Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 8 marca

2017 – W kościele parafialnym pw. Królowej Apostołów w Ołtarzewie odbyły się ceremonie pogrzebowe ks. Henryka Kietlińskiego, radcy generalnego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (1971-77), przełożonego prowincjalnego (1978-84) Prowincji Chrystusa Króla, dyrektora Ośrodka Postulacji przy Zarządzie Prowincjalnym (1993-2017), kapelana środowisk Powstania Warszawskiego, majora Wojska Polskiego.

Najpierw o godzinie 10.00 siostrzeniec zmarłego, ks. Jerzy Błaszczak SAC, powitał zmarłego przed gmachem pallotyńskiej świątyni, a następnie trumna z doczesnymi szczątkami ks. Henryka została wniesiona do kościoła, gdzie zgromadzeni ludzie mogli ujrzeć po raz ostatni doczesne szczątki swojego brata, wujka, księdza…, odmawiając w tym czasie różaniec w jego intencji.

Na początku Liturgii, ks. Zenon Hanas, przełożony prowincjalny Prowincji Chrystusa Króla, przywitał wszystkich obecnych: kapłanów, osoby konsekrowane, władze świeckie, rodzinę, poczty sztandarowe i wszystkich wiernych oraz odczytał przygotowany biogram zmarłego. Eucharystii przewodniczył abp Henryk Hoser, ordynariusz warszawsko-praski, który wygłosił także okolicznościową homilię, wskazując w niej na „złote nici życia” ks. Kietlińskiego. Były nimi: przywiązanie do rodziny, Ojczyzny i kapłaństwa.

Wśród koncelebransów byli m.in.: ks. Józef Lasak, I radca generalny Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, ww. ks. Z. Hanas, ks. Adrian Galbas, przełożony prowincjalny Prowincji Zwiastowania Pańskiego, ks. Wojciech Więcław, wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie i ks. kan. Zdzisław Golan, proboszcz parafii św. Idziego w Wyszkowie i dziekan dekanatu wyszkowskiego. W Eucharystii uczestniczyli licznie wierni świeccy, poczty sztandarowe, asysta wojskowa. Obecnych było 124 księży diecezjalnych i zakonnych.

Na zakończenie liturgicznego zgromadzenia przedstawiciele pallotynów, duchowieństwa diecezjalnego, władz samorządowych, oświaty, Armii Krajowej i rodziny, wygłosili słowa wspomnień i pożegnania ks. Henryka Kietlińskiego.

Po Eucharystii nastąpiła procesja na cmentarz parafialny, gdzie doczesne szczątki zmarłego spoczęły w kwaterze pallotyńskiej, przy asyście i salwie honorowej wojska.

„Ksiądz Prowincjał Henryk Kietliński był bardzo ciepłą osobą, uwielbiałem z nim rozmawiać o „starodawnych dziejach”, pięknie opowiadał i miał wiele do powiedzenia… Dużo dobra od niego doznałem… Pamiętam w modlitwie…” (Paweł Rudnik 2018).

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1848 – Ks. Wincenty Pallotti próbował zrzec się urzędu przełożonego generalnego, lecz bezskutecznie. Odbyły się też wybory na inne urzędy w Kongregacji.

1928 – Dwunastu postulantów-braci z Ołtarzewa i Warszawy, wyjechało do Suchar, aby rozpocząć nowicjat.

1934 – W Raciborzu (Ratibor) zmarł ks. Heinrich Grote (ur. 1884 w Freisenbruch, ob. dzielnica wschodniej części miasta Essen), z niemieckiej Prowincji Trójcy Świętej, misjonarz w Kamerunie. Po powrocie z misji przynależał do domu w Limburgu, a we Frankenstein (ob. Ząbkowice Śląskie) pracował jako misjonarz ludowy. W 1933 był rektorem w Katscher (ob. Kietrz, pow. głubczycki). Został pochowany w Katscher.

1938 – W Rajcy k. Nowogródka zmarła s. Czesława Malek (ur. 1913 w Kamienicy Szlacheckiej k. Kartuz), pallotynka. W 1935 wstąpiła do pallotynek w Rajcy k. Nowogródka. W drugim roku nowicjatu zachorowała na gruźlicę płuc. Przed śmiercią złożyła śluby zakonne.
Została pochowana na cmentarzu w Rajcy k. Nowogródka. 17 IV 2010, w rok po jubileuszu 75-lecia obecności pallotynek na ziemiach polskich, jej szczątki zostały przeniesione na cmentarz do Woronowa.

1939 – Rozpoczęto tegoroczne prace przy budowie domu seminaryjnego. Przyjęto 13 robotników z różnych stron Polski.
– Ks. Stanisław Szulmiński wyjechał do Potulic, aby tam przez dwa tygodnie prowadzić rekolekcje.

1947 – W Sucharach, klerycy: Karol Kurek i Franciszek Rafacz złożyli profesję wieczną na ręce rektora domu ks. Edmunda Winklarza. K. Kurek złożył ją za dyspensą przełożonego generalnego (od dwóch lat i 9 miesięcy profesji czasowej).

1948 – Ośmiu postulantów-braci z Ołtarzewa, udało do Suchar, do domu nowicjatu.

1954 – Ks. prowincjał Stanisław Czapla SAC wydał rozporządzenie w sprawie Święta Braci i dnia modłów o powołania na Braci. W liście do współbraci pisał:
„Stanowisko Braci w naszym Stowarzyszeniu, jako też we wszystkich instytucjach zakonnych, jest najbardziej zbliżone do stanowiska św. Józefa. Bracia przecież w cichości i bez rozgłosu, w pokorze i ukryciu, nienaznaczeni znamieniem godności kapłańskiej, pełnią to, co św. Józef w Rodzinie Świętej (…) Zarządzam dlatego, by tegoroczna uroczystość św. Józefa była dla Braci dniem wolnym od pracy. Należy i w inny sposób, w miarę możliwości danego domu, dać wyraz ważności, charakteru i radości Święta Braci, dnia 19 marca. Zarządzam też, by dzień ten w całej Prowincji był dniem modłów o liczne i dobre powołania na Braci w naszej Prowincji, w całym Stowarzyszeniu”.

1961 – W Ołtarzewie zmarł ks. Władysław Czubek (ur. 1889 w Warszawie, w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika na Woli), rekolekcjonista. W kazaniu pogrzebowym ks. prowincjał Eugeniusz Weron przedstawił zmarłego jako wzór umiłowania modlitwy kapłańskiej i nabożeństwa do NMP Królowej Apostołów. Był bardzo oddany pracy na rzecz sióstr zakonnych; ze względu na swą dobroć był niezmiernie lubiany przez innych.

1972 – Zygmunt Kubiak (+2004), pisarz katolicki, eseista, autor kilku książek i tłumaczeń, głównie z języków klasycznych, miał w Seminarium wykład na temat: „Pismo Święte w literaturze współczesnej. Z. Kubiak był człowiekiem kochającym Kościół, a równocześnie zafascynowanym w świecie antycznym.

1973 – Archiwum Prowincjalne w Ołtarzewie odwiedził ks. Augustyn Urban SAC, poszukujący materiałów do biografii śp. ks. Stanisława Czapli SAC (1907 – 1971), redaktora „Apostoła wśród Świata”, prowincjała 1947-59, inicjatora rekolekcji różańcowych i nabożeństw fatimskich w Polsce.

1981 – Klerycy ze Wspólnoty Misyjnej rozpoczęli pakowanie paczek do Rwandy. Akcja trwała przez dwa tygodnie.

1983 – Do Brazylii wyjechał na misje ks. Jan Baraniecki. Początkowo był wikariuszem w parafii MB Fatimskiej w Niterói (1985), a następnie proboszczem w parafiach: św. Benedykta w Itaperuna (1988-95 i rektor domu), MB Fatimskiej w Pendotiba w Niterói (1997-2004), św. Rocha w Rio de Janeiro (2005-06), św. Elżbiety w Rio de Janeiro (2007-08 – wikariusz) i MB Żeglarzy (Nossa Senhora de Navegantes) na faveli Bonsucesso w Rio de Janeiro (2008-17 i rektor wspólnoty).

1986 – W Ołtarzewie odbył się ogólnopolski zjazd młodzieży męskiej z pallotyńskich placówek.

1987 – W dniach 7-8 III w Warszawie, w domu przy ul. Skaryszewskiej 12, odbyło się spotkanie Zespołu Koordynacyjnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Uczestniczyło w nim trzech księży pallotynów, dwie siostry pallotynki oraz 19. świeckich członków ZAK. Było to pierwsze spotkanie Zespołu Koordynacyjnego ZAK. Wcześniejsze spotkania miały charakter przygotowawczy. Brali w nich udział jedynie przedstawiciele sióstr pallotynek i księży pallotynów. Komitet Koordynacyjny ZAK miał charakter inspiracyjny. „Chce on służyć jedności – jak pisał ks. Roman Forycki – oraz skuteczności apostolskiej Zjednoczenia. Zespół pragnie przede wszystkim gromadzić, opracować i dostarczać odpowiednie materiały formacyjne w ramach ZAK. Pragnie także podejmować akcje, które mają na celu szerzenie ZAK”. Komitet Koordynacyjny utworzył trzy główne grupy robocze: studyjną, formacyjną i ewangelizacyjną.

1988 – Z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet wspólnota seminaryjna złożyła paniom pracującym w Seminarium życzenia i wręczyła bukiety kwiatów.
„A z okazji Dnia Kobiet czy imienin zaglądaliśmy do kuchni, aby złożyć siostrom i paniom życzenia, zaśpiewać piosenkę… Mogły sobie nawet zamówić piosenkę, którą im śpiewaliśmy  :)” (Paweł Rudnik 2018)
– Diakoni: Marek Mróz i Zbigniew Dawid obronili prace magisterskie pod kierunkiem ks. prof. Lucjana Baltera oraz ks. dra Pawła Góralczyka.

1995 – W Otwocku zmarł ks. Franciszek Szczotka (ur. 1942 w Ujsołach, w archidiecezji krakowskiej). Ksiądz Franciszek był człowiekiem niezwykłej dobroci, uprzejmym, pracowitym na rzecz Boga i ludzi oraz posłusznym. Cenił sobie wielce dar powołania kapłańskiego. „W Bogu Zbawicielu znajdował swą moc i skałę, i wolność, i miłość, i godność, bowiem »moim zadaniem w życiu kapłana – jak pisze w testamencie – jest wszystko czynić dla Nieskończonej Chwały Bożej«. […] Po śmierci ojca swego podjął obowiązki utrzymania domu, wykształcenia rodzeństwa. Miał poczucie, że to musi uczynić – zapomnieć o sobie, o swoich dążeniach, by tylko najbliżsi mieli szczęście – należało im służyć. Pomóc innym cicho, z prostą oczywistością – bo tak trzeba – było jego stałym nastawieniem. Nie oczekiwał pomocy od innych, miał poczucie, że mu się nie należy. Naturalna, niekłamana pokora cechuje całe jego życie w naszej pallotyńskiej wspólnocie i w jego naturalnej rodzinie. On na samym końcu mógł oczekiwać na jakieś prawa dla siebie” (ks. Mieczysław Olech).
Fotografie zob. w oddzielnym poście

2000 – Od 8 do 10 marca rekolekcje wielkopostne w Seminarium ołtarzewskim poprowadził misjonarz Krwi Chrystusa o. Winfried Wermter. Założyciel zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, św. Kasper del Bufalo +1837, jest apostołem Rzymu i był przyjacielem św. Wincentego Pallottiego. Pierwszy dzień rekolekcji o. Winfried poświęcił posłudze lektoratu oraz godności kobiety i jej roli w Kościele, a przez kolejne dwa dni wprowadził alumnów w tematykę posługi akolity, a przez to w tajemnicę Eucharystii.
W „godzinie pytań”, wzięła udział s. Kaspra, matka duchowa alumnów ze zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, którzy mieszkają w swoim domu w Ożarowie Mazowieckim, a studiują w naszym seminarium w Ołtarzewie.

2003 – W czasie uroczystej Mszy św., przy licznym udziale współbraci pallotyńskich, na czele z prowincjałami obu polskich prowincji: ks. Czesławem Parzyszkiem i ks. Tomaszem Skibińskim, klerycy kursu III zostali wprowadzeni w posługę lektora, a alumni kursu IV – w posługę akolity.
– Wieczorem odbyła się premiera Misterium Męki Pańskiej pt. „Droga do Emaus”, oparta na Ewangelii według św. Łukasza. Autorem scenariusza i reżyserem był kl. Piotr Bełczowski.

2004 – W Watykanie, w dniach 6-8 marca, odbyło się spotkanie rektora Sanktuarium Fatimskiego z Portugalii ks. Luciano Guerry oraz kustosza Sanktuarium Fatimskiego z Krzeptówek ks. Mirosława Drozdka z pap. Janem Pawłem II. Papież pobłogosławił kamień węgielny z Grobu św. Piotra na Watykanie pod budowę nowego kościoła w Fatimie. Do Stolicy Apostolskiej została wniesiona oficjalna prośba o zatwierdzenie nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca dla całego świata.
Fotografię zob. w oddzielnym poście

2013 – Przełożony generalny ks. Jacob Nampudakam złożył wizytę w domu prowincjalnym w Poznaniu. W spotkaniu z Radą Prowincjalną poruszył tematy związane z decyzjami ostatniego Zebrania Prowincjalnego, z życiem i apostolstwem wspólnot oraz współbraci, a także nowymi inicjatywami misyjnymi. Przełożony generalny odwiedził wspólnoty Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego i sióstr szensztackich (Instytut Sióstr Maryi) oraz koncelebrował Mszę św. w parafii w Poznaniu, która znajduje się przy domu prowincjalnym.

2014 – Figura Matki Bożej Fatimskiej rozpoczęła peregrynację po diecezji kijowsko-żytomierskiej na Ukrainie. W ramach przygotowań do obchodów setnej rocznicy objawień fatimskich (2017), na zaproszenie abpa Piotra Malczuka, peregrynację przeprowadził Pallotyński Sekretariat Fatimski. Pierwszą stacją duchowej pielgrzymki był kościół katedralny w Żytomierzu, a następnie wszystkie parafie żytomierskiego dekanatu.
„Matka Boża 100 lat temu w Fatimie prosiła ludzi o nawrócenie, o modlitwę i pokutę. Chcemy, by teraz mówiła to wszystko narodowi ukraińskiemu. W objawieniu Matka Boża mówiła o nawróceniu Rosji. My również należeliśmy do tego zbrodniczego systemu, który rugował Pana Boga z naszego życia. Teraz, kiedy naród ukraiński przeżywa ogromny czas próby, te słowa Matki Bożej, Jej orędzie, jest mu ogromnie potrzebne (ks. Stanisław Firut).

2019 – Delegacja Gminy Jedlnia-Letnisko w składzie: wójt Piotr Leśnowolski, kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej Monika Odzimek oraz społeczny opiekun Miejsc Pamięci Narodowej Jerzy Chrzanowski, odwiedziła Żołnierza Niezłomnego, kpt. Józefa Łyżwę ps. „Łowicz”, przebywającego w Pallotyńskim Domu Opieki im. św. Wincentego Pallottiego we Wrzosowie. Żołnierz AK Józef Łyżwa jest ostatnim żyjącym uczestnikiem akcji rozbicia radomskiego więzienia (9 IX 1945 – uwolniono wtedy ponad 300. więźniów politycznych; brał też udział w rozbiciu więzienia w Kielcach 4 VIII 1945) i był politycznym więźniem okresu PRL. Podczas wizyty wójt w imieniu swoim oraz mieszkańców Gminy podziękował p. Józefowi i wręczył mu kwiaty.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny