Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 6 stycznia

Uroczystość Objawienia Pańskiego – Epifania

Po raz pierwszy ks. Wincenty Pallotti obchodził uroczyście Oktawę Epifanii w 1836 w kościele Santo Spirito dei Napoletani. Poprzez takie obchody Wincenty chciał podkreślić jedność i powszechność Kościoła. Uczynił je sztandarowym świętem Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Obchodzono je we wszystkich placówkach Stowarzyszenia.

Polskie kroniki domowe z lat powojennych zawierają relacje z nabożeństw epifanijnych, a później ekumenicznych. Do czasu soborowej reformy liturgicznej nabożeństwa rozpoczynały się poświęceniem wody w wigilię Trzech Króli i nieszporami. Zaproszony kaznodzieja wygłaszał kazanie. Domy w Gdańsku (św. Elżbieta), Szczecinie i Ząbkowicach Śląskich, wzorem Wincentego Pallottiego, starały się zapraszać duchownych innych obrządków i Kościołów chrześcijańskich. Nabożeństwa te cieszyły się bardzo dużym zainteresowaniem wiernych i trwały przez kilka dni. Każdy dzień Epifanii miał określoną intencję. Na uroczystości zapraszano biskupa i okoliczne duchowieństwo.

Uroczystości epifanijne w takiej formie zaczęły z czasem zanikać. Jedną z przyczyn było położenie silnego akcentu na ogólnokościelny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Poza tym w okresie Adwentu wprowadzono rekolekcje na wzór wielkopostnych, tak że Epifania straciła na atrakcyjności.

****************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1919 – styczeń – Wznowiło działalność Wyższe Seminarium Duchowne XX. Pallotynów; rozpoczęto oficjalnie rok seminaryjny 1918-19. Ponieważ od tego czasu studia seminaryjne odbywały się bez przerwy, stąd uważa się, że oficjalne otwarcie Seminarium nastąpiło w 1918.

1923* – Dzień Epifanii na Kopcu wyglądał następująco: O godz. 8.15 ks. prof. Bogdanski odprawił sumę. „Śpiew podczas Mszy był ludowy. O 10:00 nauka dla wszystkich w kaplicy przez ks. rektora Turowskiego. Po nauce zwołano wszystkich do sali, gdzie odbyła się gwiazdka z rekreacją… O 18:00 nieszpory, benedykcja, potem kolacja. O 7:30 zaczęła się gra w Lotto. O 9:45 modlitwy wieczorne” (z kroniki).
Część kleryków była na jasełkach u Salezjanów w Kleczy.

1934* – W Ołtarzewie klerycy wystawili na deskach teatru dramat pt. „Ukryta perła”.

1945* – W Brodach k. Kalwarii Zebrzydowskiej, w kaplicy Grobu Matki Bożej, kl. Piotr Granatowicz złożył wieczną profesję na ręce ks. Józefa Wróbla.

1945* – Z polecenia Kurii Metropolitalnej ks. Albin Łukiewski od stycznia roztoczył opiekę nad kościołem Królowej Polski (kościół garnizonowy) w Warszawie przy ul. Długiej, mieszkając w „warunkach prymitywno-jaskiniowych” (określenie kronikarza).

1946* – Ks. Ludwik Bajgrowicz został przydzielony do domu w Radomiu.

1965 – Pap. Paweł VI przesłał list do przełożonego generalnego Stowarzyszenia ks. Wilhelma Möhlera w sprawie Dzieła Szensztackiego. Papież potwierdził decyzję uniezależnienia Dzieła od Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, jaką wydała 9 X 1964 Stolica Apostolska.

1971* – W Ołtarzewie kazania epifanijne głosił ks. Marian Sobczyk, wieloletni proboszcz parafii poznańskiej.
– Seminarium w Ołtarzewie odwiedził ks. Józef Sadzik, dyrektor wydawnictwa Editions du Dialogue w Paryżu.

1972* – Mszę św. rozpoczynającą uroczystości epifanijne w Ołtarzewie celebrował ks. Stanisław Martuszewski, a kazania głosił ks. Kazimierz Trypus, misjonarz pallotyński z Zakopanego.
– Zespół bigbitowy Seminarium wyjechał do parafii Iłów (parafia jednego z alumnów), aby dać tam koncert muzyki religijnej.

1974* – W Seminarium gościł ks. Wilhelm Bange i ks. Tadeusz Tomasiński – palloryńscy sekretarze ds. misji Stowarzyszenia i regii francuskiej. Ks. Bange przewodniczył Mszy św. z udziałem ks. Tomasińskiego i ks. prowincjała Józefa Dąbrowskiego, który wygłosił też homilię. Następnie w Sali nr 1 ks. Bange mówił o misjach pallotyńskich, o ich stanie faktycznym, rozwoju, trudnościach i problemach, perspektywach rozwojowych i potrzebach personalnych w Indiach, Australii, Ameryce Południowej, Afryce centralnej i południowej. Natomiast klerycy poinformowali gości o działalności seminaryjnego Koła Misyjnego.

1988 – Bp szczecińsko-kamieński Kazimierz Majdański odprawił Mszę w kaplicy domowej i udzielił błogosławieństwa pasterskiego dla Hospicjum Świętego Jana Ewangelisty w Szczecinie. W homilii zaznaczył: „Nie miałem żadnych wątpliwości, że jest to inicjatywa wzięta wprost z Ewangelii. Tak dalece nie miałem wątpliwości, że myślałem, iż dzisiaj spotkam się już z tymi chorymi. Tymczasem ks. Marek wytłumaczył mi, że to chyba moja wina, że jeszcze nie ma chorych. Wytłumaczył mi bowiem, że przecież jeszcze nie dałem swojej aprobaty, więc mówię ks. Markowi i mówię wszystkim, że nie muszę dawać aprobaty, bo to jest fragment Ewangelii”.
Hospicjum rozpoczęło działalność we IX 1987. Swoją nazwę przybrało od tytułu pallotyńskiej parafii w Szczecinie, gdzie posiadało stałą siedzibę. Założycielem Hospicjum był ks. Marek Kujawski. W 1988 Hospicjum liczyło ok. 50 osób: profesorów, lekarzy, pielęgniarki, laborantów, studentów i ludzi różnych zawodów.

1989 – W szpitalu w Częstochowie zmarła s. Celestyna Pałczyńska, pallotynka (ur. 1921 w Boniewie, pow. Włocławek). Ofiarnie i z pogodą ducha służyła zgromadzeniu i bliźnim przez posługę kulinarną i pielęgniarską.

2017 – W szpitalu w Manaus zmarł ks. Józef Maślanka SAC, z Regii Matki Bożej Miłosierdzia w Brazylii. Urodził się 20 IX 1933 w Łodygowicach, w archidiecezji krakowskiej. Pierwszą profesję złożył 5 V 1953. Święcenia kapłańskie przyjął w Ołtarzewie 11 VI 1959 z rąk bpa Zygmunta Choromańskigo. Pracował od 19 XI 1967 jako duszpasterz we Francji (w parafii polonijnej Oignies 8 I 1968 – 15 X 1970) i od 1971 był misjonarzem w Brazylii. 7 I 2017 spoczął na cmentarzu w Novo Airão (Amazonia).