7 września 2020
PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 7 września
1981 – W Brazylii utopił się ks. Eugeniusz Feldo (ur. 1950 w Oleśnicy, w archidiecezji wrocławskiej). Miejsce śmierci ks. Eugeniusza, to plaża w Itaipuaçu nad Oceanem Atlantyckim, które dziś jest odległą dzielnicą miasta Maricá. Obecnie na tym terenie działa pallotyńska parafia MB Fatimskiej.
Jako kapłan chętnie włączał się w pracę duszpasterską i rekolekcyjną, ciesząc się każdym człowiekiem pozyskanym dla Chrystusa. Do życia wspólnotowego wnosił poczucie braterstwa, koleżeńskiej więzi, pogody ducha. Zawsze interesował się sprawami Kościoła i Stowarzyszenia. Odznaczał się dużą wrażliwością na potrzeby i krzywdy ludzkie. Zawsze był gotów spieszyć z pomocą i nigdy nie potrafił odmówić proszącym o przysługę. Pracując jako zaopatrzeniowiec budów w Ożarowie Mazowieckim i w Warszawie, wydatnie przyczynił się do ich powstania.
Ks. Eugeniusz przebywał w Brazylii jedynie 33 dni, przygotowując się do pracy. Pallotyńscy misjonarze w Brazylii bardzo wiązali z nim nadzieje, gdy chodziło o rozwój polskiej misji i nadal wierzą, że jego ofiara z życia stała się zasiewem dla nowych powołań kapłańskich i misyjnych.
*******************************************************
Inne wydarzenia tego dnia:
1909 – Ks. Karl Gissler został wybrany generałem na III Kapitule Generalnej, która rozpoczęła swe obrady dzień wcześniej. Na tej kapitule podzielono Stowarzyszenie na cztery prowincje. Postanowiono wydawać czasopismo w języku łacińskim, które miało zawierać wiadomości z generalatu i z innych placówek Stowarzyszenia. Pierwszy numer tego urzędowego organu Stowarzyszenia ukazał się w I 1910 pod nazwą „Analecta Piae Societatis Missionum” (do 1947).
1918 – Od 7 IX do XI 1918 kleryk Wojciech Turowski uczestniczył w walkach na froncie zachodnim. Został nawet odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Po powrocie z wojny kontynuował studia teologiczne w Limburgu.
1921 – Zakupiono dawny niemiecki pałac w Sucharach, do czego przyczynił się ówczesny Prymas Polski, Edmund kard. Dalbor; budynek z cegły powstał w 1906; ostatnimi właścicielami pałacu była rodzina Gessertów, która zbankrutowała i opuściła Suchary.
26 września 1921 komisarz Urzędu Osadniczego w Poznaniu oddał pallotynom majątek na własność. W styczniu 1922 kupiono przylegającą parcelę: 50 mórg ziemi, dom i zabudowania gospodarcze.
W październiku 1921 przybyło tu dwóch braci. Od listopada tr. przebywają tam pierwsze klasy gimnazjalne, od 1929 znajduje się tam nowicjat braci, od 1930 nowicjat kleryków, a od 1932 Seminarium Duchowne.
193 – Administracja pallotyńskiego wydawnictwa przeniesiona została z Ołtarzewa do Warszawy. Do stolicy przenieśli się też bracia pracujący w administracji: Antoni Gorczyca, Leon Gziut, Mieczysław Jaśbor, Piotr Kasprzak, Franciszek Pawlikowski, Kazimierz Szafrański i Stanisław Zieliński.
– Prefektem braci postulantów został br. Bernard Kowalski.
1937 – W Ołtarzewie rozpoczęły się prace przy alei parkowej. Zwożono klinkier i przygotowywano grunt pod budowę alei.
1939 – Wszyscy profesorowie i klerycy, uciekając przed Niemcami, wyruszyli z Ołtarzewa przez Warszawę na wschód Polski, w kierunku Berezy Kartuskiej. Na miejscu pozostał ks. Józef Jankowski, stając się duszpasterzem żołnierzy i ludności cywilnej, szukającej w domu seminaryjnym schronienia i żywności.
1939 – Ks. Mieczysław Curzydło, jako jedyny obecny na Kopcu pallotyn, otrzymał od Niemców zgodę na zamieszkanie i opiekę nad domem oraz gospodarstwem kopieckim. Działania wojenne nie przyniosły poważniejszych uszkodzeń domu, poza szybami. Niemcy pozabierali z gabinetów szkolnych mikroskopy i cenniejsze przedmioty. Reszty spustoszenia dopełnili okoliczni mieszkańcy. W II poł. września powrócili na Kopiec pallotyni.
1949 – Ks. Władysław Zbłowski zaczął pełnić obowiązki komisarycznego proboszcza parafii Chrystusa Króla w Gdańsku. Spełniał je do 26 XI 1949. Wtedy duszpasterstwo u Chrystusa Króla zostało przejęte przez diecezję gdańską.
1973 – W dniach 3 – 7 września ks. Feliks Folejewski z Warszawy głosił w Ołtarzewie rekolekcje dla kleryków.
1975 – W Ołtarzewie, podczas Mszy św. klerycy VI kursu złożyli wieczną konsekrację na ręce ks. wiceprowincjała Jana Pałygi i w obecności ks. rektora Jana Koryckiego. Byli to: Zenon Bazan, Andrzej Biernacki (+2018), Henryk Cabała (+2003), Zygmunt Falczyński, Paweł Gintowt, Lesław Gwarek (+2014), Bolesław Krawczyk, Andrzej Kurowski, Eugeniusz Leśniak, Mieczysław Olech, Jan Posiewała, Mirosław Rafiński, Ryszard Rydz (ob. Rietz), Tadeusz Rykaczewski, Zbigniew Sareło i Jan Sopicki.
1976 – W Ołtarzewie klerycy: Marian Skorżyński i Henryk Stępień – złożyli wieczną konsekrację na ręce ks. prowincjała Józefa Dąbrowskiego.
1978 – W dniach 3-7 września ks. Bogdan Boniewicz prowadził w Ołtarzewie rekolekcje dla alumnów. W dniu zakończenia rekolekcji 72 alumnów i 4 braci złożyło czasową konsekrację. Konsekrację przyjął i Mszy św. wieczornej przewodniczył ks. wiceprowincjał Jan Pałyga.
– Gościem Seminarium w Ołtarzewie był James Will, metodysta, profesor teologii systematycznej z Chicago.
1988 – W szpitalu w Sieradzu zmarł ks. Franciszek Wieczorek (ur. 1914 w Wygodzie, w parafii Radomsko, w diecezji włocławskiej), były pallotyn, wyświęcony w 1941, inkardynowany w 1953 do diecezji włocławskiej.
W latach 1947-52 pełnił urząd proboszcza parafii Kłobia, a następnie Zadzim. Tu 18 III 1953 otrzymał inkardynację do diecezji włocławskiej. Z racji zdrowotnych (już w czasach seminaryjnych chorował na płuca) przeszedł 4 lipca 1968 na emeryturę i zamieszkał we własnym domu w Mikołajówku (diecezja łódzka), a następnie w Sieradzu. Został pochowany 10 września na cmentarzu parafialnym w Zadzimiu.
1990 – W Ząbkowicach Śląskich odbyły się uroczystości pogrzebowe br. Błażeja Niedzieli. Mszy koncelebrowanej przewodniczył wiceprowincjał ks. Henryk Kietliński. On też wygłosił homilię. W liturgii pogrzebowej uczestniczyło wielu księży i braci z różnych domów pallotyńskich, zwłaszcza z tych, w których przez długie lata pracował zmarły. Obecni byli również księża diecezjalni z dekanatu ząbkowickiego. Wraz z nowicjuszami odprowadzało br. Błażeja na cmentarz ok. 80 osób duchownych. Obecni byli przedstawiciele rodziny, sąsiedzi i parafianie. Na cmentarzu przemówił m.in. bratanek zmarłego. Brat Niedziela został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu przy ul. Bohaterów Getta.
2003 – W Ołtarzewie br. Leszek Machajewski obchodził srebrny jubileusz życia konsekrowanego. Wieczornej Mszy św. przewodniczył i Słowo Boże wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Radość jubileuszu dzielili ołtarzewscy księża, bracia, siostry i klerycy oraz licznie przybyli goście.
2008 – Prowincja Zwiastowania Pańskiego objęła parafie w Edynburgu w Szkocji: św. Jana Chrzciciela (Corstorphine), św. Kentigerna (Barton) i św. Andrzeja (Ravelston).
2012 – Pallotyni rozpoczęli posługę duszpasterską w Laborie na wyspie Saint Lucia. Pierwszym proboszczem parafii pw. Oczyszczenia NMP został ks. Andrzej Rosiak.
2014 – Prowincja Chrystusa Króla przejęła parafię św. Wincentego Pallottiego w Pietralata w Rzymie. Pierwszym administratorem został zamianowany ks. Piotr Bełczowski. Do pomocy otrzymał ks. Artura Geringera.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny