Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 9 lutego

1993 – W Ząbkach ks. wiceprowincjał Henryk Kietliński poświęcił nową kaplicę domową i dom mieszkalny przeznaczony dla Sióstr od Aniołów, które pracowały wtedy w Sekretariacie ds. Misji i kuchni.

Ks. Kietliński przewodniczył koncelebrowanej Mszy św. i wygłosił homilię, podkreślając w niej rangę poświęcenia i charakter miejsca. W liturgii uczestniczyli księża i bracia ze wspólnoty ząbkowskiej, Siostry od Aniołów z domu centralnego w Chylicach, z Falenicy i z ul. Pszczyńskiej, z matką generalną Genowefą Kasyną.

Ks. Antoni Pławny, rektor domu, przedstawił przybyłym gościom pentaptyk na ścianie głównej, przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem oraz Aniołów, oddających cześć Jezusowi i Maryi. Obraz zaprojektował i wykonał p. Zaborowski w 1993. Ks. Stanisław Kobielus zaaprobował sakralność kompozycji. Tabernakulum zakupione w Rzymie ma podwójne drzwiczki; w drugich jest kustodia, co pozwala na publiczną adorację pod nieobecność księdza. Na ścianach rozmieszczono zairską Drogę Krzyżową. Całość wystroju kaplicy dopełniają: witraże w oknach, ołtarz i oświetlenie.

Po odejściu sióstr, kaplica służy misjonarzom przebywającym lub zatrzymującym się w Ząbkach.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1842 – Kard. Naro Patrizi, prefekt Kurii Rzymskiej, mianował ks. Wincentego Pallottiego nadzwyczajnym promotorem religijnych szkół wieczorowych.

1924 – luty – Kl. Aleksy Duda, ze względu na gruźlicę płuc, otrzymał zgodę na przebywanie w domu rodzinnym w Porażynie k. Opalenicy Wielkopolskiej. Tam też zmarł 24 marca 1925.

1937 – Ks. Wojciech Turowski wyświetlił dla wspólnoty ołtarzewskiej film o Ruchu Szensztackim.

1939 – W Ołtarzewie, w nowym gmachu seminaryjnym, rozpoczęło funkcjonować oświetlenie elektryczne.

1945 – luty – Ks. Franciszek Bobrowski został przetransportowany w grupie księży, dyplomatów i innych więźniów z obozu koncentracyjnego Sachsenhausen do obozu w Bergen-Belsen. Ks. Bobrowski nazywał ten obóz „prawdziwym przedsionkiem piekła. […] Warunki bytowania w tym obozie przekraczały okropnością swoją wszystko, co chorobliwa fantazja wymyślić może. Pełno brudu, niezliczone ilości rozmaitego robactwa, brak wody […] codzienne bicie, maltretowanie, długie wystawanie na apelach bez względu na pogodę, brak jakiejkolwiek higieny i opieki lekarskiej, mordowanie ludzi – to wszystko jest słabym obrazem tego piekła”. Tam poznał, jak mówił, czym jest świat bez Boga i doczekał się wyzwolenia (15 IV 1945).

1946 – luty – Ks. Albin Łukiewski objął obowiązki kapelana w szpitalu Akademii Medycznej w Gdańsku-Wrzeszczu. W okresie stalinizmu, przez dłuższy czas, był jedynym księdzem na tej placówce (ul. Marii Skłodowskiej-Curie). Pracując jako duszpasterz przy tamtejszej kaplicy, otrzymywał pomoc personalną z Warszawy tylko na niedziele. Tam przygotowywał dzieci do I Komunii Świętej, spowiadał, głosił kazania, opiekował się starszymi i chorymi ludźmi, których wyszukiwał w okolicy.

1948 – W Ołtarzewie rozpoczęto rozmontowywać maszyny drukarskie, aby przewieźć je do drukarni w Poznaniu.

1950 – Ołtarzew odwiedził bp Karol Niemira, sufragan piński (i ks. prowincjał Stanisław Czapla), interesując się szczególnie nowicjatem.

1960* – W kaplicy gimnazjum w Osny odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Bernarda Pawłowskiego, b. profesora Collegium Marianum, profesora i rektora w Ołtarzewie, radcy regii polskiej i mistrza nowicjatu, misjonarza w Afryce Południowej, duszpasterza polonijnego we Francji, radcy Regii Miłosierdzia Bożego. W nabożeństwie uczestniczyli: ks. Stefan Treuchel superior Regii, ks. Augustyn Gałęzowski dziekan polskiego dekanatu paryskiego, ks. Wiktor Grzesiek przedstawiciel polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu, dr Wolniak, miejscowy francuski ks. proboszcz, wszyscy księża i bracia pallotyni z Francji, uczniowie Gimnazjum św. Stanisława i personel drukarni pallotyńskiej w Osny.

Początkowo został pochowany na cmentarzu miejskim w Osny, a później, po założeniu pallotyńskiego cmentarza w obrębie murów posesji Stowarzyszenia w Osny (jesień 1961), przeniesiono tam jego szczątki.

1971 – Br. Adam Fułek egzaminem końcowym („rigorosum”) ukończył teologię na ATK.

1972 – W cyklu popołudniowych spotkań z wybitnymi ludźmi wystąpił z wykładem prof. Andrzej Kosecki – „Cybernetyczna funkcja prawa i etyki w życiu społecznym”.

1975 – W dniach od 9 II do 6 III przebywał w Polsce ks. Tadeusz Tomasiński, ekonom Regii Miłosierdzia Bożego we Francji. Przyprowadził dla Seminarium w Ołtarzewie samochód oraz załatwiał sprawy związane z naszymi misjami w Rwandzie, a także z polskimi misjonarzami w świecie.

1977 – Rano Mszy św. przewodniczył bp Ignacy Jeż, ordynariusz diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.

– Wieczorem odbyło się spotkanie z Wojciechem Siemionem (+2010), aktorem teatralnym i filmowym. Spotkanie trwało bardzo długo, z powodu ożywionej dyskusji.

1979 – W Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie odbyło się zebranie profesorów i wykładowców naukowych, na którym podsumowano sesję zimową i omawiano problemy wychowawcze. Zebraniu przewodniczył ks. Stanisław Charchut, prefekt studiów. W spotkaniu brał udział również ks. prowincjał Henryk Kietliński.

1991 – Ks. Aleksander Pietrzyk został mianowany rektorem pełniącym obowiązki w Yamoussoukro (Wybrzeże Kości Słoniowej).

1992 – W dotychczasowej kaplicy przy ul. Warszawskiej 48 w Lublinie pozostawiono tylko jedną Mszę w dni powszednie wieczorem. Duszpasterstwo parafialne przeniesiono do nowego dolnego kościoła przy ul. Warszawskiej 31. Dom po numerem 48 został opuszczony. W połowie 1993 dom i posesja zostały sprzedane przez Zarząd Prowincjalny siostrom sercankom (Córki Najczystszego Serca NMP).

1998 – W dniach 9-11 lutego w Seminarium odbyło się spotkanie rekolekcjonistów, przygotowujących parafie na nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego w archidiecezji warszawskiej. W spotkaniu wzięło udział ponad 40 osób. Podczas spotkania zaproszeni goście omawiali tematykę związaną z teologią i kultem Miłosierdzia Bożego.

2002* – W Ząbkowicach Śląskich odbył się pogrzeb ks. Stanisława Orlickiego, b. profesora pedagogiki w Ołtarzewie, mistrza nowicjatu, administratora prowincjalnego. Mszy przewodniczył ks. prowincjał Tomasz Skibiński. W koncelebrze wzięło udział 68 księży zakonnych i diecezjalnych (na czele z ks. dziekanem Marianem Mądrym). Kazanie wygłosił ks. Skibiński. Słowo pożegnalne wygłosił też ks. Czesław Parzyszek z Prowincji Chrystusa Króla i ks. Henryk Herkt, współbrat kursowy. Były obecne siostry zakonne, rodzina zmarłego z bratem Władysławem. Został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu ząbkowickim.

2003* – Bp Stanisław Kędziora poświęcił kaplicę w Otwocku, w Hospicjum stacjonarnym. W kaplicy został umieszczony Najświętszy Sakrament. Liturgię uświetnił otwocki chór „Concordia”. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele władz Powiatu i Miasta Otwock, księża z dekanatu otwockiego, lekarze, darczyńcy i wolontariusze. Wśród gości była ambasador Republiki Irlandii Thelma M. Doran, która dokonała odsłonięcia tablicy dedykacyjnej. Ambasada Irlandii w Warszawie organizowała bal charytatywny na rzecz hospicjum. Biskup odwiedził też wszystkich chorych przebywających w hospicjum i udzielił im błogosławieństwa. 

Wydarzenie otwockie rozpoczęło się przywitaniem gości koncertem fortepianowym na cztery ręce. Kapelanem hospicjum św. Patryka był ks. Kazimierz Stasiak SAC.

2004 – Ks. prof. Józef Kołodziejczyk powrócił do wspólnoty ołtarzewskiej, po ponad trzymiesięcznym pobycie w szpitalu, gdzie był poddawany chemioterapii. Alumni podjęli przy nim 24-godzinne dyżury.

2016 – Ks. Józef Oleszko, rektor Karczówki, w VIII edycji Świętokrzyskiej Victorii, w kategorii „Osobowość”, zdobył pierwsze miejsce i nagrodę pieniężną. Z tej okazji rektor Politechniki Świętokrzyskiej, prof. Stanisław Adamczak, nazwał ks. Jana „prawdziwym” humanistą, społecznikiem, pomysłodawcą i organizatorem wielu inicjatyw. Dzięki jego działaniom Karczówka stała się ośrodkiem zjazdów oazowych dla młodzieży całego świata, miejscem wielu konferencji, seminariów, plenerów artystycznych. Ks. Józef jest też fundatorem stypendiów dla dzieci i młodzieży z biednych rodzin i organizatorem świetlic parafialnych.

2017 – W Hospicjum im. ks. Eugeniusza Dutkiewicza w Gdańsku zmarł ks. Piotr Czerwonka SAC (ur. 9 XII 1961 w Gdyni), w latach 1991-2007 misjonarz w Papui-Nowej Gwinei (tamże 1997-99 delegat prowincjała w Delegaturze Matki Bożej Pięknej Miłości), duszpasterz w USA 2010-12 i Szkocji 2012-16. Ks. Czerwonka przynależał do Prowincji Zwiastowania Pańskiego.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny