Faso. Podczas liturgii ks. Stanisław wspominał początki swojego kapłaństwa i drogi misyjnej. „Wszystko zawierzyłem Bożemu Miłosierdziu” – wyznał. Dziękując Bogu za dar kapłaństwa i Bożej Opatrzności, która zawsze mu towarzyszyła przez wszystkie lata posługi misyjnej, zawierzył się na nowo Bożemu Miłosierdziu.
„Dzisiaj jestem w Burkina Faso i to właśnie tutaj jestem posłany by kontynuować moją drogę kapłańską. Dziękuję wam wszystkim za modlitwę. Bóg chciał byśmy dzisiaj się tutaj spotkali. Wszyscy jesteśmy wezwani do tego, by iść razem drogą do świętości.”
Po Mszy świętej odbył się uroczysty obiad, podczas którego była okazja by złożyć jubilatowi życzenia, otrzymać błogosławieństwo i poznać bliżej jego drogę kapłańską.
Ks. Stanisław Filipek SAC przyjął święcenia prezbiteratu 6 maja 1979. Po roku przygotowań rozpoczął działalność misyjną w Rwandzie. Podczas 38 lat posługi misyjnej pracował na placówkach misyjnych w Gikondo, Masaka, Butare. Pełnił funkcję m.in. mistrza postulatu oraz dyrektora wydawnictwa, szkoły poligraficznej i drukarni „Pallotti-Presse” w Kigali. W latach 1994-2003 był przełożonym Regii rwandyjskiej Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Następnie pełnił funkcję rektora Prokury Misyjnej Księży Pallotynów w Brukseli. Od 2007 był zastępcą przełożonego Regii rwandyjskiej, a od 2010 rektorem Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Kabuga. Był inicjatorem I Międzynarodowego Kongresu Miłosierdzia Bożego w Rwandzie. Założyciel i odpowiedzialny za Pallotyńską Adopcję Serca w Rwandzie. Zaangażowany w dzieło Miłosierdzia Bożego, w formację i pogłębianie wiary miejscowej ludności oraz w dzieła socjalne. W 2018 rozpoczął nowe misje pallotyńskie w Wagadugu – Burkina Faso (za: Dariusz Sala SAC).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny