Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 6 października

1961 – Prymas Polski, Stefan kard. Wyszyński, wręczył ks. Stanisławowi Czapli, figurę MB Fatimskiej, którą otrzymał od biskupa Leirii w Portugalii, João Pereira Venâncio (1958-72; +1985). Kilka dni później figurę poświęcił w Kościelisku bp Karol Wojtyła.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1923 – Na Kopcu, w dniach 3 – 6 października, bracia nowicjusze, klerycy nowicjusze pierwszego roku oraz uczniowie V i część IV klasy gimnazjum, brali udział w akcji młócenia zboża.

1926 – Po południu uczniowie Collegium Marianum z Kopca odbyli pielgrzymkę jubileuszową do kościoła parafialnego w Barwałdzie.

1931 – Kl. Walerian Pączek został przeniesiony z Ołtarzewa do Warszawy i tam studiował teologię w Seminarium Metropolitalnym (1931-32).

1938 – Kierownikiem biblioteki seminaryjnej w Ołtarzewie został ks. Władysław Zbłowski.

– Do Ołtarzewa przyjechał ks. Augustyn Urban, z niemieckiej Prowincji Trójcy Świętej. Tu, jako neoprezbiter, odbywał ostatni rok teologii, gdyż jego niemiecki prowincjał Johannes Baumann (†1977) przeznaczył go do pracy wśród Polaków na Śląsku Opolskim. Stałą siedzibą ks. Urbana od wiosny 1939 był dom w Kietrzu (Katscher), gdzie działał następnie jako profesor gimnazjum. Uczył tu języka niemieckiego i angielskiego, matematyki i przyrody do 1940, kiedy hitlerowcy odebrali dom pallotynom.

1954 – Ks. Konstanty Kobielus uzyskał nominację na rektora domu w Radomiu (do 1960) – po 3 latach został tam również proboszczem (od 1957; po zakończeniu kadencji rektora pozostał na stanowisku proboszcza do 1966).

1957 – W Kościelisku ks. prowincjał Stanisław Czapla poświęcił figurę Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny, przy udziale miejscowego ks. proboszcza Adama Zięby, księży i braci pallotynów biorących udział w Dyrektorium i licznie zgromadzonych wiernych. Figura stanęła przed frontem domu na odpowiednim podwyższeniu.

1964 – Stolica Apostolska, na wniosek biskupów niemieckich i zaleceń trzeciej wizytacji o. Hilarego Albersa OP, wydała dekret prawnego uniezależnienia Ruchu Apostolskiego z Szensztat od Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Decyzję tę potwierdził na początku 1965 pap. Paweł VI w liście do ks. generała W. Möhlera. Instytut Ojców Szensztackich (Schönstattpatres) w 1966 otrzymał od Stolicy Apostolskiej zatwierdzenie swoich konstytucji.

1969 – Zmarła s. Cäcilia Heep (ur. 1879 Frickhofen), pallotynka, przełożona generalna w latach 1909-26. Za jej kadencji zgromadzenie uzyskało konstytucje i rozprzestrzeniło się na Amerykę Północną, Środkową i Południową, Afrykę Południową i Wielką Brytanię.

Od 1926 pełniła obowiązki wikarii generalnej i asystentki. W ostatnich kilku latach choroba przykuła ją do krzesła. Od tej pory swoją modlitwę i ofiarę cierpienia ofiarowywała za rozwój zgromadzenia. Została pochowana w Marienborn.

1972 – Ks. Franciszek Bogdan wygłosił w Ołtarzewie wykład monograficzny,  zapoczątkowując wykłady w ramach punktu konsultacyjnego Akademii Teologii Katolickiej.

1972 – Od 4 do 6 października były dni wolne od zajęć dydaktycznych w WSD w Ołtarzewie. Alumni oprócz wykopków ziemniaków, pracowali przy budowie kortu tenisowego i kręcili film z życia Seminarium.

1974 – Do Ołtarzewa przybyła grupa 50. osób, współpracowników pallotyńskich, by tu przygotować się do wstąpienia w poczet członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.

1976 – Superior regii francuskiej, ks. Zenon Modzelewski i ks. rektor Józef Sadzik  wzięli udział w posiedzeniu Rady Prowincjalnej w Warszawie. Omawiano sprawę przyjazdu do Francji dwóch osób z Polski.

– W inauguracji roku akademickiego na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie wzięli udział: ks. rektor Jan Korycki, ks. Witold Zdaniewicz i ks. Lucjan Balter.

1976 – W dniach 5 – 6 października nie było wykładów w Seminarium w Ołtarzewie. W tych dniach klerycy pracowali przy wykopkach ziemniaków, przeprowadzali również różne prace wokół domu. Rozpoczęto też prace nad sztuką „Dzień gniewu” Romana Brandstaettera.

1977 – W Ołtarzewie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Stefana Bajdy. Koncelebrze 62 kapłanów przewodniczył ks. Kazimierz Jekiełek, kolega kursowy ks. Stefana. Brali w niej udział współbracia pallotyńscy, przedstawiciele sąsiadujących rodzin zakonnych i kapłani diecezjalni. Kazanie wygłosił ks. prowincjał Józef Dąbrowski, ukazując w nim sylwetkę kapłana i podkreślając fakt przygotowania na śmierć oraz to, że nastąpiła ona w chwili, gdy podążał, aby zorganizować kolejną posługę kapłańską. Taka postawa była wynikiem nieustannego życia modlitwą i Ewangelią. Posługa ks. Stefana obejmowała również pracę wśród sióstr zakonnych, działalność rekolekcyjną i służbę bliźnim przez konfesjonał. Kościół wypełnili przedstawiciele rodziny, siostry zakonne i liczni wierni, wśród których pracował zmarły. Na cmentarz ołtarzewski kondukt pogrzebowy poprowadził ks. rektor Jan Korycki i tam przemówił. Doczesne szczątki ks. Stefana zostały pochowane w kwaterze pallotyńskiej na tymże cmentarzu.

1977 – Do Ołtarzewa powrócił ks. Kazimierz Parzyszek, który od czerwca tr. przebywał w USA i w innych krajach.

1985 – W Ołtarzewie, na początku roku akademickiego, klerycy pierwszego kursu rozegrali mecz piłki nożnej z „resztą” Seminarium, która też wygrała stosunkiem 11:4.

1989 – Nowym przewodniczącym kleryckiej Wspólnoty Misyjnej został kl. Jan Rykała.

1991 – W dniach 5-6 X odbyło się w Częstochowie 51. sympozjum dla animatorów Ruchu Czcicieli Miłosierdzia Bożego. Wzięło udział ok. 200 osób przybyłych z różnych stron Polski. Temat sympozjum: Czciciele Miłosierdzia Bożego wobec papieskiego pytania o jakość życia chrześcijańskiego i zaproszenia do wejścia na drogę wiary, nawrócenia i powrotu do istotnych wartości naszego życia.

1991 – Wieczną konsekrację w rodzinnej parafii Wniebowzięcia NMP w Łebie (prowadzą oblaci) złożył br. Andrzej Baranowski. Profesję przyjął ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Obecny był m.in. wicerektor seminarium w Ołtarzewie ks. Bogusław Szpakowski.

1992 – Zakończył się IV Kongres ku czci Miłosierdzia Bożego pod hasłem: „Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, wpierw przychodzę jako Król miłosierdzia”. Kongres rozpoczął się 3 X.

1994 – W Ołtarzewie na spotkaniu alumnów z ks. rektorem Bogusławem Szpakowskim i Księżmi Prefektami przedstawiono nowy Porządek dzienny, zatwierdzony przez Wyższych Przełożonych obu Prowincji SAK w Polsce.

1994 – W Gdańsku odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Mariana Lesnera. Mszy przewodniczył i podniosłą homilię wygłosił pomocniczy bp gdański Zygmunt Pawłowicz. W uroczystościach uczestniczyło w koncelebrze 75 księży diecezjalnych i zakonnych. Obecni byli jeszcze inni księża niebiorący udziału we mszy, bracia i alumni. Była też delegacja z Czarnej, gdzie ostatnio pracował i poczet sztandarowy kombatantów, z którymi był na uroczystościach na Monte Cassino. Ceremoniom na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku przewodniczył brat zmarłego ks. proboszcz Henryk Lesner. Zmarły został pochowany w kwaterze pallotyńskiej.

1994 – W Gdańsku zmarła s. Stanisława Hirsch (ur. 1910 w Prokowie, w diecezji chełmińskiej), pallotynka, w prowincji polskiej od 1958. Autentyzm, prostolinijność i szczerość były szczególnymi rysami jej duchowości. Z wielką cierpliwością znosiła swoje cierpienia, poddając się woli Bożej, szczególnie gdy zdiagnozowano u niej nowotwór w dość zaawansowanym stadium.

2001 – W Ołtarzewie 16. alumnów (13. z Prowincji Chrystusa Króla i trzech z Prowincji Zwiastowania Pańskiego przyjęło z rąk bpa Edwarda Samsela z Ełku święcenia diakonatu. Wśród nowych diakonów byli pierwsi pallotyńscy diakoni pochodzący z Białorusi (jeden) i Słowacji (jeden), a także kolejni z Ukrainy (dwóch) i Polski. W Eucharystii uczestniczyło ponad 70 kapłanów, księża diecezjalni i zakonni, proboszczowie oraz rodzice i bliscy święconych diakonów. Biskup Samsel powiedział m.in. „Pan nasz Jezus Chrystus […] 'Rozpiął namiot między naszymi namiotami, między nami zamieszkał’ (por. J 1,14). To w Nim i dla Niego podejmujecie dzisiaj służbę. […] trzeba zdjąć szaty uroczyste, trzeba się przepasać codziennością, trzeba wziąć misę z wodą i trzeba obmywać nogi, […] (trzeba) służyć słowem i służyć czynem, a to się nazywa apostolat”.

2016 – W Szpitalu Wojewódzkim w Toruniu zmarł ks. Jerzy Kopeć (ur. 1939 w Orzechowie, w pow. Wąbrzeźno). Święcenia kapłańskie przyjął w Ołtarzewie 27 IV 1975 z rąk bpa Władysława Miziołka.

Ostatnią jego placówką był dom w Gdańsku-Wrzeszczu (od 2005), gdzie przebywał jako emeryt, pomagając duszpastersko w naszej parafii MB Częstochowskiej. Stopniowo pogarszał się jego słuch i ogólny stan zdrowia. Był to czas zmagania się z chorobą nowotworową, którą znosił z pokorą i wielką cierpliwością. Przebywał też w szpitalu w Gdańsku.

Na wyraźną prośbę rodzeństwa, pochowano ks. Jerzego na cmentarzu parafialnym w Orzechowie k. Wąbrzeźna, w grobie jego rodziców. Ceremonii pożegnalnej na cmentarzu przewodniczył ks. Marek Kożak.

2018 – W Centrum Animacji Misyjnej w Konstancinie-Jeziornej uroczystą Mszą św. pod przewodnictwem abpa Tadeusza Wojdy, metropolity białostockiego, zostały otwarte nowe misje w Burkina Faso (państwo w Afryce Zachodniej; stolicą kraju jest Wagadugu, nazywane przez Burkińczyków Ouaga) i w Kazachstanie. Do Burkina Faso wyjechali: ks. Stanisław Filipek i ks. Dariusz Sala, natomiast do Kazachstanu – ks. Wiesław Pęski.

2019 – „Ludzie Boga. 50-lecie Ośrodka Jeevodaya (Indie)”, to tytuł konferencji, która miała miejsce w Centrum Animacji Misyjnej w Konstancinie-Jeziornej (w ramach Zjazdu rodzin misjonarzy, 4-6 X 2019).

Założycielem Ośrodka Jeevodaya był ks. Adam Wiśniewski SAC (+1987) oraz s. Barbara Jacenta Birczyńska (†2010). Opiekę medyczną nad Ośrodkiem Jeevodaya od 1989 sprawuje Helena Pyz, misjonarka świecka, członkini Instytutu Prymasa Wyszyńskiego. Z jej inicjatywy zarząd Ośrodkiem od 1997 przejęli pallotyni indyjscy. Dyrektorem został wtedy ks. Abraham Thylammanal SAC.

Prezentację postaci ks. Adama Wiśniewskiego SAC (do jego wyjazdu na misje do Indii w 1961) poprowadził ks. Stanisław Tylus SAC: „Ks. Adam Wiśniewski SAC. Życie i działalność do czasu wyjazdu na misje do Indii”.

Mszy św. przewodniczył ks. prowincjał Zenon Hanas SAC. Słowo Boże wygłosił ks. Abraham Thylammanal SAC, z Ośrodka Jeevodaya, założonego przez ks. Adama Wiśniewskiego SAC.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny