Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 5 września

1999 – Józef kard. Glemp Prymas Polski, wespół z biskupami radomskimi: seniorem Edwardem Materskim i ordynariuszem Janem Chrapkiem, dokonał koronacji cudownego wizerunku Matki Bożej Wychowawczyni w Czarnej.

W Słowie Bożym Prymas Polski mówił o sprawach wychowania, m.in. wskazał na trzy wydarzenia w Ewangelii, w których Maryja występuje jako Wychowawczyni: gdy delikatnie stawia pytanie – „Synu, czemuś nam to uczynił?”; kiedy nie rozumie słów Dziecka, ale je przyjmuje; gdy zachowuje słowa, czyli uczy się od Jezusa. Pod koniec kazania Prymas nawiązał do obrazu wesela w Kanie i słów Maryi: :Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.

Korony zostały pobłogosławione 4 VI 1991 w Radomiu przez Ojca Świętego Jana Pawła II, podczas jego IV pielgrzymki do Polski. Po akcie koronacji i odśpiewaniu „Magnificat”, ks. Jan Kudłacik SAC, kustosz Sanktuarium, odczytał tekst oddania parafii pod opiekę Matki Bożej Wychowawczyni i złożył ślubowanie strzeżenia Sanktuarium.

W uroczystości brało udział 13. biskupów, ponad 100. kapłanów i ponad 120 000 pielgrzymów zebranych na placu koronacyjnym. Cała wspólnota seminaryjna z Ołtarzewa, wraz z pallotynkami i Zarządami Prowincjalnymi, uczestniczyła w uroczystości koronacji wizerunku.

***********

2009 – Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni w Czarnej przeżywało uroczystości związane z 10. rocznicą koronacji obrazu Maryi. Mszy św. przewodniczył Józef kard. Glemp Prymas Polski, a homilię wygłosił bp Edward Materski, senior radomski. Mówił o duchowym wymiarze aktu koronacji z 1999 roku. Obecny był też bp pomocniczy diecezji radomskiej Adam Odzimek. W wydarzeniu tym uczestniczyło duchowieństwo diecezji radomskiej (spotkanie katechetów diecezji) oraz pallotyni obydwu polskich prowincji. Obecni byli też byli proboszczowie i rektorzy czarneckiej wspólnoty – ks. Józef Krzeski i ks. Jan Kudłacik. Pod koniec Mszy św. Ksiądz Prymas wskazując na Maryję jako wzór pełni miłości, podkreślił znaczenie miłości we wszystkich płaszczyznach życia. Podziękowania dla uczestników liturgii skierował ks. Józef Lasak, prowincjał Prowincji Chrystusa Króla.

W wigilię uroczystości Mszy św. o godz. 17.00 przewodniczył abp Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1869 – Kapituła Stowarzyszenia wybrała ks. Giuseppe Faà di Bruno na przełożonego generalnego. Funkcję rektora domu w Rzymie i przełożonego generalnego Kongregacji pełnił do 1889. Szczególnie troszczył się o rozwój domów formacyjnych i dobre wychowanie przyszłych kapłanów. Pallotyński historyk ks. Francesco Moccia (†1998) uważał go za „drugiego założyciela” Stowarzyszenia.

1931 – W Chełmnie otwarto pallotyńskie Małe Seminarium im. św. Józefa dla klas niższych (seminarzystów było 24, głównie z Pomorza i Poznańskiego). Klasy wyższe pobierały naukę w Wadowicach na Kopcu. Z powodu dużej liczby zgłoszeń zdecydowano się na budowę w ogrodzie nowego gmachu z wykładowymi salami, zapleczem naukowym i internatem.

1934 – Ks. Norbert Pellowski rozpoczął naukę religii w szkole w Ołtarzewie.

1935 – Ks. Augustyn Rolbiecki przeniesiony został z Ołtarzewa do domu przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.

1937 – Odbyło się zebranie Miłośników Ołtarzewa w sprawie alei parkowej. Postanowiono aleję wybrukować lub wyłożyć klinkierem, aby było dogodniejsze dojście do kaplicy. Na zebraniu był obecny ks. rektor Stanisław Wierzbica.

1938 – Ks. Stanisław Wojak wyjechał z Ołtarzewa do Chełmna, gdzie był prefektem gimnazjum i drugim radcą domu.

– Ks. Jan Nełkowski rozpoczął uroczystym nabożeństwem rok szkolny dla Ożarowa i Ołtarzewa.

– Zakończono prace przy alei parkowej, które rozpoczęto 11 października ubiegłego roku. Całą aleję wyłożono klinkierem. Seminarium wyłożyło na aleję 700 zł oraz świadczyło pomoc w ludziach i koniach.

1939 – Pod Strońskiem n. Wartą zginął w trakcie walk z wojskiem polskim br. Walter Egner (ur. 1917) z niemieckiej Prowincji Najśw. Serca Jezusa. Pochowany został w Polsce.

Od 4 do 5 IX 1939 Niemcy toczyli pod Beleniem i Strońskiem walki z 30. Pułkiem Strzelców Kaniowskich. Walki prowadzono o umocnienia na linii Warty. Niemcy przerwali polską linię obrony o świcie 5 września.

1959 – Ks. Jan Pawlik został skierowany z Ząbkowic Śląskich do Seminarium w Ołtarzewie na profesora dykcji i śpiewu gregoriańskiego.

1962 – W związku z likwidacją Niższego Seminarium Duchownego w Wadowicach ks. prowincjał Eugeniusz Weron powołał Duszpasterstwo Powołań przy Zarządzie Prowincjalnym w Warszawie. Dyrektorem tej instytucji został wówczas ks. Józef Lesiak, który bardzo dużo sił i czasu poświęcił pracy w duszpasterstwie powołań, zarówno na terenie polskiej Prowincji Chrystusa Króla, jak i całej Polski.

1969 – W Osny, w dniach 31 VIII-5 IX rekolekcje doroczne wygłosił ks. Józef Sadzik. Nauki poprowadził w duchu soborowym i pallotyńskim. Po zakończeniu rekolekcji odbyło się spotkanie w sprawach Regii Miłosierdzia Bożego i Prowincji Chrystusa Króla.

1969 – Ks. Stefan Dusza został naczelnym redaktorem Wydawnictwa Pallottinum, a 1 VII 1970 mianowano go dyrektorem Wydawnictwa. Funkcję tę pełnił do 31 VIII 2008.

1975 – Ks. Leon Bemke obchodził w Osny jubileusz 50.lecia kapłaństwa (a 7 IX w Oignies). Na uroczystościach w Paryżu obecny był ks. infułat Antoni Banaszak, rektor Seminarium Polskiego, i ks. prałat Wiktor Grzesiek. Tego dnia wszyscy członkowie Regii Miłosierdzia Bożego we Francji zakończyli też rekolekcje roczne.

1976 – W Ołtarzewie odbył się Dzień skupienia dla młodzieży, na który przybyło ok. 25 osób.

1978 – W Ołtarzewie, na ręce ks. rektora Romana Foryckiego, br. Lech Kosiński złożył wieczną konsekrację.

1979 – Ks. Feliks Folejewski z osobami świeckimi wyjechał na dwa tygodnie do ZSRR.

1981 – W kościele parafialnym w Osny klerycy: Andrzej Dobek, Tadeusz Krakowski (+1990) i Marek Rajkowski, otrzymali święcenia diakonatu z rąk bpa Pontoise, André Rousseta (†1994).

1982 – W nowym domu rekolekcyjnym w Ołtarzewie, w dniach od 2. do 5. września, odbyły się rekolekcje dla grupy współpracowników pallotyńskich. Kilka serii takich rekolekcji przeprowadzono też w poprzednich miesiącach wakacyjnych.

1990 – W domu formacyjnym w Ząbkowicach Śląskich zmarł br. Błażej Niedziela (ur. 1907 w Wielgich, w diecezji sandomierskiej). Jak dobry ojciec troszczył się o codzienne potrzeby domu i współbraci jako krawiec, furtian, zakrystian i gospodarz.

Brat Błażej był człowiekiem głębokiej wiary, którą wyniósł z domu rodzinnego. Żywą wiarę i otwartość na ludzi umacniał i doskonalił w nowej apostolskiej i pallotyńskiej rodzinie, która stała się jego domem na całe życie. W jego życiu zawsze na pierwszym miejscu był Bóg, dlatego starał się szukać i czynić to, co się podobało Bogu. Był bardzo pogodnym i pracowitym bratem. Na gospodarstwie odważnie i konsekwentnie realizował wiele dobrych inicjatyw. Piękną cechą br. Niedzieli była towarzyskość. Nigdy nie wymawiał się od braterskiej posługi. Dobrocią i życzliwością zjednywał sobie przyjaciół i współpracowników. Umiał prowadzić dialog z najmłodszymi współbraćmi, dla których był niejednokrotnie doradcą, bratem i powiernikiem. A kiedy odchodził na spotkanie do domu Ojca Miłości, najmłodsi nowicjusze czuwali przy nim dniem i nocą. Potrafił być wdzięczny za każde świadczone mu dobro, zarówno ze strony przełożonych, jak i współbraci.

1991 – Ks. Piotr Czerwonka wyleciał na misje do Papui-Nowej Gwinei, gdzie pracował do 2007. W latach 1997-99 pełnił tam funkcję delegata prowincjała w Delegaturze Matki Bożej Pięknej Miłości.

1992 – W szpitalu w Przysusze zmarł br. Piotr Rzeźnik (ur. 1915 w Kołodnie, w diecezji łuckiej). Był apostołem promieniującym dobrym słowem, zachętą, modlitwą, cierpieniem. Cokolwiek wykonywał, zawsze czynił to rzetelnie, dla Boga – nie dla własnej chwały. Chciał, aby o nim mówiono jak najmniej. Był człowiekiem modlitwy, która płynęła z jego żywej wiary. Z modlitwą na ustach odszedł z tego świata. Odznaczał się pobożnością maryjną, a szczególnie cenił sobie różaniec. Cenił swoje powołanie brata zakonnego i był bardzo szczęśliwy z jego wypełniania.

Miał łatwy kontakt z ludźmi. Lubił opowiadać o różnych wydarzeniach z historii, robiąc to z dużym zaangażowaniem i emocjami. Przedstawiał w sposób wyczerpujący również barwne i bogate swe dzieje przed wstąpieniem do Stowarzyszenia, pełne przeróżnych przeciwności. Chętnie rozmawiał z każdym człowiekiem, dzieląc się z nim radosnymi przeżyciami i życiowymi problemami. Br. Piotr był pracowitym człowiekiem. Gdziekolwiek przebywał, tam pozostawał widome znaki swojej obecności. W Radomiu był przywiązany do ziemi, którą kochał, jak matkę. Cieszył się owocami swojej pracy.

2001 – W Poznaniu odbył się pogrzeb br. Tomasza Sieraka. Uroczystej mszy przewodniczył Marek Jędraszewski, poznański bp pomocniczy. On też wygłosił słowo Boże, w którym rozwinął myśl, że życie i śmierć człowieka podobne są do pieśni, która ma swój początek i ostatni akord. W uroczystościach wzięło udział ok. 70 pallotynów z obu prowincji, liczna rodzina zmarłego, przyjaciele i pracownicy wydawnictwa Pallottinum. Został pochowany w Poznaniu w II kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu junikowskim. Nad grobem słowa pożegnania wygłosił ks. prowincjał Tomasz Skibiński.

2004 – W Ołtarzewie, sakrament święceń w stopniu diakonatu przyjęli z rąk bpa Andrzeja Dzięgi, ordynariusza sandomierskiego, alumni: z Prowincji Chrystusa Króla – Piotr Bełczowski, Łukasz Górzyński, Mirosław Grabowski, Tomasz Kazański, Mariusz Leszko, Witalij Siłko; oraz z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Andrzej Lemański, Marcin Motyka, Andrzej Partika, Dariusz Przybyszewski i Piotr Zawada.

2005 – Oficjalnie od 5 września ks. dr Tomasz Skibiński rozpoczął pełnienie obowiązków rektora Seminarium w Ołtarzewie, choć przekazanie władzy miało miejsce kilka dni wcześniej. Stało się tak ponieważ, nowy ks. Rektor obecny był na ogólnopolskim zjeździe rektorów seminariów duchownych w Wadowicach.

Dotychczasowy przełożony, ks. Marian Kowalczyk, pełnił funkcję rektora przez 9 lat. Wicerektorem Seminarium został ks. dr Sylwester Matusiak, który zastąpił na tym stanowisku dotychczasowego wicerektora ks. dra Krzysztofa Marcyńskiego.

2010 – Kard. Franciszek Macharski przewodniczył Mszy w parafii Matki Bożej Pocieszenia w Krakowie, o godz. 11.30. Był to dzień odpustu parafialnego.

2014 – Rektorem domu na Surcouf w Paryżu został ks. Krzysztof Hermanowicz.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny